Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Η Υπαπαντή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Σαράντα ήμερες μετά από τη γέννηση του Υιού της, η Ύπεραγία Θεοτόκος προσέφερε το θείο Βρέφος στο Ναό της Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με το Νόμο, για να το αφιερώσει στον Θεό και γιά να εξαγνιστεί η ίδια (Λευϊτικόν 12:2-7, Έξοδος 12:2). Μολονότι ούτε το ένα ούτε το άλλο ήταν αναγκαία, ο Νομοθέτης επιθυμούσε να μην παραβιάσει ούτε κατ’ ελάχιστον τον δικό Του Νόμο, τον οποίον είχε δώσει μέσω του, δούλου Του και προφήτη, Μωυσή. Τον καιρό εκείνο υπηρετούσε στον Ναό ο αρχιερέας Ζαχαρίας, ο πατέρας του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. 

Ο Ζαχαρίας οδήγησε την Παναγία όχι στον γυναικωνίτη του Ναού, αλλά στον χώρο πού προοριζόταν γιά τις παρθένες. Τότε ακριβώς εμφανίστηκαν στον Ναό δύο πολύ ιδιαίτερα πρόσωπα: ο Γέροντας Συμεών και η Άννα, η θυγατέρα του Φανουήλ. Ο Δίκαιος Συμεών, βαστάζοντας στα χέρια του τον Μεσσία, είπε: Νυν απολύεις τον δουλόν σου Δέσποτα ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν Σου (Λουκ. 2:29-30). Ο Συμεών ανέφερε επίσης τα ακόλουθα για το παιδίον Ιησούν (Λουκ. 2:27): Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ (Λουκ. 2:34). 

Η προφήτις’ Άννα, η οποία από τη, νεότητά της υπηρετούσε τον Θεό με νηστείες και δεήσεις, αναγνώρισε στο πρόσωπό Του τον Μεσσία και δόξασε το Θεό. Ύστερα κήρυξε στους κατοίκους της Ιερουσαλήμ την έλευση του επί μακρόν αναμενόμενου Ενός. Όμως οι Φαρισαίοι, πού ήταν παρόντες στον Ναό και είδαν και άκουσαν όλα τούτα, εξαγριώθηκαν με τον Ζαχαρία επειδή είχε τοποθετήσει τήν Παρθένο Μαρία στον χώρο τον προορισμένο για τις παρθένους και ανέφεραν το περιστατικό στο βασιλιά Ηρώδη. Πεπεισμένος ο Ηρώδης ότι αυτό το παιδί ήταν ο νέος βασιλιάς για τον οποίον του είχαν μιλήσει οι Μάγοι απ’ τήν Ανατολή, έστειλε αμέσως στρατιώτες να θανατώσουν τον Ιησού. 

Εν τω μεταξύ η αγία οικογένεια είχε ήδη εγκαταλείψει τήν πόλη και ήταν καθ’ οδόν προς τήν Αίγυπτο, υπό τήν καθοδήγηση αγγέλου του Θεού.

Η εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου στον Ναό εορταζόταν ήδη από τούς πρώτους χριστιανούς, αλλά ο μεγαλειώδης εορτασμός της καθιερώθηκε το έτος 544 επί αυτοκράτορας Ιουστινιανού.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΜΗΝΑΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/01/blog-post_429.html