ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΥ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.
Από τον Θεό προέρχεται η χάρις, αλλα από εμάς προέρχεται ο κόπος. Επομένως, κανένας ας μη, σκεφτεί ότι οι άγιοι απόστολοι στηρίζονταν εξ ολοκλήρου στη χάρη του Θεού, ή ότι γι’ αυτούς ήταν εύκολα τα πράγματα ή ότι επιτέλεσαν το μεγάλο έργο τους στον κόσμο ακόπως. Μήπως δεν λέει ο Απόστολος Παύλος: Άλλ’ υπωπιάζω μου το σώμα και δουλαγωγώ, μήπως άλλοις κηρύξας αυτός αδόκιμος γένωμαι. (Α Κορινθ. 9, 27);
Επίσης, σε άλλο σημείο, δεν λέει πώς πέρασε τη ζωή του; κινδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών, κινδύνοις εκ γένους, κινδύνοις εξ εθνών, κινδύνοις εν πόλει, κινδύνοις εν ερημία, κινδύνοις εν θαλάσση, κινδύνοις εν ψευδαδέλφοις- εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν λιμώ και δίψει, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι (Β' Κορινθ. 11, 26);
Ο άγιος Ιάκωβος τρεφόταν μόνο με ψωμί και αυτό όχι μέχρι κορεσμού. Κοιμόταν πολύ λίγο και περνούσε τις νύχτες του με προσευχή. Τόσο πολύ γονάτιζε, προσευχόμενος, ώστε το δέρμα στα γόνατά του ήταν σκληρό σαν το πετσί στα γόνατα της καμήλας.
Αυτός ο αδελφός του Κυρίου προσευχόταν με δάκρυα και στεναγμούς, όχι μόνο γιά την Εκκλησία πού εκείνος ποίμαινε, αλλα και για ολόκληρο τον κόσμο.
Ακόμη και όταν σπρώχτηκε από τούς μοχθηρούς Ιουδαίους να πέσει κάτω από τη, στέγη τού ναού και πραγματικά τσακίστηκε, ο άγιος Απόστολος ποτέ δεν ξέχασε το χρέος του στον Θεό και στους ανθρώπους. Μαζεύοντας τις λιγοστές δυνάμεις πού τού είχαν απομείνει, ανακλαδίστηκε: στάθηκε στα γόνατά του, ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και προσευχήθηκε θερμά στον Θεό λέγοντας: «’Άφες αυτοίς, Κύριε, ου γάρ οίδασι τί ποιούσι». Ένώ προσευχόταν, κάποιοι κακοί άνθρωποι βάλθηκαν να τον πετροβολούν από παντού.
Βλέποντάς το, ένας απ’ τούς γυιούς τού Ρηχάβ φώναξε δυνατά: «Σταματήστε! Μά τί κάνετε; Ό δίκαιος αυτός προσεύχεται στον Θεό γιά σας κι εσείς τον σκοτώνετε!». Όμως η κραυγή αυτή της ευσπλαχνικής ψυχής, δέν στάθηκε ικανή να αποτρέψει τούς «εικότως κακοπραγούντες» εγκληματίες από τού να δολοφονήσουν τον άγιο του Θεού.
Έτσι, λοιπόν, οι Απόστολοι δεν στηρίζονταν μόνο στην Θεία χάρη, άλλα επίσης κατέβαλαν υπεράνθρωπες σχεδόν προσπάθειες γιά να γίνουν άξιοι της χάριτος του Θεού.
Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ . ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΜΗΝΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου