Γιατί δέν παρακαλεῖτε τόν Θεό;

 «Ένας από τους μεγάλους Πατέρες της ερήμου ξεκίνησε μια μέρα να πάει στο όρος Σινά, να επισκεφθεί τους Μοναχούς που ασκήτευαν εκεί. Στον δρόμο συνάντησε έναν από αυτούς.

— Βρισκόμαστε σε μεγάλη στενοχώρια, Αββά, είπε αναστενάζοντας ο Μοναχός. Έχει μήνες να βρέξει και μας έλειψε τελείως το νερό.

— Γιατί δεν παρακαλείτε τον Θεό να σάς στείλει βροχή; ρώτησε ὁ Γέροντας.

— Κάνουμε κάθε μέρα προσευχές και λιτανείες, αλλά δεν εισακουόμαστε.

— Έλα, Αδελφέ, να κάνουμε μία προσευχή μαζί κι ελπίζω να τη δεχθεί ὁ φιλεύσπλαχνος Κύριος.

Στάθηκαν. Ο Άγιος Γέροντας σήκωσε τα χέρια στον Ουρανό και έκανε μία σύντομη, αλλά θερμή προσευχή στον Κύριο, να λυπηθεί τα πλάσματά Του και να στείλει βροχή. Δεν πρόφθασε να τελειώσει, και ο ουρανός γέμισε μαύρα σύννεφα και άρχισε να ρίχνει δυνατή βροχή. Ο Αδελφός έβαλε μετάνοια στον Αββά. Εκείνος αποφεύγοντας τον ανθρώπινο έπαινο δεν συνέχισε τον δρόμο του, αλλά επέστρεψε στο κελλί του…»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: 

«ΞΕΧΕΙΛΙΣΜΑ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ Α΄»

ΕΚΔΟΣΙΣ: ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ

Πηγή

 https://paraklisi.blogspot.gr/2017/08/blog-post_746.html