ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ (Συλλογή πνευματικῶν ὁδηγιῶν πρός κατόρθωση τῆς τελειότητος)
ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι τό ὑπερφυέστερο ἀπό τά ἑπτά μηστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι τό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἑνωμένο μέ τήν Θεότητα.
Μέ τήν Θεία Κοινωνία γινόμαστε μέτοχοι τῆς Σαρκός καί τῆς Θεότητος τοῦ Ἰησοῦ.
Ὀνομάζεται Εὐχαριστία, γιατί ἀποτελεῖ ἀνάμνηση πολλῶν εὐεργεσιῶν καί ἀνακεφαλαίωση τῆς πρόνοιας τοῦ Θεοῦ καί ἐπειδή μέ ὅλα προετοιμάζει νά εὐχαριστήσουμε.
Νά προετοιμαζόμαστε μέ τήν προσοχή τοῦ νοῦ, μέ τήν ἀποστροφή τῶν πονηρῶν καί ἀισχρῶν καί βλασφήμων λογισμῶν, μέ τήν ἀποχή τοῦ μίσους καί τῆς μνησικακίας, μέ τήν καθαρή συνείδηση, μέ τήν κατά δύναμη νηστεία, μέ τήν ἐξαγόρευση τῶν κρυπτῶν, καί ἔπειτα νά κοινωνοῦμε.
Ἡ Θεία Κοινωνία, ὅταν γίνεται μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης, ἀδιακρίτως, καθαρίζει ἀπό κάθε κηλίδα, ἀπό κάθε μολυσμό σαρκός καί πνεύματος καί ἀπό κάθε ἔργο πονηρό. Εἶναι τό ὑπέρτατο μέσο οἰκείωσης τῆς λυτρωτικῆς χάριτος, πού ἀπορρέει ἀπό τόν Σταυρό.
Ὅταν ἕνας ἔχει πνευματικό, ἐξομολογεῖται, ἐκκλησιάζεται, κοινωνεῖ μέ τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ, νηστεύει, πορσεύχεται, τότε ἔχει τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, καί δέν ἔχει νά φοβηθεῖ τίποτε σ' αὐτή τήν ζωή.
Πρό τῆς Θείας Κοινωνίας νά καθαρίζουμε καλά τόν ἑαυτό μας πολλές μέρες πρίν, μέ τήν μετάνοια, τήν προσευχή, τήν ἐγκράτεια καί τήν ἐλεημοσύνη.
Θά σωθοῦμε, ὅταν κοινωνοῦμε ἐξομολοηγμένοι τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ὅταν ἔχουμε λατρευτική ζωή, ὅταν βαδίζουμε τήν ὁδό τῆς μετανοίας, ὅταν ὑμνοῦμε, δοξολογοῦμε τόν Κύριο, ὅταν ἐφαρμόζουμε τό νόμο Του· τότε θά ἐλπίζουμε στή σωτηρία.
Ὅσο συχνότερα μεταλαμβάνεις, ἐννοεῖται μέ μετάνοια καί ἐξομολόγηση, μεταλαμβάνεις αὐτήν τήν ζωήν. Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἶμα, ἔχει ζωή αἰώνιον, λέγει ὁ Κύριος....
Νά κοινωνοῦμε μέ προσοχή καί προσευχή, μέ βαθειά κατάνυξη καί εὐλάβεια. Μ¨ε συναίσθηση τῆς ἀναξιότητάς μας, μέ τήν πρέπουσα νηστεία. Μέ ἐξομολόγηση εἰλικρινή, ἡ ὁποία κατορθώνει τήν ἀπαλλαγή ἀπό τά πάθη. Μέ πίστη θερμή καί ζῶσα. Μέ ἀκράδαντη πεποίθηση ὅτι αὐτό πού μεταλαμβάνουμε εἶναι τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ δι' ἡμᾶς Σαρκωθέντος Ἰησοῦ.
"Μετά φόβου Θεοῦ πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε". Ἀγάπη εἰς Ἐκεῖνον ὁ Ὁποῖος πρῶτος μᾶς ἀγάπησε καί παρέδωσε Ἑαυτόν ὑπέρ ἡμῶν.
Νά προστρέχουμε στή Θεία Κοινωνία ἔχοντας συναίσθηση τῆς ἀναξιότητάς μας. Ὁ Χριστός ζητᾶ ἀπό μᾶς συντριβή καί ταπείνωση. Ἄν μᾶς ἐνοχλεῖ κάτι πρέπει νά τό τακτοποιήσουμε. Ἄν π.χ. μαλώσαμε μέ κάποιον πρέπει νά συμφιλιωθοῦμε μαζί του καί ὕστερα νά κοινωνήσουμε.
Ἔχεις κακία μέ κανέναν; Μήν πηγαίνεις νά κοινωνήσεις.
Τρία πράγματα οἱ δαίμονες φοβοῦνται περισσότερο· τό Βάπτισμα, τόν Σταυρό καί τήν Θεία Κοινωνία.
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
https://paraklisi.blogspot.com/2018/07/blog-post_731.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου