Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ[:Ματθ.2,1-12]
Ερμηνεία Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 1- 6
του δευτέρου κεφαλαίου
του «κατά Ματθαίον» ευαγγελίου
[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ]
Πρέπει τώρα να εξετάσουμε την αρχή του ευαγγελικού χωρίου. Αλλά ποια είναι η αρχή; «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα (: όταν λοιπόν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας τις ημέρες του βασιλιά Ηρώδη. Ιδού, σοφοί αστρονόμοι από τα μέρη της ανατολής ήλθαν στα Ιεροσόλυμα)»[Ματθ. 2,1]. Οι μάγοι ακολούθησαν το αστέρι που τους οδηγούσε. Οι Ιουδαίοι αντιθέτως δεν πίστεψαν ούτε στους προφήτες που τους δίδασκαν.
Αλλά γιατί μάς αναφέρει και τον χρόνο και τον τόπο με τις φράσεις «ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας» και «ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως»; Και γιατί προσθέτει και το αξίωμά του; Προσθέτει το αξίωμά του, επειδή υπήρχε κι άλλος Ηρώδης, εκείνος που αποκεφάλισε τον Ιωάννη[[Πρόκειται για τον Ηρώδη Αντύπα,υιό του βασιλιά Ηρώδη του Μεγάλου, ο οποίος, όντας ύπουλος και ακόλαστος, είχε αποκεφαλίσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή εξαιτίας της Ηρωδιάδας με την οποία παράνομα συζούσε και ο οποίος αργότερα ανέκρινε και τον Κύριό μας Ιησού Χριστό όταν του Τον έστειλε ο Πιλάτος]].Εκείνος όμως ήταν τετράρχης[[:κυβερνήτης του τέταρτου μέρους μιας ρωμαϊκής επαρχίας]], ενώ αυτός ήταν βασιλιάς.
Και μας αναφέρει τον τόπο και τον χρόνο, για να μας υπενθυμίσει παλαιές προφητείες. Από αυτές η μία είναι του προφήτη Μιχαία[[:τέλη 8ου έως περίπου μέσα 7ου αι. π. Χ.]], που είπε: «Καὶ σύ, Βηθλεέμ, οἶκος τοῦ Ἐφραθά, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος. διὰ τοῦτο δώσει αὐτοὺς ἕως καιροῦ τικτούσης τέξεται, καὶ οἱ ἐπίλοιποι τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ. καὶ στήσεται καὶ ὄψεται καὶ ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν ἰσχύϊ Κύριος, καὶ ἐν τῇ δόξῃ ὀνόματος Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν ὑπάρξουσι, διότι νῦν μεγαλυνθήσονται ἕως ἄκρων τῆς γῆς(:Και Εσύ Βηθλεέμ, που αλλιώς ονομάζεσαι και οίκος Εφραθά, μικρή είσαι μεταξύ των πόλεων του Ιούδα. Δεν έχεις ούτε χιλίους κατοίκους. Αλλά από εσένα θα προέλθει προς δόξα δική μου ένας άντρας ο οποίος θα γίνει άρχοντας του ισραηλιτικού λαού. Η αρχή και η ενέργεια Αυτού ξεπερνά την αρχή των ημερών της δημιουργίας. Είναι ο Μεσσίας. Για σωφρονισμό τους για τις ημέρες εκείνες ο Κύριος θα παραδώσει τους Ισραηλίτες στους εχθρούς τους, μέχρις ορισμένου χρονικού διαστήματος. Θα πονέσουν, όπως η γυναίκα η οποία πρόκειται να γεννήσει και της οποίας σταματούν οι ωδίνες μετά την γέννηση. Τότε όσοι από τους Ισραηλίτες είχαν απομείνει στις χώρες της εξορίας τους θα επιστρέψουν προς τους αδελφούς τους Ισραηλίτες στη γη της Επαγγελίας. Τότε ο Κύριος όρθιος θα επιβλέπει με στοργή και θα ποιμαίνει με την δύναμή του τα πρόβατα της νέας αυτής ποίμνης, τους πιστούς· και οι πιστοί θα έχουν περιβληθεί την δόξα του ονόματος Κυρίου και Θεού, και θα είναι περιφανείς και ένδοξοι έως τα άκρα της οικουμένης)» [Μιχ. 5,1-3].
Η άλλη προφητεία είναι του πατριάρχου Ιακώβ[[2006-1859 π.Χ.]], που μας καθορίζει με ακρίβεια τον χρόνο και δίδει σπουδαίο χαρακτηριστικό του χρόνου της γεννήσεως του Χριστού. Λέγει: «Οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως ἐὰν ἔλθῃ τὰ ἀποκείμενα αὐτῷ, καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν(:Δεν θα λείψει άρχοντας από την φυλή Ιούδα και αρχηγός από τους απογόνους του, μέχρις ότου έλθει Εκείνος, στα χέρια του οποίου απόκεινται οι εξουσίες. Αυτός θα είναι η ελπίδα και η προσμονή των λαών, ο Μεσσίας)»[Γέν 49,10].
Και αξίζει να ερευνήσουμε και το εξής: Από τι το κατάλαβαν οι μάγοι και ποιος τους παρακίνησε; Διότι έχω την γνώμη ότι αυτό δεν είναι μόνον έργο του αστεριού, αλλά και του Θεού, ο οποίος κίνησε την ψυχή τους. Το ίδιο έκαμε και στον πέρση βασιλιά Κύρο, όταν τον προετοίμαζε να αφήσει ελεύθερους τους Ιουδαίους[[το έτος 559π.Χ.κατέλαβε τη Βαβυλώνα και επέτρεψε στους Ιουδαίους να επανέλθουν στην πατρίδα τους και να ανοικοδομήσουν τον ναό του Σολομώντα]]. Δεν ενήργησε όμως κατά τρόπο που να περιορίσει την ελεύθερη βούλησή τους. Και όταν κάλεσε τον Παύλο με φωνή από τον ουρανό, έδειξε και τη δική Του συγκατάβαση και την υπακοή του Παύλου[Πράξ. κεφ.9].
«Αλλά γιατί», θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς, «δεν το αποκάλυψε σε όλους τους μάγους;»· διότι δεν επρόκειτο να πιστέψουν όλοι και διότι αυτοί ήσαν καταλληλότεροι από όλους. Για τούτο χάθηκαν χιλιάδες έθνη, αλλά μόνο στους Νινευίτες έστειλε ο Θεός προφήτη. Και οι σταυρωμένοι ληστές ήσαν δύο, αλλά σώθηκε ο ένας μόνο. Πρόσεξε όμως την αρετή των δύο αυτών μάγων, που φαίνεται όχι μόνο επειδή ήλθαν, αλλά και επειδή ομιλούν με κάθε ειλικρίνεια.
Για να μη νομιστεί ότι ψεύδονται, λέγουν ποιος τους οδήγησε και από πόσο μεγάλη απόσταση ήλθαν και, μόλις έφθασαν, έδειξαν την ειλικρίνειά τους. Ρωτούσαν: «Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ(:Πού είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων; Πού τώρα τελευταία γεννήθηκε; Διότι είδαμε το αστέρι Του να ανατέλλει και να δίνει έτσι την είδηση για τη γέννηση του νέου βασιλιά, και ήλθαμε να Τον προσκυνήσουμε)», λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής. Και δεν φοβήθηκαν ούτε του λαού την οργή ούτε την δύναμη του βασιλιά. Νομίζω λοιπόν ότι και στην πατρίδα τους κήρυξαν τα ίδια στους συμπατριώτες τους. Διότι, αφού δεν παρέλειψαν να τα πουν εδώ, θα τα είπαν πολύ περισσότερο ελεύθερα στην πατρίδα τους, αφού μάλιστα πληροφορήθηκαν και για την επίσκεψη του αγγέλου στην Μαρία και για τις προφητείες.
«Ἀκούσας δὲ Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ᾿ αὐτοῦ(: όταν όμως ο βασιλιάς Ηρώδης άκουσε τα λόγια αυτά που του είπαν οι μάγοι, ταράχτηκε, επειδή φοβήθηκε μήπως ο νέος βασιλιάς γίνει αντίζηλός του)»[Ματθ.2,3]. Ο Ηρώδης ευλόγως ανησύχησε, επειδή ήταν βασιλιάς και φοβούνταν και για τον εαυτό του και για τους απογόνους του. Αλλά ο λαός των Ιεροσολύμων γιατί ανησύχησε; Αφού μάλιστα οι προφήτες ομιλούσαν προ πολλού γι' Αυτόν ως σωτήρα και ευεργέτη και ελευθερωτή. Γιατί λοιπόν ανησύχησαν; Διότι είχαν την ίδια νοοτροπία, εξαιτίας της οποίας δεν λάτρευαν τον Θεό και παλαιότερα την ώρα που τους ευεργετούσε, αλλά ενώ τους είχε χαρίσει την ελευθερία τους, αυτοί νοσταλγούσαν τα κρέατα της Αιγύπτου.
Σε παρακαλώ να προσέξεις την ακρίβεια των προφητειών. Διότι και αυτό το είπε παλαιότερα ο προφήτης με τα εξής λόγια: «ὅτι πᾶσαν στολὴν ἐπισυνηγμένην δόλῳ καὶ ἱμάτιον μετὰ καταλλαγῆς ἀποτίσουσι καὶ θελήσουσιν εἰ ἐγενήθησαν πυρίκαυστοι. ὅτι παιδίον ἐγενήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγενήθη ἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ, καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελός, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος· ἐγὼ γὰρ ἄξω εἰρήνην ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας, εἰρήνην καὶ ὑγίειαν αὐτῷ(:Διότι οι στολές και τα ιμάτια, τα οποία όσοι καταδυνάστευαν τον λαό μάζεψαν με δόλο και απάτη και καταπίεση, θα τα αποδώσουν πίσω και με το παραπάνω. Και οι λυτρωμένοι άνθρωποι θα θελήσουν όλα αυτά να παραδοθούν στη φωτιά. Αυτά λοιπόν θα πραγματοποιηθούν, διότι θα γεννηθεί για εμάς παιδί, θα δοθεί σε εμάς ο υιός αυτός, του οποίου η αρχή και εξουσία υπάρχει απ' αρχής επάνω στους ώμους Του και θα καλείται το όνομα Αυτού αγγελιαφόρος της μεγάλης βουλής του Θεού, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, αρχηγός της ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος. “Εγώ, λέγει ο Θεός, θα φέρω την ειρήνη στους άρχοντες, ειρήνη και υγεία θα χορηγήσω στο παιδί αυτό. Η βασιλική Του εξουσία θα έχει απεριόριστη έκταση, θα εκτείνεται σε όλη την οικούμενη. Και της ειρηνικής Του βασιλείας δεν θα υπάρχει τέλος. Αυτός θα ανορθώσει τον θρόνο και την ένδοξη βασιλεία του προφητάνακτος Δαβίδ, θα αναλάβει και θα φέρει εις πέρας το έργο αυτής της ανορθώσεως με δίκαιη κρίση από τώρα και στους αιώνες των αιώνων)»[Ησ. 9,5-7].
Επειδή όμως ταράχθηκαν οι Ιουδαίοι, δεν ζήτησαν να δουν αυτό που συνέβη, ούτε ακολούθησαν τους μάγους, ούτε ενδιαφέρον έδειξαν. Τόσο πολύ ήσαν στριφνοί και αδιάφοροι συγχρόνως. Κανονικά έπρεπε να αισθάνονται υπερήφανοι, διότι ο βασιλιάς γεννήθηκε στην πατρίδα τους και απέσπασε την προσοχή της Περσίας και επρόκειτο να έχουν τους πάντες υπό την εξουσία τους, αφού η κατάσταση βελτιώθηκε και άρχισαν ευθύς εξαρχής τόσο λαμπρά.
Αυτοί όμως παρ' όλα αυτά δεν βελτιώθηκαν. Αν και είχαν απαλλαγεί προσφάτως από την αιχμαλωσία, και έπρεπε, και αν ακόμη δεν γνώριζαν τίποτε από τα μυστηριώδη και υψηλά, αλλά έκριναν με μόνη βάση τα παρόντα, έπρεπε να σκεφθούν ως εξής: «Αφού τόσο τρέμουν τον βασιλέα μας μόλις γεννήθηκε, θα τον φοβηθούν πολύ περισσότερο, όταν μεγαλώσει, και ότι θα υπακούσουν και ότι το βασίλειό μας θα γίνει λαμπρότερο από των βαρβάρων». Τίποτε όμως δεν τους έκανε να ανανήψουν. Τόση ήταν η νωθρότητα και τόσος συγχρόνως ο φθόνος τους. Για τούτο πρέπει να ξεριζώνουμε με σχολαστικότητα και τα δύο αυτά από την ψυχή μας και να είναι επιθετικότερος και από την φωτιά εκείνος που πρόκειται να αντιπαραταχθεί σε αυτά. Για τούτο είπε και ο Χριστός: «Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη!(:Ο καιρός αυτός δεν είναι καιρός για ασύδοτη ζωή και για ύπνο, και για να περνούν οι δούλοι μου ξένοιαστα τις ημέρες τους. Ήλθα να βάλω φωτιά στη γη. Ήλθα δηλαδή να ανάψω την πυρκαγιά που μέσα στις καλοπροαίρετες καρδιές θα δημιουργήσει φλογερή αγάπη και ζήλο για τον Θεό· στους κακοπροαίρετους όμως και δύστροπους ανθρώπους θα διεγείρει φανατικό μίσος. Κι έτσι θα χωριστούν οι πιστοί από τους απίστους. Τη φωτιά του πνευματικού αυτού πολέμου ήλθα να ρίξω από τον ουρανό στη γη. Και τι άλλο περισσότερο θέλω, εάν τώρα άναψε κιόλας η φωτιά αυτή;)»[Λουκ.12,49]. Για τούτο και το Άγιο Πνεύμα παρουσιάζεται σαν φλόγα πυρός.
Εμείς όμως γίναμε πιο αναίσθητοι από την τέφρα και πιο νεκροί από τους νεκρούς. Και συμβαίνει τούτο, αν και βλέπουμε ότι ο Παύλος ανέβη επάνω από τον ουρανό και επάνω από τον ουρανό του ουρανού και ότι νίκησε τα πάντα με ορμή μεγαλύτερη από εκείνη από της φωτιάς και υψώθηκε επάνω από όλα, τα επάνω και τα κάτω, τα παρόντα και τα μέλλοντα, τα υπαρκτά και τα ανύπαρκτα. Αν ισχυριστείς ότι είναι ανώτερο από τις δυνάμεις σου αυτό το πρότυπο, ο ισχυρισμός σου αυτός οφείλεται οπωσδήποτε στη νωθρότητά σου-διότι τι είχε παραπάνω από εσένα ο Παύλος και ισχυρίζεσαι ότι σου είναι αδύνατον να μιμηθείς τον ζήλο του;
«Καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ᾿ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας(:τότε λοιπόν μάζεψε ο Ηρώδης όλους τους αρχιερείς και τους γραμματείς του λαού, που θεωρούνταν γνώστες και διδάσκαλοι του νόμου, και ζητούσε να μάθει από αυτούς σε ποιο μέρος σύμφωνα με τις προφητείες θα γεννιόταν ο Χριστός, ο Μεσσίας δηλαδή και βασιλιάς του Ισραήλ)»[Ματθ.2,4].
Είδες ότι όλα γίνονται για να ελεγχθούν οι Ιουδαίοι; Εφόσον δεν Τον έβλεπαν και δεν είχαν καταληφθεί από τον φθόνο, έδιναν στις προφητείες το αληθινό νόημά τους. Όταν όμως είδαν τη δόξα που ο Ιησούς αποκτούσε από τα θαύματα, κυριεύτηκαν από τον φθόνο και πρόδωσαν την αλήθεια. Η αλήθεια όμως με όλα αυτά εξυψωνόταν και σφυρηλατούνταν από τους εχθρούς της ισχυρότερη.
Πρόσεξε λοιπόν πώς συμβαίνουν και εδώ αξιοθαύμαστα και παράδοξα πράγματα. Με κοινή συνεργασία μαθαίνουν κάτι περισσότερο οι βάρβαροι και οι Ιουδαίοι και διαφωτίζουν ο ένας τον άλλον. Οι Ιουδαίοι άκουσαν από τους μάγους ότι ακόμη και ένα αστέρι Τον ανήγγειλε στη χώρα των Περσών. Οι μάγοι πάλι πληροφορούνταν από τους Ιουδαίους ότι γι' Αυτόν που τους ανήγγειλε το αστέρι και οι προφήτες επίσης είχαν προ πολλών ετών ομιλήσει, εμπνεόμενοι από τον ουρανό. Και το θέμα της ερώτησής τους έγινε για τους μεν και τους δε, έκθεση διδασκαλίας με μεγαλύτερη σαφήνεια και ακρίβεια.
Και οι εχθροί της αλήθειας και χωρίς να θέλουν αναγκάζονται να διαβάσουν στους μάγους τις λέξεις που μαρτυρούν την αλήθεια και να ερμηνεύουν την προφητεία, έστω και όχι ολόκληρη. Ανέφεραν δηλαδή τη Βηθλεέμ και ότι από αυτήν θα προέλθει Αυτός που θα ποιμάνει τον Ισραήλ· κολακεύοντας όμως τον βασιλέα δεν πρόσθεσαν τη συνέχεια της ίδιας προφητείας αμέσως παρακάτω και αυτή ήταν: «καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος(:και η αρχή και η ενέργεια Αυτού ξεπερνά την αρχή των ημερών της δημιουργίας)» [Μιχ. 5,1].
«Και για ποιο λόγο», θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος, «αφού επρόκειτο να έλθει από εκεί, ζούσε στη Ναζαρέτ μετά τη γέννησή Του και συσκότιζε την προφητεία;». Ωστόσο και βέβαια δεν τη συσκότισε παρά την παρουσίασε ακόμη σαφέστερη. Διότι με το να γεννηθεί στη Βηθλεέμ, ενώ η μητέρα κατοικούσε μόνιμα στη Ναζαρέτ, δείχνει ότι το πράγμα σύμφωνα με κάποιο σχέδιο της Θείας Πρόνοιας. Για τούτο δεν έφυγε από εκεί ευθύς μόλις γεννήθηκε, αλλά συμπλήρωσε σαράντα ημέρες παρέχοντας τη δυνατότητα σε εκείνους, που θέλουν να λεπτολογούν, να υποβάλουν τα πάντα σε ακριβή έλεγχο.
Διότι ήταν πολλά εκείνα που παρακινούσαν στην έρευνα αυτή, εάν ήθελαν να προσέχουν. Όταν δηλαδή ήλθαν οι μάγοι, ξεσηκώθηκε ολόκληρη η πόλη και μαζί με την πόλη ο βασιλιάς, ο προφήτης Μιχαίας οδηγήθηκε στο μέσον για ακριβή έλεγχο[Ματθ.2,6: «οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας· οὕτω γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου· Καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ(:Αυτοί τότε απάντησαν στον Ηρώδη: «Γεννιέται στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, διότι έτσι έχει γραφεί από τον Θεό μέσω του προφήτη Μιχαία: “Και εσύ Βηθλεέμ, που περιλαμβάνεσαι στη χώρα της φυλής του Ιούδα, αν και φαίνεσαι μικρό χωριό, δεν είσαι καθόλου ασήμαντη πόλη από τις πρωτεύουσες που ξεχωρίζουν στην περιοχή της φυλής του Ιούδα. Και δεν είσαι η πιο μικρή, διότι από εσένα θα βγει άρχοντας, ο οποίος θα ποιμάνει τον λαό μου τον Ισραήλ”)»], συγκροτήθηκε μέγιστο δικαστήριο, και άλλα πολλά έγιναν εκεί, τα οποία τα διηγείται ο Λουκάς όλα με ακρίβεια. Λόγου χάρη τα σχετικά με την προφήτιδα Άννα που ευχαριστούσε και δοξολογούσε τον Θεό όταν είδε τον νεογέννητο Ιησού κατά την υπαπαντή Του στο ναό, με τον γέροντα Συμεών που Τον υποδέχτηκε ως τον αναμενόμενο Μεσσία, τον ιερέα Ζαχαρία με την συγκλονιστική του προφητεία[Λουκ.1,67-79], τους αγγέλους που δοξολογούσαν στον ουρανό κατά τη Γέννησή Του, τους βοσκούς που έτρεξαν να προσκυνήσουν το Θείο Βρέφος.
Αυτά όλα ήταν ικανά για να δώσουν αφορμή σε αυτούς που προσέχουν και να βρουν το παιδί που γεννήθηκε. Διότι, αν γνώρισαν τον τόπο οι μάγοι που ήλθαν από την περσική γη, πολύ περισσότερο θα μπορούσαν να τα μάθουν αυτά όσοι μόνιμα κατοικούσαν εκεί. Φανέρωσε λοιπόν από την αρχή τον εαυτό Του με πολλά θαύματα. Επειδή όμως δεν θέλησαν να Τον δουν, κρύφτηκε για ένα ενδιάμεσο χρονικό διάστημα και φανερώθηκε πάλι από άλλη λαμπρότερη αρχή· διότι ούτε οι μάγοι τότε, ούτε το άστρο, αλλά το διεκήρυττε ο Πατέρας Του στα ρείθρα του Ιορδάνη. Κατέβηκε και το Πνεύμα που κατηύθυνε την φωνή αυτή στην κεφαλή του βαπτιζομένου. Και ο Ιωάννης στη συνέχεια με πλήρη παρρησία φώναξε σε όλη την Ιουδαία και γέμισε με τη διδασκαλία αυτήν κάθε κατοικούμενο και κάθε ακατοίκητο μέρος. Αλλά και η μαρτυρία για τα θαύματα, η γη, η θάλασσα, όλη η κτίση βροντοφώναξε γι' Αυτόν. Κατά την εποχή της Γεννήσεως τόσα ακριβώς γεγονότα έλαβαν χώρα, όσα ήταν φυσικό να δείξουν αθόρυβα Αυτόν που είχε έλθει. Για να μην λέγουν οι Ιουδαίοι: «δεν γνωρίζουμε πότε γεννήθηκε, ούτε σε ποιο μέρος εξοικονομήθηκε όλη η επίσκεψη των μάγων» και τα υπόλοιπα που είπαμε. Ώστε καμία δικαιολογία δεν μπορούν να προβάλλουν, που δεν αναζήτησαν τον νεογέννητο Μεσσία τους.
ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,
επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
ΠΗΓΕΣ:
· http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/John%20Chrysostom_PG%2047-64/In%20Mathaeum.pdf
· Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου Άπαντα τα έργα, πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», ΕΠΕ, εκδ.οίκος «Το Βυζάντιον», ομιλίες ΣΤ΄ και Ζ΄(επιλεγμένα αποσπάσματα) τομ. 9, σελ. 187-209 και 226-231 ,Θεσσαλονίκη 1978
· Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Άπαντα των αγίων Πατέρων, Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, τόμος 63, σελ. 125 - 134( ή: 59-63 του PDF). (https://drive.google.com/file/d/0ByZQkrKg4yKLbUtJbURIc2hhZFE/view)
· Π. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη με σύντομη ερμηνεία (απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2014.
· Η Καινή Διαθήκη, Κείμενον και ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τριακοστή τρίτη, Αθήνα 2009.
· Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους εβδομήκοντα, Κείμενον και σύντομος απόδοσις του νοήματος υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2005.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου