Σελίδες

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

«Ἐάν συνταιριαστεῖ τό δικαίωμα μέ τό θέλημα, δέν μπορεῖ νά προχωρήσει σωστά ὁ ἄνθρωπος»





 Ἔλεγε ὁ ἀββάς Ποιμήν γιά τό δικαίωμα:
«Ἐάν συνταιριαστεῖ τό δικαίωμα μέ τό θέλημα, δέν μπορεῖ νά προχωρήσει σωστά ἄνθρωπος». Ἀλλοίμονο! Πόσο συμφωνοῦν μεταξύ τους τά λόγια τῶν ἁγίων! Ἰδιαίτερα τό νά συνταιριαστεῖ τό δικαίωμα μέ τό θέλημα εἶναι θάνατος, μεγάλος κίνδυνος, μεγάλος φόβος. Τότε πέφτει ἐντελῶς ἄθλιος ἄνθρωπος. Γιατί, ποιός μπορεῖ νά κάνει ἕναν τέτοιο ἄνθρωπο νά παραδεχτεῖ ὅτι κάποιος ἄλλος ξέρει καλύτερα ἀπ᾿ αὐτόν τό δικό του συμφέρον; Τότε ἀφήνεται ἕρμαιο στήν πορεία τοῦ λογισμοῦ καί στή συνέχεια, ἐχθρός τόν ὁδηγεῖ ἀπό πτώση σέ πτώση. Γι᾿ αὐτό λέει Παλαιά Διαθήκη: «Ὁ πονηρός κακοποιεῖ ὅταν συμμίξει δικαίωμα. Μισεῖ δέ ἦχον ἀσφαλείας» (Παροιμ. Ια΄ : 15).
Καί λέει Παλαιά Διαθήκη ὅτι «μισεῖ ἦχον ἀσφαλείας», ἐπειδή πονηρός δέν μισεῖ μόνον τήν πνευματική ἀσφάλεια, ἀλλά οὔτε τή λέξη ἀσφάλεια δέν μπορεῖ ν᾿ ἀκούσει. Ἀκόμη καί αὐτή τήν προφορά τῆς λέξεως μισεῖ, πράγμα πού σημαίνει ὅτι μισεῖ καθετί πού γίνεται γιά τήν ἀσφάλεια. Νά, τί θέλω νά πῶ: Πρίν ἀκόμα κάνει κάτι αὐτός πού θέλει νά ρωτήσει γιά τήν πνευματική του ὠφέλεια, πρίν ἀκόμα μάθει ὁ ἐχθρος ἄν τελικά θά μπορέσει ἤ ὄχι νά τηρήσει αὐτό πού θά ἀκούσει, μισεῖ ἀκόμα καί αὐτήν τήν ἴδια τήν πρόθεση νά ρωτήσει καί νά ἀκούσει σχετικά μέ τό συμφέρον τῆς ψυχῆς του.
Καί αὐτήν ἀκόμα τήν ἴδια τή φωνή, αὐτό τό ἄκουσμα τῶν πνευματικῶν λόγων τό μισεῖ καί τό ἀποστρέφεται. Καί ἐξηγῶ γιά ποιό λόγο. Ξέρει καλά, ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτόν, ὅταν δηλαδή ρωτάει κανείς καί συμβουλεύεται καί ἀπασχολεῖται μέ λόγια ὠφέλιμα καί πνευματικά, γίνεται πολύ περισσότερο φανερή ἡ μοχθηρία καί ἡ κακοήθειά του. Καί τίποτα ἄλλο δέν μισεῖ καί δέν φοβᾶται περισσότερο ὅσο τό ν᾿ ἀποκαλύπτεται ἡ ἀλήθεια γι᾿ αὐτόν. Γιατί δέν μπορεῖ πιά νά κάνει τό κακό, ὅπως ἐκεῖνος θέλει. Γιατί ἄν ἡ ψυχή ἀσφαλίζεται ἀναφέροντας τά πάντα καί τήν συμβουλεύσει κάποιος, πού κατέχει καλά αὐτά τά θέματα, λέγοντας της: «Αὐτό κάνε, ἐκεῖνο μήν τό κάνεις, αὐτό εἶναι καλό, αὐτό δέν εἶναι, αὐτό εἶναι δικαίωμα, αὐτό εἶναι θέλημα» «δέν εἶναι καιρός ἀκόμα γι᾿ αὐτό τό πράγμα»«τώρα εἶναι ὁ κατάλληλος καιρός», τότε δέν μπορεῖ νά βρεῖ ὁ διάβολος πρόφαση νά τῆς κάνει κακό, οὔτε βρίσκει τρόπο νά τήν κάνει νά πέσει, ἐπειδή, ὅπως εἶπα, πάντοτε ἔχει καθοδήγηση καί εἶναι ἀπό παντοῦ ἀσφαλισμένη καί ἐκπληρώνεται σ᾿ αὐτήν ὁ λόγος «ἡ σωτηρία βρίσκεται ἐν πολλῇ βουλῇ». Ὁ δέ πονηρός δέν τό θέλει αὐτό, ἀλλά τό μισεῖ. Γιατί θέλει πάντα νά κάνει τό κακό καί εἶναι περισσότερο εὐχαριστημένος μ᾿ αὐτούς πού δέν ἔχουν καμιά βοήθεια καί διαποίμανση*. Γιατί; Ἐπειδή «πέφτουν σάν τά μαραμένα φύλλα».

* «Ἀδελφός ἠρώτησε τόν ἀββᾶν Ποιμένα, λέγων· Πῶς οὐκ ἀφίεμαι ἐλεύθερος γενέσθαι μετά τῶν γερόντων ἐν τοῖς λογισμοῖς μου; Λέγει αὐτῷ ὁ γέρων, ὅτι εἶπεν ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης ὁ Κολοβός ὅτι ῾οὐχ χαίρει ἐπ᾿ οὐδενί οὕτως ὁ ἐχθρος, ὡς ἐπί τοῖς μή ἐκφαίνουσι τούς λογισμούς αὐτῶν».
(Ἀβ. Ποιμ. P.G. 65, 345D.).

Τῷ Θεῷ πρέπει κάθε δόξα τιμή καί προσκύνηση,
τώρα καί πάντοτε καί στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων.
 Ἀμήν!


Ἀπό τό βιβλίο: «Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά» (Ε΄ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ σελ. 173-175)
Ἐκδόσεις «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ»,
Ἱερά Μ. Τμίου Προδρόμου Καρέα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου