Ἡ Ἁγία Γραφή γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα (πορνεία-μοιχεία), τήν ὁμοφυλοφιλία καί τίς σαρκικές διαστροφές

Ἡ Ἁγία Γραφή γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα

(πορνεία-μοιχεία), τήν ὁμοφυλοφιλία

καί τίς σαρκικές διαστροφές

Ἡ Ἁγία Γραφή καταδικάζει ἀπερίφραστα ὅλα τά σαρκικά ἁμαρτήματα. «Δέν γνωρίζετε», ἐρωτᾶ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος τούς Κορίνθιους, «ὅτι ὅσοι διαπράττουν ἀδικίας, δέν θά κληρονομήσουν τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ; Μή πλανᾶσθε, οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτρες οὔτε μοιχοί οὔτε θηλυπρεπεῖς οὔτε ἀρσενοκοῖτες ... θά κληρονομήσουν βασιλείαν Θεοῦ»[1].

Εἰδικά μάλιστα γιά τήν μοιχεία διδάσκει ὅτι ὄχι μόνο οἱ διαπράττοντες αὐτήν τήν ἁμαρτία βλάπτονται-τιμωροῦνται, ἀλλά καί τά τέκνα τους. «Ὅταν κανείς πέφτει στή μοιχεία», διδάσκει ὁ μακαριστός π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «τά παιδιά θά δεχτοῦν τήν τιμωρία. Ἀκοῦστε τί λέγει ἡ «Σοφία Σολομῶντα» 3,14[2]: «Τέκνα μοιχῶν ἀτέλεστα («ἀτέλεστα» θά πεῖ ἀπρόκοφτα) καί ἐκ παρανόμου κοίτης σπέρμα ἀφανισθήσεται», καί ἀπό παράνομη κοίτη, δηλαδή μοιχεία, «σπέρμα» (θά πεῖ ἀπόγονος), «ἀφανισθήσεται», θά πεθάνει. Συνεπῶς, ἔχουμε δύο περιπτώσεις: Τά παιδιά τῶν μοιχῶν ἤ θά πεθάνουν ἤ δέν θά προκόψουν. «Ἐάν τε γάρ μακρόβιοι γένωνται, εἰς οὐθέν λογισθήσονται (ἄν ζήσουν, δέν θά ἔχουν καμιά ὑπόληψη) καί ἄτιμον ἐπ’ ἐσχάτων τό γῆρας αὐτῶν (θά γεράσουν μέ κάποια ἀτιμία, δέν θά ἔχουν προκοπή δηλαδή)». Πόσοι ἄνθρωποι ὑποφέρουν στή ζωή, γιατί ὁ πατέρας τους, ἡ μάνα τους, ἐστάθησαν μοιχοί καί μοιχαλίδες … »[3].

Κατ’ ἐξοχήν ἡ Ἁγία Γραφή καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία.

Διαβάζουμε στήν Παλαιά Διαθήκη: «Ἐάν ἕνας ἄνδρας κοιμηθεῖ μέ ἕναν ἄντρα ὅπως μέ μία γυναίκα», γράφει στό Λευϊτικό, «καί οἱ δύο ἔχουν διαπράξει βδέλυγμα. Πρέπει νά θανατωθοῦν. Εἶναι ἔνοχοι»[4]. Ἐπίσης, μελετώντας τό βιβλίο τῆς Γενέσεως, διαπιστώνουμε ὅτι ὁ Κύριος κατέστρεψε τά Σόδομα καί τά Γόμορρα[5], διότι οἱ κάτοικοί τους εἶχαν πέσει στό βδελυκτό ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Οἱ θρασύτατοι καί ἀναίσχυντοι Σοδομίτες ἤθελαν νά ἱκανοποιήσουν τά βδελυκτά τους πάθη, κακοποιώντας ἀκόμη καί τούς φιλοξενουμένους ὑπό τοῦ Λώτ Ἁγίους Ἀγγέλους[6]. Ὁ εὐσεβέστατος Λώτ ἀναγκάζεται νά τούς ἀντιπροτείνει ὡς μέσο ἱκανοποίησής τους τίς θυγατέρες του. Τότε ἐκεῖνοι ἀμετανόητοι ἀπειλοῦν καί τόν ἴδιο τόν Λώτ. Ἐπεμβαίνει ὁ Θεός καί τούς τιμωρεῖ μέ ἀορασία, δηλαδή τύφλωση[7]. Στήν συνέχεια, καταστρέφονται μέ πῦρ καί θεῖο οἱ πέντε πόλεις, συμπεριλαμβανομένων τῶν Σοδόμων καί τῶν Γομόρρων. «Καί Κύριος ἔβρεξεν ἐπί Σόδομα καί Γόμορρα θεῖον, καί πῦρ παρά Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ·  καί κατέστρεψε τάς πόλεις ταύτας καί πᾶσαν τήν περίχωρον καί πάντας τούς κατοικοῦντας ἐν ταῖς πόλεσι καί τά ἀνατέλλοντα ἐκ τῆς γῆς»[8]. Μέχρι σήμερα ἡ Νεκρά Θάλασσα καί ἡ πέριξ αὐτῆς κεκαυμένη ἄγονη γῆ εἶναι μάρτυρες τῆς παραδειγματικῆς τιμωρίας καί καταστροφῆς τῶν Σοδομιτῶν.

Στήν Καινή Διαθήκη, ἐπίσης, καταδικάζεται διαρρήδην[9] τό βδέλυγμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Στήν Πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του, ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, γράφει ὅτι οἱ ἄνθρωποι λάτρεψαν τήν κτίση καί ὄχι τόν Κτίστη. Ἔπεσαν στήν εἰδωλολατρία. «Γι’ αὐτόν τόν λόγο (δηλ. γιά τάν ἄρνησή τους νά ἀναγνωρίσουν, νά εὐχαριστήσουν καί νά δοξάσουν τόν Θεό), ὁ Θεός τούς παρέδωσε σέ ἐπαίσχυντα πάθη. Οἱ γυναῖκες τους ἀντάλλαξαν τίς φυσικές σχέσεις μέ τίς παρά φύση, καί παρομοίως οἱ ἄνδρες ἄφησαν τίς φυσικές σχέσεις μέ τίς γυναῖκες καί κάηκαν μέ φλόγα ἀκράτητης ἐπιθυμίας μεταξύ τους, διαπράττοντας ἄνδρας μέ ἄνδρα ἐπαίσχυντες πράξεις καί λαμβάνοντας ἔτσι ἀπό τόν ἴδιο τους τόν ἑαυτό τόν μισθό πού τούς ἄξιζε γιά τήν πλάνη τους»[10].

Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος ἤ μία κοινωνία δέν τηροῦν τούς νόμους τοῦ Θεοῦ, ὅταν δέν ζοῦν μέ ταπείνωση καί ἐγκράτεια, τότε παραχωρεῖ ὁ Θεός νά πέσουν στά βδελυκτά σαρκικά πάθη. Ὁλόκληρα ἔθνη, λόγῳ τῆς δαιμονικῆς ζωῆς, παραχωρεῖ ὁ Θεός νά διαστραφοῦν. «Ὦ, οἱ Ἄγγλοι[11]», ἀναφωνεῖ ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «ἐπειδή διαιροῦν καί βασιλεύουν, τούς τιμωρεῖ, τό λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν «Α΄ πρός Ρωμαίους» ἐπιστολή, μέ πάθη ἀτιμίας ... ἐκεῖνοι πού στρέφονται κατά τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, στρέφονται κατά τῶν λαῶν, κατά τῶν ἀνθρώπων, ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά πάσχουν ἀπό πάθη ἀτιμίας, εἶναι τά φοβερά σαρκικά ἁμαρτήματα»[12].

Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι ὅλο καί περισσότερο ἀπομακρύνονται ἀπό τόν Θεό, γι’ αὐτό καί κυριαρχοῦνται ἀπό τά σαρκικά πάθη καί τίς σαρκικές διαστροφές. Ἡ σαρκική ἡδονή ἔχει κόρο. Ὁ ἀμετανόητος κεκορεσμένος ἄνθρωπος ἀναζητᾶ ἄλλους διεστραμμένους τρόπους γιά νά ἱκανοποιηθεῖ. Ἔτσι πέφτει ἀπό τήν μία διαστροφή στήν ἄλλη. «Μετά τήν πορνεία», παρατηρεῖ ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «ἦρθε ἡ διαστροφή. Πρῶτα ὁ γάμος, μετά ἡ πορνεία, μετά …, μετά ἦρθε ἡ διαστροφή. Αὐτή κυβερνᾶ σήμερα τόν κόσμο. Ἡ διαστροφή ..., καί προπαντός καί σέ αὐτόν, μέσα στό γάμο ὑπάρχει ἡ διαστροφή. Ἔχω φρίξει!»[13]. Ἀκόμη καί ἡ αἱμομιξία ἔχει τεράστια διάδοση. «Δέν μπορεῖτε νά συλλάβετε, ἀγαπητοί μου,» δίδασκε ὁ διακριτικώτατος Πνευματικός π. Ἀθανάσιος, «πόσο εἶναι διαδεδομένο τό ἁμάρτημα τῆς αἱμομιξίας! Καί ἐγώ κάποτε δέν μποροῦσα νά τό φαντάζομαι αὐτό τό πρᾶγμα. Ἀπό τόν καιρό, ὅμως, πού μποροῦμε νά ξέρομε καί νά βλέπομε, σᾶς βεβαιώνω ὅτι δέν εἶναι τόσο λίγο τό ἁμάρτημα τῆς αἱμομιξίας, ὅσο τό φαντάζεστε. Κάποτε ἤμουν λαϊκός, νέος, παιδί ἤμουν, διάβαζα ἕνα λόγο τοῦ Ἁγίου Κασσιανοῦ τοῦ Ρωμαίου γιά τό θέμα τῆς ἀνηθικότητας, καί ἐκεῖ ἔλεγε ὅτι πρέπει νά προσέχομε ἀκόμη καί τούς συγγενεῖς μας καί τή μητέρα μας καί τήν ἀδελφή μας. Θυμᾶμαι, αὐτό τότε μοῦ εἶχε φανεῖ σάν κάπως τραβηγμένο. Καί ἐγώ, ὅταν ἤμουν νέος, μποροῦσα νά κινοῦμαι κατά τρόπο ὄχι τόσο προφυλακτικό, ἔλεγα …, τό θεωροῦσα τραβηγμένο δηλαδή. Ὅταν ἔγινα κληρικός καί εἶδα τί θραύση γίνεται σέ τέτοια ἁμαρτήματα …, ἀγαπητοί μου, φοβήθηκε τό μάτι μου! Καί φτάνω πολλές φορές νά λέγω σέ σᾶς καί τούς γονεῖς καί συμβουλεύω: «Προσέξτε, δέν θά βάζετε τά ἀγόρια σας καί τά κορίτσια σας νά κοιμοῦνται στό ἴδιο δωμάτιο!». Κάποτε καί τά ἀγόρια φαίνεται, ὅταν κοιμοῦνται στό ἴδιο δωμάτιο, νά εἶναι ἐπικίνδυνο! Θά μοῦ πεῖτε, εἶμαι ὑπερβολικός. Σᾶς βεβαιώνω, δέν εἶμαι ὑπερβολικός, ἀπό αὐτά πού ἀκοῦμε καί βλέπομε. Μήν πάρετε ποτέ στό κρεβάτι σας οὔτε τήν κόρη σας οὔτε τό γιό σας νά κοιμηθεῖ. Τό ἀκούσατε, παρακαλῶ;

Δέν μπορεῖτε νά φανταστεῖτε καί νά συλλάβετε τί μπορεῖ νά συμβαίνουν. Οὔτε καί ἕνας πατέρας νά κοιμηθεῖ μέ τήν κόρη. Μήν τό κάνετε αὐτό, οὔτε ὁ ἀδελφός μέ τήν ἀδελφή. Καί σᾶς τό λέγω ἀλήθεια! Ἄν ἔπρεπε νά σᾶς πῶ περιστατικά, θά τρομάζατε πραγματικά!»[14].

Ὁ μισθός τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί τῶν διαστροφῶν μέσα ἤ ἔξω ἀπό τό γάμο εἶναι: οἱ ἀνίατες ἀσθένειες, ὅπως τό AIDS,

τά φοβερά ψυχολογικά-ψυχιατρικά νοσήματα,

ἡ ἀνειρήνευτη συνείδηση,

ὁ αἰώνιος χωρισμός ἀπό τόν Θεό,

ἡ φοβερή κόλαση.

«Μή πλανᾶσθε!», βροντοφωνάζει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, «Οὔτε οἱ πόρνοι, οὔτε οἱ εἰδωλολάτρες, οὔτε οἱ μοιχοί, οὔτε οἱ ἐκθηλυμένοι, οὔτε οἱ ἀρσενοκοῖτες (δηλ. σοδομίτες, αὐτοί πού κοιμοῦνται μέ ἄντρες), οὔτε οἱ πλεονέκτες, οὔτε οἱ κλέφτες, οὔτε οἱ μέθυσοι, οὔτε οἱ ὑβριστές, οὔτε οἱ ἅρπαγες πρόκειται νά κληρονομήσουν τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Καί τέτοιοι ἤσασταν κάποιοι ἀπό σᾶς. Ἀλλά πλυθήκατε, ἀλλά ἁγιασθήκατε, ἀλλά δικαιωθήκατε μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μέ τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»[15].

Ἡ ὁμοφυλοφιλία δέν εἶναι ἀπό τήν φύση ἀλλά ἀπό τήν προαίρεση τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι πάθος στό ὁποῖο ὀφείλει ὁ ἄνθρωπος νά ἀντισταθεῖ. Δέν γεννιέται κάποιος ὁμοφυλόφιλος, ἀλλά γίνεται. Κάποτε ρωτήθηκε σχετικά ὁ Ἅγιος Παΐσιος:

«— Γέροντα, τί συμβαίνει μέ τούς ὁμοφυλόφιλους; Μερικοί γιατροί λένε ὅτι γεννιοῦνται ἔτσι, ὅτι εἶναι δηλαδή θέμα χρωμοσωμάτων, θέμα τῆς φύσης, ἄρα εἶναι ἀδύνατο αὐτοί οἱ ἄνθρωποι νά ἀλλάξουν καί ἑπομένως ἄδικα τούς ταλαιπωροῦν, καί ὅτι δέν ἔχουν εὐθύνη αὐτοί.

— Πα! Πά! Ὄχι, βρέ παιδί μου, δέν εἶναι ἔτσι. Εἶναι ἕνα πάθος καί αὐτό ὅπως καί τά ἄλλα πάθη.

— Δηλαδή, μπορεῖ νά διορθωθεῖ ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος;

— Πῶς δέν μπορεῖ! Μπορεῖ!… Ἄν θέλει καί προσπαθήσει μπορεῖ νά κόψει τήν κακιά συνήθεια… Πολύ βοηθάει νά ἔχει κανείς ἕναν πραγματικό καί καλό φίλο.

— Πῶς γίνεται κανείς ὁμοφυλόφιλος; Φταίει ἡ οἰκογένεια;

— Ἄν εἶναι μικρό παιδάκι πιό ἀδύνατο, πιό συνεσταλμένο καί δέν προσέξουν τίς παρέες του, τότε κανένας ἀλήτης μπορεῖ νά τό στριμώξει μέ τό ζόρι… ἕλκεται καί αὐτό μετά ἀπό τήν ἡδονή καί σιγά-σιγά συνηθίζει»[16].

Μετάνοια σημαίνει παύση αὐτῆς τῆς βδελυκτῆς ἁμαρτίας, ὄχι ἀμνήστευσή της μέ ἐξομολόγηση χωρίς διόρθωση. «Κάποτε μοῦ ἔλεγε κάποιος», διηγεῖται ὁ ἀξιοσέβαστος Πνευματικός π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, «ὅτι εἶχε κάποιες ὁμοφυλοφιλικές ἐμπειρίες. Τοῦ λέω: «Θά σέ βοηθήσω, σέ καταλαβαίνω». Ὅταν ἦρθε καί μοῦ εἶπε τήν προσεχῆ φορά, γιατί δέν μοῦ ἦταν σαφής τήν πρώτη, καί μοῦ εἶπε: «Νά, ξέρετε … ». «Τί;». «Μά, δέν μοῦ εἴπατε ὅτι θά δείξετε κατανόηση;». «Καί πῶς ἐννοεῖς τήν κατανόηση; Τήν ἐννοεῖς τήν κατανόηση μέ τό νά σέ ἀφήσω νά ἁμαρτάνεις; Ἡ κατανόηση εἶναι σέ τοῦτο, ὅτι ἔχομε φύση πού ρέπει στό κακό, νά σέ βοηθήσω, νά σοῦ δείξω ἕναν τρόπο νά βοηθηθεῖς, ὄχι κατανόηση νά κάνεις τήν ἁμαρτία!». Τά ἀκοῦτε; Ἔτσι μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ ὁ πνευματικός ὅτι εἶναι αὐστηρός. Ὁ Θεός νά φυλάξει! Εἶναι ἐπάνω στίς γραμμές τοῦ Εὐαγγελίου καί τίποτε ἄλλο!»[17].

Δυστυχῶς, «στήν συγχυσμένη ἐποχή μας», παρατηρεῖ ὁ Μοναχός Ἰωάννης, «πολλοί ἔκφυλοι ἄνθρωποι ἑτεροφυλόφιλοι ἤ ὁμοφυλόφιλοι, οἱ δισεξουαλικοί (gays), δικαιολογοῦν σάν φυσιολογική τήν σεξουαλική τους συμπεριφορά. Τοῦτο, διότι ἀγνοοῦν τήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα ἤ γιά νά μή νιώθουν ἐνοχές ἤ γιατί δέν πιστεύουν στήν ὕπαρξη τῆς ψυχῆς - γιατί εἶναι φροϋδιστές - καί θεωροῦν τόν ἄνθρωπο ἄψυχο λογικό ζῶο «body» πού ἄγεται καί φέρεται μόνο ἀπό ζωώδη ἔνστικτα (π.χ. ἡ γενετήσια ὁρμή-libido). Γιά τούς φροϋδιστές θεωρεῖται ἡ libido πανάκεια πού ἐξηγεῖ καί δικαιολογεῖ -γιά τούς ἄθεους φροϋδιστές- κάθε ψυχοσωματική διαστροφή σέ ὁρμονικό ἐπίπεδο καί σέ νευρώσεις καί ψυχώσεις.  Πρός τιμήν του ὁ ἴδιος ὁ Φρόϋντ θεωροῦσε τήν ὁμοφυλοφιλία σάν σιχαμερή, ἐγκληματική διαστροφή[18]»[19].

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο

[1]           Α΄Κορ. 6,10-11: «ἤ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μή πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοί οὔτε μαλακοί οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὔχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι». http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/07.%20KorA.htm.

[2]               Σοφ.Σολ. 3,16: «τέκνα δέ μοιχῶν ἀτέλεστα ἔσται, καί ἐκ παρανόμου κοίτης σπέρμα ἀφανισθήσεται. ἐάν τε γάρ μακρόβιοι γένωνται, εἰς οὐθέν λογισθήσονται, καί ἄτιμον ἐπ’  ἐσχάτων τό γῆρας αὐτῶν». Δηλαδή: «τά τέκνα τῶν μοιχῶν ποτέ δέν θά προοδεύσουν. Παιδιά παρανόμου κλίνης σύντομα θά ἐξολοθρευθοῦν. Καί ἐάν ἀκόμη ζήσουν μακρόν βίον, δέν θά ἔχουν ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων καμμίαν ὑπόληψιν καί ἐκτίμησιν. Καί αὐτό ἀκόμη τό γῆρας των θά εἶναι καταφρονημένον καί ἀνυπόληπτον». http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/PD/29.%20SofiaSolom.htm.

[3]               Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Δευτερονόμιο, ὁμιλία 17η, Παντελῆ Γκίνη, Συλλογή ἀναφορῶν γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου (1927-2006) γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα, http://iskiriaki.com/wordpress/archives/7068.

[4]           Λευϊτ. 20, 13: «καί ὅς ἄν κοιμηθῇ μετά ἄρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι· θανάτῳ θανατούσθωσαν, ἔνοχοι εἰσιν». Γιά τήν μετάφραση χρησιμοποιήσαμε τό:

 https://xfd.gr/keimena/%CE%BA%CE%.

[5]               Συνολικά πέντε πόλεις κατεστράφησαν.

[6]           Γέν. 19, 4-8: «4 πρό τοῦ κοιμηθῆναι δέ, οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως οἱ Σοδομῖται περικύκλωσαν τήν οἰκίαν ἀπό νεανίσκου ἕως πρεσβυτέρου, ἅπας ὁ λαός ἅμα. 5 καί ἐξεκαλοῦντο τόν Λώτ καί ἔλεγον πρός αὐτόν· ποῦ εἰσιν οἱ ἄνδρες οἱ εἰσελθόντες πρός σέ τήν νύκτα; ἐξάγαγε αὐτούς πρός ἡμᾶς, ἵνα συγγενώμεθα αὐτοῖς».

[7]               Γέν. 19, 6-11: «6 ἐξῆλθε δέ Λώτ πρός αὐτούς πρός τό πρόθυρον, τήν δέ θύραν προσέῳξεν ὀπίσω αὐτοῦ. 7 εἶπε δέ πρός αὐτούς· μηδαμῶς ἀδελφοί, μή πονηρεύσησθε. 8 εἰσί δέ μοι δύο θυγατέρες, αἵ οὐκ ἔγνωσαν ἄνδρα· ἐξάξω αὐτάς πρός ὑμᾶς, καί χρᾶσθε αὐταῖς, καθά ἄν ἀρέσκῃ ὑμῖν· μόνον εἰς τούς ἀνδρας τούτους μή ποιήσητε ἄδικον, οὗ εἵνεκεν εἰσῆλθον ὑπό τήν σκέπην τῶν δοκῶν μου. 9 εἶπαν δέ αὐτῷ· ἀπόστα ἐκεῖ. εἰσῆλθες παροικεῖν· μή καί κρίσιν κρίνειν; νῦν οὖν σέ κακώσωμεν μᾶλλον ἤ ἐκείνους. καί παρεβιάζοντο τόν ἄνδρα τόν Λώτ σφόδρα. καί ἤγγισαν συντρίψαι τήν θύραν. 10 ἐκτείναντες δέ οἱ ἄνδρες τάς χεῖρας εἰσεσπάσαντο τόν Λώτ πρός ἑαυτούς εἰς τόν οἶκον, καί τήν θύραν τοῦ οἴκου ἀπέκλεισαν· 11 τούς δέ ἄνδρας τούς ὄντας ἐπί τῆς θύρας τοῦ οἴκου ἐπάταξαν ἐν ἀορασίᾳ ἀπό μικροῦ ἕως μεγάλου, καί παρελύθησαν ζητοῦντες τήν θύραν».

[8]                      Γέν. 19, 24-25.

[9]               Διαρρήδην = σαφῶς, ἀπερίφραστα (Δ. Δημητράκου, Νέον Ὀρθογραφικόν Ἑρμηνευτικόν Λεξικόν, Ἐκδόσεις Δέλτα 1964).

[10]                    Ρωμ. 1,23-27: «ἤλλαξαν τήν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου καί πετεινῶν καί τετραπόδων καί ἑρπετῶν. 24 Διό καί παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τά σώματα αὐτῶν ἐν αὑτοῖς, 25 οἵτινες μετήλλαξαν τήν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καί ἐσεβάσθησαν καί ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρά τόν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητός εἰς τούς αἰῶνας· ἀμήν. 26 Διά τοῦτο παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός εἰς πάθη ἀτιμίας. αἵ τε γάρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τήν φυσικήν χρῆσιν εἰς τήν παρὰ φύσιν, 27 ὁμοίως δέ καί οἱ ἄρσενες ἀφέντες τήν φυσικήν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τήν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καί τήν ἀντιμισθίαν ἥν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες». Γιά τήν μετάφραση χρησιμοποιήσαμε τό: https://xfd.gr/keimena/%CE%BA%CE%.

[11]             Σύμφωνα μέ λόγο τοῦ π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ὁ μισός πληθυσμός τῆς Ἀγγλίας εἶναι ὁμοφυλόφιλοι». Τό ἴδιο δήλωνε καί ὁ πρωθυπουργός τους Οὐίνστων Τσῶρτσιλ.

[12]             Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Ἀνώτερο Κατηχητικό Σχολεῖο, ὁμιλία 774^η, Παντελῆ Γκίνη, Συλλογή ἀναφορῶν γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου (1927-2006) γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα, http://iskiriaki.com/wordpress/archives/7068.

[13]             Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Περί παθῶν, ὁμιλία 18η, Παντελῆ Γκίνη, Συλλογή ἀναφορῶν γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου (1927-2006) γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα, http://iskiriaki.com/wordpress/archives/7068..

[14]             Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Βασιλειῶν Β΄, ὁμιλία 8η, Παντελῆ Γκίνη, Συλλογή ἀναφορῶν γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου (1927-2006) γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα, http://iskiriaki.com/wordpress/archives/7068..

[15]             Α΄Κορ. 6,9-11: «μή πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοί οὔτε μαλακοί οὔτε ἀρσενοκοῖται 10 οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι. 11 καί ταῦτά τινες ἦτε· ἀλλά ἀπελούσασθε, ἀλλά ἡγιάσθητε, ἀλλά ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καί ἐν τῷ Πνεύματι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν». Γιά τήν μετάφραση χρησιμοποιήσαμε τό:

https://xfd.gr/keimena/%CE%BA%CE%.

[16]             Ἀθανασίου Ρακοβαλή, Ὁ πατήρ Παΐσιος μοῦ εἶπε, http://omofylofilia.gr/2015/04/%CE.

[17]             Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, Πράξεις, ὁμιλία 161η, Παντελῆ Γκίνη, Συλλογή ἀναφορῶν γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου (1927-2006) γιά τά σαρκικά ἁμαρτήματα, http://iskiriaki.com/wordpress/archives/7068.

[18]             Βλέπε σχετικά: Σίγκμουντ Φρόϋντ, «Ψυχανάλυση», ἐκδόσεις Γκοβόστη καί ἐπίσης Σίγκ. Φρόϋντ «Εἰσαγωγή στήν Ψυχανάλυση» (2005), ἐκδόσεις Γκοβόστη.

[19]             Ἰωάννου Μοναχοῦ, Λόγος περί ὁμοφυλοφιλίας – θεματικῆς ἑβδομάδας ἔμφυλων ταυτοτήτων καί σχέδιο νόμου γιά τήν ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου, https://enromiosini.gr/ekpaideysh/%CE%BB% (προσβάθηκε στίς 23-6-2017).