π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος – Το λεῖμμα

Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006)

Αποσπάσματα ομιλίας που εκφωνήθηκε στις 22/03 του 1981.

ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς λοιποῖς τοῖς ἐν Θυατείροις, ὅσοι οὐκ ἔχουσι τὴν διδαχὴν ταύτην, οἵτινες οὐκ ἔγνωσαν τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ, ὡς λέγουσιν· οὐ βάλλω ἐφ᾿ ὑμᾶς ἄλλο βάρος· πλὴν ὃ ἔχετε κρατήσατε ἄχρις οὗ ἂν ἥξω.
Ήδη ανελύσαμε αγαπητοί μου την παρελθούσα Κυριακή ποια είναι αυτά τα ‘βαθέα του Σατανά’ και ποιοι είναι οι παρασυρόμενοι στα ‘βαθέα του Σατανά’. Είναι πάσα γνωστικής χροιάς αίρεσις, ή σωματείον, ή σύλλογος, ό,τι θέλετε πείτε, ένα εκ των οποίων είναι και ο μασονισμός που είχαμε δια πολλών αποδείξει δια των ιδίων των ντοκουμέντων ότι είναι γνωστικής διαστάσεως, τον οποίον γνωστικισμόν ο Κύριος καταδικάζει. Όπως ομοίως και η θεοσοφία. Εξάλλου η θεοσοφία υπάρχει μέσα εις τον μασονισμόν. Όλα αυτά είδαμε ο Κύριος τα χαρακτηρίζει ως ‘βαθέα του Σατανά’.

Εκείνοι που παρασύρονται είναι δυστυχώς βαπτισμένοι Χριστιανοί οι οποίοι τελικώς όχι μόνο βεβηλώνουν δια της αποστασίας των το Χρίσμα του Αγίου Πνεύματος που επήραν αλλά σιγά-σιγά όσο προχωρούν εις τας μυήσεις τόσο περισσότερον και εχθρικοί καθίστανται κατά της Εκκλησίας και επιτίθενται κατά της Εκκλησίας η Οποία τους ανεγέννησε, τους ζωοποίησε πνευματικά, και τώρα εναντίον Της χαλκεύουν τα πάντα. Είναι γνωστό πώς σκέπτεται ο μασονισμός εναντίον της Εκκλησίας. Αν ήταν δυνατόν, να μην δουν Χριστιανό στα μάτια τους.

Θυμούμαι. Θυμούμαι αγαπητοί μου ιδίοις όμμασι, με τα ίδια μου τα μάτια. Κάποτε -σας το έχω ξαναπεί πολύ παλιά, ήμουν έφηβος και το θυμούμαι, θα μου μείνει αλησμόνητο- έπεσε στα χέρια μου ένα μασονικό βιβλίο που ήτο κάποιου γνωστού μας μακαρίτου. Νέος πέθανε αυτός, και η μάνα του μοίραζε τα πράγματα του γιού της του μακαρίτου και είχε δώσει και στη μητέρα μου ένα βιβλίο. Λέει, πάρε αυτό για το γιό σου που διαβάζει. Αγράμματη γυναίκα ήταν η μάνα του, καλή γυναίκα. Ο γιός, ούτε το ξέραμε, ούτε το είχαμε υποπτευθεί ποτέ -γνωστός μας ήτο, πολύ γνωστός μας- ότι αυτός ήτο τέκτων, μασόνος.

Εγώ άρχισα να το διαβάζω το βιβλίο αυτό. Επειδή δε σημειώσατε ότι για πρώτη φορά το θέμα του μασονισμού το είχα διαβάσει εις τον μακαρίτην τον Τρεμπέλα, το βιβλίο του περί μασονισμού, εις ηλικίαν 16 ετών, είχα μίαν κάποιαν ενημέρωση και θυμούμαι ότι αφού το σκάλισα πολύ το βιβλίο, είχε στην αρχή ενός κεφαλαίου -μάλιστα έγκειτο αριστερά, θυμούμαι και τη θέση- είχε ένα όμικρον κεφαλαίον με μία δασεία και έλεγε: εάν εγνώριζαν οι Χριστιανοί τί σημαίνει αυτό το σύμβολον, θα μας έκαιαν ζωντανούς.

Το διάβασα με τα μάτια μου αγαπητοί μου. Σας το λέγω αλήθεια. Και θυμούμαι το πήρα το βιβλίο αυτό, είχα λίγο θορυβηθεί, και επήγα σε έναν φίλον του μακαρίτου και του λέγω, για κοιτάξτε γιατί εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να φανταστώ ότι ο μακαρίτης ήταν μασόνος. Μόλις το είδε στα χέρια μου το βιβλίο αγαπητοί μου μου το άρπαξε και το εξαφάνισε. Το εξαφάνισε! Δεν το έχω στα χέρια μου.

Για να σας δείξω πως σκέπτονται οι τέκτονες, αλλά το έχουμε δει και στα πράγματα, πόσο στρέφονται εναντίον της Εκκλησίας του Χριστού, επειδή ακριβώς είναι θρησκεία, και μάλιστα, τί θρησκεία; Δαιμονική. Βεβαίως πάσα θρησκεία έξω του Χριστιανισμού είναι δαιμονική θρησκεία, είναι κατασκεύασμα του διαβόλου, αλλά όλως και κατ’ εξοχήν ο μασονισμός ο οποίος είναι κατά τον χαρακτηρισμόν του Κυρίου ‘τα βαθέα του Σατανά’. Αντιλαμβάνεστε πως μπορεί αυτοί οι άνθρωποι, εφόσον είναι θρησκεία ανταγωνιζομένοι τον Χριστιανισμόν, πως πρέπει να αισθάνονται για τον Χριστιανισμόν και για τους Χριστιανούς.

Αλλά προς εκείνους οι οποίοι δεν παρεσύρθησαν εις την επιστολήν που σημειώνει ο Κύριος και οι οποίοι εβρίσκοντο περί τον Επίσκοπον,

ὑμῖν δὲ λέγω, σε σας λέγω

τοῖς λοιποῖς, στους υπολοίπους

τοῖς ἐν Θυατείροις, που κατοικείτε στα Θυάτειρα

ὅσοι οὐκ ἔχουσι τὴν διδαχὴν ταύτην, όσοι δεν έχουν αυτήν την διδαχή, δεν παρεσύρθησαν

οἵτινες οὐκ ἔγνωσαν τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ, ὡς λέγουσιν·

Ώστε τώρα στρέφεται προς τους λοιπούς. Πρώτα εστράφη προς εκείνους που είχαν παρασυρθεί από την γυναίκα Ιεζάβελ, το σύμβολον της αποστασίας και του δαιμονισμού. Τώρα προς τους πιστούς.

ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς λοιποῖς, σε σας τους λοιπούς τους λίγους, σε σας που δεν παρασυρθήκατε, σε σας που μείνατε αποτείνομαι.

Ένα είναι αλήθεια. Ότι πάντοτε θα μένει μία μερίδα του Κυρίου πιστή. Είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία παρ’ όλας τας περιπετείας του σκάφου Της, παρ’ όλας τας κακοπαθείας Της μέσα εις το πέλαγος της ιστορίας. Όμως η Εκκλησία θα μένει πάντοτε, η Ορθόδοξος, πιστή εις τον Χριστόν. Βεβαίως θα Την αποτελούν οι λοιποί, δηλαδή οι υπόλοιποι, οι σταθεροί, οι σωστοί Χριστιανοί. Αυτοί που δεν παρασύρονται από τους ποικίλους ανέμους της κάθε εποχής και τα τεχνάσματα της κηδείας των πονηρών ανθρώπων.

Θα μένει λοιπόν το υπόλοιπον, το λείμμα. Αυτοί που δεν κάμπτουν τράχηλον και γόνυ εις τας ποικίλας μορφάς και εκδόσεις της ψευδοθεότητος του Βάαλ.

Και να τι λέγει πάνω σ’ αυτό η Αγία Γραφή. Ο Απόστολος Παύλος, Ρωμαίους 11,4 έως 5:

.. κατέλιπον ἐμαυτῷ (λέγει ο Θεός) ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ.

οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λεῖμμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν.

Ο Απόστολος γράφοντας στους Ρωμαίους την επιστολή του θυμάται εκείνο το παλιό περιστατικό που αναφέρουν τα Βασιλειών με τις περιπέτειες του προφήτη Ηλία στο βόρειον Βασίλειον, που ο Βασιλεύς του βορείου Βασιλείου ο Αχαάβ με την Ιεζάβελ την φοβερή εκείνη γυναίκα -το πρωτότυπον αλλά και αυτή θύμα της ειδωλολατρίας της γιατί στην πραγματικότητα πίσω κι απ’ αυτήν ήταν ο διάβολος-, ο λαός είχε παρασυρθεί εις την λατρείαν του Βάαλ.

Και ο προφήτης Ηλίας γεμάτος παράπονο στρέφεται προς τον Θεόν και του λέγει, εγώ Κύριε απέμεινα μονότατος. Εγώ μόνο. Μόνο εγώ, μόνο εγώ. Κανένας άλλος δεν Σε λατρεύει, όλοι λατρεύουνε τον Βάαλ.

Προφήτης ήτο, δεν του το είχε αποκαλύψει όμως ο Θεός. Και τώρα του το αποκαλύπτει. Όχι, του λέγει, δεν είσαι μόνος. Μην νομίζεις ότι είσαι μόνος. Είναι αυτό το παράπονο που κάποτε λέμε, μα ποιοι θα σωθούν; μα είναι Χριστιανοί; μα υπάρχουν Χριστιανοί; Υπάρχουν. Και του αποκαλύπτει ο Θεός του προφήτου Ηλιού και του λέγει, εφτά χιλιάδες άνδρες έχουν μείνει πιστοί σε εμένα. Αυτοί δεν έκαμψαν γόνυ εις τον Βάαλ.

Και αν είναι εφτά χιλιάδες οι άνδρες βάλετε και τους σπιτικούς των να δείτε πόσοι γίνονται. Ίσως το λιγότερο πενήντα χιλιάδες άνθρωποι εις το βόρειον Βασίλειον που έμειναν πιστοί εις τον Θεόν. Εκρύπτοντο, δεν τολμούσαν να ξεμυτίσουν διότι τους περίμενε η σφαγή -άλλο θέμα- αλλά είχαν μείνει πιστοί εις τον Θεόν.

Έτσι λέγει ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Ρωμαίους,οὕτως οὖν, έτσι και τώρα, καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ, και τώρα, λεῖμμα, υπόλοιπο, κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν.

Και τώρα το ίδιο συμβαίνει. Σ’ εκείνη την αμαρτωλή Ρώμη που θα σταθεί το σύμβολον της καινούριας Βαβυλωνίας. Και να το θυμόσαστε όταν θα προχωρήσουμε πρώτα ο Θεός και θα ιδούμε να χρησιμοποιείται η Βαβυλώνα η πόρνη η μεγάλη που εμέθυσε λέγει τους λαούς της γης με τις πορνείες της και με το μεθυστικό κρασί της. Και αυτή είναι η Ρώμη. Σύμβολο όμως. Είναι σύμβολο. Τότε η Ρώμη ειδωλολατρική.

Μέσα σ’ εκείνη την αμαρτωλή πόλη στέλνεται η Προς Ρωμαίους Επιστολή. Σε μια πόλη που τότε βασίλευε ο Νέρων, και γράφει ο Απόστολος, αγαπητοί μου Χριστιανοί Ρωμαίοι όπως τότε στην εποχή του προφήτου Ηλιού έτσι και τώρα υπάρχει το υπόλοιπο. Είσαστε εσείς. Κατ’ εκλογήν χάριτος. Είσαστε εσείς.

Αδελφοί μου πρέπει να σας πω κι εγώ κάτι με τη σειρά μου.

Έχομε την πληροφορία ότι ανήκομε εις το λείμμα;

Έχομε αγαπητοί μου την πληροφορία ότι αν ανήκομε εις το λείμμα της Εκκλησίας θα εξακολουθήσουμε να ανήκομε;

Μήπως κάποια ώρα, κάποια στιγμή που ίσως τα συμφέροντά μας να τρίζουν θα καμφθούμε;

Γνωρίζομε ότι ολίγοι θα είναι εκείνοι που θα έχουν μείνει πιστοί όταν θα έρθει ο Κύριος ξανά στη γη;

Το λείμμα θα σωθεί. Να το ξέρετε, το λείμμα θα σωθεί. Το λέγει σαφώς αυτό ο Απόστολος Παύλος. Αυτό, το ότι το λείμμα θα σωθεί, δεν πρέπει καθόλου να μας πτοεί και να πούμε, μόνο το λείμμα θα σωθεί; Αυτό θα σωθεί και πρέπει να μας χαλυβδώνει, να ανήκομε εις το λείμμα. Να αποκτήσομε την συνείδησην ότι ανήκομε εις το λείμμα.

Για να σας το πω πιο πρακτικά αυτό, όταν βλέπετε τους γύρω μας, βαπτισμένους δυστυχώς …

Μήπως οι Ισραηλίτες δεν ήσαν όλοι ο λαός του Θεού; Μέσα στο λαό του Θεού υπήρχε λείμμα; Υπήρχε λείμμα. Το θέλετε; Και εις τους χρόνους του Χριστού, όταν ο Χριστός εγεννήθη υπήρχε λείμμα. Πάντα υπάρχει λείμμα, το υπόλοιπον (λεῖμμα). Προσέξτε τώρα να δείτε. Ποιό ήταν εκείνο το λείμμα; Ήταν εκείνοι που απεδέχοντο τας προφητείας και ερμήνευον ορθώς. Ο Συμεών ο Θεοδόχος. Η Άννα η προφήτης. Ο Ζαχαρίας και η Ελισσάβετ. Οι γονείς της Θεοτόκου. Τα σπίτια των Αποστόλων. Όλοι αυτοί ήσαν το λείμμα που περίμεναν ορθώς τον Μεσσίαν, γι’ αυτό και Τον απεδέχθησαν.

Είναι δε χαρακτηριστικό εκεί στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο που λέγει .. όσοι εισεπορεύοντο εις τον ναόν για να προσκυνήσουν, αλλά όχι οι πάντες, όσοι είχαν την ελπίδα τους σωστά στο Μεσσία, τους έλεγε η [προφήτης] Άννα, ‘Ο Μεσσίας ήρθε’. Μόνο όσοι είχαν σωστή αντίληψη περί του Μεσσίου, σ’ αυτούς έλεγε η Άννα, ‘Ο Μεσσίας ήλθε, εγεννήθη, ήλθε εδώ, ήλθε’. Σπουδαίο. Ήταν ένας πρόδρομος πριν από τον Πρόδρομο η Άννα η προφήτης. Εκείνη η χήρα με τα 86 της χρόνια και λοιπά.

Λοιπόν, ας το ξέρομε ότι αυτό δεν πρέπει να μας πτοεί.
Μην βλέπομε τους απ’ έξω τι κάνουν. Μην πούμε, μα δεν βλέπεις τι κάνει ο Α, τι κάνει ο Β; Ας είμεθα όλοι Χριστιανοί στην ταυτότητα, θα σωθούν οι λίγοι.

Θα το έλεγα αυτό, το λείμμα υπάρχει ίσως ίσως και εις αυτόν τον κλήρον. Παντού υπάρχει. Μήπως δεν είχαν παρασυρθεί στην εποχή του Ισραήλ, με τις πτώσεις και τους παρασυρμούς του, δεν είχε παρασυρθεί και ο κλήρος; Σε φοβερό βαθμό οι Λευίται είχαν παρασυρθεί. Όχι όλοι. Όσοι δεν θέλησαν να παρασυρθούν, έφυγαν από το βόρειο Βασίλειο και πήγαν στο νότιο Βασίλειο που διατηρούσε την λατρεία του αληθινού Θεού.

Έτσι θα σας έλεγα, αν έχομε αυτήν την εσωτερικήν πληροφορία ότι αποτελούμε το λεῖμμα ἐν τῷ νῦν καιρῷ, τότε ας ακούσουμε τι έχει επιπλέον να μας πει ο Κύριος στην επιστολή Του:

οὐ βάλλω ἐφ᾿ ὑμᾶς ἄλλο βάρος· πλὴν ὃ ἔχετε κρατήσατε ἄχρις οὗ ἂν ἥξω.

Δεν θα σας επιβάλω άλλο βάρος. Κρατήσατε όμως εκείνο που έχετε έως ότου ξανάρθω.

Βαρυσήμαντος λόγος αγαπητοί μου αυτός του Κυρίου. Βαρυσήμαντος. Ας τον προσέξουμε.

Τι είναι εκείνο το οποίο έχομε και το οποίο εντελόμεθα από τον Κύριον να το κρατήσουμε;

Είναι το Ευαγγέλιόν Του. Εκείνο που έχεις. Άλλο βάρος δεν θα σου βάλω. Δεν θα σου γράψω παραπάνω Ευαγγέλιο. Αυτό μόνο. Το Ευαγγέλιο. Αυτό είναι που σου βάζω στα χέρια και σου το ονομάζω ‘βάρος’.

Είναι η πίστις του Χριστού, αλλά ολόκληρος η πίστης του Χριστού. Ανόθευτος. Όπως μας την παρέδωσαν οι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας.

***

Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.

Πηγή arnion.gr [Ιερά Αποκάλυψις 2,24 έως 25. Ομιλία αριθμός 18 – από 0:00 έως 15:26]

http://aktines.blogspot.gr/2017/08/blog-post_95.html