ΕΊΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Τήν σκεφτόμαστε ἐκείνη τήν ἡμέρα ὅπου ὅλοι θά εἴμαστε ἀναστημένοι σέ μία ἡλικία μέ καινούργιο σῶμα ἀθάνατο;

 Την σκεφτόμαστε εκείνη την ημέρα όπου όλοι θα είμαστε αναστημένοι σε μια ηλικία με καινούργιο σώμα αθάνατο;  

====================================

Χωρίς τον ουρανό, χωρίς τη γη, χωρίς τον ήλιο, χωρίς τα αστέρια αφού αυτά θα παύσουν όταν θα έρθει ο Δημιουργός τους. 

=====================================

Μετά κρίση... Αιώνια ζωή και αιώνια κόλαση. Που θα βρεθούμε;  Τα σκεφτόμαστε αυτά;

Δοξαστικό της Κυριακής της Κρίσεως

=====================================

Ὅταν τίθωνται θρόνοι, καὶ ἀνοίγωνται βίβλοι, καὶ Θεὸς εἰς κρίσιν καθέζηται, ὢ ποῖος φόβος τότε!. Ἀγγέλων παρισταμένων ἐν φόβῳ, καὶ ποταμοῦ πυρὸς ἕλκοντος, τί ποιήσομεν τότε οἱ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις ὑπεύθυνοι ἄνθρωποι; Ὅταν δὲ ἀκούσωμεν καλοῦντος αὐτοῦ, τοὺς εὐλογημένους τοῦ Πατρὸς εἰς βασιλείαν, ἁμαρτωλούς δὲ ἀποπέμποντος εἰς κόλασιν, τίς ὑποστήσεται τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἀπόφασιν; Ἀλλὰ μόνε φιλάνθρωπε Σωτήρ, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, πρὶν τὸ τέλος φθάσῃ, διὰ τῆς μετανοίας ἐπιστρέψας ἐλέησόν με.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/07/blog-post_994.html