"Όταν αρχίζομε αυτές τις νοητές πορείες, γινόμεθα έκπεινοι και έκδιψοι της θείας αγάπης και ορμάμε εις αναβάσεις τολμηρές. Τολμηρό ανέβασμα είναι η νοητή θεωρία εις τους μυστικούς χώρους των αγγέλων και εν συνεχεία εις τους υπερβατικούς χώρους της ησυχίας και της σιωπής, εκεί όπου κατοικεί ο Θεός. Εκεί επιθυμούμε να φθάσομε και να ομιλήσομε με τον λατρευτό μας Θεόν. Αυτός είναι ο έρως που μας ανυψώνει συνεχώς μέχρι την τελικήν ένωσιν μετά του Θεού. Αυτός ο έρως είναι, δύναμις, δια της οποίας ο μοναχός ξέρει ν αγαπά και να θυσιάζεται έως θανάτου• είναι όλος φως, είναι όλος βασιλεία, όλος άκτιστον φως και ανέσπερο φως". Αυτός ο έρως εκυρίευε ολην την ύπαρξιν του π. Δαμάσκηνου και εζη μέσα εις το θείον φως. Επρόδιδεν ακουσίως τον εαυτόν του, όταν έλεγε: "Να γίνει ο εαυτός μας ολόκληρος ένα φως, μία φωτεινή λαμπάδα. Το είδαμε το φως, το ξαναείδαμε το φως και το ξαναβλέπομε το φως. Είδαμε το φως, για να φθάσομε πλέον μέσα στον ήλιο της δικαιοσύνης.
Κατόπιν και ο θάνατος δεν μας ξενίζει καθόλου, γιατί είμαστε μέσα στο φως του Θεού και ζούμε τη βασιλεία Του ήδη από τώρα. Είμαστε συνέχεια μέσα στην εορτή από τώρα και κατόπιν πάμε και προσωπικά και του λέμε: "Μόνο για Σένα, Χριστέ μου, όλα για Σένα. Ό,τι θέλεις και όπως θέλεις".
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/10/blog-post_803.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου