Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019
6. «Ἡ πίστις ὑμῶν...ἐν δυνάμει Θεοῦ», 29-12-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
6. «Ἡ πίστις ὑμῶν...ἐν δυνάμει Θεοῦ» ( Α΄ Κορ. 2, 1-5), 29-12-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἀπό τόν ἐπιτάφιο λόγο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου στόν Μέγα Βασίλειο
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
[Μέρος πρώτο: η χειροτονία του Μ. Βασιλείου ως πρεσβυτέρου και ως επισκόπου-ποιμένα και η προσφορά του στο ποίμνιό του]
Η πολύτροπη φιλανθρωπία του Θεού και η οικονομία Του για τον άνθρωπο, αφού έκανε τον Βασίλειο γνωστό με πολλά περιστατικά που μεσολάβησαν και τον ανέδειξαν όλο και λαμπρότερο, τον προβάλλει ως φάρο της Εκκλησίας περίοπτο και περιλάλητο, αφού τον συγκατέλεξε στην ιερή τάξη των πρεσβυτέρων και από μία πόλη, την Καισάρεια, τον έκανε πυρσό όλης της οικουμένης. Με ποιον τρόπο; Δεν έφτιαξε εκ του προχείρου το αξίωμα, ούτε την ίδια ώρα τον έλουσε και τον έκανε σοφό, όπως γίνεται σήμερα με τους πολλούς που επιθυμούν τις πρωτοστασίες· τον έκανε άξιο της τιμής με την τάξη και τον νόμο της πνευματικής προόδου.
Δεν επαινώ την αταξία και την ακοσμία μας, κάποτε και αυτών που προεδρεύουν στην Εκκλησία. Δεν θα τολμήσω να τους κατηγορήσω όλους. Εξάλλου δεν είναι και δίκαιο. Επαινώ τον ναυτικό νόμο που στον κυβερνήτη του πλοίου δίνει πρώτα το κουπί, από αυτό τον φέρει στην πλώρη και τους εμπιστεύεται την ανίχνευση της πορείας και τέλος τον καθίζει στο τιμόνι, έπειτα από πολύ σχίσιμο των κυμάτων και πολλή εξέταση των ανέμων. Το ίδιο γίνεται και στα στρατιωτικά. Στρατιώτης, ταξίαρχος, στρατηγός. Αυτή είναι η άριστη σειρά και η ωφελιμότατη για τους αρχόμενους.
Πολύ μεγάλη αξία θα είχε εάν επικρατούσε και σε μας παρόμοια τάξη. Τώρα όμως κινδυνεύει η αγιότατη ανάμεσα σε όλα τάξη, να είναι η περισσότερο καταγέλαστη από όλες τις τάξεις μας· διότι η πρωτοστασία δεν κερδίζεται περισσότερο από την αρετή παρά από αθέμιτες ενέργειες. Και οι θρόνοι περιέρχονται όχι στους πιο άξιους, αλλά σε όσους έχουν περισσότερη δύναμη. Συγκαταλέγεται στους προφήτες ο Σαμουήλ, που βλέπει το μέλλον, αλλά και ο Σαούλ, ο αποδιοπομπαίος. Κατατάσσεται στους Βασιλείς ο Ροβοάμ του Σολομώντος, αλλά και ο Ιεροβοάμ, ο δούλος και αποστάτης. Ιατρός δεν γίνεται κανείς ούτε ζωγράφος, που δεν μελέτησε πρώτα τη φύση κάθε ασθένειας ή δεν ανέμειξε πολλά χρώματα, και δεν σχεδίασε μορφές. Ο προκαθήμενος όμως βρίσκεται εύκολα, χωρίς να κοπιάσει, αποκτά αμέσως αξία, σπείρεται και φυτρώνει, όπως στον μύθο γίνεται με τους γίγαντες. Πλαστουργούμε αυθημερόν τους αγίους και ορίζουμε να γίνουν σοφοί αυτοί που δεν έχουν τίποτε διδαχτεί, ούτε έχουν προσφέρει καμία υπηρεσία πριν λάβουν τον βαθμό εκτός από το ότι τον επιθυμούσαν. Και ο ένας υπομένει τη χαμηλή θέση και στέκεται με ταπεινοφροσύνη, ενώ είναι άξιος για την υψηλή, επειδή έχει μελετήσει πολύ τα θεία λόγια και έθεσε πολλούς νόμους για την υποταγή της σαρκός· ενώ ό άλλος κάθεται στην πρώτη θέση με σοβαροφάνεια, σηκώνει το φρύδι κατά των μεγαλυτέρων του και δεν αισθάνεται τρόμο για τον θρόνο ούτε τον καταλαμβάνει φρίκη, βλέποντας τον ικανό χαμηλά. Αλλά λαμβάνοντας τη δύναμη νομίζει συνάμα σοφότερο τον εαυτό του. Πέφτει βέβαια έξω και η εξουσία του έχει αφαιρέσει την ικανότητα να σκέφτεται.
Γιά τόν σεβαστό Πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό
Mόλις πληροφορήθηκε σύγχρονος Μεγάλος Γέροντας τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ π. Γεωργίου Mεταλληνοῦ, μέ κάλεσε ἐκεῖνος στό τηλέφωνο. Ἄλλωστε μαζί πηγαίναμε στόν Ἅγιο Ἀντύπα στό Γουδί καί παρακολουθούσαμε τίς ἀνεπανάληπτες ὁμιλίες του καί τίς μυσταγωγικότατες ἀκολουθίες του. Σ’ ἐμένα ἦταν ὁ ἀγαπημένος μου καθηγητής στό Πανεπιστήμιο. Τόσο μέ ἐμπιστευόταν, ὥστε μέ ὅριζε ἐπιτηρητή στήν διεξαγωγή ἐξετάσεων. Σήμερα βυθίστηκα στούς λυγμούς καί στό πένθος. Φαίνεται τό .. εἶδε ὁ βλέπων καί μέ κάλεσε στό τηλέφωνο. Γεμάτος γέλιο καί χαρά μοῦ εἶπε:
«Ἄντε καί στά δικά μας! Γεμίζει ὁ οὐρανός ἀπό νέα φῶτα πού περιχορεύουν μέσα στό μέγα καί ἄπλετον Φῶς! Τοῦτος ἐδῶ εἶναι στήλη φωτός! Τόν κατέταξε ὁ Θεός μέ τούς ὁμολογητές, κοντά στόν Ἅγιο Μάξιμο... Ἔλαβε στεφάνι ἀπλανοῦς διδασκάλου καί ὁμολογητοῦ. Ἦταν ὁμολογητής τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως καί σύγχρονος μάρτυρας. Κατέδειξε εὐθαρσῶς καί ἀπαθῶς τίς πλάνες τῆς Δύσεως, κατονόμασε ἀπροκάλυπτα τήν φοβερή αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ ὡς πολιτικο-οἰκονομική ὀργάνωση μέ θρησκευτική ἐπένδυση καί ἀνέδειξε τό ἁγιοπνευματικό περιεχόμενο τῆς Ὀρθοδοξίας. Τρόμαξε γιά τήν γοητεία πού ἀσκεῖ στούς πρωτευθύνους τῆς Ἐκκλησίας "τῶν τοῦ Xριστοῦ πενήτων", τῆς μόνης Ἐκκλησίας, ἤτοι τῆς Ὀρθοδόξου, ἡ κοσμική λαμπρότητα καί ἡ ἐξουσιαστική λαγνεία τοῦ Βατικανοῦ.. Προέβαλλε τό ἡσυχαστικό ὑπόβαθρο τῆς Ρωμιοσύνης καί μέ πόνο ψυχῆς στηλίτευσε, κάνοντας τεκμηριωμένες ἐπιστημονικές ἀναγωγές στίς δέλτους τῆς ἱστορίας καί ἐπιστρατεύοντας ἀδιάσειστα ἁγιοπατερικά ἐπιχειρήματα, τήν νόθευση τῆς παραδόσεώς μας ἀπό τόν ἠθικισμό καί τόν ἀμοραλισμό τῆς Δύσεως. Ἔλεγε ὅτι ἡ ἠθική στούς Ὀρθοδόξους δέν εἶναι ἡ ἐπιδερμική στιλπνότητα τῆς ψυχῆς, ἀλλά ἡ ἐνδογενής ἀσκησομυστηριακή της ἀναγέννηση.
Ἀγαποῦσε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὡς εὐσεβῆ πηγή τοῦ Γένους, ἀλλά πονοῦσε ἀφάνταστα γιά τήν οἰκουμενιστική του μετάλλαξη καί τήν Ἀθηναγορική-Βαρλααμική πρακτική πού υἱοθέτησε τά τελευταῖα χρόνια.
Μετά από τον τάφο αρχίζει νέα ζωή!
Τις προάλλες, πέρασε ένας νέος και ήταν σαν τον Φαρισαίο. Μου λέει:
- Πάτερ, για κοίταξέ με τι μπράτσα έχω! Τι νειάτα που έχω!
- Τι να σε δω, παιδί μου!
- Κοίταξέ με, τι ντρέπεσαι;
Τον κοίταξα μια ματιά.
- Έχω, πάτερ μου, 5-6 πτυχία. Έχω πλούτη, οικόπεδα, χρήματα, σπίτια. Ένα μόνο δεν έχω. Δεν πιστεύω στον Χριστό σας.
Του λέω, λοιπόν, και ‘γω:
- Άκουσε, παιδί μου, εφ’ όσον τον Χριστό δεν πιστεύεις, τίποτα δεν έχεις. Αυτά που έχεις, σου τα έδωσε ο Θεός. Δεν σου τα έδωσε μόνο για τον εαυτό σου. Τα έδωσε για τους φτωχούς, τους πονεμένους ανθρώπους. Πόσα φτωχά, πόσα ορφανά παιδιά υπάρχουν… Αυτά που έχεις σε ακολουθούν μέχρι τον τάφο. Μετά από τον τάφο αρχίζει νέα ζωή! Και του είπα το εξής περιστατικό:
Ἡ μαγεία τῶν Χριστουγέννων (Ἀπόστολος Παπαδημητρίου)
Καθώς εντείνεται η αποχριστιάνιση του δυτικού κόσμου, ολοένα και ευρύτερη γίνεται η σύνδεση του όρου μαγεία με τα Χριστούγεννα. Ο όρος μαγεία προέρχεται από την αρχαία περσική λέξη μάγκου, που σχετιζόταν με είδος θρησκευτικού λειτουργού. Περί τα τέλη του 6ου αιώνα ο όρος υιοθετήθηκε από τους προγόνους μας, χρησιμοποιήθηκε όμως με αρνητική σημασία για να χαρακτηρίσει θρησκευτικά τελετουργικά απόκρυφα και δόλια. Επιφανειακά εξεταζόμενη η μαγεία φαίνεται να σχετίζεται με τη γέννηση του Χριστού, αφού μάγοι από την Ανατολή, που κατά την παράδοση ερευνούσαν τις κινήσεις των αστέρων, ήλθαν να προσκυνήσουν τον νεογέννητο βασιλιά του κόσμου και πρόσφεραν πολύτιμα δώρα. Δυστυχώς όμως, παρά την αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης, έχουμε ολισθήσει επικίνδυνα σε προεπιστημονικές πρακτικές με την ένοχη σιωπή της επιστημονικής κοινότητας. Νέοι «μάγοι» «ερευνούν» τις κινήσεις των άστρων και προσφέρουν με το αζημίωτο πληροφορίες πάσης φύσεως στον ανερμάτιστο «ορθολογικό» άνθρωπο, τον άνθρωπο έρμαιο των νέων τσαρλατάνων, που έχουν υποκαταστήσει τις τσιγγάνες χαρτορίχτρες και ερμηνεύτριες των σημαδιών της «μοίρας».
Στη χριστιανική εποχή η μαγεία σχετίστηκε με τον διάβολο και εννοείται με τον όρο αυτό τελετουργικό επίκλησης του διαβόλου, από τον οποίο ζητείται η βοήθεια ή η μεσολάβηση για πρόκληση κακού σε μισητό πρόσωπο. Κάποιοι από τους πολιτικούς μας δήλωσαν αποφασισμένοι να συμμαχήσουν με τον διάβολο για το καλό της πατρίδας μας! Κατά τον Μεσαίωνα η σκοτεινή δυτική χριστιανοσύνη έθεσε υπό απηνή διωγμό τους ασχολούμενους με τη μαγεία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που παραδόθηκαν στην πυρά. Αυτή η ιεροεξεταστική αντιμετώπιση των μάγων είχε ως συνέπεια, πολλά αποκαλούμενα από τους εμπαθείς πολέμιους της χριστιανικής πίστης στην εποχή μας «ελεύθερα πνεύματα», να δουν με συμπάθεια τη μαγεία και να διαχωρίσουν τη θέση τους από εκείνη της Εκκλησίας. Βέβαια ο «ορθολογισμός» της «Αναγέννησης» και περισσότερο του «Διαφωτισμού» επέτυχε την αμφισβήτηση, αρχικά, και την απόρριψη, τελικά, του πνευματικού κόσμου. Στα πλαίσια της νέας φιλοσοφίας στην ανυπαρξία ακολούθησε τον Θεό και ο διάβολος. Σήμερα στη Δύση περισσότεροι είναι αυτοί που αρνούνται την ύπαρξη του διαβόλου σε σχέση με εκείνους που αρνούνται την ύπαρξη του Θεού.
Ἡ χαρτοπαιξία
YΠAPXEI, αγαπητοί μου, μια κοινωνική πληγή, που μοιάζει με φοβερό φίδι. Tο φίδι αυτό όλο το χρόνο λουφάζει. Tώρα στις εορτές βγαίνει. Ποιό είναι το φίδι; Ας γελάς εσύ που μ’ ακούς, όποιος και νά ‘σαι. Eγώ θα σου πω την αλήθεια, και αδιαφορώ τι θα πεις εσύ. Tο φίδι, λοιπόν, που μαστίζει την κοινωνία τις ημέρες αυτές και ιδίως τη νύχτα της πρωτοχρονιάς, είναι η χαρτοπαιξία. Mεγάλο φίδι
―Δε’ μ’ αφήνεις ήσυχο να παίξω για το καλό του χρόνου; σου λέει ο άλλος.
«Για το καλό του χρόνου»; Mα δε’ φέρνει κανένα καλό η χαρτοπαιξία. Δεν είναι αθώο παιχνιδάκι. Eίναι παιχνίδι δαιμονικό. Eίναι σατανάς ολόκληρος με εκατόν πενήντα κέρατα.
1. Παίζεις χαρτιά;
Πρώτα – πρώτα χάνεις το χρόνο σου. Hξερα ένα παιδί που ήρθε πρώτος στο πανεπιστήμιο στην Aθήνα. Tον πρώτο χρόνο πήγαινε καλά, έπαιρνε και υποτροφία. Tο δεύτερο χρόνο έμπλεξε με παρέες και τον μάθανε να χαρτοπαίζει. E, μέχρι σήμερα δίπλωμα δεν πήρε. Aντί να ξενυχτά στα γράμματα, ξενυχτούσε στό χαρτοπαίγνιο. Eτσι καταστράφηκε. Oι χαρτοπαίκτες χάνουν το χρόνο τους. Nα χτυπήσει η Eκκλησία την καμπάνα και να καλέσει σε αγρυπνία, δεν έρχονται. Oταν όμως ο σατανάς καλεί για χαρτοπαίγνιο, κάθονται εκεί μέχρι τις πρωϊνές ώρες χάνοντας το χρόνο τους.
2. Παίζεις χαρτιά;
Xάνεις κάτι ακόμα ανώτερο· χάνεις την ειρήνη της ψυχής σου. Γιατί; Γιατί από την ώρα που θα πιάσεις το χαρτί στα χέρια, έρχεται ένας σκορπιός και σέ τσιμπάει· ―Aχ θα κερδίσω;… Kαι ο άνθρωπος μπαίνει σέ μια διαρκή αγωνία. Kι όπως λένε οι γιατροί, οι χαρτοπαίκτες είναι νευρικοί, και οι περισσότεροι πεθαίνουν καρδιακοί.
3. Παίζεις χαρτιά;
Ἡ μπίζνα τοῦ μεταναστευτικοῦ
Τί ἀποκαλύπτει ὁ στρατηγὸς ἐα Ἀνδρέας Ἡλιοπουλος
Ἀποκαλυπτικὸς γιὰ τὸ τί συμβαίνει μὲ τὸ μεταναστευτικὸ ἦταν ὁ στρατηγὸς Ἀνδρέας Ἡλιοπουλος ὁ ὁποῖος χειρίστηκε ἐπὶ μακρὸν τὶς μεταναστευτικὲς ροές. Χαρακτηριστικὰ ὁ κός. Ἡλιοπουλὸς ἀποκάλυψε στὸ Γιῶργο Τράγκα ὅτι πρόκειται γιὰ τεράστια μπίζνα καὶ γιὰ ἀπειλῆ γιὰ τὴ χώρα μας.
Ὅπως, λοιπόν, εἶπε ὡς ὑπαρχηγὸς ΑΣΔΕΝ εἶχε ζήσει ἤδη τὸ μεταναστευτικὸ καὶ εἶχε σημαντικὴ ἐμπειρία. Ἔτσι, προσφέρθηκε μετὰ τὴν ἀποστρατεία του νὰ συνεισφέρει στὴ Διεύθυνση μεταναστευτικοῦ στὸ ἁρμόδιο ὑπουργεῖο.
Ὅταν πῆγα στὴν ἐν λόγω ὑπηρεσία μὲ ἕνα προεδρικὸ διάταγμα ἄλλαξε ὁ προηγούμενος νόμος μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δυσχεραίνεται τὸ ἔργο μας. Δηλαδή, νὰ ὑποδεχθοῦμε, νὰ περιθάλψουμε καὶ νὰ.... στεγάσουμε ὅλους τους εἰσερχόμενους ἐνῶ τὰ λεφτὰ πήγαιναν πρὸς τὶς ΜΚΟ.
Σύμφωνα μὲ τὸν κ. Ἡλιοπουλο ὅταν φτάνουν οἱ μετανάστες στὴν Ἑλλάδα γίνεται μία πρώτη καταγραφὴ ἀπὸ τὸ λιμενικὸ καὶ στὴ συνέχεια ἀναλαμβάνουν οἱ ΜΚΟ.
Στὰ νησιὰ ὑπάρχουν πολλὲς ΜΚΟ ποὺ δὲν ἔχουν καταγραφεῖ πουθενά. Ἐγώ, προσπαθοῦσα νὰ βγάλω μία ἄκρη μὲ τὸ θέμα αὐτὸ καὶ ζήτησα ἐγγράφως ὁδηγίες ἀπὸ τὸν Ὑπουργὸ Μεταναστευτικῆς πολιτικῆς.
Ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση δὲν ἔχει τὸν ἔλεγχο τῶν ΜΚΟ ποὺ χρηματοδοτοῦνται ἀπευθείας ἀπὸ τὴν Ε.Ε.
Δὲν εἶναι θεσμοθετημένες δομὲς ὅπου ξέρουν οἱ ἔνοπλες δυνάμεις τί συμβαίνει. Ἡ Ἑλλάδα δὲν ἔχει συμμετοχὴ στὸ πῶς μοιράζει ὁ διεθνὴς ὀργανισμὸς μετανάστευσης στὶς ΜΚΟ γιὰ τὶς διάφορες ὑπηρεσίες ποὺ προσφέρουν ὅπως σίτιση καὶ στέγαση κλπ.
Διδασκαλία «μακεδονικῆς» γλώσσας σὲ σχολεῖα τῆς Ἔδεσσας ζητάει φιλοσκοπιανή ΑΜΚΕ
Ἡ φιλοσκοπιανὴ ΑΜΚΕ ζητάει νὰ ἐφαρμοστεῖ πρόνοια τῆς … Συνθήκης τῶν Σεβρῶν τοῦ 1923, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία προβλέπεται «ἡ παροχὴ εὐκολιῶν γιὰ τὴ διδασκαλία ἄλλων γλωσσῶν πέραν τῆς ἑλληνικῆς στὰ σχολεῖα τῆς δημόσιας ἐκπαίδευσης»
Αἴτημα πρὸς τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας γιὰ διδασκαλία τῆς «μακεδονικῆς» γλώσσας στὰ σχολεῖα κατέθεσε ἡ φιλοσκοπιανὴ ΑΜΚΕ «Κρστε Μισιρκοβ», ποὺ ἔχει ἕδρα τὴν Ἀριδαία Πέλλας μὲ πρόεδρο τὸν ἀποσχηματισθέντα ἱερέα Νικόδημο Τσαρκνιά.
Ἡ φιλοσκοπιανὴ ΑΜΚΕ ζητάει συγκεκριμένα νὰ ἐφαρμοστεῖ πρόνοια τῆς … Συνθήκης τῶν Σεβρῶν τοῦ 1923, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία προβλέπεται «ἡ παροχὴ εὐκολιῶν γιὰ τὴ διδασκαλία ἄλλων γλωσσῶν πέραν τῆς ἑλληνικῆς στὰ σχολεῖα τῆς δημόσιας ἐκπαίδευσης»
Παράλληλα μὲ ἐπιστολὴ πρὸς τὸ Δῆμο Ἔδεσσας, ὁ Τσαρκνιᾶς αἰτεῖται τὴν παραχώρηση σχολικῆς αἴθουσας προκειμένου νὰ πραγματοποιοῦνται μαθήματα «μακεδονικῆς» γλώσσας μέσω internet
«Τὸ πρόγραμμα αὐτὸ θὰ ἀπευθύνεται σὲ δημότες τῆς Ἔδεσσας, θὰ εἶναι πιλοτικό, θὰ ἔχει περιορισμένο ἀριθμὸ συμμετεχόντων καὶ θὰ παρέχεται δωρεὰν ἀπὸ τὴν ΑΜΚΕ «Κρστε Μισιρκοβ» ἡ ὁποία θὰ ἀνλάβει τὰ ἔξοδα ἰντερνετικὴς σύνδεσης τῆς χρήσης πλατφόρμας διδασκαλίας καὶ τὸν ἀπαιτούμενο ἐξοπλισμὸ» ἀναφέρει μεταξὺ ἄλλων ἡ ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Πρωτοβάθμια Σχολικὴ Ἐπιτροπὴ Ἔδεσσας.
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 31 Δεκεμβρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
31 Δεκεμβρίου. Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Μελάνης ὁσίας τῆς Ῥωμαίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. δ΄ 1 - 13).
Εβρ. 4,1 Φοβηθῶμεν οὖν
μή ποτε, καταλειπομένης ἐπαγγελίας εἰσελθεῖν εἰς τὴν
κατάπαυσιν αὐτοῦ, δοκῇ τις ἐξ ὑμῶν ὑστερηκέναι.
Εβρ. 4,1 Λοιπόν και ημείς, έχοντες υπ' όψιν την τιμωρίαν
των Εβραίων ας φοβηθώμεν μήπως τυχόν, ενώ ισχύει δι' ημάς η νέα υπόσχεσις του
Θεού δια να εισέλθωμεν εις την αιωνίαν ανάπαυσιν της ενδόξου Βασιλείας του,
φανή ότι κάποιος από σας έχει καθυστερήσει και μένει έξω.
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019
Στή γενέθλιο ἡμέρα τοῦ σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
ΣΤΗ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
1. Τα γεγονότα εκείνα που αποτελούσαν στο παρελθόν αντικείμενο αγωνιώδους στοχασμού για τους πατριάρχες, και οι προφήτες τα προφήτευαν, και οι ευσεβείς επιθυμούσαν να τα δουν, επαληθεύτηκαν και πραγματοποιήθηκαν σήμερα: ο Θεός «ἐπὶ γῆς ὤφθη καὶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη(:παρουσιάστηκε στη γη με ανθρώπινο σώμα και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους)»[Βαρούχ,3,38]. Ας χαιρόμαστε, λοιπόν, και ας πανηγυρίζουμε με αγαλλίαση, αγαπητοί μου. Γιατί, αν ο Ιωάννης (ο Πρόδρομος) που βρισκόταν στην κοιλιά της μητέρας του, ανασκίρτησε όταν η Μαρία επισκέφτηκε την Ελισάβετ, πολύ περισσότερο εμείς, που είδαμε όχι τη Μαρία, αλλά τον ίδιο τον Σωτήρα μας που γεννήθηκε σήμερα, πρέπει να σκιρτάμε και να πανηγυρίζουμε, να νιώθουμε θαυμασμό και κατάπληξη για την ασύλληπτη οικονομία του Θεού που υπερβαίνει κάθε ανθρώπινο λογισμό. Γιατί σκέψου, πόσο σπουδαίο είναι να βλέπεις τον ήλιο να κατεβαίνει απ᾿ τον ουρανό και να βαδίζει πάνω στη γη, και από εκεί να στέλνει τις ακτίνες Του σε όλα τα δημιουργήματα.
Και αν θα προκαλούσε έκπληξη σ᾿ όλους εκείνους που θα έβλεπαν να συμβαίνει αυτό με τον αισθητό ήλιο, σκέψου, σε παρακαλώ, και συλλογίσου τώρα, πόσο μεγαλειώδες είναι να βλέπουμε τον Ήλιο της δικαιοσύνης να αποστέλλει από το ανθρώπινο σώμα Του τις ακτίνες Του και να φωτίζει τις ψυχές μας.Από καιρό κι εγώ επιθυμούσα να μάθω για την ακριβή αυτή ημερομηνία της Γεννήσεως του Χριστού. Και όχι να τη μάθω μόνο εγώ, αλλά μαζί με πολλούς ανθρώπους. Και ευχόμουν πάντοτε να είναι τόσο γεμάτος ο τόπος της συγκεντρώσεως, όπως τον βλέπουμε να είναι αυτή τη στιγμή. Η επιθυμία μου, λοιπόν, εκπληρώθηκε και πραγματοποιήθηκε. Και ενώ δεν πέρασαν ούτε δέκα χρόνια από τότε που πληροφορηθήκαμε και έγινε γνωστή σ᾿ εμάς η ημέρα αυτή, όμως έγινε με τον δικό σας ζήλο τόσο σπουδαία, σαν να μας παραδόθηκε από το Θεό πριν από πολλά χρόνια. Γι’ αυτό και δεν θα έσφαλε κανείς αν την ονόμαζε και νέα και παλαιά μαζί. Νέα, γιατί πριν από λίγο τη γνωρίσαμε, παλαιά και αρχαία, γιατί έγινε γρήγορα συνομήλικη με τις πιο παλαιές, κι έφτασε στην ίδια ηλικία μ᾿ εκείνες. Όπως, δηλαδή, τα χυμώδη και καρποφόρα φυτά αναπτύσσονται και καρποφορούν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα απ᾿ τη στιγμή που θα φυτευθούν, έτσι και η ημέρα (η εορτή) αυτή, που ήταν γνωστή στους χριστιανούς της Δύσης από παλαιά, και σε μας έγινε γνωστή τώρα κι όχι πριν από πολλά χρόνια, τόσο γρήγορα διαδόθηκε και καρποφόρησε, όσο μπορείτε να δείτε τώρα, που γέμισε ο αυλόγυρος και η Εκκλησία είναι ασφυκτικά γεμάτη από το πλήθος των συγκεντρωθέντων.
Την αμοιβή, λοιπόν, την αντάξια προς το μεγάλο ενδιαφέρον σας, να την περιμένετε από το Χριστό, που σήμερα γεννήθηκε ως άνθρωπος. Εκείνος θα σας αμείψει οπωσδήποτε για την προθυμία σας αυτή. Γιατί η αγάπη και το ενδιαφέρον σας για τούτη την εόρτιο ημέρα είναι πολύ μεγάλη απόδειξη της αγάπης που νιώθετε για τον γεννηθέντα Χριστό. Αν πρέπει όμως κι εμείς οι συνάνθρωποί σας κάτι να προσφέρουμε, θα προσφέρουμε ό,τι μπορούμε, ή μάλλον όσα επιτρέψει η χάρη του Θεού να πούμε για τη δική σας ωφέλεια.
Πῶς μπορεῖ νά ἀποκτήσει κανείς ἀρετή;
Ανηφορίζοντας από τη Γεθσημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου.
Σ’ αυτό το μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός. Τον ρωτήσαμε λοιπόν κάποια μέρα:
«Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;»
Και μας απάντησε ο Γέροντας:
«Αν θέλει κανείς ν’ αποκτήσει μια αρετή, δεν μπορεί να την κάνει κτήμα του, αν δεν μισήσει την κακία που είναι ο αντίποδάς της.
– Αν λοιπόν θέλεις να έχεις πάντοτε πένθος στην ψυχή σου, μίσησε το γέλιο.
– Θέλεις να έχεις ταπείνωση; Μίσησε την υπερηφάνεια.
– Θέλεις να είσαι εγκρατής; Μίσησε τη λαιμαργία.
– Θέλεις να είσαι σώφρων; Μίσησε την ακόλαστη ζωή.
Συν Θεῷ τό κανάλι μας στο Twitter
Συν Θεῷ τό κανάλι μας στο Twitter
Ἄν θέλετε μπορείτε να κάνετε ἐγγραφή στο σύνδεσμο:https://twitter.com/Hristos_
Πόσο ἀξίζει ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγηση.
Κάποια στιγμή στον ουρανό ζήτησε ο Θεός από τους αγγέλους να του φέρουν τα πιο πολύτιμα πράγματα, που υπάρχουν στη γη.
Οι άγγελοι ξεκίνησαν και έψαξαν ολόκληρη τη γη. Πολλοί ομολογουμένως έφεραν πολλά ωραία και πολύτιμα πράγματα. Ξεχώρισαν όμως τρεις.
Ο ένας έφερε και απέθεσε στον θρόνο του Θεού ένα ωραιότατο μαργαριτάρι. Ήταν μια σταγόνα ιδρώτα. Είχε πέσει από το μέτωπο κάποιου που τίμια προσπαθούσε να ζήσει την οικογένειά του. -Ωραίο το εύρημά σου, είπε ο Θεός, αλλά υπάρχει και πιο ωραίο από αυτό.
Ήρθε τότε δεύτερος άγγελος. Αυτός απέθεσε με σεβασμό μπροστά στον Θεό ένα κατακόκκινο ρουμπίνι. Ήταν μια σταγόνα αίματος ενός ήρωα, που είχε πέσει στο πεδίο της τιμής. Οι άγγελοι έμειναν εκστατικοί. Ασφαλώς αυτός θα κέρδιζε το βραβείο.
-Υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο ακόμη, είπε ο Θεός.
Ἀναφορά σέ μία ἀνίερη Διακήρυξη κατά τῆς ἐνδοοικογενειακῆς Βίας
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 16η Δεκεμβρίου 2019
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΙΕΡΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ
Έχει ήδη επισημανθεί σε κείμενα του Γραφείου μας αλλά και από άλλες καταξιωμένες προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους και πνευματικότητος, ότι ένας από τους πικρότερους καρπούς της «Συνόδου» της Κρήτης υπήρξε η νέα ισχυρή ώθηση παγκοσμίως, την οποία έδωσε στην εξάπλωση, (αντί καταδίκης), του Οικουμενισμού.
Η φοβερή αυτή παναίρεση βρήκε την πλήρη συνοδική νομιμοποίησή της σε δύο κυρίως κείμενα της εν λόγω «Συνόδου»: Στο κείμενο με τίτλο: «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο» και στο κείμενο με τίτλο: «Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εν τω συγχρόνω κόσμω.Η συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις επικράτησιν της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών, και άρσιν των φυλετικών και λοιπών διακρίσεων». Και το μεν πρώτο εξ’ αυτών προωθεί και νομιμοποιεί τον Διαχριστιανικό Οικουμενισμό, το δε δεύτερο τον Διαθρησκειακό. Οι πρωτεργάτες της «Συνόδου» μετά την επιτυχία τους αυτή προχωρούν τώρα ακάθεκτοι, με περισσότερο ζήλο και ενθουσιασμό, στην υλοποίηση των στόχων τους, επικαλούμενοιτις αποφάσεις της, για να δικαιολογήσουν διμερείς και πολυμερείς Διαθρησκειακές Συναντήσεις και Διαλόγους, συμπροσευχές και συλλείτουργα, μετάδοση της θείας κοινωνίας σε ετεροδόξους και άλλες παραβάσεις των Ιερών Κανόνων, γενόμενοι εκόντες, άκοντες, όργανα της Νέας Εποχής. Ο Παγκόσμιος Οικουμενισμός σε θρησκευτικό επίπεδο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και προχωρεί στην υλοποίηση των στόχων του, δηλαδή στη σύγκληση των θρησκειών και την πραγματοποίηση του οράματος της Πανθρησκείας. Οι Διαθρησκειακές Συναντήσεις οργανώνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, η μία μετά την άλλη.
Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ γέννησιν:Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ[: Γαλ.1,11-19]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ(:σας γνωστοποιώ λοιπόν αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιο που σας κήρυξα δεν αποτελεί ανθρώπινη επινόηση· διότι όχι μόνο οι υπόλοιποι απόστολοι, αλλά κι εγώ δεν το παρέλαβα ούτε το διδάχθηκα από κάποιον άνθρωπο, αλλά το παρέλαβα με αποκάλυψη του Θεού, ο Οποίος απευθείας μου φανέρωσε και μου αποκάλυψε τον Κύριο Ιησού)»[Γαλ.1,11-12].
Πρόσεξε ότι με κάθε τρόπο υποστηρίζει αυτό θερμώς, ότι έγινε μαθητής του Χριστού, όχι με την μεσολάβηση ανθρώπου, αλλά αφού ο Ίδιος αυτοπροσώπως τον έκρινε άξιο να αποκαλύψει σε αυτόν όλη την αλήθεια. Και ποια απόδειξη υπάρχει για όσους απιστούν, Παύλε, ότι ο Θεός σου αποκάλυψε αυτοπροσώπως, και όχι διαμέσου κάποιου άλλου, εκείνα τα απόρρητα μυστήρια; «Η μεταστροφή μου από την προηγούμενη κατάσταση στην οποία βρισκόμουν», λέγει· «διότι αν εκείνος που ενήργησε την αποκάλυψη δεν ήταν ο Θεός, δεν θα δεχόμουνα τόσο ακαριαία μεταβολή· διότι εκείνοι μεν οι οποίοι διδάσκονται από ανθρώπους, όταν είναι διακαείς και φανατικοί στα αντίθετα, χρειάζονται χρόνο και επινοητικότητα πολλή για να πενθούν· εκείνος όμως ο οποίος μεταβλήθηκε τόσο ακαριαία και ανένηψε και σε αυτό ακόμη το αποκορύφωμα της μανίας στο οποίο βρισκόταν καταδιώκοντας τους Χριστιανούς, είναι ολοφάνερο ότι επειδή αξιώθηκε θεϊκής οράσεως και διδασκαλίας, για τον λόγο αυτόν αμέσως επανήλθε στην τέλεια υγεία».
Για τον λόγο αυτόν αναγκάζεται να διηγηθεί την προηγούμενη του μεταστροφή και καλεί αυτούς ως μάρτυρας των όσων έγιναν· «διότι για το ότι μεν ο μονογενής Υιός του Θεού με έκρινε άξιο για να με καλέσει ο ίδιος αυτοπροσώπως από τον ουρανό, εσείς δεν γνωρίζετε- διότι πώς είναι δυνατόν, εφόσον δεν ήσασταν παρόντες; Αλλά το ότι ήμουν φανατικός διώκτης το γνωρίζετε · διότι μέχρι και εσάς διαδόθηκε ο φανατισμός μου, αν και ήταν μεγάλη η απόσταση μεταξύ Παλαιστινίων και Γαλατών· ώστε δεν θα έφθανε τόσο μακρά η φήμη εάν αυτά που συνέβησαν δεν γίνονταν με τόση πολλή και ανυπόφορη σε όλους υπερβολή».
Ἕλληνες Ἀρχιερεῖς τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας τιμωροῦν τούς Ἀφρικανούς ἱερεῖς πού ἀρνοῦνται νά ἀναγνωρίσουν τούς Οὐκρανούς σχισματικούς
Την περασμένη εβδομάδα δημοσιεύθηκε μια ανοικτή επιστολή 27 Αφρικανών Ορθόδοξων Ιερέων από την Κένυα, την Τανζανία, την Ουγκάντα και την Ζάμπια, στην οποία οι υπογράφοντες εκφράζουν την διαφωνία τους με την απόφαση του Πατριάρχη να αναγνωρίσει την σχισματική «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» και να μνημονεύσει τον προκαθήμενό της Επιφάνιο Ντουμένκο.
Οι ιερείς σημειώνουν επίσης ότι η απόφαση αναγνώρισης των σχισματικών έγινε χωρίς να ρωτηθούν οι Αφρικανοί κληρικοί και λαϊκοί, αν και αποτελούν την πλειονότητα της Εκκλησίας.
Οι κληρικοί γράφουν με σεβασμό και αυτοσυγκράτηση: «Θα θέλαμε να εκφράσουμε την άποψή μας και να δηλώσουμε ότι δεν συμφωνούμε με την παραπάνω απόφαση. Σεβόμαστε τον Πατριάρχη μας και υπακούμε στους επισκόπους μας, αλλά όπως και πολλοί ιερείς, ακόμη και επίσκοποι, στην Εκκλησία της Ελλάδος εξέφρασαν τη διαφωνία τους με μια παρόμοια απόφαση αναγνώρισης των Ουκρανικών σχισματικών, πιστεύουμε ότι κι εμείς έχουμε ισάξιο δικαίωμα να εκφράσουμε την άποψή μας.»
Μία ημέρα μετά την δημοσίευση της επιστολής, το OrthoChristian ενημερώθηκε από τον π. Γεώργιο Μαξίμοβ [George Maximov], έναν ιεραπόστολο ιερέα ο οποίος βρίσκεται σε επαφή με αρκετούς Αφρικανούς ιερείς, ότι ήδη απειλούνταν με κυρώσεις από τους αρχιερείς τους, όπως με περικοπή του μισθού τους, αργία από τα ιερατικά τους καθήκοντα και αφορισμό [excommunication].
Γιατί θά ἔρθει ἡ πείνα, π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
https://www.youtube.com/watch?v=TaWJU4ldkkw&feature=youtu.
Ἀπό τό Συναξάρι – Ἡ Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Αφού προσκυνήσαμε εχθές μαζί με τους Αγγέλους, τους Μάγους και τους Ποιμένες τον Ενανθρωπήσαντα Θεό, που γεννήθηκε Παιδίον νέον για την σωτηρία ημών, δίκαιον είναι να τιμήσουμε σήμερα την Μητέρα Του, την Υπεραγία Θεοτόκο και Αειπάρθενο Μαρία (1). Η Εκκλησία μάς την παρουσιάζει μέσα στο σπήλαιο δίπλα στο παιδί της, ως όργανο που επέλεξε και προετοίμασε ο Θεός προ πασών των γενεών για την ολοκλήρωση του μεγάλου μυστηρίου της Ενανθρωπήσεώς Του, και ταυτόχρονα ως «νέα Εύα», πρώτη και λαμπρότερη αντιπρόσωπο του ανακαινισμένου ανθρώπινου γένους.
Πώς θα μπορούσε ο ανθρώπινος νους να συλλάβει τον τρόπο που διάλεξε ο Θεός για να φανερωθεί μεταξύ των ανθρώπων; Ο Μονογενής Υιός του Θεού, ο γεννηθείς προ αιώνων εκ του Πατρός αρρεύστως και αχωρίστως, συλλαμβάνεται στην μήτρα της Παρθένου, δίχως ανθρώπινη μεσολάβηση, διά της ενεργείας του Αγίου Πνεύματος, και υπόκειται εκουσίως στους νόμους της γέννησης και της σωματικής ανάπτυξης, ανακαινίζοντάς τους. Χωρίς να εξέλθει εκ της φύσεώς Του, χωρίς να παύσει να αναπαύεται εις τους κόλπους του Πατρός, αναλαμβάνει την ανθρώπινη φύση και γίνεται ο μονογενής υιός της Παρθένου, που ύφανε στην μήτρα της τον πορφυρό χιτώνα του σώματός Του.
Δύο γεννήσεις: η μία θεία και αιώνιος, η άλλη ανθρώπινη και υποκείμενη στον χρόνο· ένας μόνο Υιός, ο Λόγος του Θεού ο ενανθρωπήσας. Ένα μόνο Πρόσωπο γεννάται από την Θεοτόκο, ο Θεάνθρωπος Χριστός· άνευ μητρός κατά την θεία φύση Του, άνευ πατρός κατά την ανθρώπινη φύση.
Στο Πρόσωπό Του η θεία και η ανθρώπινη φύση, που μέχρι τότε χωρίζονταν από χάσμα αγεφύρωτο, ενώνονται τόσο στενά, ώστε τα ιδιώματά τους εναλλάσσονται ασυγχύτως και αρρήτω τω τρόπω (περιχώρησις). Όπως το σίδερο που βάζουμε στην φωτιά μεταβιβάζει στο πυρ την στερεότητά του ενώ ταυτόχρονα καλύπτεται με την θερμότητα και το φως της φωτιάς, έτσι και η Θεότης εκουσίως υπομένει την ασθένεια της σαρκός και η ανθρώπινη φύση ενδύεται δόξα Θεού· ώστε να μπορούμε αληθώς να τιμούμε την Παναγία ως την όντως ΘΕΟΤΟΚΟ (2).
Ἡ ζωοδότρα πνοή
Η φιλία είναι πιο απαραίτητη στην ψυχή παρά στο σώμα. Στη θλίψη η σκέψη του φίλου φέρνει ευχάριστη όψη στο πρόσωπο.
Στο νεκρικό κρεβάτι η παρουσία του φίλου ομορφαίνει το πρόσωπο του θανάτου.
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 30 Δεκεμβρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
30 Δεκεμβρίου. Ἀνυσίας ὁσιομάρτυρος τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Δευτ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. γ΄ 5 - 11, 17 - 19).
Εβρ. 3,5 καὶ Μωϋσῆς
μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ
ὡς θεράπων, εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων,
Εβρ. 3,5 Και ο μεν Μωϋσής, σαν επιστάτης και υπηρέτης εκ
μέρους του Θεού, ανεδείχθη πιστός και αξιόπιστος μέσα εις όλο το σπίτι του
Θεού, στον Ισραηλιτικόν δηλαδή λαόν, εις πίστωσιν και βεβαίωσιν εκείνων που
απρόκειτο να λεχθούν και αποκαλυφθούν προς τον λαόν.
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019
Ἡ ἒκτρωση καί οἱ ἐπιπτώσεις τής(ὀμιλία σέ νέες),8-10-2010, Ἀρχιμ.Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἒκτρωση καί οἱ ἐπιπτώσεις τής(ὀμιλία σέ νέες),8-10-2010, Ἀρχιμ.Σάββα Ἁγιορείτου
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Οἱ κακοί λογισμοί
● Ο σύγχρονος άγιός μας Παΐσιος έλεγε: «Η αρρώστια της εποχής μας είναι ότι πιστεύουμε στους λογισμούς. Δεν χρησιμοποιούμε ούτε τη λογική. Χρειάζεται να μη πιστεύουμε στους λογισμούς, γιατί μπορεί να μας τρελλάνουν» (Γ.Α., Διδαχές, σελ. 110).
● Ο διάβολος μηχανεύεται κάθε είδους μέσο, για να μπορή να παρασύρη τον άνθρωπο στην αμαρτία. Στον βίο του αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου (20/11) βλέπουμε να παίρνη διάφορες μορφές π.χ. ως σκορπιός που τον δάγκωνε στα χέρια, ως στρατιώτες με ξίφη και με ακόντια, για να τον φονεύσουν, (9 Μαρτίου), ως οι 40 μάρτυρες με φώτα εξαστράπτοντα και κάθε είδους μορφή. Στο τέλος του έδωσε άγριο πόλεμο της πορνείας και εκαίγετο ο άγιος σαν να τον σούβλιζαν με πυρακτωμένα σίδερα, αλλά η θεία χάρις τον βοηθούσε και ξέφευγε κάθε παγίδα.
● Ο όσιος Πιτυρούν (29/11) παρατηρεί: «Να ηξεύρετε, τέκνα μου ακόμα ότι διά κάθε πάθος του ανθρώπου υπάρχουν και τα ανάλογα δαιμόνια, τα οποία επιτηρούν και παρακολουθούν τα πάθη αυτά. Ήτοι, δαιμόνιο στην υπερηφάνεια, δαιμόνιο στην φιλαργυρία, δαιμόνιο στην φιληδονία και γαστριμαργία, ομοίως και σε άλλα πάθη. Τα οποία δαιμόνια όποιος θέλει να τα αποδιώξη από αυτόν, είναι ανάγκη να ξερριζώνη τα πάθη από την καρδιά του, στην οποία αυξάνουν από τους πονηρούς λογισμούς».
● Κάποτε πήγε κάποιος μοναχός να ζητήση τη βοήθεια του αγίου Πέτρου Αλεξανδρείας για τον λογισμό της βλασφημίας. Του απαντά ο όσιος: «Πήγαινε, τέκνο μου, και φρόντισε για τα υπόλοιπα αμαρτήματά σου την ευθύνη και την ενοχή για το λογισμό αυτό άφησέ την σε εμένα. Μη λησμονής -συνέχισε ο Επίσκοπος Πέτρος- ότι εκείνος που πιστεύει ολοψύχως στον Θεό και τον προσκυνεί είναι τελείως ανεύθυνος από το λογισμό αυτό. Ο λογισμός αυτός είναι καθ’ ολοκληρία διαβολική επήρεια και πονηρή εφεύρεση του Σατανά, θέλοντας δι’ αυτού του τρόπου να μας εμποδίση από την εναντίον του πάλη και να μας αποσπάση από τη διαρκή σκέψη και επικοινωνία με τον Θεό.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 25-12-2019 ἕως 27-12-2019
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ ἐνανθρωπήσας δι' ἡμᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει μετάνοια, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀληθινά ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
ΑΥΤΑ τά τρία πράγματα ἀπαιτεῖ ὁ Θεός ἀπό κάθε ἄνθρωπο πού ἔχει λάβει τό Ἅγιο Βάπτισμα…
ΜΟΝΑΧΟΣ, έλεγε κάποιος από τους παλαιούς Πατέρες, σημαίνει στόμα αληθινό, σώμα άγιο και καρδιά καθαρή.
ΤΟ ΨΕΜΑ είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του παλαιού ανθρώπου, έλεγε άλλος Πατήρ. Ενώ η αλήθεια, του αναγεννημένου με το αίμα του Σωτήρος Χριστού.
Ρίζα κάθε καλού έργου ονομάζει την αλήθεια ο ίδιος Πατήρ, ενώ το ψευδος θάνατο.
Ο ΑΒΒΑΣ Ησαΐας ο αναχωρητής δίνει την ακόλουθη ορθή συμβουλή: Μην συνηθίζεις να κουβεντιάζεις για πράγματα που δεν είδες με τα ίδια σου τα μάτια, σαν να τα έχεις δει. Μην βεβαιώνεις με πεποίθηση εκείνα που έχεις μόνο ακούσει. Συνήθιζε την γλώσσα σου να λέει πάντα αλήθεια. Το ψέμα γεννιέται συχνά από την επιθυμία ν’ αρέσουμε στους ανθρώπους κι απομακρύνει από την ψυχή τον φόβο του Θεού.
Τί θά ἀνταποδώσω στόν Κύριο γιά ὅλα ὅσα μέ ἔχει εὐεργετήσει;
Λοιπόν την αρχή της κατά Θεόν ωφέλειάς σου, παιδί μου, οφείλεις να την κάνεις από αυτό το σημείο:
πρέπει να μελετάς και να συλλογίζεσαι ακατάπαυστα χωρίς ποτέ να ξεχνάς, όλες τις οικονομίες τις διευθετήσεις και τους μυστηριώδεις τρόπους της θείας βουλής και τις ευεργεσίες που σου έκανε κι εξακολουθεί να σου κάνει ο Θεός για τη σωτηρία της ψυχής σου.
Όχι τυλιγμένος από τη λήθη που προκαλεί η κακία ή εξαιτίας της ραθυμίας να ξεχνάς τις πολλές και μεγάλες προς εσένα ευεργεσίες Του, και έτσι να περνάς τον υπόλοιπο καιρό σου χωρίς ωφέλιμα έργα και χωρίς ευχαριστία.
Επειδή οι ακατάπαυστες αυτές ενθυμήσεις των ευεργεσιών του Θεού, κεντούν σαν το σουβλί την καρδιά, και την παρακινούν σε εξομολόγηση και σε δοξολογία, σε ταπείνωση, σε ευχαριστία με συντριβή ψυχής, σε κάθε αγαθή απασχόληση, σε προθυμία για να ανταποδώσει τις ευεργεσίες προς το Θεό με τρόπους και ήθη αγαθά και με όλη την αρετή που είναι σύμφωνη με το θέλημά Του.
Ἀποκρυφιστικές προσεγγίσεις στό θέμα τῆς ἀσθένειας (Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, Ἀναπληρωτής Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ)
Ο ανθρώπινος πόνος και η ασθένεια υπήρξε πάντα ένα φαινόμενο στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους, που έτυχε πολυμερούς προσέγγισης και ερμηνείας με κύριο παράγοντα φυσικά αντιμετώπισή του την ιατρική επιστήμη. Το πλήθος των παραμέτρων, με τις οποίες συσχετίζεται το πρόβλημα της ασθένειας, υπήρξε η αφορμή ώστε να μη απουσιάσει και μία, δυστυχώς, ποικιλόμορφη αποκρυφιστική προσέγγιση του φαινομένου.
Σήμερα πλήθος αποκρυφιστικών, εσωτεριστικών, γκουρουιστικών κ.ά. ομάδων, πολλές εξ αυτών κομμάτια του παγκόσμιου αντιχριστιανικού μωσαϊκού της «Νέας Εποχής», να χρησιμοποιούν μέσα στις διδασκαλίες τους θέματα, που σχετίζονται με την υγεία. Ο Chr. Grundmann υπογραμμίζει ότι ο όρος «θεραπεία» είναι ένας βασικός όρος στο λεξιλόγιο της Νέας Εποχής [1].
Επικρίνοντας εν πολλοίς τον τρόπο κατανόησης της ασθένειας και του ανθρώπου από τη σύγχρονη ιατρική επιστήμη, αντιτείνουν μία άλλη θεώρηση των πραγμάτων, «ολιστική», όπως τη χαρακτηρίζουν, σύμφωνη με τις αντίστοιχες αντιλήψεις της «Νέας Εποχής» [2].
Στα πλαίσια αυτά διαφημίζονται και προωθούνται από τις ομάδες αυτές διάφορες, ανορθόδοξες «θεραπευτικές» μέθοδοι με έκδηλο το αποκρυφιστικό στοιχείο (π.χ. Εσωτέρα θεραπευτική, Θεοϊατρική, Τα φυλακτά, Κρυσταλλοθεραπεία, Αγγελοθεραπεία).
Μέθοδοι που δεν έχουν καμία απολύτων επιστημονική βάση. Αντιθέτως, αφετηρία εκκίνησης και υπόβαθρο πάνω στο οποίο θεμελιώνονται αυτές οι ανορθόδοξες «θεραπευτικές» μέθοδοι είναι άλλοτε οι δοξασίες θρησκευμάτων της Ανατολής ή άλλοτε και αποκρυφιστικές αντιλήψεις.
Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.Μέρος Δεύτερο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ [:Ματθ.2,13-23]
Ερμηνεία Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 19-23
του δευτέρου κεφαλαίου
του «κατά Ματθαίον» ευαγγελίου
[Μέρος δεύτερο:Η επιστροφή από την Αίγυπτο και η εγκατάσταση στη Ναζαρέτ]
«Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ. λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου(:Όταν πέθανε λοιπόν ο Ηρώδης, ιδού ένας άγγελος Κυρίου φάνηκε στον Ιωσήφ σε όνειρο στην Αίγυπτο και του είπε: ‘’Σήκω και πάρε το παιδί και τη μητέρα του και πήγαινε με την ησυχία σου στη χώρα των Ισραηλιτών· διότι έχουν πεθάνει πλέον εκείνοι που ζητούσαν να πάρουν τη ζωή του παιδιού’’)»[Ματθ.2,19]. Δεν λέγει: «Φεύγε», αλλά «πορεύου».
Είδες πάλι μετά τον πειρασμό την άνεση και μετά την άνεση τον κίνδυνο πάλι; Διότι ελευθερώθηκε μεν από την ανάγκη του εκπατρισμού, και επέστρεψε πάλι στην πατρική του γη και είδε να έχει πεθάνει ο φονιάς των παιδιών, όταν όμως επανήλθε στην πατρίδα του, βρίσκει εκεί υπόλοιπα των παλαιών κινδύνων· βρήκε να ζει δηλαδή εκεί και να έχει το βασιλικό αξίωμα ο υιός του τυράννου. Και γιατί τώρα βασίλευε στην Ιουδαία ο Αρχέλαος[:ο Αρχέλαος, αποδείχτηκε σκληρότερος από τον πατέρα του, από τον οποίο και ο φόβος του Ιωσήφ να εγκατασταθεί στην περιοχή του. Καταγγέλθηκε στη Ρώμη για τη σκληρότητά του, εξορίστηκε έπειτα από εννέα ετών ηγεμονία και πέθανε στη Βιέννη], ενώ ηγεμόνας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος; Ήταν πρόσφατος ο θάνατος του Ηρώδη και δεν είχε ακόμη διαμοιραστεί και διαιρεθεί σε πολλά μέρη η βασιλεία. Επειδή πριν λίγο μόλις καιρό είχε πεθάνει ο Ηρώδης ο Μέγας, είχε τώρα την εξουσία ο υιός στη θέση του πατρός του. Είχε βέβαια και αδελφό ο Ηρώδης ο Μέγας με το ίδιο όνομα, γι’ αυτό ο Ευαγγελιστής προς διάκρισή τους πρόσθεσε: «ἀντὶ Ἡρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ(:βασίλευε ο Αρχέλαος στη θέση του πατέρα του του Ηρώδη)». Αν όμως ο Ιωσήφ φοβόταν να έλθει στην Ιουδαία εξαιτίας του Αρχέλαου, έπρεπε να φοβηθεί και στη Γαλιλαία εξαιτίας του νέου Ηρώδη[:πρόκειται για τον Ηρώδη τον Αντίπα, υιό του Μεγάλου Ηρώδη, τετράρχη της Γαλιλαίας και της Περσίας]. Αφού όμως άλλαξε το μέρος της εγκατάστασής τους και πήγε στη Ναζαρέτ, δημιουργούνταν κάποια σύγχυση και συσκότιση· διότι η μανία όλη και η προσοχή είχε στραφεί κατά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της. Αφού είχε λοιπόν εκτελεστεί η σφαγή όλων των παιδιών που είχαν την επίφοβη ηλικία, νόμιζε ο νεαρός Αρχέλαος ότι είχε συντελεστεί το παν και ότι ανάμεσα στα πολλά παιδιά είχε φονευθεί και το παιδί που ζητούσαν. Αφού εξάλλου είχε δει και το κακό τέλος του πατέρα του, έγινε διστακτικότερος στο να προχωρήσει περισσότερο και να τον συναγωνιστεί στην παρανομία.
Μέσα σ’ ἕναν ὀρθόδοξο ναό…
Όταν μπαίνουμε σ’ ένα ορθόδοξο ναό, στον πιο περικαλλή ή στο πιο ταπεινό ξωκλήσι, έχουμε την αίσθηση ότι αφήνουμε πίσω μας τη γη και προσεγγίζουμε τον ουρανό, ότι αφήνουμε τον χρόνο και εισερχόμαστε στην αιωνιότητα.
Μέσα στην κατάνυξη του ορθόδοξου ναού βρισκόμαστε στο κατάλληλο κλίμα για ανάταση και προσευχή. Λειτουργούν εκεί οι συνθήκες που ανεβάζουν τον πιστό σε άλλους χώρους, υπερκόσμιους. Αισθάνεται εκεί ο άνθρωπος το μεγαλείο της θείας καταγωγής του. Συνειδητοποιεί ότι πραγματικά ανήκει στην Εκκλησία, στη μεγάλη οικογένεια του Θεού.
Μέσα στην εκκλησία ο Παντοκράτορας επιβλέπει και ευλογεί από το θόλο ψηλά, η Πλατυτέρα των ουρανών σκέπει από την κόγχη του ιερού, πιο κάτω οι Απόστολοι μετέχουν στην ιερουργία του μυστηρίου της Ευχαριστίας ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση «λάβετε, φάγετε…», σε κύκλο γύρω και παντού οι Άγιοι της Εκκλησίας, οι αδελφοί και πρεσβευτές μας προς τον Κύριο. Προφήτες, Απόστολοι, Μάρτυρες, Ιεράρχες, Όσιοι, Δίκαιοι, άνδρες, γυναίκες, ακόμη και βρέφη, Άγγελοι και Αρχάγγελοι, όλοι, κι εμείς ανάμεσά τους, προσφέροντας δόξα και λατρεία στο Θεό.
Μέσα στο ναό όλοι μαζί, ιερείς, ψάλτες, αναγνώστες, λαός, αναπέμπουμε αίνους, ευχαριστίες και ικεσίες προς τον Ύψιστο και Κύριο των Δυνάμεων, όπως οι ασώματοι άγγελοι στον ουρανό. «Σοι δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων».
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δέν θέλει, ὁ Θεός δέν μπορεῖ!
Ο παντοδύναμος Θεός μπορεί σε κλάσμα δευτερολέπτου να χαλάσει όλην την κτίση και να την ξαναφτιάξει δισεκατομμύρια μεγαλύτερη και καλύτερη! Και ενώ ο Θεός μπορεί να κάνει τέτοιο θαύμα, δεν μπορεί να ''φτιάξει'' θέληση στον άνθρωπο.
Όταν ο άνθρωπος δεν θέλει, ο Θεός δεν μπορεί!
Ὅλα ἀρχίζουν ἀπό ἕναν λογισμό.
Η αμαρτία αρχίζει πάντοτε με έναν λογισμό. Ο λογισμός είναι τόσο ευέλικτος και λεπτός, ώστε περνάει και από εκεί που δεν υπάρχει τρύπα.
Αφ’ ής στιγμής εισέλθη στον άνθρωπο, φαίνεται αμέσως που θα κλίνη η λεπτή χορδή της πλάστιγγας της βουλήσεώς του.
Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 29 Δεκεμβρίου
Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)
29 Δεκεμβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Κυρ. μετά τά Χριστούγεννα. Κυρ. κ΄ ἐπιστ. (Γαλ. α΄ 11 - 19).
Γαλ. 1,11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν,
ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿
ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον·
Γαλ. 1,11 Σας καθιστώ δε γνωστόν, αδελφοί, ότι το Ευαγγέλιον,
το οποίον εγώ εκήρυξα εις σας δεν είναι έργον ανθρώπου και δεν εκφράζει σκέψεις
ανθρώπων.
Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019
Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.Μέρος Πρῶτο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ [:Ματθ.2,13-23]
Ερμηνεία Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 16-18
του δευτέρου κεφαλαίου
του «κατά Ματθαίον» ευαγγελίου
[Μέρος πρώτο: Η σφαγή των νηπίων]
«Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων(:Τότε ο Ηρώδης, όταν είδε ότι οι μάγοι τον εξαπάτησαν και τον ξεγέλασαν, θύμωσε πολύ. Έστειλε λοιπόν στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα περίχωρα και τα σύνορά της, από ηλικία δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρονικό διάστημα που εξακρίβωσε από τους μάγους)»[Ματθ.2,13].
Δεν έπρεπε βέβαια ο Ηρώδης να οργιστεί αλλά να φοβηθεί και να μαζευτεί και να εννοήσει ότι επιχειρεί ακατόρθωτα πράγματα. Δεν συγκρατείται όμως. Όταν η ψυχή είναι αχάριστη και ανεπίδεκτη δεν υποχωρεί σε κανένα από τα φάρμακα, που δίνει ο Θεός. Ιδού, παρατήρησε και τούτον πώς συναγωνίζεται τους προηγούμενούς του σε κακία· προσθέτει φόνο στους φόνους και παντού τρέχει κατά κρημνού. Σαν να ήταν κυριευμένος από κάποιον δαίμονα της οργής αυτής και του μίσους. Δεν υπολογίζει κανένα, μανιάζει και εναντίον των μάγων που τον γέλασαν, αφήνει την οργή του να ξεσπάσει κατά των παιδιών, που δεν τον είχαν σε τίποτε βλάψει και αποτολμά στην Παλαιστίνη ένα δράμα συγγενικό με όσα είχαν τότε συμβεί στην Αίγυπτο[:αναφέρεται εδώ ο Ιερός Χρυσόστομος στη διαταγή του Φαραώ να θανατώνονται όλα τα αρσενικά παιδιά που γεννούσαν οι Ισραηλίτες: βλ. Εξοδ.1,15 κ.ε.]. Διότι λέγει: «καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων(:Έστειλε λοιπόν στρατιώτες, οι οποίοι σκότωσαν όλα τα παιδιά που ήσαν στη Βηθλεέμ και σε όλα τα περίχωρα και τα σύνορά της, από ηλικία δύο ετών και κάτω, σύμφωνα με το χρονικό διάστημα που εξακρίβωσε από τους μάγους)»[Ματθ.2,16].
Στο σημείο αυτό δείξτε παρακαλώ πολλή προσοχή. Πολλοί λένε πολλές φλυαρίες για τα παιδιά αυτά, και χαρακτηρίζουν ως αδικία αυτά που συνέβησαν. Και άλλοι από αυτούς διατυπώνουν μετριοπαθέστερα την απορία τους, άλλοι πάλι με μεγαλύτερο θράσος και πείσμα. Για να απαλλάξουμε λοιπόν τους μεν από το πείσμα τους και τους δε από την απορία, ζητώ να έχω την ανοχή σας, για να σας ομιλήσω για το ζήτημα αυτό.
Πατερικές διδαχές περί θλίψεων
Οἱ θλίψεις μᾶς ὁδηγοῦν εἰς τόν Παράδεισον
Λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος: «ὅτι διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. ιδ΄ 22).
Ρώτησαν τὸν Ἅγιο Ἀμβρόσιο (7 Δεκ.) γιὰ τὴν ὠφέλεια τῶν θλίψεων καὶ ἀπάντησε: «Γνωρίζετε βέβαια, ὅτι ὅταν ἔχη κάποιος θλίψεις, διαφόρους πειρασμοὺς καὶ βάσανα, ὁ Κύριος εἶναι μαζί του, καὶ τὸν παιδαγωγεῖ σὰν παιδί του ἀγαπημένο γιὰ τὰ παραμικρὰ ἁμαρτήματα ποὺ ἔκανε, γιὰ νὰ τὸν δοξάση ὕστερα στὴν Βασιλεία του αἰώνια. Ὅταν δὲ πάλι ἔχη κάποιος σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο ἀπόλαυση μεγάλη, ὑγεία, εὐημερία, καὶ ἄλλα ὅμοια, χωρὶς τιμωρίες καὶ θλίψεις, εἶναι ἀψευδέστατο σημεῖο ἀπώλειας, διότι εἶναι παροργισμένος ὁ δίκαιος Κριτὴς ἐναντίον του καὶ τὸν ἔχει ἀποφασισμένο, γιὰ τὶς πράξεις του, στὴν αἰώνια κόλαση. Τοῦ δίδει δὲ ἐδῶ πρόσκαιρη ἀπόλαυση γιὰ λίγες μικρὲς ἀγαθοεργίες, τὶς ὁποῖες ἔκανε.
Στὰ ἀλήθεια ἀδελφοί μου, ἔπρεπε νὰ θρηνοῦμε ἀπαρηγόρητα, ὅταν δὲν μᾶς ἔρχωνται πειρασμοὶ καὶ βάσανα· πάλι ὅταν μᾶς παιδεύη ὁ δίκαιος Κριτὴς καὶ πάνσοφος Ἰατρός, πρέπει ὄχι μόνον νὰ ὑπομένουμε τούς πόνους μὲ ὑπομονή, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν εὐχαριστοῦμε, ὅπως καὶ τοὺς σωματικούς ἰατρούς, τοὺς ὁποίους πληρώνουμε νὰ κόψουν καὶ νὰ κάψουν τὰ μέλη μας γιὰ τὴν ἐλπιζόμενη ὑγεία καὶ σωτηρία μας». Διαβάζουμε στὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἀμβροσίου: «Κάποια μέρα πηγαίνοντας πρὸς τὴν Ρώμη γιὰ κάποια ὑπόθεση, νυκτώθηκε στὸ δρόμο καὶ ἔμεινε στὸ σπίτι ἑνὸς πλουσίου ἀνδρός, ὁ ὁποῖος φιλοξένησε ὅλους, τὸν Ἀρχιερέα καὶ τοὺς συνοδεύοντας αὐτὸν κληρικούς, πλουσιοπάροχα. Τὸ πρωϊ τὸν ρώτησε ὁ Ἅγιος, ἐὰν ἐδοκίμασε στὴν ζωή του καμμιὰ θλίψη. Αὐτὸς τότε ἀπάντησε: «Δι’ εὐχῶν σου, Δέσποτα Ἅγιε, οὐδέποτε μὲ ἐλύπησε ὁ Θεός, οὔτε μὲ ἐζημίωσε καθόλου, οὔτε γνωρίζω τί εἶναι ἀσθένεια. Ἀλλὰ καὶ πολλὲς δωρεές μοῦ ἔστειλε ὁ Πανάγαθος, πλοῦτο, δόξα, τέκνα καὶ κάθε ἄλλη ἀπόλαυση».
Ὁ Δυσμᾶς καί ὁ Γεστᾶς!
Ένα περιστατικό από τη ζωή του Χριστού ως θείου Βρέφους: όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους. Ο δίκαιος Ιωσήφ οδηγούσε το γαϊδουράκι, πάνω στο οποίο ήταν φορτωμένα τα λίγα υπάρχοντά τους και όπου επέβαινε η Υπεραγία Θεοτόκος, κρατώντας στο στήθος της τον Υιό της. Οι ληστές άρπαξαν το γαϊδουράκι με σκοπό να το οδηγήσουν μακριά, και ένας απ’ αυτούς πλησίασε τη Μητέρα του Θεού για να δει τι κρατούσε κατάστηθα. Μόλις αντίκρισε το Χριστό-νήπιο, εξεπλάγη από την ασυνήθιστη ομορφιά Του και τότε, μέσα στην έκπληξή του, αναφώνησε:
«Και ο Θεός αν έπαιρνε σάρκα ανθρώπινη, δεν θα μπορούσε να είναι πιο όμορφος απ’ αυτό το Παιδί!». Κατόπιν ο ληστής πρόσταξε τους συνεργούς του να μην αρπάξουν τίποτα απ’ αυτούς τους οδοιπόρους.Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος προμοτάρει τήν δωρεά ὀργάνων, στηριζόμενος στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης!
Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος προμοτάρει τήν δωρεά ὀργάνων, στηριζόμενος στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης!
Μετάφραση-ἄρθρο: Μαρία, Ἐκπαιδευτικός
Δυστυχῶς τά κακά φρονήματα στά δογματικά ζητήματα τῆς Πίστεως πού εἶναι τά ὕψιστα, διότι ἀφοροῦν τό ἴδιο το Πρόσωπο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τήν Ἐκκλησία Του καί τά Μυστήρια, ἔχει ὡς φυσικό ἐπακόλουθο τήν στρεβλή στάση ζωῆς καί σέ ἄλλης φύσεως πνευματικά, ἠθικά, κοινωνικά καί ἀνθρωπιστικά ζητήματα χαμηλωτέρας διαβάθμισης, ἀλλά ἴσης σημασίας ἐξ ἐπόψεως προσωπικῆς τοποθέτησης τοῦ καθενός. Διότι ἡ προσωπική τοποθέτησή μας σέ κάθε ζήτημα ἄν εἶναι σωστή ὁδηγεῖ σέ ὠφέλεια καί σωτηρία, ἐνῶ ἄν εἶναι λάθος ὁδηγεῖ σέ ζημία καί ἀπώλεια!
Λυπᾶμαι πού ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης παρουσιάζει αὐθαιρέτως τήν ἐσφαλμένη θέση του περί δωρεᾶς-μεταμοσχεύσεως ὀργάνων ὡς κύρια θέση καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ ἐξαίρεση κάποιων «κύκλων πού ἀντιτίθενται»… Πότε ἡ Ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πῆρε δημόσια θέση ὑπέρ τῶν μεταμοσχεύσεων καί μάλιστα ἄνευ ὅρων καί σοβαρότατων ἐπιφυλάξεων, ἀκόμη κι ἀντιρρήσεων;
Παράλληλα δέ, καί ἀπό αὐτήν τήν «ἀνθρωπιστική» ἀτζέντα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη δέν λείπει ἡ ἀναφορά του στήν Κολυμπάρια ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, τό μέγα ἐπίτευγμα καί στήριγμά του…, προκειμένου νά ὑποστηρίξει μία ἀκόμη κακοδοξία του ἀπό τίς πολλές πού συμφώνησαν καί συνυπέγραψαν μαζί του ἑν πονηρῷ (καί ὄχι ἐν Ἁγίῳ) πνεύματι οἱ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν ὑπογράψαντες τά Συνοδικά κείμενά της τόν Ἰούνιο τοῦ 2016.
Μέ ποιά λόγια ξεκινᾶ ἡ Θεία Λειτουργία, καί γιατί;
Πώς αρχίζει η Θεία λειτουργία;
«Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν».
Γιατί αρχίζει έτσι ο ιερεύς; Τι θέλει να πη;
Μπροστά μας ανοίγει ο Χριστός ένα εξαίσιο θέαμα.
Μπροστά μας παρουσιάζει μια ουράνια οπτασία.
Μπροστά μας ο Χριστός ανοίγει την βασιλείαν του.
Όπως πηγαίνεις σε ένα κατάστημα και σου ανοίγει ο έμπορος το τόπι του υφάσματος και το βλέπεις, το πιάνεις, δοκιμάζεις την αντοχή του, βλέπεις την ομορφιά του και λες αυτό θα αγοράσω, έτσι κάνει εκείνην την ώρα ο Χριστός.
Μπροστά στα μάτια μας ανοίγει την βασιλείαν του, να την δούμε, να την νοιώσωμε, να την χορτάσωμε και να πούμε: Αυτήν διαλέγω και εγώ για την ζωή μου. Άραγε το νοιώθει η ψυχή μας αυτό;
Ο ιερεύς το καταλαβαίνει την ώρα εκείνην εις το θυσιαστήριον.
Κτυπά δυνατά η καρδιά του, πάει να τυφλωθή, όπως τυφλώθηκε ο Παύλος στον δρόμο προς την Δαμασκόν, όταν είδε τον Χριστόν. (Πράξ. 9,3-9).
Τα μάτια του τα πνευματικά βλέπουν το εκθαμβωτικό φως του Θεού. Γι’ αυτό γεμάτος έκστασι ξεσπά:
«Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».
Η δόξα σου στην βασιλεία σου, Χριστέ μου, γεμίζει τα πάντα. Έχετε δει, όταν στολίζουν την νύφη για να την φωτογραφήσουν, πώς το μεγάλο πέπλο της πιάνει όλο το δωμάτιο και τα κράσπεδα του ιματίου της καλύπτουν το δάπεδο, για να δείξουν την δόξαν της και την ομορφιά της; Έτσι ακριβώς η Εκκλησία του Χριστού την ώρα εκείνην απλώνεται εις όλον τον χώρο μπροστά στα μάτια μας.
Ποια είναι αυτή η ευλογημένη, η δοξασμένη, η τιμημένη, η ανώτερη από κάθε άλλο βασιλεία;
Είναι η βασιλεία των ουρανών, η βασιλεία του Θεού• είναι ο παράδεισος, εις τον οποίον μας έβαλε ο Χριστός• είναι η αγία μας Εκκλησία.
Βασιλεύς είναι ο τρισήλιος Θεός, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ (ΡΟΥΣΑΝΟΥ)ΜΕΤΕΩΡΩΝ
Η Ἱερὰ Μονὴ Ρουσάνου - Ἁγίας Βαρβάρας βρίσκεται στὰ Ἅγια Μετέωρα, δίπλα στὸ δυτικὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ ἀπὸ τὴν Καλαμπάκα καὶ τὸ Καστράκι πρὸς τὰ μοναστήρια τῶν Μετεώρων. Εἶναι κτισμένη πάνω σ’ ἕναν κατακόρυφο βράχο ἑξήντα περίπου μέτρων, σὲ ὑψόμετρο 484 μέτρων ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας. Ὁλόκληρο τὸ πλάτωμα τῆς κορυφῆς του (500μ2) καλύπτεται ἀπὸ τὸ κτηριακὸ συγκρότημά της, ποὺ φαντάζει σὰν φυσικὴ ἀπόληξη, δένοντας τὰ ποικίλα φυσικὰ καὶ δομημένα συστατικὰ σ’ ἕνα ἁρμονικὸ σύνολο.
Τριγύρω της τὸ πέτρινο δάσος τῶν Μετεώρων μὲ τὶς ἱερὲς μονές. Ἀπέναντί της πρὸς βορρᾶ βρίσκεται ἡ μονὴ Βαρλαὰμ καὶ πίσω ἀπʼ αὐτὴν ἡ μονὴ τοῦ Μεγάλου Μετεώρου. Πρὸς τὰ βορειοδυτικὰ ἡ μονὴ Ἁγίου Νικολάου Ἀναπαυσᾶ ἐνῶ πρὸς τὰ νοτιοανατολικὰ οἱ μονὲς τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου.
Ὁ ἐπισκέπτης ἀπὸ τὸν βορεινὸ ἐξώστη τοῦ Ρουσάνου ἀντικρίζει τὶς ἐρειπωμένες μονὲς τοῦ Παντοκράτορος, τοῦ Προδρόμου καὶ τῆς Ἁγίας Μονῆς. Ἀπὸ τὸν νότο φαίνονται οἱ Φυλακὲς τῶν Μοναχῶν (Παναγία τῶν Φυλακῶν) στὸν γιγαντόλιθο μὲ τὴν ὀνομασία Στῦλος Σταγῶν, τὸ σύμπλεγμα βράχων Κουμαριές, Παλαιοκρανιὲς καὶ Λιανομόδια, καθὼς καὶ τὰ βράχια τῶν κατεστραμμένων σήμερα μονυδρίων Ἁγίου Εὐστρατίου καὶ Ταξιαρχῶν. Κοντά της ἐπίσης βρισκόταν καὶ τὸ μονύδριο τοῦ Καλλιστράτου καθὼς καὶ τὸ Κελλίον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, ποὺ ἡ ἀκριβὴς τοποθεσία τους εἶναι ἀβέβαιη, ἐνῶ στὰ ἀνατολικά της δεσπόζει ὁ βράχος τῆς Ψαροπέτρας μὲ τὴν ἐκπληκτικὴ θέα πρὸς ὅλο τὸ μετεωρικὸ τοπίο.
π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος:Εἶναι ἐπί θύραις ὁ οἰκουμενισμός
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ (1927- 2006) π.ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ.Προφήτης Ἡσαΐας 1, 23 - 24 ἡμερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 06-12-93