Χριστιανοί τῆς Κυριακῆς; Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Χριστιανοί τῆς Κυριακῆς; Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-6-2017 (Σύναξη στίς Ἀμπελειές) 
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἐγκώμιο στούς Ἁγίους Πάντες πού μαρτύρησαν σ'ὅλο τόν κόσμο

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝ Σ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Από τότε που εορτάσαμε την Ιερή πανήγυρη της Πεντη­κοστής, δεν πέρασαν ακόμη επτά ημέρες, και πάλι μας πρόφθασε χορός μαρτύρων, ή καλύτερα στρατιά μαρτύρων και παράταξη, που δεν είναι καθόλου κατώτερη από τη στρατιά των αγγέλων, που είδε ο πατριάρχης Ιακώβ, αλλά ισάξια και ίση μ’ αυτήν. Γιατί μάρτυρες και άγγελοι διαφέρουν στα ονόματα μόνο, στα έργα όμως ενώνονται. Στον ουρανό κατοικούν οι άγγελοι, αλλά και οι μάρτυρες. Αιώνιοι και αθάνατοι είναι εκείνοι, το ίδιο θα έχουν και οι μάρτυρες. Αλλ’ εκείνοι έλαβαν και ασώματη φύση; Και τι σημασία έχει αυτό; Γιατί οι μάρτυ­ρες, αν και έχουν σώμα, είναι όμως αθάνατο, ή καλύτερα και πριν από την αθανασία ο θάνατος του Χριστού στολίζει τα σώ­ματά τους περισσότερο από την αθανασία. Δεν είναι τόσο λαμ­πρός ο ουρανός καθώς στολίζεται με τα πολλά άστρα, όσο τα σώματα των μαρτύρων καθώς στολίζονται με το λαμπρό αίμα των τραυμάτων. Ώστε επειδή πέθαναν γι’ αυτό μάλιστα είναι ανώτεροι, και έλαβαν τα βραβεία πριν από την αθανασία αφού στεφανώθηκαν από τη στιγμή του θανάτου τους.
«Τον έκαμες λίγο κατώτερο από τους αγγέλους, με δόξα και τιμή τον στεφάνωσες»1, λέγει ο Δαβίδ, για τη φύση όλων των ανθρώπων. Αλλά και το λίγο αυτό όταν ήρθε ο Χριστός το συμπλήρωσε, αφού καταδίκασε το θάνατο με το θάνατό του. Εγώ όμως δεν Ισχυρίζομαι το ίδιο, αλλά ότι και το ελάττωμα αυτό του θανάτου έγινε πλεονέκτημα. Γιατί αν δεν ήταν θνητοί, δε θα γίνονταν μάρτυρες. Ώστε, αν δεν υπήρχε θάνατος, δε θα υπήρχε ούτε το στεφάνι· αν δεν υπήρχε τέλος, δε θα υπήρχε μαρτύριο. 

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ἡ Χαναναία ἄν εἶχε ἐγωισμό, θά ἔλεγε στόν Χριστό: «Δέν τό περίμενα ἀπό σένα νά μέ κάνης καί σκυλί!Ἔχασα πᾶσαν ἰδέαν!»»

 - Γέροντα, η πνευματική αρχοντιά είναι ανώτερη από την πνευματική δικαιοσύνη;

- Η πνευματική αρχοντιά έχει πνευματική δικαιοσύνη και η πνευματική δικαιοσύνη έχει πνευματική αρχοντιά ή, καλύτερα, η αρχοντιά είναι πνευματική δικαιοσύνη.

Γι’ αυτό, τον άνθρωπο που έχει πνευματική αρχοντιά, δεν τον πιάνει ο νόμος – «δικαίοις νόμος ου κείται». Ένας τέτοιος άνθρωπος προτιμάει να σκοτωθή παρά να σκοτώση.

- Γέροντα, όταν μου ζητούν να κάνω μια δουλειά, αμέσως σκέφτομαι ότι έχω και άλλες δουλειές να κάνω και αντιδρώ.

- Αν αποκτήση κανείς αρχοντιά, όλα αυτά τα ξεπερνάει. Δεν βάζει την λογική, γιατί η αρχοντιά είναι έξω της λογικής. Εσείς πηγαίνετε να τακτοποιήσετε τα πράγματα με την ανθρώπινη λογική, με την κοσμική δικαιοσύνη. Πού είναι η πνευματική δικαιοσύνη;

Ὅταν πήγαμε στά Ἱεροσόλυμα, γνωρίσαμε ἕνα Ρῶσο ἱερομόναχο, τόν πατέρα Ἰγνάτιο στό προσκύνημα τῆς φιλοξενίας τοῦ Ἀβραάμ στή Δρῦ τή Μαβρῆ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Όταν πήγαμε στά Ιεροσόλυμα, γνωρίσαμε ένα Ρώσο ιερομόναχο, τον πατέρα Ιγνάτιο στο προσκύνημα της φιλοξενίας του Αβραάμ στη Δρυ τη Μαβρή. Η Θεία Λειτουργία πού έκανε διαρκούσε οκτώ ώρες. Τί έβλεπε! Η Γερόντισσα Ευπραξία, από τό Μοναστήρι του Γέροντος Θεοδοσίου στή Βηθανία, μάς είπε ότι πολλά ήθελε νά μάς πή καί νά μάς μεταδώση από τό μεγαλείο της Χάριτος του Θεού πού ζούσε μέσα του, αλλά δέν ήξερε τήν ελληνική γλώσσα καί εμείς δέν ξέραμε τή ρωσική. Έτσι λοιπόν ας μή χάνουμε τό χρόνο μας, καί μάς καταλαμβάνει η αμαρτία, μάς ρίχνει στή ραθυμία, στήν αμέλεια καί έρχεται καί ο διάβολος καί μάς λέει, «μή τό πής στή Γερόντισσα»- καί ύστερα μάς δίνει καί καταλαβαίνουμε καί γινόμαστε εκτός εαυτών καί ’μείς τυραννιόμαστε καί οι γύρω υποφέρουν. Πολύ σάς ικετεύω, νά κάνουμε πολλή υπακοή, νά κάνουμε τό θέλημα του Θεού, νά κάνουμε υπομονή.

Ἡ ΠΕΘ ἐπιμένει στήν κατάργηση τοῦ παρόντος προγράμματος, καταγγέλει, προτείνει καί ζητᾶ

Δελτίο τύπου της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)

Η ΠΕΘ

Επιμένει :
    ● στην κατάργηση του παρόντος Προγράμματος και στη σύνταξη ενός νέου.

Καταγγέλλει :
    ● Τα ψέματα του Υπουργού Παιδείας και τον εμπαιγμό της Εκκλησίας της Ελλάδος
    ● Τις αντιδημοκρατικές και αντισυνταγματικές πρωτοβουλίες της έκδοσης «φακέλων του μαθητή» για το μάθημα των Θρησκευτικών
    ● Την Κυβέρνηση για χριστιανοφοβία -  ορθοδοξοφοβία

Προτείνει και ζητά :
    ● Την εκτύπωση και διανομή των ήδη υπαρχόντων βιβλίων των Θρησκευτικών μέχρι να γραφούν, με τη συναίνεση όλων των ενδιαφερόμενων πλευρών, νέα βιβλία
 
Η ΠΕΘ καταγγέλλει την αντισυνταγματική απόφασή του Υπουργού Παιδείας κ.κ. Γαβρόγλου 89720/Δ1/ 29-5-2017, σύμφωνα με την οποία ενέκρινε “την εκτύπωση και διανομή του διδακτικού υλικού «Φάκελοι μαθήματος Θρησκευτικών» για τις τάξεις Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού, για την κάλυψη των διδακτικών αναγκών του σχολικού έτους 2017-2018”. Η πράξη αυτή του Υπουργού είναιαντισυνταγματική, γιατί δεν περίμενε, όπως όφειλε να πράξει, τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η απόφασή του, επίσης, είναι αντιδημοκρατική, γιατί προκλητικά αγνόησε τον Ορθόδοξο ελληνικό λαό και την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ), η οποία εκπροσωπεί τη συντριπτική πλειοψηφία των Θεολόγων.

Ἡ φοβερή ὥρα τοῦ θανάτου (Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης)

Άμα είμαστε ετοιμασμένοι, δεν θα ταραχθούμε όταν έρθει η φοβερή ώρα του θανάτου. Θα ‘ρθει η φοβερή ώρα. Ο θάνατος είναι πάρα πολύ φοβερός, δεν τον έχουμε γευτεί και δεν ξέρουμε. Όταν θα έρθει δεν θα μπορούμε να το ομολογήσουμε, μόνο θα το υποστούμε. Έρχεται ο αρχάγγελος και ποτίζει και από την πίκρα η ψυχή εξέρχεται. Γι’ αυτό βλέπουμε και καταπίνει ο ετοιμοθάνατος, γι’ αυτό βλέπουμε και δακρύζει, γι’ αυτό βλέπουμε το απλανές βλέμμα του ετοιμοθάνατου. Δεν έχει έλεγχο του περιβάλλοντος, αυτός βλέπει άλλα. Τα μάτια χάνουνε τη φυσικότητα. Είναι ανοιχτά, αλλά βλέπουνε τα από μέσα μάτια, βλέπουν τους αγγέλους, βλέπουν τους δαίμονες. Και βλέπουμε να δακρύζουν· γιατί δακρύζουν; Ικετεύει η ψυχή εκείνη την ώρα, εκεί μιλούν οι άνθρωποι, αυτός όχι. Αυτόν τον θάνατο όλοι θα τον περάσουμε μηδενός εξαιρουμένου. Επομένως όλοι τώρα χαιρόμαστε, γελάμε, κάνουμε, φτιάχνουμε, αλλ’ όμως θα έρθει η ώρα αυτή.

Λοιπόν ας ετοιμαζόμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε τουλάχιστον συνειδητά τον θάνατο. Να έχουμε τη συνείδηση να μη μας κατηγορεί δυνατά. Θα φύγουμε πάλι με πταίσματα, δεν θα είμαστε λευκή περιστερά, αλλά αυτά που θα έχουμε να μην είναι αυτά που θα μας βουλιάξουν.

Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς: Ἕνας οἰκουμενικός Ἱεράρχης

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς: Ένας οικουμενικός Ιεράρχης

Νίκος Σακαλάκης, Μαθηματικός

Πανίσχυρες ήταν οι θείες ενέργειες και δυνά­μεις, τις οποίες η χάρις του Τριαδικού θεού δώρισε στον άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς, (1896-1966) επίσκοπο Σαγγάης και Σαν Φρανσίσκο, του οποίου τη μνήμη επιτελούμε στις 2 Ιουλίου.

Στο συναξάρι της ημέρας αυτής, μεταξύ άλλων, διαβάζουμε: «Ήταν Ρώσος στην καταγωγή και χει­ροτονήθηκε επίσκοπος για τη ρωσική εκκλησία της διασποράς στη Σαγγάη το 1934. Το 1951 ορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Δυτικής Ευρώπης με έδρα αρχικά το Παρίσι και στη συνέχεια τις Βρυξέλλες.

Το 1962 τον τοποθέτησαν στο Σαν Φρανσίσκο, ε­κεί όπου υπέμεινε αγόγγυστα πολλές δοκιμασίες και κα­τηγορίες.

Κοιμήθηκε ειρηνικά στις 2 Ιουλίου (νέο ημερολό­γιο) το 1966 μετά την τέλεση της Θείας Λειτουρ­γίας.

Δοξάστηκε από το Θεό με την αφθαρσία και μυροβλυσία του αγίου λειψάνου του.

Υπάρχουν δύο σπουδαίες εκδόσεις - μεταφράσεις στα ελληνικά για τη ζωή του αγίου. Δύο βιβλία, που μιλούν στις καρδιές των Ελλήνων για το μεγάλο ά­γιο των καιρών μας.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολη Γλυφάδας περί τῶν νέων προβληματικῶν μεθόδων συγχώρεσης

Η συγχώρεση αποτελεί Μυστήριο της Εκκλησίας και είναι δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Στην Ορθοδοξία, η συγχώρεση δεν είναι μια αφηρημένη, θεωρητική έννοια, αλλά ένα Μυστήριο με σωτηριολογική διάσταση. Ο Ορθόδοξος Χριστιανός γνωρίζει όχι απλώς θεωρητικά, αλλά κυρίως βιωματικά, ότι η συγχώρεση από τον Θεό πραγματοποιείται διαμέσου του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως, όπου ο άνθρωπος ο οποίος προσέρχεται με μετάνοια, ταπεινώνεται, ελκύει τη Χάρη του Θεού, ελευθερώνεται από τα πάθη του και μεταμορφώνεται εν Χριστῴ. Έτσι ανακαινισμένος ο άνθρωπος, είναι σε θέση, χωρίς ανθρώπινη βοήθεια, αλλά με μόνη τη βοήθεια του Θεού, να συγχωρέσει όσους τον αδίκησαν ή τον έβλαψαν καθ᾿ οιονδήποτε τρόπο.

Σήμερα, ο όρος «συγχώρεση» χρησιμοποιείται ευρέως σε διάφορα περιβάλλοντα. Να τονιστεί εξαρχής ότι η συγχώρεση της Εκκλησίας δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με αυτό που νοείται ως συγχώρεση στην ψυχοθεραπεία, στα νέα προγράμματα εκπαίδευσης και στον αποκρυφισμό. Η χρήση του Χριστιανικού όρου «συγχώρεση», όπως και πολλών άλλων Ορθόδοξων Χριστιανικών όρων και εννοιών, με διαφορετική νοηματοδότηση, συνιστά τακτική της «Νέας Εποχής», η οποία μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση, ακόμα και μεταξύ του Ορθοδόξου πληρώματος.

Γαλλικό πατερικό. Θεραπεύεται ἀπό τόν Ἅγιο Μαρτίνο ὁ Ἅγιος Γρηγόριος τῆς Τούρ.

ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΑΡΤΙΝΟ.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ υποδείγματα, στό μέσον των οποίων, όπως μόλις είπαμε, ο Χριστός διαλάμπει όπως στις κορυφές των ορέων, είχε παρατηρήσει τον ένδοξο κύριο Μαρτίνο, ο οποίος υπερβάλλει τούς άλλους σάν τόν Όλυμπο, καί  όποιος επίσης βρίσκεται πλησιέστερα στις φλόγες του ανώτερου αέρα, αντανακλά τους  ίδιους τούς αστέρες μέ μεγαλύτερη λαμπρότητα: τόν Μαρτίνο, υπέρ της  ευλαβούς τιμής του οποίου δίκαια ολόκληρος ό κόσμος συνωμοτεί, και προς τόν οποίο ο Γρηγόριος απέβλεπε μέ φλογερή επιθυμία. Φέροντας τον συνεχώς τόσο στήν καρδιά όσο καί στά χείλη του, εξάπλωνε παντού τήν δόξα του. Αλλά ενώ ήταν Ισχυρά αφοσιωμένος μέ όλες τίς δυνάμεις του πνεύματός του στήν άσκηση των αρετών, η σάρκα του έχανε τι δύναμή της, όπως συνήθως συμβαίνει.

 Είναι ο ίδιος λόγος πού ο Δανιηλ είδε τό σώμα του, στήν προσπάθειά του νά εγερθεί μετά τό όραμα του αγγέλου του, νά έχει χάσει κάθε δύναμη (Δανιήλ 10:8, 16, 17), και να είναι άρρωστος γιά πολλές μέρες. Οσο γιά τίς αρετές, ο Γρηγόριος είναι κέρδος, αλλά όσον αφορά τό σώμα, ήταν ασθενής· καί κάποτε βρέθηκε να έχει πέσει θύμα ενός πυρετού καί μιας αναφυλαξίας του δέρματος το οποίο κατέληξε να κυριαρχήσει επάνω του σέ τέτοιο βαθμό ώστε, έπειδη δέν ήταν πλέον ικανός ούτε να φάει ούτε να πιει, έχασε κάθε έλπίδα οτι θά ζήσει. 

ΥΠΕΡΩΟΝ-Ὁ τόπος πού κατέβηκε τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν (Φωτογραφίες)

 Από την σελίδα στο facebook του π.Ιγνατίου Καζάκου

''Οσοι πήγατε σήμερα εκκλησία,που εύχομαι να ήσασταν όλοι εκεί,όσοι είμαστε μαζί εδώ μέσα, ...ακούσαμε το ευαγγέλιο εκείνο με την αρχιερατική προσευχή του Χριστού μας για τον Ιδιον,για τους Αποστόλους Του και για όλους εμάς που πιστεύουμε σε Αυτόν,στον Κύριο μας.
Αυτή η προσευχή έγινε κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, ενώ είχε φύγει,είχε αποχωρήσει ο Ιούδας.

Σας στέλνω φωτογραφίες από το χώρο που συνέβη αυτό,δηλαδή από το Υπερώο,όπως σώζεται σήμερα.!
Είναι το σημαντικώτερο από τα προσκυνήματα του λόφου της Σιών στα Ιεροσόλυμα. Ηταν διώροφο κτίσμα ,οικία της Μαρίας μητέρας του Ευαγγελιστή Μάρκου.