ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017
Ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, Γιά τήν ἀνάγκη μιᾶς δεύτερης πνευματικὴς γεννήσεως
Αυτά είπε ο Κύριος απευθυνόμενος στο Νικόδημο, άρχοντα των Ιουδαίων και ο Νικόδημος απάντησε έκπληκτος: «πώς δύναται γεννηθήναι γέρων ων;» (Ιωάν. 3,4). Δηλαδή πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί ξανά;
Μέχρι σήμερα πολλοί ρωτούν: «Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος; Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός να γίνει δίκαιος; Πώς μπορεί η χάρη του Θεού να εισέλθει σ’ έναν άνθρωπο και να αντικαταστήσει το σαρκικό φρόνημά του και τη σαρκική θέλησή του; Πώς μπορεί το Άγιο Πνεύμα να φωτίσει την καρδιά ενός ανθρώπου; Πώς μπορεί το νερό να μεταβληθεί σε κρασί;».
Γνωρίζουμε πως, όταν το Πνεύμα του Θεού κατήλθε επί των αποστόλων, αυτοί έγιναν διαφορετικοί άνθρωποι, καινοί, αναγεννημένοι άνθρωποι. Επίσης, μέσα από χιλιάδες παραδείγματα, γνωρίζουμε ότι άνθρωποι με σαρκικό βίο και πολιτεία μεταβλήθηκαν σε πνευματικούς, ανακαινισμένους ανθρώπους.
Συνεπώς γνωρίζουμε ότι, όπως τότε έτσι και τώρα συμβαίνει αυτό, με την ενέργεια της Χάριτος του Θεού, του Παρακλήτου Πνεύματος. Εμείς δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε πώς συμβαίνει αυτό! Για μας αρκεί να γνωρίζουμε ότι συμβαίνει· και να αγωνιζόμαστε να συμβεί και σ’ εμάς, καθότι η Χάρη του Θεού δίνεται σε όποιον τη ζητάει και προετοιμάζεται να γίνει άξιος για να τη λάβει!
«Τί εἰρηνεύει τήν ψυχή»,Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος
«Τί εἰρηνεύει τήν ψυχή»
“ΛΟΓΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ” Τόμος γ΄
Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος
Εἰς τήν βόρειο Φιλανδία σ᾿ ἕνα ἐρημονήσι, ἔχτισαν οἱ Φιλανδοί ἕνα μικρό γραφικό ἐκκλησάκι. Κατά καιρούς τό ἐπεσκέπτοντο καί ἐλειτουργοῦσαν ἐκεῖ, ὅταν ἡ θάλασσα ἐπέτρεπε ταξείδια. Κάποτε σηκώθηκε αἰφνίδια θαλασσοταραχή καί οἱ προσκυνητές κινδύνευαν στό μικρό πλοιάριο, ἔτσι ὅπως τά κύματα σάν καρυδότσουφλο τό ἀνέβαζαν εἰς τήν κορυφή καί τό κατέβαζαν εἰς τά βάθη τῆς ἀγριεμένης θάλασσας.
Γιατί δέν παρακαλεῖτε τόν Θεό;
Γονεῖς ἐπιστρέφουν στό Ὑπουργείο Παιδείας τούς Φακέλους Μαθητή τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν – Ὑπόδειγμα ἐπιστολῆς γονέα γιά ἐπιστροφή τῶν βιβλίων τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν
ΠΡΟΣ
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ
ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Γενική
Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και
Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Ανδρέα
Παπανδρέου 37, Μαρούσι, Τ.Κ. 151 80
ΔΗΛΩΣΗ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΒΙΒΛΙΟΥ / ΦΑΚΕΛΟΥ ΜΑΘΗΤΗ
ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
________________________________________________
(Ονοματεπώνυμο)
______________________________________________
(Διεύθυνση κατοικίας)
Κηδεμόνα/
γονέα του/της μαθητ
______________________________________
που
φοιτά στην _____τάξη του Σχολείου
____________________________________
Κύριοι,
Είμαι
ορθόδοξος χριστιανός όπως και το παιδί
μου, τα στοιχεία του οποίου αναγράφω
παραπάνω.
Σύμφωνα
με το Σύνταγμα, άρθρο 16 παρ.2, την Ευρωπαϊκή
Σύμβαση για τα δικαιώματα του Ανθρώπου
και το
νόμο
1566/1985, η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να
παρέχει παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές
πεποιθήσεις
των
Ελλήνων πολιτών και ειδικά για τους
Ορθοδόξους Χριστιανούς μαθητές να
φροντίζει ώστε, όπως επί
λέξει
ορίζεται "Να γίνονται ελεύθεροι,
υπεύθυνοι, δημοκρατικοί πολίτες, να
υπερασπίζονται την εθνική
ανεξαρτησία,
την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και
τη δημοκρατία, να εμπνέονται από αγάπη
προς τον
άνθρωπο,
τη ζωή και τη φύση και να διακατέχονται
από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια
στοιχεία
της
ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης. Η
ελευθερία της θρησκευτικής τους
συνείδησης είναι
απαραβίαστη."
Παρά
την ύπαρξη αυτής της Ελληνικής και
Διεθνούς Νομοθεσίας και πλήθους σχετικών
αποφάσεων
Ανωτάτων
Δικαστηρίων, το παιδί μου που φοιτά στο
παραπάνω σχολείο έλαβε το έντυπο υλικό
( βιβλίο ) για
την
διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών,
που φέρει την ονομασία «Φάκελος Μαθητή».
Αφού
μελέτησα το υλικό αυτό το οποίο είδε
και το παιδί μου, σας δηλώνω ότι :
ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΥ ΑΓΙΟΒΑΡΝΑΒΙΤΗ. Ὁ πονηρός μέ τή μορφή ποντικῶν.
Ό πονηρός μέ τή μορφή ποντικών
Στη Νέα Σκήτη τού Αγίου Όρους ζούσε ό ενάρετος πατήρ Ευστάθιος, ό Κύπριος. Από τήν καλύβι του πέρασε καί ό πατήρ Έλπίδιος, ό ιεροπρεπής δίδυμος αύτάδελφος τού ίερομάρτυρος Φιλουμένου, πού μαρτύρησε από ανθρώπους του σκότους στο Φρέαρ του Ιακώβ.
Ό πατήρ Γαβριήλ κάποτε επισκέφτηκε τον πατέρα Ευστάθιο καί φιλοξενήθηκε στήν καλύβι του. Κατά τις ημέρες τής φιλοξενίας του εκεί, ό πατήρ Ευστάθιος βρήκε τήν ευκαιρία να μεταβεί στον κόσμο για θέματα υγείας, αφήνοντας πίσω του πρόσωπο ικανό να τον αντικαταστήσει τις ημέρες πού θα έλειπε. Πράγματι, ό πατήρ Γαβριήλ τυπικός σε όλα καί πρόθυμος στα μοναχικά του καθήκοντα τελούσε μόνος του τις ιερές τής ημέρας Ακολουθίες.
Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ἡ μελαγχολία καί τό πλάκωμα τῆς ψυχῆς ὀφείλονται συνήθως σέ τύψεις ἀπό εὐαισθησία»
Ἡ μελαγχολία καὶ τὸ πλάκωμα τῆς ψυχῆς ὀφείλονται συνήθως σὲ τύψεις ἀπὸ εὐαισθησία, καὶ τότε ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται νὰ ἐξομολογηθῆ, γιὰ νὰ μπορέση νὰ βοηθηθῆ ἀπὸ τὸν πνευματικό.
Γιατί, ἂν εἶναι εὐαίσθητος, μπορεῖ τὸ σφάλμα ποὺ ἔκανε νὰ εἶναι πολὺ μικρό, ἀλλὰ ὁ ἐχθρὸς διάβολος νὰ τὸ μεγαλοποιῆ· νὰ τοῦ τὸ δείχνη μὲ μικροσκόπιο, γιὰ νὰ τὸν ρίξη στὴν ἀπελπισία καὶ νὰ τὸν ἀχρηστέψη.
Μπορεῖ νὰ τοῦ πῆ λ.χ. ὅτι τάχα στενοχώρησε πολὺ τοὺς ἄλλους, ὅτι τοὺς δυσκόλεψε κ.λπ., καὶ νὰ τὸν κάνη νὰ στενοχωριέται πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅσο ἀντέχει...
Ἀφοῦ ἐνδιαφέρεται ὁ διάβολος, γιατί δὲν πηγαίνει νὰ πειράξη τὴν συνείδηση ἑνὸς ἀναίσθητου ἀνθρώπου; Ἀλλὰ τὸν ἀναίσθητο τὸν κάνει νὰ θεωρῆ μηδαμινὸ ἕνα μεγάλο σφάλμα του, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ συναίσθηση.
Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης. Μαρτυρίες θαυμάτων ἀπό τόν γιατρό τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου
|| Αγιος Πορφυριος Kαυσοκαλυβιτης || Μαρτυριες Θαυματων απο τον Γιατρο του Οσιου Πορφυριου
https://www.youtube.com/watch?v=ReHdfxhbX74
https://www.youtube.com/watch?v=ReHdfxhbX74
Ποιό εἶναι τό κύριο αἴτιο τῆς κατάθλιψης κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο
Τό κύριον αἴτιον τῆς κατάθλιψης, τῆς νωθρότητος, τῆς ἀκηδίας, τῆς τεμπελιᾶς καί γενικά τῶν λεγόμενων «ψυχολογικῶν προβλημάτων εἶναι», σύμφωνα μέ τόν Ὅσιο, «ὁ μεγάλος ἐγωισμός» καί τά διάφορα δαιμόνια τῆς λύπης, τῆς ἀκηδίας κ.λ.π.
19 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής Των Αγίων Τροφίμου, Σαββατίου και Δορυμέδοντος, Theothore. Θεοδώρου του πρίγκιπα και Δαβίδ και Κωνσταντίνου των υιών του.
Οἱ Ἅγιοι Τρόφιμος, Σαββάτιος καὶ Δορυμέδων
Μαρτύρησαν ἐπὶ βασιλέως Πρόβου καὶ διοικητοῦ Ἀντιοχείας Ἠλιοδώρου (278 μ.Χ.).
Ὅταν λοιπὸν ὁ Τρόφιμος μὲ τὸν Σαββάτιο βρέθηκαν στὴν Ἀντιόχεια καὶ εἶδαν τὰ πολυποίκιλα ἁμαρτωλὰ ὄργια ποὺ γίνονταν πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνα, δὲ συγκρατήθηκαν καὶ ἀποδοκίμασαν δημόσια τὴν ἁμαρτωλὴ αὐτὴ παραφροσύνη.
Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν καὶ ὁδηγήθηκαν στὸ δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πὼς εἶναι χριστιανοί. Τότε ὁ ἡγεμόνας Ἠλιόδωρος διέταξε καὶ τοὺς μαστίγωσαν ἀνελέητα. Τόσο, ποὺ οἱ σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Ἐκεῖ ὁ Σαββάτιος ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή.
Ὁ δὲ Τρόφιμος ὁδηγήθηκε σὲ ἄλλο σκληρότερο ἡγεμόνα, τὸν Διονύσιο Περώννιο. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν ἔγδαρε μὲ σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τὸν ἔριξε στὴν φυλακή. Ἐκεῖ τὸν ἐπισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ὁ Δορυμέδων, ποὺ εἶδε τὸ μαρτύριό του καὶ στερεώθηκε στὴν πίστη τοῦ Χρίστου. Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἡγεμόνας, βασάνισε σκληρὰ τὸν Δορυμέδοντα. Ἔπειτα, ἔριξε καὶ τοὺς δυὸ τροφὴ στὰ θηρία, μέσα στὸ ἀμφιθέατρο. Ἀλλὰ ἡ πεινασμένη ἀρκούδα καὶ ἡ αἱμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στὰ πόδια τους σὰν ἥμερα ἀρνιά. Τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἀγριεμένο λιοντάρι ποὺ ἐλευθέρωσαν ἀργότερα.
Γιὰ νὰ πληρωθεῖ ἔτσι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «οἱ διὰ πίστεως... ἔφραξαν στόματα λεόντων». Αὐτοί, δηλαδὴ οἱ Ἅγιοι, ἐπειδὴ εἶχαν μεγάλη καὶ συνειδητὴ πίστη, βούλωσαν καὶ ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν.
Ὅταν λοιπὸν εἶδαν ὅτι δὲν τοὺς ἄγγιξαν τὰ θηρία, ἀμέσως οἱ δήμιοι τοὺς ἀποκεφάλισαν.
Μαρτύρησαν ἐπὶ βασιλέως Πρόβου καὶ διοικητοῦ Ἀντιοχείας Ἠλιοδώρου (278 μ.Χ.).
Ὅταν λοιπὸν ὁ Τρόφιμος μὲ τὸν Σαββάτιο βρέθηκαν στὴν Ἀντιόχεια καὶ εἶδαν τὰ πολυποίκιλα ἁμαρτωλὰ ὄργια ποὺ γίνονταν πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνα, δὲ συγκρατήθηκαν καὶ ἀποδοκίμασαν δημόσια τὴν ἁμαρτωλὴ αὐτὴ παραφροσύνη.
Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν καὶ ὁδηγήθηκαν στὸ δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πὼς εἶναι χριστιανοί. Τότε ὁ ἡγεμόνας Ἠλιόδωρος διέταξε καὶ τοὺς μαστίγωσαν ἀνελέητα. Τόσο, ποὺ οἱ σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Ἐκεῖ ὁ Σαββάτιος ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή.
Ὁ δὲ Τρόφιμος ὁδηγήθηκε σὲ ἄλλο σκληρότερο ἡγεμόνα, τὸν Διονύσιο Περώννιο. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν ἔγδαρε μὲ σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τὸν ἔριξε στὴν φυλακή. Ἐκεῖ τὸν ἐπισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ὁ Δορυμέδων, ποὺ εἶδε τὸ μαρτύριό του καὶ στερεώθηκε στὴν πίστη τοῦ Χρίστου. Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἡγεμόνας, βασάνισε σκληρὰ τὸν Δορυμέδοντα. Ἔπειτα, ἔριξε καὶ τοὺς δυὸ τροφὴ στὰ θηρία, μέσα στὸ ἀμφιθέατρο. Ἀλλὰ ἡ πεινασμένη ἀρκούδα καὶ ἡ αἱμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στὰ πόδια τους σὰν ἥμερα ἀρνιά. Τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἀγριεμένο λιοντάρι ποὺ ἐλευθέρωσαν ἀργότερα.
Γιὰ νὰ πληρωθεῖ ἔτσι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «οἱ διὰ πίστεως... ἔφραξαν στόματα λεόντων». Αὐτοί, δηλαδὴ οἱ Ἅγιοι, ἐπειδὴ εἶχαν μεγάλη καὶ συνειδητὴ πίστη, βούλωσαν καὶ ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν.
Ὅταν λοιπὸν εἶδαν ὅτι δὲν τοὺς ἄγγιξαν τὰ θηρία, ἀμέσως οἱ δήμιοι τοὺς ἀποκεφάλισαν.