ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3: 01/31/19

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 25-1-2019 ἕως 27-1-2019.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Εἴθε ὁ ἐνανθρωπήσας δι' ἡμᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει μετάνοια, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀληθινά ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 25-1-2019 ἕως 27-1-2019.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼ 2019 (389)

▼ Ιανουαρίου (389)
- ▼ 27 Ιαν (10)
- ▼ 26 Ιαν (11)
  - 9. Ἡ αἰτία καί ἡ θεραπεία τῆς κατάκρισης, Ἀσκητικά...

21. Τί εἶναι ἡ ἁμαρτία, Α΄ Ἰωαν. 3, 4, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

21. Τί εἶναι ἡ ἁμαρτία, Α΄ Ἰωαν. 3, 4, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, 27-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου: Ὅταν ζοῦμε μέ ἀμέλεια τά πάθη μας ἐνοχλοῦν καί χάνουμε τήν εἰρήνη τῆς ψυχῆς μας

Η μνήμη του εορτάζεται στις 28 Ιανουαρίου

Τα πάθη και οι αφορμές τους (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Όταν θέλουμε να ονομάσουμε όλα τα πάθη μαζί, τα λέμε «κόσμο». Και όταν θέλουμε να ξεχωρίσουμε και να δώσουμε στο καθένα το όνομά του, τα ονομάζουμε «πάθη».

Και τα πάθη, καθώς διαδέχονται το ένα το άλλο, σχηματίζουν το δρόμο του κόσμου, και όπου τελειώνουν τα πάθη, εκεί παύει να υπάρχει ο δρόμος του κόσμου. Τα πάθη είναι τα εξής:

Ο πόθος του πλούτου· το να μαζεύει ο μοναχός γήινα και μη αναγκαία πράγματα

·η τρυφή του σώματος από την οποία έρχεται το πορνικό πάθος

·ο πόθος της τιμής από τον οποίο προκύπτει ο φθόνος

·ο πόθος της εξουσίας, η φιλαρχία· ο στολισμός και η ανόητη επίδειξη· η ανθρώπινη δόξα που είναι αιτία της μνησικακίας · ο φόβος ότι θα πάθει κάτι κακό το σώμα μας

Όπου πάψει η ενέργεια των παθών, εκεί πεθαίνει μαζί τους και ο κόσμος.

Είπε κάποιος σοφός για τους αγίους, ότι όταν ζούσαν, ήταν ήδη πεθαμένοι διότι, ενώ ζούσαν με το σώμα τους, δε ζούσαν ζωή σαρκική. Και συ πρόσεξε να δεις ποια πάθη ζούνε μέσα σου, για να καταλάβεις πόσο ανήκεις στον κόσμο και για ποια πάθη είσαι δεμένος μαζί του και από ποια ελευθερώθηκες. Με δυο λόγια, κόσμος είναι η εμπαθής ζωή και το σαρκικό φρόνημα.

Όποιος απαλλαγεί από τα πάθη του, έχει εξέλθει από τον κόσμο. (132)

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο (Μέρος Α’): Βαΐα Γεωργιαννάκη–Κωστούλα

Γεννήθηκε στό χωριό Ριζοβούνι τῆς Λάκκας Σουλίου τοῦ νομοῦ Πρεβέζης, τό 1927. Ἦταν δίδυμη μέ μία ἄλλη ἀδελφή, ἡ ὁποία ὅμως δέν ἔζησε.

Ἡ μητέρα της Φωτεινή ἔφυγε καί αὐτή πολύ νωρίς γιά τούς οὐρανούς, πέφτοντας ἀπό μιά ἐλιά ὅταν τό βρέφος της ἦταν σαράντα ἡμερῶν. Ὁ πατέρας της ξανανυμφεύθηκε καί ἀπέκτησε ἄλλα τρία παιδιά.

Ἡ Βάγια σεβόταν πολύ τήν μητρυιά της. Ὡς μεγαλύτερη πού ἦταν, φρόντιζε γιά ὅλα. Ἦταν μικρομάννα καί ἔτρεχε παντοῦ· στά γίδια ξυπόλυτη ἐπάνω στό βουνό, στά χωράφια νά σκαλίση, στό δάσος νά κόψη καί νά κουβαλήση ξύλα κ.λ.π. Ἦταν πολύ γερό κορίτσι καί τόσο φιλότιμη καί ἐργατική πού ἔτρεχε σέ ὅλες τίς δουλειές πρώτη.

Παντρεύτηκε μικρή καί τό 1947 γεννήθηκε τό πρῶτο της παιδί. Συνολικά ἀπέκτησε...

ἕξι παιδιά. Ἦταν χαρούμενος ἄνθρωπος καί ζωντανή γυναῖκα ὥστε ὅλοι στό χωριό τήν θαύμαζαν.

Ἕνα ἀπό τά παιδιά της ἀρρώστησε βαρειά. Οἱ γιατροί δέν μποροῦσαν νά τοῦ προσφέρουν καμμιά βοήθεια. Ὡς μάννα πονοῦσε πολύ γιά τό παιδί της καί ἦταν ἕτοιμη καί τήν ζωή της νά θυσιάση. Ἔπαιρνε τό παιδί στήν πλάτη καί ἀνέβαινε στά βουνά καί πήγαινε ὧρες ποδαρόδρομο σέ Μοναστήρια καί Ἐκκλησίες τῆς περιοχῆς, γιά νά τό γιατρέψη.

Ζώντας ἔτσι καθημερινά μέσα σ᾽ αὐτόν τόν πόνο, βλέπει στόν ὕπνο της μιά γυναῖκα ἡ ὁποία τῆς εἶπε: «Νά πάρης τό παιδί σου καί καθαρά ροῦχα καί νά ἔρθης στό σπίτι μου. Ἐκεῖ θά κατέβεις πολλά σκαλοπάτια στό ἁγίασμα, θά πλύνεις τό παιδί, θά τό ἀλλάξεις, θά πάρεις παπᾶ νά λειτουργήση καί τό παιδί θά γίνει καλά».

Ὁ γέροντας δέν πατοῦσε στήν γῆ..Ὁ χαρισματικός γέροντας τῶν Ρουστικῶν π. Εὐμένιος Λαμπάκης

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΔΕΝ ΠΑΤΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΓΗ..Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.

Λίγα χρόνια πριν κοιμηθεί ο Γέροντας έτοιμαζόταν για τήν πανηγύρι τού Προφήτη Ηλία. Ό πατήρ Σπυρίδων ήταν ήδη μία έβδομάδα στο Μοναστήρι και βοηθούσε. Παραμονή τής εορτής τό πρωί συζητούσαν με τον Γέροντα, ό όποιος λειτουργούσε άλλά με δυσκολία:

-Τί θά κάνω, παιδί μου, πώς θά τά βγάλω πέρα, πώς θά σταθώ τόση ώρα στον θρόνο στον Εσπερινό; -Γέροντα, νά καθήσετε, έφ' όσον δέν αντέχετε.

-Τί λες, παιδί μου, νά κάτσω, ντροπής πράγματα, δέν γίνεται νά κάτσω.

-Έ, θά σέ βοηθήσει τότε ό Προφήτης Ήλίας και θά τά καταφέρεις.

Έρχεται ή ώρα τού Εσπερινού και παίρνει την θέση του ό Γέροντας, ώς Ηγούμενος τής Μονής, σέ ένα θρονάκι δίπλα στον Αρχιερατικό θρόνο. Κάποια στιγμή μία μοναχή, Τατιανή ή ή Μαρκιανή, από τήν συνοδεία τής Μονής Σωτήρος Χριστού Κουμπέ Ρεθύμνου, πού είχε έρθει για τήν πανήγυρι, λέει στον πατέρα Σπυρίδωνα:

-Πάτερ, ό Γέροντας δεν πατάει στην γή.

Χ.Ο.Ε. - Α.Θ.Α.ΖΩ , μία αἵρεση μέ κρυπτο χιλιαστικές καί κρυπτο εὐαγγελιστικές θέσεις πού ἔχει ἁλώσει σήμερα μεγάλο μέρος τοῦ ποιμνίου τῆς Ἑλληνικῆς κρατικῆς ἐκκλησίας .

Χ.Ο.Ε. - Α.Θ.Α.ΖΩ , μία αίρεση με κρυπτο χιλιαστικές και κρυπτο ευαγγελιστικές θεσεις που έχει αλώσει σήμερα μεγάλο μέρος του ποιμνήου της Ελληνικής κρατικής εκκλησίας .

του Πρεσβ. Ιωάννου Ζώτου, Εντεταλμένου της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων επί θεμάτων αιρέσεων

1. Ιστορική αναδρομή.
Ιδρυτής της κίνησης ο Στυλιανός Γιαννετάκης, τελειόφοιτος Δ΄ Δημοτικού, που γεννήθηκε στην Κρήτη, στα Χανιά, το 1904.

Το 1959 ιδρύει «κατ’ αποκάλυψιν θεού» την «Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης» (Χ.Ο.Ε.) στην Αθήνα με έμβλημα «Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ».

Στο καταστατικό που τροποποιήθηκε, αναφέρεται —όπως γράφει ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος στο βιβλίο του «Χ.Ο.Ε, Ένα ποιμαντικό πρόβλημα»— ότι η Χ.Ο.Ε. είναι «... ελληνοχριστιανικός οργανισμός διεπόμενος από βαθεία πίστιν προς την Πατρίδα, την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, την Ειρήνην, την Δημοκρατίαν, την πρόοδον» (άρθρο 2). Στο άρθρο 3 αναφέρεται ότι η Χ.Ο.Ε. «... επιχειρεί την έξάπλωσιν των άρχων της εις ολόκληρον την χώραν... υπέρ του Ελληνικού Λαού και, ει δυνατόν, υπέρ ολοκλήρου της ανθρωπότητας». Το κάθε μέλος υποχρεούται «... να εργάζεται εντός των πλαισίων των διατάξεων του καταστατικού διά την επέκτασιν της οργανώσεως, δι’ έγγραφης νέων μελών» (άρθρο 5).
Αντιπρόεδρος της Οργάνωσης τίθεται ο Νικόλαος Μουτσάκης, γαμπρός του Γιαννετάκη, αναλαμβάνοντας την διεύθυνση του κλιμακίου Θεσ/νίκης.

Το 1968 αρχίζει η έκδοση του περιοδικού της «Ανέσπερον Φως».

Το 1972 ο Γιαννετάκης εκδίδει το βιβλίο «Το ανέσπερον Ελληνοχριστιανικόν Φως» μία συλλογή, θα λέγαμε, από άρθρα δημοσιευθέντα στο περιοδικό τους. Το βιβλίο περιείχε διάφορες κακοδοξίες, οι όποιες επισημάνθηκαν όπως θα αναφέρουμε παρακάτω.

Το 1978 σχηματίζεται το κλιμάκιο της Λάρισας στο όποιο ορίζεται πρόεδρος ο γεωπόνος Αστέριος Χασιώτης.

Την ίδια χρονιά 1978 με απόφαση του Μητροπολίτη Λαρίσης Σεραφείμ και ύστερα από καταγγελίες, σχηματίζεται ειδική επιτροπή για να εξετάσει την δογματική ταυτότητα της Χ.Ο.Ε.. Μετά τις συνεδριάσεις με στελέχη και μέλη της κίνησης εξέδωσε δήλωση στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «... ομόφωνον εσχημαχίσθη παρά τοις κληρικοίς το φρόνημα ότι και την αφόρμησιν (οράματα κ.λπ.) και την διδασκαλίαν και τους τρόπους ενεργείας των λαϊκών κηρύκων της Χ.Ο.Ε. χαρακτηρίζει αυτοσχεδιασμός και επίδρασις πνεύματος αλλότριου παρά την διδαχήν της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας. Διο και η ημών Μητρόπολις δεν καλύπτει πνευματικώς την Χ.Ο.Ε.... Αναφέρθη δε σχετικώς εις την Ι. Σύνοδον ως ώφειλεν, αναμένουσα εκείθεν οδηγίας» (24-11-78).

Το 1980 ο Αρχιμ. Ιγνάτιος Μανδελίδης με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν εκδίδει το μικρό βιβλίο «Πνεύμα Πλάνης», το όποιο για πρώτη φορά δημοσιοποίησε το θέμα της Χ.Ο.Ε. και των συμβαινόντων σ’ αυτή.

Το 1981 (1-6-1981) γίνεται «Ομολογία Πίστεως» της Χ.Ο.Ε. που διακηρύττει αφοσίωση στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ἡ θέση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου γιά τίς προγαμιαῖες σχέσεις

Ἡ θέση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

γιά τίς προγαμιαῖες σχέσεις

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, ἀκολουθώντας τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν τελείως ἀντίθετος μέ τήν ἀνηθικότητα, τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν ὅποια σαρκική ἁμαρτία καί διαστροφή. Ἦταν τελείως ἀντίθετος μέ τόν νεονικολαϊτισμό, πού συνιστᾶ κραυγαλέα παρέκκλιση ἀπό τήν ἠθική διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Θεόσοφος Ὅσιος Πορφύριος εἶναι ἕνα ἰσχυρότατο ἀνάχωμα σ’ αὐτήν τήν νεοφανεῖσα αἵρεση.

Ἀναφορικά μέ τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν σαρκική ἁμαρτία ἔλεγε σέ μία μητέρα: «Νά προσέχεις καί νά προσεύχεσαι, τά παιδιά σου νά μή πέσουν στήν σαρκική ἁμαρτία. Βέβαια καί μέ τόν λογισμό ἁμαρτάνει κανείς, ἀλλά ἐλαφρότερα, ἐνῶ μέ τήν σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ’ αὐτήν γίνονται βαθειές ἀλλαγές καί ζημιές στήν ψυχή»[1]. Ἀπό τό ἀνωτέρω περιστατικό φαίνεται ἡ ξεκάθαρη θέση τοῦ Ἁγίου γιά τίς προγαμιαῖες σχέσεις. Πίστευε ὅτι εἶναι φοβερή ἁμαρτία, δηλαδή εἶναι πορνεία, καί τραυματίζει βαθύτατα τήν ψυχοσωματική ἀνθρώπινη ὀντότητα. Διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Φεύγετε μακρυά (ὅπως αὐτός πού τόν καταδιώκουν) ἀπό τήν πορνεία. Κάθε ἁμάρτημα πού κάνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐκτός τοῦ σώματος. Ὅποιος ὅμως πορνεύει ἁμαρτάνει στό ἴδιο του τό σῶμα»[2]. Οἱ «βαθειές ἀλλαγές καί ζημιές» πού γίνονται στήν πορνεία εἶναι ὀντολογικές, δηλαδή ἀλλαγές στήν βαθύτερη ὑπόσταση τοῦ ἀνθρώπου. Ἀφήνουν ἀνεξάλειπτα ἴχνη στήν ψυχή καί στό σῶμα. «Φαίνεται», παρατηρεῖ ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος ὁμιλώντας γιά τήν πορνεία, «ὅτι αὐτό τό ἁμάρτημα στό σῶμα ἔχει μία ὄχι ἁπλῶς ἠθική διάσταση, ἀλλά φαίνεται ὅτι ἔχει μία ὀντολογική διάσταση. Φαίνεται ὅτι πάνω στό ὅτι ἔχει ὀντολογική διάσταση ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἐπιτρέπει νά γίνει κάποιος κληρικός μετά τό βάπτισμα, ἐάν ἔχει πέσει σέ αὐτά τά ἁμαρτήματα, ἔστω καί ἄν ἔχει μετανοήσει καί νά γίνει καί Ἅγιος!

Δέν ἔχει τό δικαίωμα, γιατί εἶναι ἀμετάκλητη ἡ περίπτωση, ἀμετάκλητη, ὁριστικῶς ἀμετάκλητη! Εἶναι φοβερό! Σᾶς λέω, χρόνια ψάχνω νά τό βρῶ τό γιατί. Καί ἔχω τοῦτο πάνω-κάτω ἀνακαλύψει, φαίνεται ὀντολογική ἡ διάσταση τῆς ἁμαρτίας πάνω στό σῶμα. Τί θά πεῖ ὀντολογική; Θά πεῖ ὅτι ἀφήνει κάποια χνάρια, ἀφήνει ἕνα κάτι. Τί εἶναι αὐτό τό κάτι, μόνο στά μάτια τοῦ Θεοῦ φαίνεται»[3]. Γι' αὐτό ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακας στόν λόγο του περί Ἁγνείας παρατηρεῖ: «Ἐγώ ἐρευνῶ γιά ποιόν λόγο συνηθίσαμε νά λέγωμε, προκειμένου γιά ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, μόνο ὅτι σφάλλουν οἱ ἄνθρωποι, ἐνῶ ὅταν ἀκούσωμε πώς κάποιος ἐπόρνευσε, λέγομε μέ ὀδύνη: ὁ τάδε ἔπεσε»[4].

«Ὅσο μπορεῖς ν’ ἀναπαύεις τόν ἄλλον, τόν πλησίον, τόν ἀδελφό…». Κοσμᾶς μοναχός Κουτλουμουσιανός (1912 - 1988)

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Στογιάννης του Πέτρου και της Μαρίας γεννήθηκε στο χωριό Σωκράκι της Κέρκυρας το 1912.

Προσήλθε το 1939 και το 1940 εκάρη μοναχός στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος (Κερκυραίων), στο οποίο παρέμεινε έως της εκδημίας του, δίχως να εξέλθει ποτέ στον κόσμο. Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 23.1.1988.

Όσοι τον θυμούνται με θαυμασμό πάντοτε λέγουν πως υπήρξε ακτήμων, σιωπηλός και ταπεινός μοναχός. Ζούσε φτωχικά καλλιεργώντας υπομονετικά τα λεπτόκαρα και τ’ αμπέλια. Ήταν και μάγειρος καλός και πήγαινε και μαγείρευε, όταν τον καλούσαν, σε πανηγύρεις μονών και Κελλιών.

Σε όλο του τον βίο ήταν σεμνός. Αυτό που μόνο γνώριζε σε όλη του τη ζωή ήταν ο ναός, το κελλί και το κτήμα. Ούτε πολλές κουβέντες είχε, ούτε επισκέψεις και φιλίες.

Στο φτωχικό κελλί του στους χειμώνες ποτέ δεν χρησιμοποιούσε θέρμανση. Κι έκανε τότε κρύο πολύ. Με κάτι παλιοτσέργες, που ήταν για τα ζώα, σκεπαζόταν. Μεγάλος βιαστής.

Ζούσε για ν’ αναπαύει τους άλλους. Αν επέμενες πολύ να σε νουθετήσει, κάτι θα σου έλεγε χαμηλόφωνα: «Όσο μπορείς ν’ αναπαύεις τον άλλον, τον πλησίον, τον αδελφό…».

Γέροντα είχε τον Δαμιανό τον Ζακύνθιο (†1955), που κι εκείνος δεν βγήκε ποτέ στον κόσμο.

«Πού πορευθῶ ἀπό τοῦ πνεύματός σου καί ἀπό τοῦ προσώπου σου πού φύγω;»

Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης

Όπου και αν στραφώ, προς όποια κατεύθυνση και αν κινηθώ, ο Θεός είναι μπροστά μου. Όλοι οι δρόμοι μου Αυτόν έχουν ως τέρμα τους. «Πού πορευθώ από του πνεύματός σου και από του προσώπου σου πού φύγω;» (Ψαλμ. ρλη΄ 7)

Μονή μεταμόρφωσης Ust-Medveditsky (Σεραφιμόβιτς, Ρωσία) Μοναστήρι μέ 33 τρούλους πρός τιμήν τῶν ἐπίγειων χρόνων τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/ust-medveditsky-33.html

31 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων και των συν αυτών μαρτύρων, των Αγίων Μαρτύρων Ουικτωρίνου, Ουίκτωρος, Νικηφόρου, Κλαυδίου, Διοδώρου, Σαραπίνου και Παπία των εν Κορίνθω, Τρυφαίνης Μάρτυρος, των Αγίων Μαρτύρων Ταρσιζίου, Ζωτικού, Κυριακού και Σωκίου, των Αγίων Μαρτύρων Σατουρνίνου, Θύρσου και Βίκτωρος, Ιουλίου εξ Αιγίνης, Νικήτα εκ Κιέβου, Ηλία Οσιομάρτυρα, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου Δακρυρροούσης, Αρσενίου του εν Πάρω

ι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι και οι συν αυτών Αθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία Μάρτυρες

Οι Άγιοι Μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης άθλησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ο Άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ενώ ο Άγιος Ιωάννης καταγόταν από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας.
Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού, ο Άγιος Κύρος πήγε σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και, αφού περιεβλήθηκε το μοναχικό σχήμα, κατοίκησε στον τόπο αυτό.
Ο Άγιος Ιωάννης πήγε στα Ιεροσόλυμα και εκεί άκουσε για τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος Κύρος. Στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί, αφού από διάφορες φήμες έμαθε που διέμενε ο Άγιος Κύρος, πήγε και τον βρήκε και έμεινε μαζί του. Τα θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), διότι οι Άγιοι θεράπευσαν τα μάτια του.
Κατά την περίοδο του διωγμού συνελήφθη και η Αγία Αθανασία, που ήταν χήρα, καθώς επίσης και οι τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία. Η είδηση τάραξε τον Κύρο και τον Ιωάννη. Έτσι οι Άγιοι, επειδή φοβήθηκαν μήπως αυτές δειλιάσουν από την σκληρότητα των βασανιστηρίων, εξαιτίας της αδυναμίας της φύσεως της γυναίκας, έσπευσαν κοντά τους και έδιναν σε αυτές θάρρος, ενώ παράλληλα προετοιμάζονταν και οι ίδιοι για το μαρτύριο. Και πράγματι, συνελήφθησαν και αυτοί και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα.

31 Ἰανουαρίου. Κύρου καί Ἰωάννου τῶν ἀναργύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πέμ. ις΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφ. α΄ 1-9).

Εφ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ·

Εφ. 1,1 Εγώ ο Παύλος, απόστολος του Ιησού Χριστού, με το θέλημα του Θεού και Πατρός, στους Χριστιανούς, οι οποίοι ευρίσκονται εις την Εφεσον και αγιάζονται με την θείαν χάριν και έχουν πιστεύσει στον Ιησούν Χριστόν·