Ιερομόναχος Χριστόδουλος Αγιορείτης
Πάρα πολλοί ερχόντουσαν και του διηγούντο κάποιο θαύμα κι εκείνος με την σειρά του τους διηγείτο κάποιο άλλο. Θα αναφέρω εδώ μια διήγηση, μικρό δείγμα των αποτελεσμάτων που είχε το βιβλίο αυτό, το οποίο έγραψε ο Γέροντας:
Στο κελί του Αγίου Ε…. μονάζει ο μοναχός πατήρ Σ…., ο οποίος αγαπούσε ιδιαίτερα τον Γέροντα, όπως κι ο εκείνος τον αγαπούσε. Ως νέος και αρχάριος μοναχός που ήταν, του έδειχνε ο Γέροντας πατρική στοργή και του είχε δώσει κι ένα μικρό τεμάχιο άγιο λείψανο του ΑγίουΑρσενίου, το οποίο είχε τοποθετήσει μέσα στον επιστήθιο σταυρό του.
Μια μέρα τον επισκέφθηκε ένας κοσμικός φίλος του, τον οποίο και φιλοξένησε εκεί. Το βράδυ ο φίλος του από επήρεια του πονηρού άρχισε να φοβάται πολύ, χωρίς κανένα λόγο· τον έπιασε ταραχή, έτρεμε το σώμα του ολόκληρο. Όταν τον είδε έτσι ο πατήρ Σ…. στενοχωρήθηκε, αλλά αμέσως θυμήθηκε το λείψανο του Αγίου Αρσενίου και με πολλή πίστη έβγαλε τον σταυρό του από το στήθος του και σταύρωσε το φίλο του. Αυτόματα σταμάτησε ο κλονισμός και εξαφανίστηκε ο φόβος. Ο πατήρ Σ… ήταν γεμάτος χαρά και δόξαζε τον Θεό, που με τους αγίους Του επεμβαίνει αμέσως σ’ όσους πιστά τον επικαλούνται.
Την άλλη μέρα, γεμάτος χαρά, κατέβηκε στον Γέροντα και του διηγήθηκε το θαυμαστό αυτό γεγονός. Κι εκείνος, θέλοντας και λίγο να τον βοηθήσει του λέει:
—Γι’ αυτό το μικρό θαύμα κάνεις έτσι; Εδώ, να σου διηγηθώ εγώ ένα, να δεις τι κάνει ο Άγιος Αρσένιος!
Στην Αθήνα είναι ένας έμπορος υαλοπώλης, που τον λένε Α…. Μια μέρα, λοιπόν, είχε ξεχάσει τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητό του και κάποιοι επιτήδειοι του το έκλεψαν. Μόλις διαπίστωσε την κλοπή αμέσως έτρεξε μέσα στο δωμάτιο του μπροστά στην εικόνα του Αγίου Αρσενίου και με πίστη πολλή του είπε: «Εσύ, Άγιε Αρσένιε, που κοκάλωνες τους Τούρκους κοκάλωσε και το αυτοκίνητο!» Εν τω μεταξύ οι κλέφτες εκείνη την στιγμή βρισκόντουσαν σ’ ένα πολυσύχναστο δρόμο και ξαφνικά το αυτοκίνητο στην μέση του δρόμου σταμάτησε. Κατέβηκαν κάτω και προσπαθούσαν να το βάλουν μπροστά και στην προσπάθειά τους πάνω έβριζαν πολύ τα θεία. Επειδή όμως το αυτοκίνητο δεν έπαιρνε μπροστά και είχαν δυσκολέψει την κυκλοφορία, το παράτησαν στην μέση του δρόμου και το ’βαλαν στα πόδια, για να μην τους πιάσουν. Οι άλλοι οδηγοί, καθώς δεν μπορούσαν να περάσουν εξ αιτίας του σταματημένου αυτοκινήτου, κάλεσαν την αστυνομία, η οποία, όταν πήγε, διαπίστωσε ότι το αυτοκίνητο είχε κλαπεί και ειδοποίησε αμέσως τον ιδιοκτήτη. Ένα κοριτσάκι, που ήταν εκεί και είχε παρακολουθήσει όλη την σκηνή με τους κλέφτες και τις προσπάθειες που κατέβαλαν, για να βάλουν μπρός το αυτοκίνητο, όταν είδε τους αστυνομικούς είπε: «Καλά το κατάλαβα εγώ ότι δεν ήταν δικό τους το αυτοκίνητο. Γιατί, ενώ ήταν γεμάτο εικόνες, αυτοί έβριζαν τον Κύριό μας και την Παναγία μας στην προσπάθειά τους να το βάλουν μπροστά!»
Βέβαια, το αυτοκίνητο αμέσως μετά «ξεκοκάλωσε» δι’ ευχών του Αγίου Αρσενίου, που το είχε «κοκαλώσει»!
Το περιστατικό, όμως αυτό έχει και μια χαριτωμένη συνέχεια, που ο Γέροντας την παρέλειψε.
Ο κύριος A…. μετά από αυτό το γεγονός ανέβηκε στο Όρος και ήρθε να δει τον Γέροντα. Είχε μέσα του μια απορία: «Άραγε ο Γέροντας είχε πληροφορηθεί για το γεγονός αυτό;» Όταν έφτασε έξω από την πόρτα του Γέροντα μόλις συναντήθηκαν και χαιρετήθηκαν, λέει ο Γέροντας χαμογελώντας, χωρίς ο Α…. να του αποκαλύψει τίποτα προηγουμένως:
— Βρε ευλογημένε, άλλη φορά έξω από το αυτοκίνητό σου να βάζεις μια πινακίδα και να κάνεις κι ένα βέλος, για να δείχνει που είναι τα κλειδιά του αυτοκινήτου, για…. να μην παιδεύονται οι καημένοι οι κλέφτες και ψάχνουν!»
Ο Γέροντας είχε δει πολλές φορές τον Άγιο Αρσένιο. Μέσα στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» διηγείται πολλά περιστατικά και αξίζει να το διαβάσει καθένας από μας, γιατί είναι γραμμένο από τον ίδιο τον Γέροντα και βλέπει κανείς μέσα σ’ αυτό σαν σε καθρέφτη και την ψυχή του μακαριστού Γέροντα ξεχειλισμένη από ευλάβεια, ταπείνωση και αγάπη.
Πηγή: Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, «Σκεύος Εκλογής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου