Συμβουλές Γέροντος στούς Χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο, Ἱ.Μ. Ὄπτινα, Γ΄ Μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 26-9-2018

Συμβουλές Γέροντος στούς Χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο, Ἱ.Μ. Ὄπτινα, Γ΄ Μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 26-9-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Ν. Αγίου Αθανασίου, Ᾰμπελειές Πέλλας, http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί Υπακοῆς» - ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

 Και άλλοτε σας έχω διηγηθή, αλλά και για τους νεωτέρους, που δεν έχουν ακούσει, θα ήθελα να αναφερθώ και να σας δώσω κατά κάποιον τρόπον να καταλάβετε το τι είναι υπακοή.

Στα Κατουνάκια ήταν ένας Γέροντας ονόματι Κύριλλος, και είχε έναν υποτακτικό. Ο υποτακτικός αυτός εστενοχωρούσε και ελυπούσε τον Γέροντά του με τις συχνές του παρακοές. Με τον καιρόν ο υποτακτικός αυτός άρχισε να μη νοιώθη καλά από σωματικής απόψεως.

Πριν ολοκληρωθή ο δαιμονισμός του, ενεργούσε σαν παράλογος άνθρωπος. Πήγαινε με τους πατέρες τους ιδικούς μας, τον πατέρα Αθανάσιο, τον πατέρα Ιωσήφ και μάζευε λεπτόκαρα, αλλά δεν ημπορούσε.

 

Ο άνθρωπος αυτός μύριζε σαν θειάφι, αυτό το γνωρίζω και από προσωπική μου πείρα. Είχε ανωμάλους λογισμούς μέσα του, από την όψιν του φαινόταν η όλη του κατάστασις. Ερχόταν πότε-πότε και εις τον Γέροντα τον ιδικόν μας, τον Γέροντα Ιωσήφ και έλεγε τους λογισμούς του και τον συμβουλευόταν, αλλά δεν έκαμνε υπακοήν σε τίποτε.

 

Πριν πεθάνη ο Γέροντάς του, ο π. Κύριλλος, του είπε: «παιδί μου, όταν πεθάνω, να με θάψης εδώ». Αυτός όμως, όταν πέθανε ο Γέροντάς του, τον έθαψε αλλού. Οι άλλοι πατέρες τον συμβούλεψαν να 

 

μη παρακούση έστω και τώρα, και να κάνη την τελευταίαν επιθυμίαν του Γέροντός του, αλλά αυτός απαντούσε: «Όχι, εγώ θέλω εδώ να τον θάψω». Αφού τον έθαψε, τότε φάνηκε μπροστά του ο διάβολος και του λέγει: « Εγώ ρε σου τα έκανα όλα, εγώ σε έσπρωχνα να στενοχωρής τον Γέροντά σου με τις παρακοές σου», και όπως άνοιξε το στόμα του, μπήκε μέσα του ο διάβολος, έκτοτε έκανε τρέλλες… Όταν έψαλλαν το Χερουβικό κορόϊδευε, έκανε σαν λύκος, σαν θηρίο. Πήρε το τσεκούρι και έσχισε την εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, γύριζε εδώ και εκεί, πότε-πότε ερχόταν στα καλά του.

 

Μια ημέρα ήταν μεσημέρι, ακούγονται φωνές αλεπούς.

«Ἀραπάκι, θά πᾶς τόν Νικηφόρο στόν πατέρα Χρυσόστομο τόν ράφτη…»!

  Πατήρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, (1905-1991), 

Υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. (Αγιορειτική Φωτοθήκη).

Ήταν παραμονές της πανηγύρεως των Αγίων Πατέρων Διονυσίου και Μητροφάνους. Νέο καλογέρι τότε, βρισκόμουν εκεί πέρα. Όλοι οι πατέρες ήταν απασχολημένοι με την προετοιμασία της πανηγύρεως.

Έπρεπε κάποιος να πάει στα Κατουνάκια που ήταν ο ράπτης ο Χρυσόστομος ο Κύπριος για να του δώσει κάποια υφάσματα για την πανήγυρη, να τα διορθώσει και να πάρει κάποια άλλα επιδιορθωθέντα ιερατικά άμφια.

 

Με κάλεσε ο Γέροντας [Πατήρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης] και μου είπε να πάρω το «αραπάκι», δηλαδή το μουλάρι που συνέχεια αυτός χρησιμοποιούσε, και να πάω στον ράπτη τον Χρυσόστομο.

 

– Μα, του λέω, Γέροντα δεν έχω ξαναπάει, δεν ξέρω πού μένει. Θα χαθώ μέσα στα Κατουνάκια, μια και δεν ήξερα καθόλου τα Κατουνάκια και ιδιαίτερα την περιοχή όπου ήταν η Αγία Αικατερίνη και ασκήτευε ο πατήρ Χρυσόστομος ο ράπτης ο Κύπριος.

 

– Μην στενοχωριέσαι -μου λέει- θα πας με τον “αράπη”, θα του πω και θα σε πάει στην πόρτα. Δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα.

 

Ετοιμάστηκα, δεν σας κρύβω ότι είχα μεγάλη αγωνία, που θα πάω στο άγνωστο, αφού δεν είχα πάει προς τα ’κει. Τον πατέρα Χρυσόστομο τον είχα γνωρίσει βέβαια, γιατί ήταν τραπεζάρης σε διάφορες πανηγύρεις.

Ἕνα μεγάλο θαῦμα πού ἔζησα ἀπό τόν Ἅγιο Παΐσιο

 Θα πηγαίναμε στο γέροντα Παΐσιο με τον παλιό συμμαθητή μου Μάριο. Αυτός θα ξεκινούσε από Ξάνθη, θα περνούσε από την Ελευθερούπολη να με πάρει, και θα πηγαίναμε με ένα αυτοκίνητο. Ο Μάριος θα έμπαινε στο Όρος για πρώτη φορά. 

Η γυναίκα του, Νίνα, είχε πάθει ελαφρύ εγκεφαλικό. Είχαν και δυο μικρά κοριτσάκια προσχολικής ηλικίας. 

Το προηγούμενο βράδυ, τηλεφώνησα για επιβεβαίωση του ραντεβού. Το σήκωσε η πεθερά του τρομοκρατημένη. Η Νίνα είχε πάθει δεύτερο

εγκεφαλικό και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ξάνθης, όπου οι γιατροί τους απέκλεισαν κάθε ελπίδα. Έκλεισα, σε λίγο με κάλεσε ο Μάριος και με παρακάλεσε να πάω μόνος μου.

Την επομένη ξεκίνησα. Έφτασα κανονικά στις Καρυές και, από 'κει παραδόξως και για πρώτη φορά χάθηκα και βρέθηκα στη βουνοκορφή, από την άλλη μεριά της Παναγούδας. Ταλαιπωρημένος, μετά από μιάμιση ώρα περιπλάνηση, βρήκα το κελί του Γέροντα, όπου σύντομα μαζευτήκαμε καμιά δεκαπενταριά άτομα. 

Ο Γέροντας άνοιξε το πορτάκι και ήρθε προς το μέρος μας. Μας ρώτησε αν πήραμε λουκούμι κι αν ήπιαμε νερό.

"Επειδή είμαι κουρασμένος", είπε,"πηγαίνετε στα μοναστήρια όπου θα σας φιλοξενήσουν, με την ευχή γης Παναγίας. Εσύ κι εσύ, περιμένετε!"είπε, δείχνοντας εμένα και κάποιον άλλον. 

"Ὅλα τά καλά παιδιά τά ἀγαπάει ἡ Παναγία". Δηλαδή τά κακά παιδιά δέν τά ἀγαπάει ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία;

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτη.

.... «Γι’ αὐτό καί σήμερα στήν Ἑλλάδα ἡ Ἐκκλησία περνάει μία κρίση. Γιατί; Διότι μετά τόν πόλεμο τοῦ ‘40 πῆγαν τά Ἑλληνόπουλα στά Κατηχητικά Σχολεῖα τοῦ Νεοελληνισμοῦ καί ἐκεῖ ἔμαθαν τούς εὐσεβισμούς, ἔμαθαν τήν νέα ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς Προτεσταντικοῦ τύπου». 

Κοιτᾶξτε, τά λέει ὁ πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης ξεκάθαρα καί εἶναι ἀλήθεια αὐτό τό πράγμα. Ἔμαθαν «τήν νέα ἑρμηνεία τῶν δογμάτων, τήν νέα Ὀρθοδοξία κλπ… καί γέμισαν ἀπό ἠθικολογία καί πουριτανισμό». Δηλαδή ἠθικές ἀρχές, ἠθικές ἀξίες, νά εἶσαι ἠθικός 

ἄνθρωπος, καλός ἄνθρωπος, νά μήν κλέβεις, νά εἶσαι καλός στή δουλειά σου, ἐπαγγελματίας, καλός μαθητής στό σχολεῖο, ἄριστος μαθητής ἄν εἶναι δυνατόν καί αὐτό εἶναι ὁ καλός χριστιανός. 

 

Τελεία ἀλλοτρίωση δηλαδή! Χάθηκε τό πρώτυπο τοῦ Ἁγίου, χάθηκε ἡ ὀρθόδοξη παράδοση, πού εἶναι ἡ μετάνοια, τά δάκρυα, ἡ κάθαρση, ὁ φωτισμός καί κάναμε καί τήν Ὀρθοδοξία, ὅπως λέγαμε καί μιά ἄλλη φορά, ἀξία καί τήν πίστη μας μιά ἀξία καί τήν Ἐκκλησία μιά ἀξία. Τί νά τίς κάνει τό παιδί τίς ἀξίες, χωρίς τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ; Χωρίς τήν ζωντανή σχέση; Χωρίς τήν ἀγάπη; Ὁ ἄνθρωπος θέλει τήν ἀγάπη, θέλει ν’ ἀγαπήσει τόν Χριστό. 

 

Γι’ αὐτό εἶναι φτιαγμένος ὁ ἄνθρωπος. Δέν θέλει νά τοῦ δώσεις ἀξίες. Τί νά ἀγαπήσει θεωρίες; Ἰδέες ν’ ἀγαπήσει; Λέξεις ν’ ἀγαπήσει; «Καί βέβαια αὐτά τά ἔμαθαν ὡς συνθήματα». ʿὍλα τά καλά παιδιά τά ἀγαπάει ἡ Παναγία᾽. Δηλαδή τά κακά παιδιά δέν τά ἀγαπάει ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία;! «Καί ποιός ξέρει πόσοι ἀπό σᾶς περάσατε ἀπό τέτοια Κατηχητικά σχολεῖα. Γεμάτα συνθήματα καί τραγουδάκια. Μέ τραγούδια δηλαδή «Ὦ Χριστέ μας, ὦ Χριστέ μας…», τούς ἔμαθαν Ὀρθοδοξία».

Κύριε, δέν μπορῶ μόνος! Δῶσε νά Σέ γνωρίσει ὅλος ὁ κόσμος.

Όσο πύκνωναν οι επισκέψεις της χάρης σε δύναμη και διάρκεια, αύξανε και η ευγνωμοσύνη προς τον Θεό στην ψυχή του Σιλουανού.

«Κύριε, δεν μπορώ να Σε ευχαριστήσω όπως πρέπει για το νέο άρρητο έλεός Σου, γιατί αποκαλύπτεις τα μυστήριά Σου σε έναν αμαθή και αμαρτωλό, όπως είμαι εγώ. Ο κόσμος χάνεται αλυσοδεμένος στην απόγνωση, ενώ ανοίγεις σε μένα, τον τελευταίο και χειρότερο από όλους, την είσοδο στην αιώνια ζωή. Κύριε, δεν μπορώ μόνος... Δώσε να Σε γνωρίσει όλος ο κόσμος.»

Βαθμηδόν αρχίζει να επικρατεί στην προσευχή του η λύπη για τον κόσμο, γι' αυτούς που δεν γνωρίζουν τον Θεό. «Να προσεύχεσαι για τους ανθρώπους σημαίνει να χύνεις αίμα», έλεγε ο Γέροντας, που διδάχθηκε την άμωμη αγάπη του Χριστού από το Πνεύμα το Άγιο.

Η αγάπη του Χριστού είναι μακαριότητα, που δεν συγκρίνεται με τίποτε στον κόσμο, και συγχρόνως είναι πάθος, μεγαλύτερο από κάθε άλλο πάθος, μαρτύριο μέχρι θανάτου.

Να αγαπάς με την αγάπη του Χριστού σημαίνει να πίνεις το «ποτήριον» εκείνο, που και ο Ίδιος ο Άνθρωπος Χριστός παρακάλεσε τον Πατέρα να μην το πιει.

Ἔγινε χαλασμός κόσμου καί ὄχι ἱερουργία! Θά εἶχαν προσέλθει 60.000 πιστοί

  Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (1829-1908).

Έπειτα από πρόσκλησι του αρχιεπισκόπου του Χαρκόβου Αμβροσίου ο π. Ιωάννης [ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης] λειτούργησε στον καθεδρικό ναό [στο Χάρκοβο]. Συλλειτούργησε μαζί του όλο το ιερατείο της πόλεως.

“Έγινε χαλασμός κόσμου και όχι ιερουργία”, παρατήρησε κάποιος αυτόπτης. Το πλήθος έσπρωχνε τόσο, που οι ψάλτες αναγκάσθηκαν να ψάλλουν μέσα από το Ιερό.

Η μικρή και μεγάλη Είσοδος έγιναν κι αυτές μέσα στο Ιερό μπροστά στην Ωραία Πύλη. Με κόπο κατόρθωσε να βγη ο π. Ιωάννης. Η πλατεία και οι κοντινοί δρόμοι ήσαν κατάμεστοι από κόσμο.

Ύστερα απ’ αυτό δεν μπορούσε να δεχθή να ιερουργήση στους άλλους ναούς που τον καλούσαν.

Δέχθηκε όμως την πρότασι του αρχιεπισκόπου να ψάλη την παράκλησι στην πλατεία του καθεδρικού ναού.

Μία μόνο ἀρετή ὑπάρχει πού δέν μποροῦν νά μιμηθοῦν οἱ δαίμονες

   Μην παίρνεις θάρρος και νομίζης ότι λόγω της εγκρατείας σου θα σωθής από την πτώση. Κάποιος χωρίς να τρώγη τίποτε έπεσε από τον ουρανό...

 Μία μόνο αρετή υπάρχει πού δεν μπορούν να μιμηθούν οι δαίμονες, η ταπείνωση.

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος

https://proskynitis.blogspot.com/2018/09/blog-post_860.html?m=1

7 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Σέργιος καὶ Βάκχος, Ἰουλιανὸς καὶ Καισάριος, Λεόντιος, Εὐσέβιος καὶ Φήλιξ, Φήλιξ, Ἀνδέχιος καὶ Θύρσος, Πολυχρόνιος, Ἰωάννης καὶ 99 Πατέρες, Σέγιος, Παρμενίας, Πολυτέλειος, Ἐλυμᾶς, Μώκιος, Χρυσοτέλης, Μάξιμος, Λουκᾶς, Ἀβδίας, Σέμνιος καὶ Ὀλυμπιάδα, Μνήμη Παναγίας Ναυπακτιώτισσας.

Οἱ Ἅγιοι Σέργιος καὶ Βάκχος

Ὑπηρετοῦσαν στὶς στρατιωτικὲς τάξεις τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ. Τοὺς διέκρινε μεγάλη ἀνδρεία στὰ πεδία τῶν μαχῶν, ἀλλὰ καὶ σωφροσύνη στὴν καθημερινή τους ζωή.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ αὐτοκράτορας τοὺς ἀπένειμε τὰ ἀξιώματα τοῦ πριμικηρίου καὶ τοῦ σεκουνδουκηρίου, ἀντίστοιχα.
Ὅταν ὅμως ἔμαθε ὅτι οἱ δυὸ ἐπίλεκτοι στρατιῶτες του ἦταν χριστιανοί, δὲν ἤθελε μὲ κανένα τρόπο νὰ τὸ πιστέψει. Γιὰ νὰ πεισθεῖ λοιπὸν χειροπιαστά, ὀργάνωσε τελετὲς μὲ θυσίες σὲ εἰδωλολατρικὸ ναὸ καὶ κάλεσε νὰ παραστοῦν σ’ αὐτὲς οἱ Σέργιος καὶ Βάκχος. Οἱ δυὸ χριστιανοὶ στρατιῶτες ἀρνήθηκαν καὶ ὁμολόγησαν τὸν Χριστὸ μὲ θαρραλέο φρόνημα. Ἐξοργισμένος τότε ὁ αὐτοκράτορας, διέταξε καὶ τοὺς ἀφαίρεσαν τὰ διάσημα τῶν ἀξιωμάτων τους. Ἔπειτα, ἀφοῦ τοὺς ἐνέπαιξαν καὶ τοὺς διαπόμπευσαν μὲ διάφορους τρόπους, τοὺς ἔστειλαν σὲ ἕνα σκληρὸ δοῦκα τῆς Ἀνατολῆς, τὸν Ἀντίοχο.
Αὐτὸς μὲ πρωτοφανὴ ὠμότητα μαστίγωσε μέχρι θανάτου τὸ Βάκχο. Στὸν δὲ Σέργιο, ἐπειδὴ κάποτε τὸν εἶχε εὐεργετήσει , πρότεινε, ἀφοῦ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, νὰ τοῦ χαρίσει τὴν ζωή. Ἡ γενναία ἀπάντηση τοῦ Σεργίου ἦταν τὰ λόγια του Ἀπ. Παύλου: «Ἐμοὶ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεὶν κέρδος». Σὲ μένα, εἶπε ὁ Σέργιος, ζωὴ εἶναι ὁ Χριστός. Ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ πεθάνω εἶναι κέρδος, διότι ἔτσι θὰ ἑνωθῶ πλήρως μὲ τὸ Χριστό.

7 Ὀκτωβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΘ΄ (Γ΄ ΛΟΥΚΑ). Σεργίου καί Βάκχου μεγαλομαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. ιθ΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ια΄ 31 - ιβ΄ 9).

Β Κορ. 11,31      ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι.

Β Κορ. 11,31              Ο Θεός και πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που είναι ευλογημένος και δοξασμένος στους αιώνας, γνωρίζει ότι δεν ψεύδομαι, αλλ' ότι αυτά που θα σας πω είναι απολύτως αληθινά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ, Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Εξήγησις υπομνηματική

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ:

Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Εξήγησις υπομνηματική εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, κεφ.ζ΄ (Λουκά 7,11-17: η ανάσταση του γιου της χήρας στη Ναΐν)

Στ. 11: «ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν»

      Πρόσεχε όμως πώς σε παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Και στην περίπτωση όμως της θεραπείας του άρρωστου δούλου του εκατόνταρχου στην οποία αναφέρθηκε αμέσως προηγουμένως βέβαια αφού Τον κάλεσαν να βοηθήσει απάντησε, εδώ όμως, στην πόλη Ναΐν, αν και δεν καλείται για βοήθεια, πηγαίνει·