Η αδιάκοπη, μετάνοια είναι απαραίτητη για τον χριστιανό, μέχρι την τελευταία του αναπνοή. Λέει γι’ αυτό ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής: «Αναλογίσου και θά δεις ότι στοάς άγιους του Θεού το μυστήριο της αφιερώσεως επί- τελέστηκε διά της μετάνοιας». Μετάνοια ακόμη και την ώρα του θανάτου!
’Έχει καταγραφεί το ακόλουθο περιστατικό: Ένας παλαιός ασκητής και περίφημος πνευματικός πατέρας που ψυχορραγούσε, κάλεσε να του στείλουν ιερέα για να του μεταδώσει τη Θεία Κοινωνία. Εν τω μεταξύ, ένας ληστής πλησίασε τον ιερέα με την επιθυμία να δει με τα μάτια του πώς πεθαίνει ένας άγιος άνθρωπος. Ο σεβάσμιος γέροντας μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων και άρχισε να συνομιλεί ειρηνικά με τον ιερέα. Ο κλέφτης τότε αναλύθηκε σε δάκρυα και είπε:
«Ευλογημένος είσαι! Αλίμονο εγώ ο αχρείος, τί θάνατο θά έχω;». Ξαφνικά, ο σεβαστός γέροντας υπερηφανεύτηκε και του απάντησε: «Να είσαι κι εσύ όπως είμαι εγώ και τότε θά αξιωθείς κι εσύ αυτό πού αξιώθηκα!».
Ο ληστής επέστρεψε θρηνώντας καθ’ όδόν και οικτίροντας τον εαυτό του- εκείνη ακριβώς την στιγμή εξέπνευσε. Τότε οι άνθρωποι είδαν έναν διά Χριστόν Σαλό να θρηνεί γιά τον άγιο γέροντα, αλλά να χορεύει και να τραγουδά γιά τον ληστή. Όταν ρωτήθηκε γιά ποιόν λόγο φέρεται έτσι, εκείνος είπε: «Με την υπερηφάνεια εκείνος έχασε όλες τις αρετές, ενώ με τη μετάνοια αυτός ο ληστής άδραξε όλους τούς καρπούς!».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ.
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/07/blog-post_965.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου