Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μέσα ἀπὸ τὸ παράθυρο τῆς φυλακῆς», (Ἐκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ)
Νὰ παραδοθεῖ, μὲ τὴ δύναμη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς στὸ σατανᾶ γιὰ τὸ σωματικό του ἀφανισμό, ἔτσι ὥστε νὰ σωθεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου (Α΄ Κορινθ. 5,5).
Τί εἶναι ἀκριβὸ καὶ τί φθηνό;
Οἱ ἄνθρωποι μιλᾶνε καὶ τσακώνονται ἀσταμάτητα γιὰ τὴν ἀξία καὶ τὴν τιμὴ κάθε πράγματος.
Τί εἶναι φθηνό; Τί εἶναι ἀκριβό, ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἄνθρωπο;
Ἡ περιουσία εἶναι λιγότερο ἀκριβῆ ἀπὸ τὸ σῶμα, τὸ σῶμα εἶναι πιὸ ἀκριβὸ ἀπὸ τὴν περιουσία καὶ ἡ ψυχὴ εἶναι πιὸ ἀκριβῆ καὶ ἀπὸ τὰ δύο. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος γεννιέται, ἡ περιουσία του ἔχει τὴν Τρίτη θέση, γιατί, ὅταν πεθαίνει, ἡ περιουσία τὸν ἐγκαταλείπει. Δηλαδή, τὴν ὥρα τοῦ θανάτου ὁ ἄνθρωπος ξεκολλάει πρῶτα ἀπὸ τὴν περιουσία καὶ μετὰ ἀπὸ τὴν σάρκα. Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ ζήσει χωρὶς περιουσία καὶ χωρὶς σάρκα, δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει ὅμως χωρὶς ψυχή. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος μπαίνει ἀπὸ τὸν ἄυλο κόσμο σ` αὐτὸν τὸν ὁρατὸ κόσμο, μπαίνει μὲ σῶμα, ἀλλὰ χωρὶς περιουσία. Ὅταν βγαίνει ἀπὸ τὸν ὁρατὸ κόσμο, βγαίνει χωρὶς σῶμα καὶ χωρὶς περιουσία. Τὸν ἄνθρωπο μποροῦμε νὰ τὸν φανταστοῦμε καὶ χωρὶς περιουσία καὶ χωρὶς σάρκα, ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν φανταστοῦμε χωρὶς ψυχή, ἐπειδὴ ἡ ψυχὴ εἶναι ἡ οὐσία τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ ἅγιοί τοῦ Θεοῦ καὶ ὅλοι οἱ συγγενεῖς μας, ποὺ πέρασαν ἀπ` αὐτὸν τὸν κόσμο, στὸν ὁποῖο ἐμεῖς τώρα βρισκόμαστε, εἶναι μόνο ζῶσες ψυχὲς στὸν ἄλλο κόσμο, χωρὶς σῶμα καὶ χωρὶς περιουσία. Θὰ μείνουν ἔτσι μέχρι τὸ τέλος τῆς ἀνθρωπότητας, μέχρι τὸ
τέλος τῶν αἰώνων καὶ μέχρι τὴν Ἀνάσταση τοῦ σώματος ἀπὸ τὸ θάνατο.
Τὸ σῶμα καὶ τὴν περιουσία τὴ δίνει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους σὰν μιὰ μορφὴ ζυγαριᾶς, στὴν ὁποία ἡ ψυχὴ κάθε μέρα ἀποδεικνύει τὴν ἀξία της.
Μὲ τὴν ἐλεημοσύνη καὶ τὴν ὑπομονὴ ἡ ψυχὴ ἐξαγοράζεται κάθε μέρα καὶ κάθε στιγμή, ἐπειδὴ μὲ τὴν ἐλεημοσύνη ἀφαιροῦμε ἀπὸ τὴν περιουσία καὶ μὲ τὴν ὑπομονὴ κερδίζουμε τὸν ἀγώνα μὲ τὸ σῶμα.
Ὅταν δίνεις στοὺς ἀνθρώπους, ὅταν δείχνεις ἀνοχή, ὑπομονή, τότε αὐτὰ τὰ δύο βάρη ἔχουν ὁριζόντια θέση στὴ ζυγαριὰ καὶ ἡ ψυχή σου γράφεται στὸ βιβλίο τῶν μεγαλόψυχων καὶ ἁγίων ἀνθρώπων. Ὅταν μιλᾶμε ὄχι γιὰ ἕνα ἄτομο ἀλλὰ γιὰ ἕναν ὁλόκληρο λαό, τότε τὴν περιουσία τοῦ λαοῦ τὴν ἀντιπροσωπεύει τὸ κράτος. Ὅταν μετρᾶμε τὸ χρόνο ἑνὸς λαοῦ, πρώτον ἐξετάζουμε τὸ κράτος καὶ στὴ συνέχεια ἐξετάζουμε ἕναν ἕναν τους πολίτες.
Ὁ δίκαιος Ἰὼβ εἶχε μεγάλη περιουσία, ὅπως κανένας. Ἦταν σωματικὰ ὑγιής, μὲ ὡραία κορμοστασιὰ καὶ μὲ παρουσιαστικὸ ποὺ ἐνέπνεε σ` ὅλους σεβασμό. Αὐτὸ ὅμως ποὺ εἶναι πιὸ σημαντικὸ στὴν περίπτωση τοῦ Ἰώβ, εἶναι πὼς ἦταν εὐλαβὴς καὶ κάθε μέρα ἔκανε θυσία στὸ Θεό, γιὰ τὸν ἑαυτό του, γιὰ τὰ παιδιά του, γιὰ τοὺς ἑπτὰ γιούς του καὶ τὶς τρεῖς κόρες του.
Δυὸ φορὲς ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς νὰ δοκιμαστεῖ ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Ἰὼβ στὸν Θεό. Πρώτη φορὰ ἐπέτρεψε ὁ θεὸς στὸ σατανᾶ νὰ βλάψει μόνο τὴν περιουσία τοῦ Ἰώβ. Ὁ σατανᾶς γρήγορα ἔδειξε τὴν ἐπιδεξιότητά του νὰ γκρεμίζει καὶ νὰ καταστρέφει.
Ἡ περιουσία τοῦ Ἰὼβ καταστράφηκε, κλάπηκαν τὰ ζῶα του, γκρεμίστηκαν τὰ σπίτια του, οἱ γιοὶ καὶ οἱ κόρες τοῦ σκοτώθηκαν. Μονομιᾶς ὁ πλούσιος Ἰὼβ ἔμεινε χωρὶς τὴν περιουσία του. Ὁ εὐτυχισμένος Ἰὼβ ἔμεινε χωρὶς τὰ χαρούμενα παιδιά του.
Ἡ ψυχὴ τοῦ ὅμως δὲν βλαστήμησε τὸ Θεό: Ὁ Κύριος ἔδωσε… ὁ Κύριος πῆρε, εἶπε, ἃς εἶναι εὐλογημένο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου!
Ἔμεινα δηλαδὴ ὁ δίκαιος Ἰὼβ πιστὸς στὸν Κύριό του, χωρὶς καμιὰ περιουσία, μὲ γυμνὸ ἀλλὰ ὑγιὲς σῶμα. Καὶ ὁ σατανᾶς ντροπιάστηκε.
Τότε ὁ σατανᾶς ζήτησε ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ δοκιμάσει τὸ σῶμα τοῦ Ἰὼβ καὶ ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε στὸ σατανᾶ νὰ δοκιμάσει τὸ σῶμα του, ἀπαγορεύοντας ὅμως νὰ ἀγγίξει τὴν ψυχή του.
Εἶπε ὁ Θεός: Τὸν παραδίδω στὰ χέρια σου, πρόσεχε ὅμως τὴν ψυχή του!
Ὁ σατανᾶς γέμισε τὸ σῶμα τοῦ Ἰὼβ μὲ σπυριὰ καὶ μὲ πυώδεις πληγὲς ἀπὸ τὰ πόδια μέχρι τὸ κεφάλι. Κάθισε τότε ὁ Ἰὼβ μέσα στὴ στάχτη, πῆρε ἕνα κεραμίδι καὶ ἔξυνε τὸ πύον ἀπὸ τὶς πληγές του. Μέσα σ` ὅλα αὐτὰ τὰ βάσανα παρέμεινε ἡ ψυχὴ τοῦ Ἰὼβ καθαρή, ὑγιὴς καὶ πιστὴ στὸ Θεό. Καὶ πάλι ντροπιάστηκε ὁ σατανᾶς καὶ ἔφυγε στὸν Ἅδη, στὸν τόπο του. Ὁ Θεὸς ἐπέστρεψε στὸν Ἰὼβ τὴν ὑγεία του, τὴν περιουσία του, τὸν εὐλόγησε μάλιστα νὰ ἔχει περισσότερα ἀπὸ πρίν. Ὁ Ἰὼβ ἀπέκτησε πάλι ἑπτὰ γιοὺς καὶ τρεῖς κόρες, ἔγινε πάλι ὑγιὴς σωματικὰ καὶ χαρούμενος καὶ ἔζησε γιὰ πολλὰ χρόνια. Πέθανε, ὅταν ἦταν πλέον χορτασμένος ἀπὸ ζωή.
Καὶ ὁ ἰδικὸς μας λαὸς χτυπήθηκε πολλὲς φορές. Ἔπληξαν τὴν περιουσία του καὶ τὸ σῶμα του. Ὁ Θεὸς ὅμως πρόσεξε τὴν ψυχή του. Ἡ περιουσία τοῦ λαοῦ μας, τὸ κράτος, πολλὲς φορὲς ἔπεσε καὶ κατέρρευσε. Μετὰ ἀπὸ κάθε κρατικὴ καταστροφὴ ὁ λαὸς μᾶς σηκωνόταν. Ὁ Θεὸς ὅμως φύλαξε τὴν ψυχὴ τοῦ λαοῦ μας, ποὺ ἔμεινε πάλι πιστὸς στὸ Χριστό. Πραγματικά, ὅταν ὁ ἄνθρωπος μελετήσει τὴν ἱστορία τοῦ κράτους μας, καταλαβαίνει πόσους πολλοὺς ἀνθρώπους σκότωσαν ἀπὸ τὸ λαό μας, πόσο πολλοὺς ἀνθρώπους βασάνισαν καὶ αἰχμαλώτισαν. Εἶναι μεγάλο θαῦμα τοῦ Θεοῦ, ὅτι στὸν κόσμο αὐτὸ ἀκόμη ὑπάρχει ὁ λαός μας καὶ ἀκόμα ἀκούγεται ἡ γλώσσα μας.
Πῶς νὰ ἐξηγήσουμε αὐτὸ τὸ θαῦμα στὴν ἱστορία μας; Μπορεῖ νὰ ἐξηγηθεῖ μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ ἐξηγεῖται ἡ ζωὴ τοῦ Ἰώβ. Δὲν ἐπέτρεψε ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, δὲν ἐπέτρεψε παιδιά μου νὰ ἀγγίξει ὁ σατανᾶς τὴν ψυχὴ τοῦ λαοῦ μας. Ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς στὸν σατανᾶ νὰ χτυπήσει τὸ κράτος, τὴν περιουσία καὶ τὸ σῶμα, ἀλλὰ τοῦ ἀπαγόρευσε νὰ ἀγγίξει τὴν μεγάλη χριστιανικὴ ψυχὴ τοῦ λαοῦ μας. Καὶ ὅσο σ` ἕνα λαὸ ἡ ψυχὴ εἶναι ζωντανὴ καὶ δυνατή, μέχρι τότε τίποτε δὲν χάνεται. Παρόλο ποὺ κάποια στιγμὴ φαίνονταν ὅλα χαμένα, δυὸ πράγματα δὲν χάθηκαν ποτέ: Ἡ ἐκκλησία καὶ τὸ τραγούδι. Ἡ ἐκκλησία μὲ τὴν πίστη της καὶ τὸ τραγούδι μὲ τὴν ἱστορία. Αὐτὸ ἔμεινε καὶ αὐτὸ μας ἔσωσε. Γὶ` αὐτὸ τὸ λόγο, ἀδελφοί μου, καλὸ εἶναι νὰ σεβόμαστε τὴν ἐκκλησία καὶ καλὸ εἶναι νὰ διατηρήσουμε τὰ τραγούδια μας. Ἃς δοξάζουμε τὸν Κύριό μας διὰ μέσου τῆς ἐκκλησίας, ἃς τὸν δοξάζουμε διὰ μέσου του τραγουδιοῦ τοῦ λαοῦ. Μαζὶ μὲ τὴν ἐλπίδα, αὐτὰ τὰ δύο ἦταν τὰ φτερά μας. Ἡ ἐκκλησία εἶναι πιὸ παλιὰ ἀπὸ τὸ τραγούδι μας καὶ ἀπὸ τὴν ἱστορία μας. Ἀπὸ τὴν ἐκκλησία, ποὺ εἶναι σὰν πηγή, πήγασε τὸ ποτάμι τῆς ἱστορίας μας καὶ ἄλλοτε τὸ ποτάμι αὐτὸ ἦταν διαυγὲς καὶ ἄλλοτε ἦταν γεμάτο αἷμα. Πάντοτε ὅμως ἦταν βαθύ.
Γι'` αὐτὸ τὸ λόγο ἃς μαζευτοῦμε γύρω ἀπὸ τὴν ἐκκλησία μας, ὅπως τὰ παιδιὰ γύρω ἀπὸ τὴ μάνα. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἀνίκητος καὶ ἀκαταμάχητος. Δόξα καὶ εὐχαριστία στὸ Θεὸ Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Γιὰ τὴν ἀντιγραφὴ
Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 13-10-2017
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2017/10/blog-post_22.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου