Τότε ὁ δαιμονισμένος δάγκωσε τόν Σταυρό καί φώναξε: «Ὁ Σταυρός εἶναι τό ὅπλο τό ἀήττητο, τό δίκοπο μαχαίρι!»

*Από το βιβλίο: «Οι Δαίμονες και τα Έργα τους»

Στην εφημερίδα «Πελοπόνησσος» της 16-10-1949 διαβάζουμε:

«Τον περασμένο Μάϊο είχε προσβληθεί από το πονηρό πνεύμα ο μαθητής της Ζ’ τάξεως του Γυμνασίου Λευκάδας Γ.Ν.Κ. Μια μέρα, ενώ ο εφημέριος της Μονής του Αγίου Γερασίμου Σπυρίδων Λιναρδάτος του διάβαζε τις σχετικές ευχές, ο μαθητής χτυπιόταν και ξεφώνιζε:

– Γεράσιμε, μ’ έκαψες! Που θα με ρίξεις; Τι θα με κάνει ο Κύριός σου; Που θα με βάλει; Εγώ είμαι η λεγεώνα που διέταξε ο Χριστός να μπει στους χοίρους.

Την ώρα εκείνη ο ιερέας ακούμπησε στο στήθος του παιδιού τον Σταυρό που χρησιμοποιούσε ο άγιος στη ζωή του και τον έφερε μαζί του. Τότε ο άρρωστος δάγκωσε τον Σταυρό και φώναξε:

– Ο Σταυρός είναι το όπλο το αήττητο, το δίκοπο μαχαίρι!

Κι ενώ ο ιερέας συνέχιζε τους εξορκισμούς, ο διάβολος φώναξε με το στόμα του νέου πως θα φύγει την άλλη μέρα. Έτσι κι έγινε. Στη διάρκεια της θείας Λειτουργίας, ταράχτηκε φοβερά και κραύγασε μπροστά στην αγία λάρνακα:

– Γεράσιμε, Γεράσιμε, μ’ έσκασες! Είμαι ο δαίμονας των δαιμόνων. Μ’ έσκασες, με τσάκισες! Ανοίξτε το παράθυρο να φυγώ!

Ύστερα ο νέος, αφού έμεινε για λίγο αναίσθητος, σηκώθηκε υγιής. Αργότερα, μάλιστα, έγινε και άξιος ιερέας.

https://simeiakairwn.wordpress.com/

https://epanosifi.blogspot.com/2019/09/blog-post_311.html