ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3: 03/12/19

Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

81. Ὁ μοναχός ζεῖ μιά ζωή ἐξαίσια, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 11-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

81. Ὁ μοναχός ζεῖ μιά ζωή ἐξαίσια, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 11-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

80. Ἡ πίστη, ἡ κατάκριση τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἄσκηση, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

80. Ἡ πίστη, ἡ κατάκριση τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἄσκηση, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 9-3-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Καταλαλιά: θάνατος μέ τό στόμα, θάνατος μέ τό αὐτί (Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος)

Αδελφέ, να μην ανέχεσαι αυτόν που καταλαλεί, ακόμη και αν λέει την αλήθεια, για να μη γίνεις συμμέτοχός του στην καταστροφή. Γιατί αν συμβεί να πει κάποιος δίκαια κακό τον βασιλιά που έσφαλε, κανείς από τους παρόντες δεν ανέχεται να ακούσει αυτά που λέγονται εναντίον του βασιλιά. Αν όμως σταθεί κανείς και ακούσει, μία τιμωρία αποφασίζεται και για τους δυο: ο ένας θανατώνεται γι’ αυτά που είπε, και ο άλλος επειδή τα άκουσε. Μιλά για κάποιον ο ψεύτης και εσύ στρέφεις το αυτί σου σε αυτόν, και τον θάνατο που βγάζει από το στόμα του τον δέχεται η αγκαλιά της ακοής σου· και παίρνοντας το φαρμακερό προζύμι του ψεύδους το ζυμώνεις μέσα σου.

Από πού βρήκε είσοδο ο θάνατος στον άνθρωπο; Δεν ήταν από τηνακοή; Με αυτήν η Εύα δέχτηκε τα λόγια του φιδιού και μέσω αυτής, από τότε μέχρι σήμερα, συνηθίζει να εισέρχεται η καταστροφή. Γιατί ο διάβολος μπορεί να θανατώνει αυτόν που σωπαίνει μέσω εκείνου που μιλά· και αυτόν που δεν μπορεί να τον θανατώσει με το στόμα, τον θανατώνει με το αυτί.

Κάποτε, παρόλο που οι δαίμονες έλεγαν την αλήθεια, ο Σωτήρας δεν ανέχτηκε να τους ακούσει (Λουκ. 4:35). Επίσης και οι απόστολοι δεν δέχτηκαν να ακούσουν τον δαίμονα που τους εγκωμίαζε (Πραξ. 16:16-18), για να μη φωλιάσει η φαρμακερή φωνή του στην καθαρή ακοή τους, και έτσι να μη δέχονται ούτε το ψέμα. Γιατί ο πανούργος δαίμονας συνηθίζει να ανακατώνει το ψέμα με την αλήθεια, και αφού εξαπατήσει έτσι τους απλοϊκούς, τους γκρεμίζει στο βάραθρο της απώλειας.

Το φίδι, αν και τρώει γλυκιά τροφή, τη μεταβάλλει αμέσως σε δηλητήριο, και αν το μεταδώσει σε κάποιον, αλίμονο σε εκείνον. Έτσι και μέσα από την αλήθεια μπορεί να διοχετευτεί το ψέμα, σαν δηλητήριο γεμάτο με θάνατο. Μέσα δηλαδή στα γλυκύτατα λόγια του δαίμονα κρύβεται φοβερό και ολέθριο δηλητήριο, που δεν το καταλαβαίνουν οι πολλοί.

Διάφορες συμβουλές πρός τίς ἐγκύους

Διάφορες συμβουλές πρός τίς ἐγκύους

Ὁ Θεοφόρος Γέροντας Πορφύριος συμβούλευε θεόσοφα τίς κυοφοροῦσες μητέρες. Μ μεταξύ τῶν ἄλλων συμβουλῶν τόνιζε ὅτι πρέπει νά ἔχει ὁ ἄνθρωπος, καί μάλιστα ἡ ἔγκυος, ἐπαφή μέ τήν φύση, μέ ὡραῖα τοπία καί πρό πάντων μέ τόπους ἁγιασμένους, μοναστήρια καί προσκυνήματα. Ἡ ἁγιοπνευματική ζωή τῶν γονέων, ἔλεγε, δημιουργεῖ παιδιά μέ ἀνεπτυγμένο τό αἴσθημα τῆς ἐν Χριστῷ ἀσφάλειας καί ἀφοβίας[1].

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος διέθετε ποικιλία Ἁγιοπνευματικῶν χαρισμάτων καί γι’ αὐτό καθοδηγοῦσε θεόπνευστα τά πνευματικά του παιδιά, ἀκόμη καί μέχρι λεπτομερειῶν, πού ὅμως ἦταν σημαντικότατες. Κάποτε ἔκανε μέ ὄμορφο τρόπο παρατήρηση σέ μία ἔγκυο πνευματικοκόρη του γιά τά ὑποδήματά της πού εἶχαν ψηλά τακούνια. Τῆς τόνισε ὅτι δυσκόλευαν τήν κυκλοφορία τοῦ ἐμβρύου καί αὐτό θά εἶχε ἐπιπτώσεις στήν μετέπειτα ζωή του (πιθανότητα ἀργότερα ἐγκεφαλικοῦ ἐπεισοδίου)^[2] .

Συνιστοῦσε τήν ἀποχή ἀπό τήν τηλεόραση γενικῶς καί μάλιστα πρό πάντων κατά τά δύο-τρία πρῶτα χρόνια τοῦ παιδιοῦ[3].

Ὅσο πιό ἅγια ζοῦν οἱ γονεῖς κατά τήν κυοφορία, τόσο πιό καλό καί εὐπαίδευτο θά εἶναι καί τό παιδί πού θά γεννηθεῖ.

Βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου (Ἐπιμ. ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ), ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ, Ἐκδόσεις Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, Σταμάτα 2019

Αποσπάσματα από το βιβλίο:

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀρωγή τοῦ ἀειμνήστου Γέροντα παραδίδουμε στήν ἀγάπη σας καί στή δίψα σας μιά ἀκόμα ἀνθοδέσμη ἀπό τό λειμῶνα τῶν θεοσόφων διδαχῶν του.

Ἔλεγε ὁ ἀοίδιμος ὅτι, ὅταν ὡς νέος ἐπεμελεῖτο τήν ἔκδοσι τῆς Φιλοκαλίας τοῦ Ἀστέρος, πολλές φορές θελγόταν ἀπό τό περιεχόμενο τοῦ κειμένου καί ξεχνοῦσε τή δουλειά τοῦ διορθωτοῦ! Ἀναγκαζόταν, ἔτσι, νά διαβάζη τήν κάθε πρότασι ἀρκετές φορές μέ ἀποτέλεσμα νά τοῦ γίνεται βίωμα τό ἀναγινωσκόμενο!

Παρόμοιο συνέβη καί μ᾽ ἐμᾶς: λόγῳ τῆς ἐπιχειρηματολογίας παραβλέπαμε, μερικές φορές τή σύνθεσι ἤ τή διόρθωσι. Συγχωρῆστε μας!

Καλή ἐντρύφησι!

ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΙΩΝ

Δέν ὑπάρχουν ἠθικῶς ἀδιάφορες πράξεις

—Ἔχω ἀκούσει πού λένε ὅτι ὑπάρχουν ἠθικῶς ἀδιάφορες πράξεις. Ὑπάρχουν, ὄντως ἠθικῶς ἀδιάφορες πράξεις, ἤ ὅλες πρέπει νά τίς βλέπουμε μέ ἕνα πρίσμα θετικό ἤ ἀρνητικό; Δηλαδή πίνω καφέ, αὐτό τί εἶναι; Εἶναι ἀδιάφορη πράξι;

—Πολλές φορές οἱ θεωρούμενες πράξεις, αὐτές καθ᾽ ἑαυτές, μπορεῖ νά θεωρηθοῦν ἀδιάφορες. Αὐτές καθ᾽ ἑαυτές. Ἀλλά ἄν σέ ὅλες αὐτές τούς κάνης κάποια προέκτασι, αὐτομάτως γίνονται ἐνδιαφέρουσες ἠθικῶς, εἴτε ὡς ἀξίες, εἴτε ὡς ἀπαξίες. Ἄν, τήν ὥρα κατά τήν ὁποία πίνεις ἐσύ τόν καφέ σου, τόν πίνης καί σοῦ ἀρέση, ἄς ποῦμε, καί λές, Σέ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, πού ἔχω αὐτό τό πραγματάκι καί δέν νυστάζω τώρα γιά νά συνεχίσω τή δουλειά μου —εἴτε διάβασμα ἑνός πνευματικοῦ βιβλίου, εἴτε δουλειά τῆς Τραπέζης μέ τήν ὁποία θά βγάλης τό ψωμί τῆς οἰκογενείας σου—, αἴ, ἀμέσως αὐτή ἡ πράξι, πού φαίνεται καθ᾽ ἑαυτήν ἀδιάφορη, γίνεται πράξις ἠθικῶς ἐνδιαφέρουσα. Ἤ, βλέπει κάποιος ἕνα ζωγραφικό πίνακα, ὡραῖο. Καί θαυμάζει τό πρόσωπο, τό ὁποῖο δείχνει. Καί λέει, Θεέ μου, πόσα τάλαντα ἔδωσες στούς ἀνθρώπους. Ἀμέσως, παίρνει μιά ἠθική ἀξία ἡ πράξι αὐτή. Ἅμα πῆ: «Ἄα, τί ὡραία, εἶναι αὐτή ἡ γυναῖκα, ἄχ καί νά τήν εἶχα». Ἀμέσως γίνεται ἀπαξία, ἀμέσως γίνεται ἁμαρτία. Λοιπόν, ἅμα τίς δῆς αὐτοτελῶς, μερικές πράξεις φαίνονται ὅτι εἶναι ἠθικῶς ἀδιάφορες, ἀλλά, πάντοτε μέσα μας, μποροῦν νά πάρουν, καί συνήθως παίρνουν, προεκτάσεις καί γίνονται ἠθικές ἀξίες ἤ ἠθικές ἀπαξίες. Γι᾽ αὐτό λέει ὁ Ἀπ. Παῦλος «εἴτε οὖν ἐσθίετε, εἴτε πίετε, εἴτε ὅ,τι οὖν ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε»(πρβλ. Α´ Κορ 10, 31). Καί τό νά πιῆς νερό, εἶναι μιά πράξι ἀδιάφορη. Ἀλλά ὅταν λές, Σέ εὐχαριστῶ Θεέ μου, διότι μοῦ ἔδωσες τό νερό καί μοῦ σβήνει τή δίψα μου, ἀμέσως γίνεται ἀρετή αὐτό τό πράγμα. Παύει νά εἶναι ἀδιάφορη ἡ πράξι.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 7-3-2019 ἕως 9-3-2019.

Αποτέλεσμα εικόνας για ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 7-3-2019 ἕως 9-3-2019.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr
▼ 2019 (826)

▼ Μαρτίου (121)
- ▼ 09 Μαρ (10)

«Ἐγκεφαλικός θάνατος»: Ἕνα χρησιμοθηρικό κατασκεύασμα, ὄχι βιολογικός θάνατος (Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης, Πρώην Καθηγητής τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς, τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.)

Οἱ αἰτίες γιά τίς ὁποῖες ἡ ἔννοια τοῦ «Ἐγκεφαλικοῦ Θανάτου» θά πρέπει νά ἐγκαταλειφθῆ.

Περίληψη

Σκοπός: Nά δειχθῆ ὅτι ἡ ἔννοια τοῦ «Ἐγκεφαλικοῦ Θανάτου» («ΕΘ», στό ἑξῆς) εἶναι ἕνα ἀμιγῶς χρησιμοθηρικό κατασκεύασμα, τό ὁποῖο δέν ἔχει ἐπαρκῆ ἰατρική τεκμηρίωση.

Μέθοδοι: Παρουσίαση γνωστῶν καί νέων ἐπιχειρημάτων ἀπό τήν ἰατρική βιβλιογραφία καί ἀγνώστων φιλοσοφικῶν ἐπιχειρημάτων.

Ἀποτελέσματα: Ὑπάρχουν πολλαπλές ἐδογενεῖς, αὐτονόητες ἀσυνέπειες, ἀντιφάσεις καί λογικά σφάλματα στήν ἔννοια τοῦ «ΕΘ» συμφώνως μέ τίς ὁποῖες ἡ ἔννοια αὐτή εἶναι ἐμφανῶς ἀβάσιμη.

Συμπέρασμα: Θεωρεῖται ἀναπόφευκτο ὅτι ἡ μόνη ἔντιμη ἐπιλογή εἶναι ἡ ἐγκατάλειψη τῆς ἔννοιας τοῦ «ΕΘ».

Λέξεις-Κλειδιά: ἐγκεφαλικός θάνατος, θάνατος τοῦ ἐγκεφαλικοῦ στελέχους, συνείδηση, νωτιαῖοι αὐτοματισμοί , μεταμόσχευση.

1. Εἰσαγωγή

Ἡ καθιέρωση τῆς ἔννοιας τοῦ «ΕΘ» πραγματοποιήθηκε τό ἔτος 1968 ἀπό τήν πρός τοῦτο συσταθεῖσα Ἐπιτροπή τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard (Ἐπιτροπή Harvard, στό ἑξῆς) τό ἔτος 1968. Στήν ἀνακοίνωση τῆς ἀνωτέρω Ἐπιτροπῆς δέν κατεχωρήσθησαν ἰατρικές μελέτες ἤ ὁποιαδήποτε δεδομένα ἀσθενῶν, με τά ὁποῖα ὑποστηριζόταν ἡ ἔννοια τοῦ «ΕΘ» καί ἡ ἐξίσωσή του μέ τόν (βιολογικό) θάνατο [2]. Κατά τήν διάρκεια τῶν τελευταίων πενήντα ἐτῶν, ἀφ’ ὅτου εἰσήχθη ἡ ἔννοια τοῦ «ΕΘ», ἔχουν προκύψει πολύ σοβαρά προβλήματα, τά ὁποῖα καθιστοῦν ἀναπόφευκτη τήν ἐγκατάλειψη τῆς ἔννοιας αὐτῆς.

1.1 Ὁ σκοπός τῆς ἐπινόησης τοῦ «ΕΘ» ἦταν ἀμιγῶς χρησιμοθηρικός

α) Ὁ κύριος σκοπός τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Harvard ἦταν να ὁρίσει τό μή ἀναστρέψιμο κῶμα ὡς ἕνα νέο κριτήριο θανάτου στίς περιπτώσεις τῶν ἀσθενῶν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονταν σέ κωματώδη ἀπνοϊκή κατάσταση καί στούς ὁποίους δέν ὑπῆρχε «εὐδιάκριτη» δραστηριότητα τοῦ Κεντρικοῦ Νευρικοῦ Συστήματος (ΚΝΣ, εἰς τό ἑξῆς).

Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ἡ ἀνωτέρω Ἐπιτροπή παραδέχθηκε ἀναμφισβήτητα ὅτι ὁ σκοπός τοῦ ὁρισμοῦ ἑνός νέου κριτηρίου θανάτου ἦταν ἀμιγῶς χρησιμοθηρικός· δηλαδή, ἡ ἀνάγκη τοῦ ὁρισμοῦ ἑνός νέου κριτηρίου θανάτου ἦταν τό γεγονός ὅτι οἱ «ἐγκεφαλικῶς νεκροί» («ΕΝ», εἰς τό ἑξῆς, κλινόμενο) ἀσθενεῖς ἀποτελοῦν «φορτίο γιά τίς οἰκογένειές τους, γιά τά νοσοκομεῖα, καί γιά αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀνάγκη ἀπό νοσοκομεικά κρεββάτια, τά ὁποῖα ἤδη ἔχουν καταληφθῆ ἀπό αὐτούς τούς κωματώδεις ἀσθενεῖς. Τά ἀπηρχαιωμένα κριτήρια για τον ὁρισμό τοῦ θανάτου εἶναι δυνατόν νά ὁδηγήσουν σέ διαμάχη γιά τήν ἀπόκτηση ὀργάνων για μεταμοσχεύσεις» [3].

Ἡ θέση τοῦ ἀνθρώπου (Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς)

Ο άνθρωπος είναι τοποθετημένος στο δρόμο ανάμεσα στον παράδεισο και στην κόλαση, ανάμεσα στον Θεό και στο διάβολο. Κάθε σκέψη και λογισμός του ανθρώπου και κάθε αίσθησή του φέρνει λίγο την ψυχή ή στον παράδεισο ή στην κόλαση. Εάν είναι έλλογος (δηλ. κατά Θεόν) η σκέψη και ο λογισμός συνδέει τον άνθρωπο με τον Θεό Λόγο, τον Απερινόητο και Ακατάληπτο και αυτό για τον άνθρωπο ήδη είναι παράδεισος. Εάν όμως η σκέψη είναι χωρίς και κατά του Θεού Λόγου, τότε αναπόφευκτα συνδέει τον άνθρωπο με το παράλογο και το ανόητο, με το Διάβολο, και αυτό είναι ήδη κόλαση. Ό,τι ισχύει για τη σκέψη ισχύει και για την αίσθηση. Όλα λοιπόν αρχίζουν εδώ στη γη, και ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου. Η ζωή του ανθρώπου σ’ αυτό τον πλανήτη είναι ένα τεράστιο δράμα: εδώ συνεχώς συγκρούονται το εφήμερο και το αιώνιο, το θνητό και το αθάνατο, το καλό και το κακό, τα του διαβόλου και τα του Θεού.

Είναι κατάρα η ανθρώπινη σκέψη, όταν δεν θέλει να μεταμορφωθεί σε προσευχή και να τελειωθεί με την προσευχή. Είναι αδιανόητο να υπάρχει σκέψη η οποία εμπρός στο μυστήριο των κόσμων δεν μεταβάλλεται σε προσευχητική ανάταση και διάθεση. Τίποτε δεν είναι πιο θαυμάσιο από τη σκέψη, η οποία εμπρός στη θέα των κόσμων του Θεού ασυναίσθητα εκχέεται σε προσευχή.

Σε κάθε γήινο υπάρχει κάτι το ουράνιο, σε κάθε φυσικό υπάρχει κάτι το υπερφυσικό. Στον κόκκο του σίτου υπάρχει ένα μέρος του ουρανού, γιατί ώσπου να γεννηθεί απορρόφησε μέσα του πολύ φως του ουρανού και θερμότητα και ανέμους. Κάτι από τ’ αστέρια υπάρχει σε κάθε φυτικό, σε κάθε ορυκτό, σε κάθε ζωντανό οργανισμό αλλά ιδιαίτερα σε κάθε ανθρώπινο ον. Τα πάντα σ’ αυτόν το γήινο κόσμο είναι στενά δεμένα με τον επουράνιο κόσμο. Είναι αναμφισβήτητη αλήθεια ότι η γη συγκρατείται από τον ουρανό και υπάρχει διά του ουρανού, η γη και όλα όσα υπάρχουν πάνω της. Η δίοδος του φυσικού στο υπερφυσικό και του υπερφυσικού στο φυσικό είναι πολύ μυστική και ανεξιχνίαστη και δεν υπόκειται σε κανένα έλεγχο ανθρώπινου ερευνητικού πνεύματος.

Λόγος πρός τούς Ἁγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες

ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Τάς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων, ἅς ὑπέρ σοῦ ἔπαθον, δυσωπήθητι Κύριε· καί πάσας ἡμῶν τάς ὀδύνας, ἴασαι φιλάνθρωπε, δεόμεθα».

Παρακαλοῦμε τούς Ἁγίους, σεβαστοί πατέρες, ἀγαπητοί ἀδελφοί, νά μεσιτεύουν πρός τόν φιλάνθρωπο Θεόν καί ζητοῦμε εὐλαβῶς τήν συμπαράστασή τους, ὥστε νά λάβωμεν δύναμιν ἐξ ὕψους στήν ἁγία μας αὐτήν συνάθροισιν.

Ἔλεος καί χάριν ἰαματικήν καί σωστικήν ἐλπίζουμε νά μᾶς χαρίσουν οἱ ἅγιοι ὄχι μόνο σήμερα πού ἑορτάζουμε τήν ἁγία μνήμη τους, ἀλλά καί πάντοτε ὅσα χρόνια θά ἀνήκουμε στήν στρατευομένη ἐκκλησία. Ταπεινά αἰτούμεθα μέ τήν παρουσία τῶν Ἁγίων στή ζωή μας, καθώς καί μέ τήν δυναμική παρέμβαση τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τόσο τήν ὑγεία τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας, ὅσο καί τή λύτρωση τῆς πατρίδος μας ἀπό τούς ἔσωθεν καί ἔξωθεν ἐχθρούς, δηλαδή τούς προδρόμους τοῦ ἀντιχρίστου, οἱ ὁποῖοι στό τέλος καταγέλαστοι θά ἡττηθοῦν σύμφωνα καί μέ τόν λόγο τῆς θείας Ἀποκαλύψεως.

Γιγαντώνεται δέ ἔτι ἡ ἐλπίδα μας αὐτή, διαβάζοντας καί ἀκούγοντας τόν ἐγκωμιαστικό λόγο τοῦ Μ.Βασιλείου πρός τούς ἁγίους τεσσαράκοντα μάρτυρας, πού ἔχει ὡς ἐξῆς: «Μακάρισον γνησίως τόν μαρτυρήσαντα, ἵνα γένῃς μάρτυς τῇ προαιρέσει, καί ἐκβῇς χωρίς διωγμοῦ, χωρίς πυρός, χωρίς μαστίγων, τῶν αὐτῶν ἐκείνοις μισθῶν ἠξιωμένος.Ἡμῖν δέ οὐχ ἕνα πρόκειται θαυμάζειν, οὐδέ δύο μόνους, οὐδέ μέχρι δεκάδος ὁ ἀριθμός πρόεισι τῶν μακαριζομένων· ἀλλά τεσσαράκοντα ἄνδρες, ὡς μίαν ψυχήν ἐν διηρημένοις σώμασιν ἔχοντες, ἐν μιᾷ συμπνοίᾳ καί ὁμονοίᾳ τῆς πίστεως, μίαν καί τήν πρός τά δεινά καρτερίαν, καί τήν ὑπέρ τῆς ἀληθείας ἔνστασιν ἐπεδείξαντο».

One monk from the Holy Mountain was from a village in Bulgaria.

One monk from the Holy Mountain was from a village in Bulgaria. There were many unbaptized. This monk told me that, still a layman and unbaptized, he saw in a dream his little nephew, who had recently died. The kid was standing behind the fence of a beautiful garden and wept. And the garden was full of little children, who were happy and playing. "Why don't you go to the garden?" - asked the man who had the dream. “How can I go there?

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3

Σελίδες