ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (:Πράξ. 1, 1-15)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
[Μέρος τέταρτο: υπομνηματισμός των χωρίων Πράξ.1,6-8]
«Oἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;(:Ύστερα λοιπόν από τις ελπίδες αυτές που έδωσε ο Χριστός στους μαθητές Του, συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί και τον ρωτούσαν: “Κύριε, πες μας˙ στο χρονικό διάστημα των ημερών αυτών πρόκειται να αποκαταστήσεις στην παλαιά της δύναμη και δόξα τη βασιλεία για τον Ισραήλ;”)»[Πράξεις 1,6].
Όταν πρόκειται να ρωτήσουν κάτι οι μαθητές, προσέρχονται μαζί. Και πράττουν αυτό για να πετύχουν με το πλήθος τον σκοπό για τον οποίο ικετεύουν. Διότι γνώριζαν ότι εκείνο που είχε πει ο Ίδιος προηγουμένως ότι «περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μὴ ὁ πατήρ μου μόνος (:για την ημέρα εξάλλου εκείνη και την ώρα που θα γίνει η δευτέρα παρουσία και η κρίση, κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς θα είναι αυτές, ούτε ακόμη οι ουράνιοι άγγελοι, παρά μόνον ο Πατέρας μου)»[Ματθ. 24,36], ήταν αποφυγή και όχι άγνοια επειδή ανέβαλε την απόκριση. Γι’ αυτό πάλι προσέρχονται και ρωτούν. Δεν θα ρωτούσαν αν βέβαια ήταν πράγματι πεπεισμένοι. Διότι επειδή άκουσαν ότι πρόκειται να λάβουν το άγιο Πνεύμα, ήθελαν να μάθουν, σαν να ήταν πια άξιοι και έτοιμοι να απαλλαγούν από την επιρροή του Διδασκάλου τους· διότι δεν ήθελαν να υποβάλλουν τους εαυτούς τους σε κινδύνους αλλά να ανακουφισθούν· καθόσον δεν ήταν μικρά αυτά που είχαν συμβεί σε αυτούς, αλλά για τα έσχατα υπήρχε ο κίνδυνος.
Χωρίς λοιπόν να πουν κάτι σε Αυτόν για το άγιο Πνεύμα ρωτούν λέγοντας: «Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;(: “Κύριε, πες μας˙ στο χρονικό διάστημα των ημερών αυτών πρόκειται να αποκαταστήσεις στην παλαιά της δύναμη και δόξα τη βασιλεία για τον Ισραήλ;”)» και δεν είπαν «πότε», «μήπως πρόκειται τώρα;», λέει· τόσο πολύ ήθελαν να μάθουν την ημέρα. Γι’ αυτό και προσήλθαν με μεγαλύτερη τιμή.
Εμένα όμως μου φαίνεται ότι ούτε σε αυτούς διευκρινίστηκε καλά ποτέ ποια ήταν η βασιλεία· διότι δεν είχε δοθεί ακόμα το Πνεύμα για να τους διδάξει. Και δεν ανέφεραν πότε θα γίνουν αυτά, αλλά τι; «μήπως στο χρονικό διάστημα των ημερών αυτών πρόκειται να αποκαταστήσεις στην παλαιά της δύναμη και δόξα τη βασιλεία για τον Ισραήλ;» σαν δηλαδή να είχε ήδη εκπέσει. Αυτά ζητούν να τα πληροφορηθούν κατά αυτόν τον τρόπο, επειδή ακόμα εξακολουθούσαν να ενδιαφέρονται για τα αισθητά, αν και όχι όμοια με πριν, διότι ακόμα δεν είχαν γίνει καλύτεροι. Έτσι δηλαδή φαντάζονταν αυτοί μεγαλύτερα γι’ Αυτόν, όταν όμως αυτοί υψώθηκαν πνευματικά και Αυτός μιλάει μαζί τους με τρόπο υψηλό. Διότι δεν λέει πλέον προς αυτούς ότι «περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ, οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ (:σχετικά όμως με την ημέρα εκείνη και την ώρα που θα γίνει η δευτέρα παρουσία και η κρίση, δεν ξέρει κανείς πότε ακριβώς θα είναι αυτές, ούτε οι άγγελοι που είναι στον ουρανό, ούτε ο Υιός ως άνθρωπος, παρά μόνο ο Πατήρ)»[Μάρκος 13,32], αλλά τι; «οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ(:δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του. Αυτός μόνο τα γνωρίζει και μόνον Αυτός θα ολοκληρώσει όσα θα συντελεσθούν κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων)»[Πράξ.1,7].
«Ζητάτε μεγαλύτερα», λέει. Και βεβαία έμαθαν ήδη και αυτά που ήταν πολύ μεγαλύτερα. Και για να μάθεις αυτό ακριβώς κοίταζε πόσα θα απαριθμήσω. Πες μου τι μεγαλύτερο θα μάθουν αυτοί από εκείνα που έμαθαν; Έμαθαν ήδη ότι είναι Υιός του Θεού και ότι ο Θεός έχει ισότιμο Υιό[Ιω. 5,17: «ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι(:Ο Θεός Πατέρας μου εργάζεται έως τώρα συνεχώς και χωρίς διακοπή˙ διότι όχι μόνο δημιούργησε αλλά και κυβερνά τον κόσμο και προνοεί γι’ αυτόν. Κι εγώ λοιπόν, ο Υιός Του, εργάζομαι συνεχώς όπως ο Πατέρας μου, χωρίς να διακόπτω το σωτήριο έργο μου τις ημέρες του Σαββάτου)» ·και Ιω.19-23: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ δύναται ὁ υἱὸς ποιεῖν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ οὐδέν, ἐὰν μή τι βλέπῃ τὸν πατέρα ποιοῦντα· ἃ γὰρ ἂν ἐκεῖνος ποιῇ, ταῦτα καὶ ὁ υἱὸς ὁμοίως ποιεῖ. ὁ γὰρ πατὴρ φιλεῖ τὸν υἱὸν καὶ πάντα δείκνυσιν αὐτῷ ἃ αὐτὸς ποιεῖ, καὶ μείζονα τούτων δείξει αὐτῷ ἔργα, ἵνα ὑμεῖς θαυμάζητε. ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζωοποιεῖ, οὕτω καὶ ὁ υἱὸς οὓς θέλει ζωοποιεῖ. οὐδὲ γὰρ ὁ πατὴρ κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ υἱῷ, ἵνα πάντες τιμῶσι τὸν υἱόν, καθὼς τιμῶσι τὸν πατέρα. ὁ μὴ τιμῶν τὸν υἱὸν οὐ τιμᾷ τὸν πατέρα τὸν πέμψαντα αὐτόν(:Αληθινά σας βεβαιώνω ότι υπάρχει απόλυτη συμφωνία μεταξύ του Υιού και του Πατρός. Γι’ αυτό ο Υιός είναι φυσικώς αδύνατο να κάνει από τον εαυτό Του τίποτε, εάν δεν βλέπει τον Πατέρα να το κάνει αυτό. Είναι που ενεργεί ο Πατήρ, αυτά κάνει και ο Υιός ακριβώς όπως τα κάνει ο Πατήρ. Διότι είναι κοινή και μία η θέληση, η δύναμη και η ενέργεια Πατρός και Υιού. Η συμφωνία αυτή και η κοινή ενέργεια Πατρός και Υιού βασίζεται και πάνω στην αγάπη που τους συνδέει. Διότι ο Πατήρ αγαπά με άπειρη στοργή τον Υιό Του. Δεν κρύβει τίποτε απ’ Αυτόν, αλλά Του φανερώνει όλα όσα κάνει, ώστε να ενεργούνται αυτά διαμέσου του Υιού. Και θα δείξει στον ενανθρωπήσαντα Υιό Του υπερφυσικά έργα μεγαλύτερα από τα θαύματα αυτά που έως τώρα είδατε, ώστε να τα ενεργήσει και αυτά ο Υιός, για να θαυμάζετε εσείς που τώρα απιστείτε. Ο Υιός ακόμη και νεκρούς θα αναστήσει. Διότι, όπως ο Πατήρ ανασταίνει τους νεκρούς και τους δίνει ζωή, έτσι και ο Υιός έχει απεριόριστη εξουσία και δύναμη ώστε να δίνει ζωή όχι μόνο φυσική αλλά και πνευματική. Και την πνευματική αυτή ζωή την μεταδίδει σε όποιον θέλει και σε όποιον κρίνει άξιο να την μεταδώσει. Ο Υιός έχει απεριόριστη την εξουσία και τη δύναμη αυτή. Διότι ο Πατήρ ούτε το έργο του κριτή δεν κράτησε για τον εαυτό Του. Ο Πατήρ δεν δικάζει κανένα, αλλά όλη την εξουσία να δικάζει και να κρίνει ποιος είναι και ποιος δεν είναι άξιος να λάβει ζωή, την έχει δώσει στον Υιό του που έγινε άνθρωπος.Και έδωσε ο Πατήρ όλη αυτή την εξουσία στον Υιό, για να τιμούν και να λατρεύουν όλοι τον Υιό όπως τιμούν και λατρεύουν τον Πατέρα. Εκείνος που δεν τιμά τον Υιό, δεν τιμά ούτε τον Πατέρα, που Τον απέστειλε στον κόσμο)»].
Έμαθαν επίσης ότι θα υπάρξει ανάσταση [Ματθ. 17,9: «καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ(:και καθώς κατέβαιναν από το βουνό, τους παρήγγειλε ο Ιησούς και τους είπε: “Μην πείτε σε κανέναν αυτό που είδατε, μέχρι να αναστηθεί ο Υιός του ανθρώπου από τους νεκρούς˙ τότε δεν θα υπάρχει κίνδυνος άκαιρων ενθουσιασμών του πλήθους, αλλά και το γεγονός αυτό θα καταστεί περισσότερο κατανοητό και πιστευτό”)» ·πρβλ. Ιω. 11,25: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή(:Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Εγώ έχω τη δύναμη να ανασταίνω, διότι είμαι η πηγή της ζωής)»], έμαθαν ότι όταν απέλθει στους ουρανούς, θα καθίσει στα δεξιά του Πατρός «ἀπὸ τοῦ νῦν ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καθήμενος ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ (:Αυτό μόνο σας λέω, ότι από τώρα ο υιός του ανθρώπου, ο Μεσσίας, θα κάθεται διαρκώς στα δεξιά του παντοδύναμου Θεού)»[Λουκά 22,69], έμαθαν το πιο φρικώδες από αυτά, ότι σάρκα κάθεται επάνω και προσκυνείται από τους αγγέλους [ βλ. Μάρκ. 16,19:«Ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ(:Αφού λοιπόν ο Κύριος τους μίλησε επανειλημμένα και τους είπε μεταξύ άλλων και αυτά, αναλήφθηκε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός)»].
Έμαθαν ότι θα έρθει πάλι να κρίνει όλο τον κόσμο[Ματθ. 16,27: μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ (:Πράγματι, λοιπόν, κάθε άνθρωπος πρόκειται ή να χάσει ή να κερδίσει την ψυχή του· διότι πρόκειται ο υιός του ανθρώπου να έλθει περιβεβλημένος με τη δόξα του Πατέρα Του μαζί με τους αγγέλους Του, και τότε θα ανταμείψει τον καθένα ανάλογα με τις πράξεις Του)» και Λουκ. 21,27: «καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς(: Και τότε όλοι οι άνθρωποι θα δουν τον υιό του ανθρώπου να έρχεται καθισμένος θεοπρεπώς πάνω σε σύννεφο με δύναμη και με συνοδεία αγγέλων, με μεγάλη δόξα και λαμπρότητα)»].
Έμαθαν ακόμη ότι τότε πρόκειται να καθίσουν και αυτοί κριτές των δώδεκα φυλών του Ισραήλ[Ματθ.19,28: «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ (:αληθινά σας λέω ότι εσείς που με ακολουθήσατε, όταν ξαναγεννηθεί ο κόσμος και θα έχει συντελεσθεί η ανάσταση των νεκρών, οπότε θα καθίσει ο υιός του ανθρώπου σε θρόνο λαμπρό, αντάξιο της δόξας Του, θα καθίσετε και εσείς σε δώδεκα θρόνους δικάζοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ)»] έμαθαν ότι οι Ιουδαίοι εκβάλλονται έξω, και ότι αντί αυτών εισέρχονται οι εξ εθνών[ Λουκ. 21,24:«καὶ πεσοῦνται στόματι μαχαίρας, καὶ αἰχμαλωτισθήσονται εἰς πάντα τὰ ἔθνη, καὶ Ἱερουσαλὴμ ἔσται πατουμένη ὑπὸ ἐθνῶν ἄχρι πληρωθῶσι καιροὶ ἐθνῶν(:πολλοί θα πέσουν σφαγμένοι με την κόψη του μαχαιριού και άλλοι θα μεταφερθούν αιχμάλωτοι για να πουληθούν σε όλα τα έθνη. Και η Ιερουσαλήμ θα καταπατείται συνεχώς από εθνικούς, μέχρι να συμπληρωθούν τα χρόνια της οργής του Θεού εναντίον του Ισραήλ, στη διάρκεια των οποίων τα έθνη θα κατέχουν αποκλειστικά τα προνόμια του Ισραήλ. Κατόπιν όμως, αφού όλα τα έθνη επιστρέψουν στο Χριστό, θα επιστρέψει και ο Ισραήλ και θα σωθεί)»]. Το να γνωρίζει κανένας ότι θα γίνουν αυτά, είναι σπουδαίο πράγμα, το να μάθει όμως ότι κάποιος θα βασιλεύσει ή το πότε, δεν είναι μεγάλο πράγμα.
Έμαθε ο Παύλος εκείνα που δεν επιτρέπεται σε άνθρωπο να πει: «ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄῤῥητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι (: γνωρίζω ότι ο άνθρωπος αυτός αρπάχτηκε και μεταφέρθηκε στον Παράδεισο και άκουσε λόγια που κανένας άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να τα πει, και ούτε επιτρέπεται να τα ξεστομίσει λόγω της ιερότητάς τους)» [Β’ Κορ. 12,4] έμαθε όλα τα πριν από τον κόσμο. Τι είναι δυσκολότερο να μάθει κανένας την αρχή ή το τέλος; Είναι ολοφάνερο ότι το πρώτο. Λοιπόν αυτό λοιπόν ο Μωυσής έμαθε και πότε και πριν από πόσα χρόνια, αποδεικνύουν τα έτη, που απαριθμεί. Αυτό το έμαθε και ο Σολομών, γι’ αυτό και έλεγε: «ἐὰν ἀναγγείλω ὑμῖν τὰ καθ᾿ ἡμέραν γινόμενα, μνημονεύσω τὰ ἐξ αἰῶνος ἀριθμῆσαι (:Ακούστε με, λοιπόν, με προσοχή, εάν αναγγείλω σε σας όλα όσα αγαθά έργα κάθε ημέρα γίνονται από εμένα. Θα σας υπενθυμίσω επιπλέον ένα προς ένα, όσα δια μέσου των αιώνων έχουν γίνει)» [Παρ.8,21].
Το ότι λοιπόν είναι πλησίον γνώριζαν κατόπιν και αυτοί, όπως ακριβώς και ο Παύλος λέγοντας: «τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν (:Η επιείκειά σας και η υποχωρητικότητά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους, και σε αυτούς ακόμη τους απίστους. Ο Κύριος πλησιάζει να έλθει, και Αυτός θα αποδώσει στον καθένα ό,τι του ανήκει. Μην κυριεύεστε από αγωνιώδη φροντίδα για τίποτε, αλλά για καθετί που σας παρουσιάζεται, να κάνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεό με την προσευχή και τη δέηση, οι οποίες πρέπει να συνοδεύονται και με ευχαριστία για όσα ο Θεός μας έδωσε)» [Φιλιπ. 4,5-6].
Αλλά τότε δεν το γνώριζαν αν και έλαβαν αποδείξεις. Και ο Χριστός όπως ακριβώς είπε «όχι ύστερα από πολλές ημέρες», θέλοντας αυτοί να αγρυπνούν και δεν το φανέρωσε καθαρά, έτσι και τώρα κάνει. Άλλωστε και εκείνοι εδώ δεν ρωτούν για την συντέλεια, αλλά για την βασιλεία. Γι’ αυτό και έλεγαν: «Μήπως Κύριε αυτόν τον καιρό θα αποκαταστήσεις την βασιλεία στο Ισραήλ;». Και Αυτός ούτε αυτό δεν το αποκάλυψε σε αυτούς. Για το τέλος του κόσμου και τα πριν από αυτό, αυτό ρωτούσαν να μάθουν. Αλλά δεν αποκρίθηκε, όπως ακριβώς εκεί κατά τρόπο σφοδρό, απομακρύνοντας αυτούς από το να νομίζουν ότι η λύτρωση είναι κοντά και ενέβαλε αυτούς στους κινδύνους· έτσι και εδώ αλλά κατά τρόπο ημερότερο: «οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ (:Δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του. Αυτός μονάχα τα γνωρίζει και μονάχα Αυτός θα ολοκληρώσει όσα θα συντελεσθούν κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων)».
Για να μην κρίνουν όμως αυτό που τους είπε προσβλητικό γι’ αυτούς, ούτε ότι αυτά είναι προφάσεις για να αποφύγει να τους απαντήσει, άκουσε πώς υπόσχεται αμέσως ότι θα δώσει σε αυτούς, πράγμα για το οποίο και χάρηκαν. Πρόσθεσε δηλαδή: «ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς(:Θα λάβετε όμως ενίσχυση και δύναμη, όταν θα έλθει πάνω σας το Άγιο Πνεύμα. Και θα γίνετε μάρτυρες της ζωής μου και της διδασκαλίας μου και στη Ιερουσαλήμ και σε όλη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια και μέχρι το τελευταίο και πιο απομακρυσμένο σημείο της γης)»[Πράξ.1,8].
Έπειτα για να μην Τον ρωτούν και πάλι, αμέσως αναλήφθηκε: «καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν (:Και αφού τα είπε αυτά, ενώ εκείνοι Τον έβλεπαν, ανυψώθηκε προς τον ουρανό, και ένα σύννεφο παρουσιάστηκε σαν όχημα κάτω απ’ Αυτόν και τον πήρε από τα μάτια τους)». Όπως ακριβώς λοιπόν εκεί τους ταλαιπώρησε υπερβολικά με τον φόβο και λέγοντας: «δεν γνωρίζω», έτσι και εδώ με το να πει «ανελήφθη». Και διότι είχαν μεγάλη επιθυμία για το πράγμα αυτό, και δεν θα παραιτούνταν και διότι ήταν υπερβολικά αναγκαίο να μην το μάθουν. Διότι πες μου· για ποιο πράγμα δείχνουν περισσότερο απιστία οι εθνικοί; Ότι θα υπάρξει συντέλεια ή ότι ο Θεός έχει γίνει άνθρωπος και ότι προήλθε από μήτρα Παρθένου και ότι εμφανίστηκε άνθρωπος με σάρκα; Άραγε δεν είναι για το δεύτερο; Οπωσδήποτε και εσύ θα συμφωνήσεις. Αλλά όμως ντρέπομαι να μιλάω συνέχεια γι’ αυτό, σαν να πρόκειται για κάποιο αδιάφορο πράγμα.
Έπειτα πάλι για να μην πουν: «γιατί μας στερείς την απάντηση;», λέγει: «οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ (:Δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του. Αυτός μόνο τα γνωρίζει και μόνον Αυτός θα ολοκληρώσει όσα θα συντελεσθούν κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων)». Και βέβαια μία είναι η εξουσία του Πατρός και του Υιού, όπως όταν λέει:· «ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζωοποιεῖ, οὕτω καὶ ὁ υἱὸς οὓς θέλει ζωοποιεῖ(:Ο Υιός ακόμη και νεκρούς θα αναστήσει. Διότι, όπως ο Πατήρ ανασταίνει τους νεκρούς και τους δίνει ζωή, έτσι και ο Υιός έχει απεριόριστη εξουσία και δύναμη ώστε να δίνει ζωή όχι μόνο φυσική αλλά και πνευματική. Και την πνευματική αυτή ζωή την μεταδίδει σε όποιον θέλει και σε όποιον κρίνει άξιο να την μεταδώσει)»[Ιω.5,21]. Εάν όπου πρέπει να εργαστεί, πράττει αυτό με την ίδια προς τον Πατέρα εξουσία, όπου χρειάζεται να γνωρίζει κάτι, δεν γνωρίζει με την ίδια εξουσία; Και βέβαια είναι πολύ μεγαλύτερο να ανασταίνει τους νεκρούς από το να γνωρίζει την ημέρα της συντέλειας του κόσμου. Εάν το μεγαλύτερο πράττει με εξουσία, δεν πράττει πολύ περισσότερο το άλλο;
Αλλά για να μάθετε, θα σας το κάνω φανερό με παράδειγμα· όπως ακριβώς όταν δούμε ένα παιδί να κλαίει και να θέλει συνέχεια να λάβει κάτι από εμάς, που δεν του είναι αναγκαίο, αφού λοιπόν το αποκρύψουμε, δείχνουμε τα χέρια μας άδεια λέγοντας: «να, δεν έχουμε», έτσι και Αυτός έκανε στους αποστόλους. Αλλά όπως ακριβώς και το παιδί εκείνο όταν δεν του δείχνουμε αυτό που θέλει, επιμένει να κλαίει, ξέροντας ότι έχει εξαπατηθεί, έπειτα αφήνοντάς το φεύγουμε, λέγοντας «με φωνάζει ο τάδε», και του δίνουμε κάτι άλλο από εκείνο που ήθελε, και θαυμάζοντας εκείνο αντί αυτού, και αφού το δώσουμε, απομακρυνόμαστε. Έτσι και ο Χριστός έκανε. Ζητούσαν εκείνοι να λάβουν, Αυτός τους είπε ότι δεν έχει. Βέβαια και προηγουμένως τους φόβισε· επειδή όμως πάλι ζητούσαν, τους είπε και πάλι ότι δεν έχει. Πλην όμως ότι δεν τους φοβίζει τώρα αλλά μετά την απόδειξη αυτού που έχει κάνει, προβάλλει και δικαιολογημένη αφορμή ότι «Δεν ανήκει σε σας και δεν είναι δικό σας δικαίωμα να γνωρίσετε τα χρόνια ή τους ορισμένους μήνες και τις ημέρες, τα οποία ο Πατήρ κράτησε στην αποκλειστική εξουσία Του».
Τι λοιπόν; Εσύ δεν γνωρίζεις τα του Πατρός; Αλλά Αυτόν μεν Τον γνωρίζεις, τα Αυτού όχι; Εσύ είπες «Κανένας δεν γνωρίζει τον Πατέρα παρά μόνο ο Υιός» [Λουκ. 10,22 : « πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τίς ἐστιν ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ, καὶ τίς ἐστιν ὁ πατήρ, εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι (:Όλα μου τα παρέδωσε ο Πατέρας μου και μου έδωσε και ως άνθρωπο κάθε εξουσία και δύναμη. Και επειδή είμαι ο Υιός του Θεού και έχω την ίδια ουσία με τον Πατέρα μου και είμαι άπειρος όπως Εκείνος, κανείς άλλος δεν γνωρίζει τελείως Εμένα και ποια είναι η φύση μου και οι βουλές μου, παρά μόνο ο Πατήρ˙ και κανείς δεν γνωρίζει τον Πατέρα στο βάθος και στην ουσία Του, παρά μόνο ο Υιός. Σε κάποιο βαθμό βέβαια τον γνωρίζει και εκείνος στον οποίο ο Υιός θα θελήσει να του Τον αποκαλύψει)» και Ματθ. 11,27: «Πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι (: Όλα παραδόθηκαν σε μένα από τον Πατέρα μου, και έλαβα και ως άνθρωπος κάθε εξουσία και δύναμη. Και επειδή έχω ως Λόγος την ίδια ουσία με τον Πατέρα μου και είμαι άπειρος όπως Εκείνος, κανείς άλλος δεν γνωρίζει τελείως τον Υιό και ποια είναι η φύση και οι βουλές του Υιού, παρά μόνον ο Πατέρας. Ο άπειρος μόνο από τον άπειρο μπορεί πλήρως και τελείως να γνωσθεί. Αλλά και τον Πατέρα κανείς άλλος δεν γνωρίζει στο βάθος και την ουσία Του παρά μόνον ο Υιός, περιορισμένα όμως Τον γνωρίζει και εκείνος στον οποίο ο Υιός θα θελήσει να τον αποκαλύψει)»]· και «ἡμῖν δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ· τὸ γὰρ Πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷ, καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ(:σε μας όμως ο Θεός τα φανέρωσε αυτά με το Πνεύμα Του. Και μόνο από το Πνεύμα ήταν δυνατόν να γίνει η φανέρωση αυτή· διότι το Πνεύμα ερευνά και γνωρίζει τα πάντα, και αυτά ακόμη τα βαθύτατα και μυστηριώδη ιδιώματα και σχέδια του Θεού)» [Α’ Κορ. 2,10].
Εσύ λοιπόν ούτε αυτό το γνωρίζεις; Μακριά μια τέτοια σκέψη. Το είπε αυτό όχι για να υποπτευθούμε κάτι τέτοιο, αλλά προσποιείται ότι το αγνοεί, απομακρύνοντας αυτούς από την ανώφελη συζήτηση. Φοβήθηκαν λοιπόν να ρωτήσουν πάλι για να μην ακούσουν και τώρα αυτό που κάποτε τους είχε πει: «ἀκμὴν καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; (:Ακόμη και τώρα, ύστερα από τόσες διδασκαλίες που σας έκανα, είστε και σεις ανίκανοι να καταλάβετε την αλήθεια που σας είπα;)»[Ματθ.15,16] και «οὕτω καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; οὔπω νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ ἔξωθεν εἰσπορευόμενον εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύναται αὐτὸν κοινῶσαι; (:Και εσείς ακόμη, όπως το πολυάριθμο πλήθος, δυσκολεύεστε τόσο πολύ να κατανοήσετε την αλήθεια που είπα; Δεν καταλαβαίνετε ακόμη ότι καθετί που μπαίνει απ’ έξω μέσα απ’ το στόμα στον άνθρωπο δεν μπορεί να τον μολύνει και να τον κάνει βέβηλο θρησκευτικά;)» [Μάρκ. 7,18].Διότι πολύ περισσότερο φοβούνταν Αυτόν τώρα, παρά προηγουμένως.
[Συνεχίζεται]
ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,
επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
ΠΗΓΕΣ:
- https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/08/in-actapdf
- Ιωάννου του Χρυσοστόμου Άπαντα τα έργα, Υπόμνημα στις Πράξεις των Αποστόλων, ομιλία Β΄, πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»(ΕΠΕ), εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 1983, τόμος 15, σελίδες 58-67.
- Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Άπαντα των αγίων Πατέρων, Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, τόμος 76, σελ. 43-47.
- Π. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη με σύντομη ερμηνεία (απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2014.
- Η Καινή Διαθήκη, Κείμενον και ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τριακοστή τρίτη, Αθήνα 2009.
- Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους εβδομήκοντα, Κείμενον και σύντομος απόδοσις του νοήματος υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2005.
- Π.Τρεμπέλα, Το Ψαλτήριον με σύντομη ερμηνεία(απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τρίτη, Αθήνα 2016
- http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddell-scott/index.html
- http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm
- http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου