Ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία δέν ἔχει ἀνάγκη ἐκσυγχρονισμοῦ

Ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία

δέν ἔχει ἀνάγκη ἐκσυγχρονισμοῦ

Διακηρύσσουν οἱ μεταπατερικοί θεολόγοι ὅτι θά πρέπει ἡ θεολογία καί ἡ Ὀρθοδοξία νά ἐκσυγχρονιστεῖ, νά προσαρμοστεῖ στά σύγχρονα κοινωνικά-πολιτιστικά δεδομένα καί νά ἀποβάλλει νεκρά στοιχεῖα τοῦ παρελθόντος. Ὅμως, ἄραγε, «σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία», ἐρωτᾶ ὁ σοφός Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης, «ἔχει ἀνάγκη προσλήψεως συγχρόνων στοιχείων, ν’ ἀποβάλλει παλαιές «δόξες» (δηλ. ἀντιλήψεις), νά προβεῖ σέ κάποιες ἀναθεωρήσεις, γιά νά μιλήσει στόν σύγχρονο ἄνθρωπο; Αὐτό εἶναι ἕνα συνηθισμένο ἐρώτημα. Ἀλλά σ’ αὐτό μιά ἀπάντηση ὑπάρχει: «Γεύσασθε καί ἴδετε». Ὁ Χριστιανισμός εἶναι ὁ Χριστός καί οἱ ἄκτιστες ἐνέργειές Του. Ὅσοι τόν δέχονται, μέ ποιά ὄργανα Τόν πιστεύουν; Μέ ἐξωτερικά τεκμήρια, θαύματα. Ἀλλά ὁ Χριστός εἶπε: «Μα­κάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες». Ποιοί εἶναι αὐτοί; Εἶναι οἱ «οὐ βλεφάροις ἰδόντες, ἀλλά καρδίας πόθω πεπιστευκότες»[1]. Ἑπομένως, ὅταν ἡ ψυχή φθάσει στήν μέθεξη τοῦ Θεοῦ, τότε θά καταλάβει ὅτι στήν Ὀρθοδοξία ὑπάρχουν ἀπ’ ἀρχῆς ὅλα, τίποτε δέν εἶναι περιττό, τίποτε δέν λείπει, τίποτε δέν χρειάζεται σάν ἀναμόρφωση χωρίς νά τήν βλάψει.

Τί εἶναι ἐκεῖνο πού δέν πείθει, ὄχι μόνο τούς μή πιστεύοντες, ἀλλά καί αὐτούς τούς «ὀρθοδόξους», ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία σήμερα εἶναι ἡ μοναδική ὁδός σωτηρίας, γι’ αὐτό καί δέν ἑλκύει; Ἡ ἀπάντηση δόθηκε· γιατί δέν βιώθηκε γνήσια. Ὅσο καθαρίζουν τά μάτια τῆς ψυχῆς, τόσο καί βλέπουν τό θεῖο φῶς. Καί, ὅσο ἀπαγκιστρώνεται ἡ αἴσθηση τῆς ψυχῆς ἀπό τίς σαρκικές ἐπιθυμίες καί ἡδονές καί ἀπό τίς αἰσθητικές ἀπολαύσεις, ἐρήμην τοῦ Θεοῦ, τόσο αἰσθάνεται τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Ὀρθοδοξία, γιά νά γεμίσει τήν ψυχή μέ τίς ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, προϋποθέτει ὀρθοπραξία. Καί ἡ ὀρθόδοξη ὀρθοπραξία εἶναι ἡ ἐργασία τῶν ἐντολῶν στίς ἔσχατες συνέπειές τους, μέ βάση τήν θεολογική καί πνευματική παράδοση»[2]. Ὅλες οἱ αἱρέσεις, ὅπως καί ἡ νεοορθοδοξία-μεταπατερική αἵρεση, πηγάζουν ἀπό μία λανθασμένη βίωση τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπό μία ἀπουσία ὀρθόδοξης ὀρθοπραξίας.

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο

[1]               Δηλ. Εἶναι αὐτοί πού δέν εἶδαν μέ τά βλέφαρα-μάτια ἀλλά αὐτοί πού πίστευσαν μέ καρδιακό πόθο.

^[2]                  † Μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη, Ἡ Ὀρθοδο­ξία σήμερα. Πόσο ἀνήκει στούς καιρούς μας ἤ ποιές προ­σαρμογές ἐπιβάλλονται;, http://alopsis.gr/%CE%B7.