Λόγοι περί προσευχῆς. Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Λόγοι περί προσευχῆς. Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-09-2013 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσών)

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

«Στόν Χριστό ὑπάρχουν ὅλα τά ὡραῖα, τά ὑγιῆ», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:«Στόν Χριστό ὑπάρχουν ὅλα τά ὡραῖα, τά ὑγιῆ»

Ὁμιλία στίς 18-02-2016

Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, τίς εὐχές τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τίς εὐχές ὅλων σας, θά ποῦμε σήμερα ἀπό τόν Ἅγιο Πορφύριο ἕνα κεφάλαιο σχετικό μέ τό ὅτι ὁ Χριστός εἶναι τό κέντρο τῆς ζωῆς μας. Εἶναι τό πᾶν, ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, μέσα στόν Χριστό εἶναι ὅλα τά ὡραῖα, ὅλα τά καλά. Πολλές φορές οἱ ἄνθρωποι λένε "νά σωθοῦμε, νά πᾶμε στόν Παράδεισο" καί ἔχουν στό μυαλό τους τόν Παράδεισο σάν ἕνα μέρος πολύ ὡραῖο, πού θά περνᾶμε πολύ ὄμορφα. Ἀλλά δέν πρέπει νά μᾶς διαφεύγει αὐτό πού ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὅπως καί ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅτι «ὁ Παράδεισος εἶναι ὁ Χριστός». Δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ὡραῖο μέρος στό ὁποῖο θά καλοπερνᾶμε. Εἶναι ὁ Πατέρας, ὁ Χριστός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα καί εἶναι ἡ ζωή τοῦ Θεοῦ πού θά τήν ζοῦμε κι ἐμεῖς. Κι ὅπως ὁ Θεός εἶναι ἄπειρος καί ἔχει ἄπειρη μακαριότητα, στό μέτρο πού μπορεῖ ὁ καθένας θά ζεῖ τήν ἄπειρη αὐτή χαρά καί εὐτυχία πού ἔχει ὁ Θεός. Τό κλειδί ὅμως γιά τόν Παράδεισο τό ἔχουμε σ’ αὐτή τήν ζωή καί τό κλειδί εἶναι ἡ ἀγάπη στόν Θεό. Γι’ αὐτό λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος: ἄν ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, ὅλα εἶναι εὔκολα καί ὁ ἄνθρωπος ἀπό αὐτή τήν ζωή προγεύεται τήν μακαριότητα τοῦ Παραδείσου. Ὁπότε, μετά δέν ψάχνει νά βρεῖ κάτι ἄλλο καλό, οὔτε τοῦ χρειάζεται κάτι ἄλλο, γιατί ὁ Χριστός καλύπτει ὅλες του τίς ἀνάγκες.

Εἶναι ψέμα αὐτό πού λένε μερικοί ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει πολλές πλευρές, ἡ μία πλευρά εἶναι ἡ θρησκευτική, μία ἄλλη εἶναι ἡ καλλιτεχνική, μία ἄλλη εἶναι ἡ ἐργασιακή, μία ἄλλη ἡ κοινωνική, μία ἄλλη ἡ ψυχολογική του πλευρά καί ὑποτίθεται ὅτι σέ ὅλους αὐτούς τούς τομεῖς θά πρέπει νά κάνει τήν πιό σωστή ἐπιλογή γιά νά εἶναι εὐτυχισμένος. Ὁ Χριστός τά καλύπτει ὅλα.

Νίνα Πάβλοβα. Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ "Ὁ ἀσκητής, προσευχόμενος γιά ὅλον τόν κόσμο, ἔβλεπε μπροστά στα μάτια του τά δεινά τῶν ἀνθρώπων. Πώς κάποιος ἀφανιζόταν στήν ἄβυσσο τῶν παθῶν, πώς ὁ ἄλλος ἀπελπιζόταν ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς ἤ πώς κάποιος ἄλλος ἔβαζε τό κεφάλι του στή θηλιά. "

Νίνα Πάβλοβα

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ

1) Πώς προσπάθησα να σώσω τον κόσμο

Δυστυχώς δεν γνωρίζω το όνομα αυτού του ερημίτη από την Μονή των Σπηλαίων του Πσκωβ. Ούτε η γνωριμία μας μπορεί να ονομαστεί γνωριμία, αλλά μόνο ένα φευγαλέο όραμα κάποια ανοιξιάτικη μέρα. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, όταν έφεραν τον ερημίτη στο λιβάδι με τις μηλιές που άνθιζαν, πάνω σ’ ένα αναπηρικό καροτσάκι. Βλέποντάς τον έμεινα άναυδη. Έβλεπα μπροστά μου έναν γεράκο αλλά με βλέμμα γαλήνιο, νεανικό και χαρούμενο. Τα άσπρα πέταλα των μηλιών, πέφτοντας, στριφογύριζαν πάνω από το κεφάλι του, ενώ τα σπουργίτια κάθονταν με εμπιστοσύνη πάνω στα γόνατά του.

Ένα μικρό και αδύνατο σπουργιτάκι προσπαθούσε να τσιμπήσει λίγο καλαμοσίταρο από το χέρι του ερημίτη, ενώ τα άλλα σπουργίτια που ήταν λίγο πιο παχουλούτσικα το παρακολουθούσαν.

Τότε δεν είχα ακόμη αφομοιώσει τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφερθώ σε μια τέτοια συνάντηση και τα λόγια που πρέπει να πω: «Πάτερ, συγχωρήστε με και ευλογείτε». Εγώ όμως τώρα κοιτούσα τον ερημίτη σαν ένα χαζό σπουργιτάκι, ενώ εκείνος μου χαμογελούσε. Μόνο αυτό έκανα. Σιωπούσα, χαμογελούσα. Όταν ήρθε η ώρα να τον πάρουν πίσω στο κελί του με ρώτησε:

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. «Τέτοιες ἀκριβῶς εἶναι καί οἱ ἀρετές σου μπροστά στόν Θεό», εἶπε ὁ μακάριος αὐστηρά. «Βρωμᾶνε, κυρία μου, βρωμᾶνε!».

Υπήρχαν κι άλλες περιπτώσεις ανάλογες.

Μιά φορά εμφανίστηκε μιά κυρία μ’ όλους τους τύπους της αριστοκρατίας. Ο Στάρετς δεν ήταν στό Μοναστήρι τήν ώρα πού η θαυμάστριά του έφτασε εκεί.

Ως συνήθως ήταν έξω, τριγυρνώντας στά δάση.

Κάποιοι όμως πού βρίσκονταν ψηλά στό καμπαναριό του Κιταγιέφσκαγια, είδαν τόν Στάρετς να επιστρέφη. Περπατούσε μέ σκυμμένο τό κεφάλι κι είχε βρώμικα κουρέλια καί πετσέτες κρεμασμένες πάνω του. Μόνο ο Θεός γνωρίζει πού τά βρήκε όλα αύτά! Μιά άπ’ αύτές τις πετσέτες ήταν λερωμένη, χωρίς υπερβολή, μέ περιττώματα.

Προχωρώντας πρός τήν ευγενή κυρία ο Θεόφιλος σταμάτησε καί είπε σέ απλή μικρορώσικη διάλεκτο:

«Ω! Αυτή είναι μιά μεγάλη κυρία! Πρέπει νά σκουπίσω τά χέρια μου».

Καί τά σκούπισε μέ τήν λερωμένη πετσέτα.

«Ορίστε! Φίλησέ το!», της είπε απλώνοντας τό χέρι του. Εκείνη, όπως είναι ευνόητο, έκανε πρός τά πίσω μέ τρόμο.

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ ἐπί τῇ ἀρχή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 
(ὑπ’ ἀριθ. 155/2017)

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί
τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

 

«Ὑπεράγαθε Λόγε, σὺν τῷ Πατρί καὶ τῷ Πνεύματι, κτίσας τὰ ὁρατά, ὁμοῦ καὶ ἀόρατα, ἐν ἀρρήτῳ σοφίᾳ σου, τῆς φαιδρᾶς Νηστείας,  καιρὸν διανύσασθαι, ἐν εἰρήνῃ βαθείᾳ, εὐδόκησον εὔσπλαγχνε,  λύων τὴν ἀπάτην, τῆς πικρᾶς ἁμαρτίας, παρέχων κατάνυξιν, καὶ  ἰάσεων δάκρυα, καὶ πταισμάτων συγχώρησιν, ἵνα ἀδιστάκτῳ ψυχῇ,  ἐν προθύμῳ τῷ πνεύματι νηστεύοντες, σὺν ἀγγέλοις ὑμνοῦμεν τὸ κράτος σου» 

(Κατανυκτικός ὕμνος Τυρινῆς Ἑβδομάδος)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

Ἄς εἶναι εὐλογημένη, εἰρηνική, καρποφόρα καί εὔδρομη ἡ ἱερά περίοδος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ὁ ἐπίκαιρος ὕμνος τοῦ Ἱεροῦ Τριῳδίου, τόν ὁποῖο ἐπροτάξαμε, προαναγγέλλει τόν καιρόν τῆς χαρμόσυνης Νηστείας καί μᾶς προετοιμάζει νά τήν ὑποδεχθοῦμε καί νά τήν διανύσουμε εἰρηνικά. Προσδιορίζει τόν στόχο μας καί τά ἱερά πνευματικά ἐφόδια, τά ὁποῖα πρέπει νά ἔχωμε εἰς τήν ἀγωνιστική μας αὐτή πορεία.

Ἄς προσέξωμε τήν μετάφρασι αὐτοῦ τοῦ θεσπεσίου ὕμνου διά τόν πνευματικό στηριγμό μας : «Ὑπεράγαθε Λόγε, πού μαζί μέ τόν Θεόν Πατέρα καί τό Ἅγιον Πνεῦμα ἔκτισες τά ὁρατά μαζί καί τά ἀόρατα μέ τήν ἀπερίγραπτη σοφία σου, εὐδόκησε τῆς χαρωπῆς νηστείας ὁ καιρός νά φθάση στό τέλος μέ εἰρήνη βαθειά, λύνοντας τήν ἀπάτη τῆς πικρῆς ἁμαρτίας, δίνοντάς μας κατάνυξι καί δάκρυα θεραπείας καί συγχώρησι ἁμαρτημάτων, ὥστε μέ ἀδίστακτη ψυχή καί μέ πρόθυμο τό πνεῦμα νηστεύοντας, μαζί μέ τούς ἀγγέλους νά ὑμνοῦμε τήν παντοδυναμία σου».

Ἅγιος Μακάριος τῆς Ὅπτινα: Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μόνη της, ξαφνικά, ὅταν ὁ τόπος της ψυχής εἶναι καθαρός, δίχως ἐμεῖς νὰ τὴ δοῦμε νὰ πλησιάζῃ... .

"Χρησιμοποίησε τὴν ἄδεια, παγωμένη ξηρασία τῆς προσευχῆς σου σὰν τροφὴ γιὰ τὴν ταπείνωσί σου.

Νὰ προσεύχεσαι ἁπλά.

Μὴν περιμένεις νὰ βρῇς μέσα στὴν καρδιά σου κανένα ἀξιόλογο δῶρο τῆς προσευχῆς.

Νὰ θεωρῇς τὸν ἑαυτό σου ἀνάξιο γι’αὐτό. Τότε θὰ βρῇς γαλήνη. 

Χρησιμοποίησε τὴν ἄδεια, παγωμένη ξηρασία τῆς προσευχῆς σου σὰν τροφὴ γιὰ τὴν ταπείνωσί σου.

 Νὰ ἐπαναλαμβάνῃς συνεχῶς: δὲν εἶμαι ἄξιος Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος.

Ἀλλὰ νὰ τὸ λὲς ἤρεμα, δίχως ταραχή. Αὐτὴ ἡ ταπεινὴ προσευχὴ θὰ γίνῃ δεκτὴ ἀπὸ τὸν Θεό. 

Ὅταν ἐξασκεῖσαι στὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ, νὰ θυμᾶσαι ὅτι τὸ πιὸ σημαντικὸ ἀπ’ὅλα εἶναι ἡ ταπείνωσι. 

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος γιά τήν ἔναρξη τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ

Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ  13ῃ Φεβρουαρίου 2017

Ἀριθ. Πρωτ: 146

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 90)

Εἰσήλθαμε καί ζοῦμε, ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί, μέσα στήν κατανυκτική περίοδο τοῦ Τριωδίου. Ὡς γνωστόν, τό Τριώδιο, διαιρεῖται σέ τρεῖς χρονικές ὑποπεριόδους. Ἡ πρώτη, ἡ εἰσαγωγική περίοδος, ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου ἕως τήν σημερινή Κυριακή τῆς Τυρινῆς, ὀνομάζεται Πύλη ἤ προφωνήσιμος περίοδος, ἐπειδή εἰσάγει, προαναφωνεῖ καί προκηρύττει τούς ἀγῶνες πού ἔχουμε νά κάνουμε κατά τῶν παθῶν καί τῶν δαιμόνων τήν Ἁγία Τεσσαρακοστή.

Ἀπό αὔριο εἰσερχόμαστε στή δευτέρα περίοδο, τήν μεγαλύτερη χρονικά, τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἡ ὁποία τελειώνει τήν Παρασκευή πρό τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, γιά νά φθάσουμε στήν τρίτη περίοδο, τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα.

Μέσα στή Μεγάλη Τεσσαρακοστή καλούμαστε νά ζήσουμε κατανυκτικές Θεῖες Λειτουργίες, ἀκολουθίες κατ’ ἐξοχήν διδακτικές καί ἐνισχυτικές, νά τιμήσουμε μεγάλες μορφές καί ἅγια γεγονότα, νά ἀγωνισθοῦμε ἐνισχυόμενοι ἀπό ὅλα αὐτά, ὥστε νά ἀποβάλλουμε τά πάθη μας, νά καλλιεργήσουμε τίς ἀρετές νά γίνουμε ἄξιοι, δοχεῖα τῆς Θείας Χάριτος.

Μέ τήν παρούσα Ἐγκύκλιο, θέλω μέ μεγάλη συντομία, μέ ἁπλότητα καί προσοχή, νά ἀναφερθῶ στά ἅγια γεγονότα πού ζοῦμε καί ἑορτάζουμε στίς λατρευτικές συνάξεις, στά πνευματικά ὅπλα πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καί νά παρακαλέσω πατρικά ὅλοι μας νά τά ἀξιοποιήσουμε ὥστε νά γίνη ὁ πνευματικός μας ἀγώνας ἀποτελεσματικός.

Νεοειδωλολατρεία καὶ φραγκικὲς ἀνηθικότητες ἀπέναντι στὴν ρωμαίικη πνευματικότητα

Ὅπως εἶναι γνωστὸ αὐτὲς τὶς ἡμέρες μέ τήν εἴσοδό μας στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, σὲ ὁλόκληρη σχεδὸν τὴν πατρίδα μας, ὀργανώνονται καρναβαλικὲς-νεοειδωλολατρικὲς ἐκδηλώσεις. Σίγουρα ἡ νεοειδωλολατρεία εἶναι στενὰ συνυφασμένη μὲ τὰ καρναβάλια, διότι οἱ ἀποκριάτικες ἐκδηλώσεις δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἐπιβίωση παγανιστικῶν τελετῶν καὶ ἐθίμων μὲ τὴν μάσκα τῆς παράδοσης. Πολλὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις (π.χ. στὴν Κοζάνη) εἶναι ἐμποτισμένες μὲ παγανιστικὰ ἔθιμα ποὺ προβάλουν τὴν ἀνηθικότητα (γονιμότητα κατὰ τοὺς παγανιστές), τὴν αἰσχρότητα (τραγούδια μὲ αἰσχρὰ ὑπονοούμενα), τὴν θηλυπρέπεια (ἄνδρες οἱ ὁποῖοι ντύνονται γυναῖκες, π.χ. ἔθιμο νύφης).

Ἡ μητέρα τοῦ Ἁγίου μας Νεκταρίου. Σπάνια φωτογραφία.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_72.html