Injustices in the Church
- Why in the area of the Church, are improprieties and injustices committed and why can we not find perfection even in the people who are most dedicated to God?
Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2019
108. Ἡ ἀκτημοσύνη, Εὐεργετινός, τόμ. Β΄- ὑπόθ. Στ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
108. Ἡ ἀκτημοσύνη, Εὐεργετινός, τόμ. Β΄- ὑπόθ. Στ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 5-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...
«Προϋποθέσεις γιά τήν Θεία Κοινωνία» Β΄ μέρος (Εὐεργετινός), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Προϋποθέσεις γιά τήν Θεία Κοινωνία»
Εἴχαμε ἀρχίσει τήν προηγούμενη φορά νά λέμε, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τό τελευταῖο κεφάλαιο τοῦ μικροῦ Εὐεργετινοῦ πού ἀναφέρεται στή Θεία Εὐχαριστία: «Πῶς, πότε καί μέ ποιά συνείδηση πρέπει νά προσερχόμαστε στή μετάληψη τῶν Τιμίων Δώρων; Ἡ συχνή Θεία Κοινωνία εἶναι πολύ ὠφέλιμη»[1]. Αὐτός εἶναι ὁ τίτλος. Εἴχαμε πεῖ τήν προηγούμενη φορά, ὅτι ὁ Χριστός μας εἶναι Αὐτός πού πολεμᾶ μαζί μας, ὅταν κοινωνοῦμε. Ἐνῶ τά ἄλλα τέσσερα ὅπλα, τά ὁποῖα μᾶς συνιστᾶ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὡς ἀπαραίτητα γιά τόν πνευματικό πόλεμο, τόν πνευματικό ἀγῶνα, εἶναι αὐτά πού χρησιμοποιοῦμε ἐμεῖς καί τά εἴχαμε ἀπαριθμήσει. Εἶναι ἡ ἀπελπισία ὡς πρός τόν ἑαυτό μας, ὡς πρός τίς δυνάμεις μας καί τίς ἱκανότητές μας. Ἡ τελεία ἀπελπισία ἀπό τόν ἑαυτό μας, ὅτι δέν μποροῦμε ἀπό μόνοι μας δηλαδή νά κάνουμε τίποτα, τό πρῶτο ὅπλο, ἀπαραίτητο. Τό δεύτερο ὅπλο εἶναι ἡ τέλεια ἐλπίδα στόν Θεό, ὅτι ὅλα μποροῦμε νά τά κάνουμε μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ. Τό τρίτο ὅπλο εἶναι τό νά ἀγωνιζόμαστε συνεχῶς, πάντοτε, νά κόβουμε τό κακό, τήν ἁμαρτία, νά σταματᾶμε ὅ,τι γνωρίζουμε ὅτι δέν πρέπει νά κάνουμε καί νά κάνουμε τό ἀντίθετο καλό. Αὐτό εἶναι τό τρίτο ὅπλο, ὁ ἀγώνας ὁ πνευματικός. Καί τό τέταρτο ὅπλο εἶναι νά προσευχόμαστε ἀδιαλείπτως.
Κοντά σ’ αὐτά τά ὅπλα μᾶς δίνει ὁ Ἅγιος Θεός τό πέμπτο ὅπλο καί τό μεγαλύτερο ἀπ’ ὅλα, τό ὁποῖο εἶναι αὐτός ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, μέσω τῆς Θείας Κοινωνίας. Γι’ αὐτό εἶναι καί τό μεγαλύτερο ὅπλο καί θά πρέπει ὁ χριστιανός νά τό χρησιμοποιεῖ συχνά, συχνά νά κοινωνεῖ, εἰ δυνατόν ὅπως κοινωνοῦσαν καί οἱ πρῶτοι χριστιανοί, καί κάθε μέρα ἄν μπορεῖ μέ τήν ἄδεια τοῦ πνευματικοῦ του βέβαια πάντοτε.
Ἄς δοῦμε λοιπόν αὐτά πού δέν εἴχαμε ἀναλύσει τήν προηγούμενη φορά, τά ὁποῖα ἔχει ἀποθησαυρίσει ὁ ἅγιος συλλέκτης τῆς Μονῆς Εὐεργέτιδος, ἐξ οὗ καί τό βιβλίο «Εὐεργετινός». Ἡ Μονή τῆς Παναγίας τῆς Εὐεργέτιδος ἦταν στήν Κωνσταντινούπολη καί ὁ μοναχός Παῦλος ἦταν αὐτός ὁ ὁποῖος συγκέντρωσε ὅλα αὐτά τά ὡραῖα πράγματα πού ἀναλύσαμε καί ἀναλύουμε ἐδῶ καί δύο χρόνια - ἄν δέν κάνω λάθος.
Τό θέμα μας λοιπόν εἶναι: Πῶς, πότε καί μέ ποιά συνείδηση πρέπει νά προσερχόμαστε στή μετάληψη τῶν Τιμίων Δώρων; Ἡ συχνή Θεία Κοινωνία εἶναι πολύ ὠφέλιμη, ὅταν γίνεται μέ τίς σωστές προϋποθέσεις. Γιατί, δυστυχῶς, πολλοί κοινωνοῦν ἀλλά ἀπροετοίμαστοι. Κοινωνοῦνε ἀπροϋπόθετα ἤ μέ μιά στοιχειώδη νηστεία ἀπό τροφές, ἡ ὁποία νομίζουν ὅτι τούς ἐξασφαλίζει καί τό δικαίωμα νά κοινωνήσουν. Καί τό βλέπουμε στήν ἐξομολόγηση, πού ἔρχονται καί μᾶς λένε πολλές φορές οἱ ἄνθρωποι, ἀπό ἄγνοια βέβαια, «ἔκανα νηστεία πάτερ, πότε νά κοινωνήσω;». Γιατί νομίζουν ὅτι μόνο αὐτό εἶναι ἡ προϋπόθεση γιά νά κοινωνήσουνε. Ὑπάρχουν κι ἄλλοι πού κἄν δέν πᾶνε στόν Πνευματικό καί κοινωνᾶνε ἀνεξομολόγητοι κι αὐτό βέβαια εἶναι ἀκόμα πιό μεγάλο λάθος.
Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι πνευματική ἀκαθαρσία
Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι πνευματική ἀκαθαρσία
Ὁ θεοφώτιστος Ὅσιος Πορφύριος, διακήρυττε ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι «βρωμερά πράγματα, ἀκαθαρσία πνευματική». Αὐτά καταθέτει ὁ θεολόγος καθηγητής τοῦ Α.Π.Θ. Δημήτριος Τσελεγγίδης. «Λέγεται», παρατηρεῖ, «ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος δέν ἀσχολήθηκε μέ αὐτά[1]. Κάποιους τούς βολεύει αὐτό τό πράγμα. Εἶναι δυνατόν νά εἶσαι χαρισματοῦχος, νά καίγεται ὁ κόσμος, νά μπερδεύεται ὁ κόσμος καί ἐσύ νά μήν μιλᾶς γι’ αὐτό; «Ἐμεῖς ἀσχολούμαστε μέ τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου....». Ὄχι, δέν εἶναι ἔτσι. Φρόντισα -γιατί μέ ἐνδιέφερε καίρια τό πράγμα- νά ρωτήσω ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἦταν κοντά του. Θά μοῦ πεῖτε τώρα: Γιατί δέν ἔχουν γραφεῖ αὐτά; Εἶναι ἕνα ἄλλο θέμα..
(Ρώτησα πρόσωπα πού εἶχαν στενότατη ἐπικοινωνία μέ τόν Ἅγιο Πορφύριο:
- Ἐσεῖς πού τόν ζήσατε, ἐσᾶς πού σᾶς ἔχει τόση ἐκτίμηση, ἐσεῖς πού βλέπετε ἀκόμη τόν Ἅγιο στήν ζωή σας, πέστε μου εἰλικρινά - ἐπειδή μέ ἐνδιαφέρει ἐπιστημονικά αὐτό τό πράγμα - δέν ἔχει πεῖ, δέν ἔχει πάρει αὐτό τό ἐρώτημα ἀπό κανέναν:
θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικολάου σέ ρῶσο πιλότο
ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΣΕ ΡΏΣΟ ΠΙΛΟΤΟ
Αυτό συνέβη πριν από είκοσι χρόνια. Υπηρετουσα στο ναό σαν νεωκόρος σε αυτόν τον ναό, σε συνδυασμό με έναν φρουρό. Μόλις τελείωσε η λειτουργία περίμενα στον προθάλαμο μέχρι να βγουν οι ενορίτες για να κλείσω την πόρτα, όταν ξαφνικά εισήλθε ένας μεσήλικας άνδρας, περπατώντας γύρω από τον ναό από μέσα , κοίταξε προσεκτικά τις εικόνες. Στάθηκε λίγο στην άκρη, κάτω από τη σκάλα και δεν με παρατηρήσε. Κοντά στη μεγάλη, αρχαία εικόνα του Αγίου Νικολάου, ο άντρας κατέρρευσε ξαφνικά στα γόνατά του και ξέσπασε σε δάκρυα. Ήταν τόσο απροσδόκητο που δεν τολμούσα να τον ενοχλήσω ... Λίγα λεπτά αργότερα ο άντρας σηκώθηκε από τα γόνατα και κατευθύνθηκε προς την έξοδο. Φυσικά, θα περνούσε , αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ και να τον ρωτήσω αν υπήρξε κάποιο πρόβλημα με αυτόν και αν θα μπορούσα να βοηθήσω ... - Όχι, όχι, απάντησε με ενθουσιασμό, τώρα όλα είναι πίσω. Ακριβώς ... Βλέπετε, είμαι στρατιωτικός πιλότος, από το αεροδρόμιο των Φρουρών - το οποίο βρίσκεται κοντά στη Συμφερόπολη. Και χθες είχα μια νυχτερινή πτήση. Ήμουν μόνος στην καμπίνα. Και ξαφνικά ο κινητήρας μου έσβησε .
Γιῶργος Παπαθανασόπουλος, Βαθαίνει ἡ ἐκκλησιαστική κρίση στήν Οὐκρανία
Βαθαίνει η εκκλησιαστική κρίση στην Ουκρανία
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Στην Ουκρανία βαθαίνει η κρίση, εκκλησιαστική και εθνική, ιδιαίτερα μετά την επίσημη επίδοση του Τόμου Αυτοκεφαλίας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στον νέο Προκαθήμενο των πρώην σχισματικών και τώρα αποτελούντων την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας».
Στις 15 Δεκεμβρίου 2018, με πρωτοβουλία του Φαναρίου, συνεδρίασε στο Κίεβο η αποκληθείσα «Ενωτική Σύνοδος». Στην εν λόγω «Σύνοδο» παρέστησαν οι σχισματικοί Μητροπολίτες της Ουκρανίας, τους οποίους, έως τις 15/12, ουδεμία Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνώριζε. Αυτοί έλαβαν «χάρη» από το Φανάρι, κατέστησαν «κανονικοί» και εξέλεξαν Προκαθήμενο! Αντίθετα, με απόφαση του Φαναρίου, παύεται ο κανονικός Μητροπολίτης Κιέβου Ονούφριος, τον οποίο έως τις 15/12 αναγνώριζαν όλες οι Εκκλησίες, με πρώτο το Φανάρι. Ομοίως οι 74 κανονικοί Μητροπολίτες της Ουκρανίας καθίστανται «σχισματικοί».
Υπενθυμίζεται ότι η υπό την δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας Κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας διαθέτει τις περισσότερες ενορίες στη χώρα. H ρωσική ιστοσελίδαPravlife.ru αναφέρει ότι παρά τον διωγμό που υφίσταται η κανονική Εκκλησία από τις ουκρανικές κρατικές αρχές, την αστυνομία και τους φανατικούς εθνικιστές, το 2018 γνώρισε αύξηση στις ενορίες της. Σε σχέση με το 2017 αυτές αυξήθηκαν κατά 23 (από 12.069 έφτασαν τις 12.092). Οι εφημέριοι που τις εξυπηρετούν επίσης αυξήθηκαν, σε σχέση με το 2017 κατά 126 και έφτασαν τους 12.409. Τα μοναστήρια αυξήθηκαν κατά επτά ( από 251 έφτασαν τα 258). Οι μοναχοί και οι μοναχές που εγκαταβιούν στα εν λόγω Μοναστήρια είναι 4.501. Οι Αρχιερείς που ποιμαίνουν τις 53 Μητροπόλεις πιστών στην Κανονική Εκκλησία κατοίκων της Ουκρανίας είναι 97. Ο αριθμός των εκκλησιαστικών σχολών παραμένει ο ίδιος, δέκα επτά, αλλά αυξήθηκαν όσοι φοιτούν σε αυτές κατά 82 και έφτασαν τους 1415.
«ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ»: Ἡ ὑπερβολική ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στόν μετανοοῦντα ἄνθρωπο. Τά εἴδη τῆς μετάνοιας καί τά εἴδη τῶν ἁμαρτημάτων
Κατανυκτική ερμηνεία τροπαρίων του Μεγάλου Κανόνος του αγίου Ανδρέου Κρήτης από τον αρχιεπίσκοπο Μύρων Ιωάννη τον Λίνδιο (+1796), Εκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου
ΠΡΩΤΗ ΩΔΗ
Τροπάριο ΙΘ΄
Τά εκούσια, Σωτήρ,
καί τα ακούσια πταίσματά μου
καί τα φανερά
καί κρυπτά και γνωστά
καί άγνωστα πάντα
συγχωρήσας ως Θεός,
ιλάσθητι καί σώσον με.
Τα θεληματικά, Σωτήρα μου,
καί τα ΄αθέλητα σφάλματά μου
καί τα φανερά
καί τα κρυφά καί τα γνωστά
καί τ΄ άγνωστα, όλα
συγχώρησέ τα, ως Θεός.
Σπλαχνίσου με και σώσε με.
Η υπερβολική αγάπη του Θεού στον μετανοούντα άνθρωπο.
Τα είδη της μετάνοιας και τα είδη των αμαρτημάτων.
Δεν έχει τόσο μεγάλη αγάπη καί τόσο φλογερό έρωτα ο γαμπρός για τη νύφη, όση αγάπη καί όσον έρωτα έχει ο αληθινός και γλυκύτατος Νυμφίος των ψυχών μας, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, για έναν αμαρτωλό, πού επιστρέφει από την πλάνη με γνήσια μετάνοια.
Τον αγκαλιάζει αόρατα, σάν Πατέρας φιλόστοργος, τον καταφιλάει γλυκά, κάνει για χάρη του στους ουρανούς γιορτή, πανηγύρι μεγάλο, όπως βεβαιώνει ο ίδιος στο Ευαγγέλιο: "Χαρά γίνεται στον ουρανό για τη μετάνοια ενός αμαρτωλού" (Λουκ. 15:7).
Ένας άνθρωπος, πάντως, πού είναι για πολύ καιρό υποταγμένος σε αμαρτωλά πάθη, δεν θα μπορέσει να ελευθερωθεί απ΄ αυτά καί να μετανοήσει γνήσια, έστω κι αν το αποφασίσει, αν δεν λάβει απ΄ το Θεό το χάρισμα της μετάνοιας. Αλλά το χάρισμα αυτό δεν δίνεται στον αμαρτωλό, αν πρώτα δεν το ζητήσει επίμονα καί επίπονα από τον ελεήμονα και φιλάνθρωπο Κύριο. "Ζητάτε", λέει, "καί θα σας δοθεί, χτυπάτε την πόρτα καί θα σας ανοιχθεί" (Ματθ. 7:7). Κανένα ουράνιο χάρισμα δεν μας δίνει ο Θεός, αν εμείς δεν το ζητάμε με επιμονή, για να μήν παραβιάσει το αυτεξούσιο καί την ελευθερία μας. Μας δίνει, όμως, πολλές αφορμές, για να ζητάμε τη χάρη Του. Έτσι, με παραχώρησή Του, βρίσκουν από τη μια τους δικαίους θλίψεις και πειρασμοί διάφοροι, πού πολλές φορές φτάνουν στα όρια της ανθρώπινης αντοχής, καί από την άλλη τους αμαρτωλούς συμφορές, αρρώστιες, κίνδυνοι και αναποδιές, ώστε, αναγκασμένοι απ΄ όλα αυτά, να έρχονται σε μετάνοια, ν΄ αφήνουν κάθε κακία καί να προστρέχουν στου Θεού το έλεος, ζητώντας τη χάρη καί τη βοήθειά Του.
Ὁμιλία τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος γιά τήν ὑποταγή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Δόξα στον άγιο Ιωάννη, το Βαπτιστή, διότι εκπλήρωσε το Ευαγγέλιο πριν από την έλευση του Ευαγγελίου! Εισερχόμενος στήν έρημο παρέδωσε τον εαυτό του απολύτως, ψυχή τε και σώματι, στου Θεού το θέλημα. Το θέλημα του Θεού ενέργησε στο ίδιο του το επίγειο σώμα και στον ουρανό της ψυχής του.
Ούτε πείνα ούτε άγρια θηρία έβλαψαν το σώμα του, στα τόσα χρόνια πού ζούσε μέσα στην έρημο. Ή ψυχή του δεν τρώθηκε ούτε από την απελπισία της μοναξιάς, ούτε από την έπαρση στη θέα ουράνιων οραμάτων.
Δεν αναζητούσε ούτε ψωμί, ούτε γνώση από άνθρωπο. Ο Θεός του έδινε ότι χρειαζόταν, διότι παρέδωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό του στο θέλημα του Θεού.
Δεν οδήγησε ο ίδιος τα βήματά του μέσα στην έρημο, ούτε μακριά απ' αυτήν. Ενα αόρατο πηδάλιο άνωθεν οιάκιζε τη ζωή του. Διότι, όταν ήταν απαραίτητο να βγει από την έρημο και να πάει νά συναντήσει τον Κύριο, τότε, όπως ρητά αναφέρεται: Έγένετο ρήμα Θεού επί Ιωάννην (Λουκ. 3:2).
ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2018'' 9η ΜΕΡΑ - ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟ
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2018/10/2018-9.html?m=1
Ἄς ἀναλογιστοῦμε τήν ἀναχώρηση τοῦ Κυρίου πρός τό Ὄρος τοῦ Πειρασμοῦ :
Ας αναλογιστούμε την αναχώρηση του Κυρίου προς το Όρος του Πειρασμού :
πώς μετά από τη βάπτισή Του οδηγείται αμέσως και εκουσίως στη νηστεία και την προσευχή-
πώς ο διάβολος πειράζει με τις μεθοδείες του κάθε βαπτισμένο άνθρωπο και ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της νηστείας και της προσευχής-πώς όμως Εκείνος -άκακος σαν αρνί, άλλα αποφασιστικός ως Δεσπότης και Κύριος- αποκρούει όλους τούς πειρασμούς τού διαβόλου
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/blog-post_308.html
Τί ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τόν πνευματικό του, τόν Γέροντα Εὐμένιο
Ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, είχε πνευματικό του τον π. Ευμένιο Σαριδάκη. Αυτός ο άγιος άνθρωπος, όταν τον ρώτησαν πνευματικά του παιδιά τι γνώμη έχει για τον Γέροντα Ευμένιο, είπε: «Σαν τον γέροντα Ευμένιο, βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια ένα».
10 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Γρηγορίου Επισκόπου Νύσσης, Θεοσεβίας Διακονίσσης, Δομετιανού Επισκόπου Μελιτηνής, Μαρκιανού Πρεσβυτέρου, Αμμωνίου Οσίου, Παύλου εκ Ρωσίας, Μακαρίου εκ Ρωσίας, Αντίπα Αθωνίτου, Θεοφάνους Ερημίτου.
Ο Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης
Ο
Άγιος Γρηγόριος ήταν αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου. Γεννήθηκε περί το
329 ή 330 μ.Χ. Ήταν υιός του Βασιλείου και της Εμμελείας. Ο πατέρας του
καταγόταν από τον Πόντο και η μητέρα του από την Καππαδοκία.Ο Γρηγόριος, μολονότι είχε χειροτονηθεί αναγνώστης, δεν σκεπτόταν να γίνει κληρικός, ούτε θεολόγος.
Ο αδελφός του Βασίλειος, τον οποίο θεωρούσε πνευματικό πατέρα και δάσκαλό του, τον είλκυσε στην ιεροσύνη. Μετά την εκπαίδευσή του στη Νεοκαισάρεια φοίτησε στην Καισάρεια με σκοπό να γίνει συνήγορος και διδάσκαλος της ρητορικής, όπως ο πατέρας του και οι πρόγονοί του.
Σε ηλικία 40 ετών, το 371 ή 372 μ.Χ., παρακαλείται από τον αδελφό του Μέγα Βασίλειο, Αρχιεπίσκοπο τότε Καισαρείας,να δεχθεί την Επισκοπή Νύσσης. Η Νύσσα (σήμερα Νεμσεχίρ) ήταν ασήμαντη πόλη της Καππαδοκίας, επί της οδού που οδηγούσε από την Καισάρεια στην Άγκυρα.
10 Ἰανουαρίου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Γρηγορίου, Ἐπισκόπου Νύσσης, καί Δομετιανοῦ, Ἐπισκόπου Μελιτινῆς. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ Ἱεράρχου. (Ἐφεσ. δ΄ 7-13).
Εφ. 4,7 Ἑνὶ δὲ
ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ
μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
Εφ. 4,7 Εις τον καθένα δε από ημάς εδόθη η χάρις, τα
χαρίσματα και αι δωρεαί, σύμφωνα με το μέτρον, με το οποίον δικαίως και σαφώς
μοιράζει ο Χριστός τας δωρεάς του. (Ας μη υπάρχουν, λοιπόν, ζηλοφθονίαι μεταξύ
σας, διότι τα χαρίσματα είναι δώρα του Θεού, δια την εξυπηρέτησιν όλων).