ΚΑΙ Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΑΓΑΠΙΣΜΟΣ
«Ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός εἴχαμε σάν χαρακτηριστικό γνώρισμα στούς “θεολογοῦντες” ἄνευ Θεοῦ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, τήν στείρα ἐκνομίκευση τῆς πίστεως, τήν ὑποκρισία βασισμένη στίς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου. Σήμερα ἔχουμε τήν ἐκφιλοσόφηση τῆς πίστεως, τόν πλήρη ἀντινομισμό τῆς πίστεως, τήν ὑποκρισία βασιζόμενη στόν περί ἀγάπης νόμο. Μιᾶς ἀγάπης ἰδεολογικοποιημένης καί ὄχι βιωματικῆς γιατί βασίζεται στήν ἀμνήστευση τῶν παθῶν κατά ἀπομίμηση τῶν διατάξεων τοῦ Κορανίου καί ὄχι στήν μετοχή μέσω σταυρικῆς πορείας στήν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ἡ γνήσια ἀγάπη.
Ἔχουμε ἕναν ἐπιθετικό ἀγαπισμό, γιατί εἶναι ἰδέα πού κατοχυρώνει πάθη, δέν εἶναι βίωμα πού ἀποκρυπτογραφεῖ ἐσωτερική ἀναγέννηση.. Ἄλλο ἀγάπη ἔστω σάν ἔμπνευση ἀσκητικῆς προσπάθειας νά προσλάβω ἀπαθῶς τόν συνάνθρωπο σάν ὁμοσύστατο ἀδελφό, σάν εἰκόνα Θεοῦ καί ἄλλο ἀγαπολογία πού δείχνει ἀνασφάλεια καί ψυχική ἀνισορροπία καί ἐπιβάλλει μέ σπασμωδικό τρόπο τόν περί ἀγάπης νόμο, ἀκριβῶς γιά νά κατοχυρώσει ἰδεολογικά τό ἀσταύρωτο τῆς νοσηρῆς ἀνθρώπινης παθολογίας..».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου