Σελίδες

Τρίτη 23 Απριλίου 2019

124. Ἡ ὑπομονή (Α΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

124. Ἡ ὑπομονή (Α΄) (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. ΙΖ΄), 20-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος σχετικά μέ τό πονηρό ἐρώτημα τῶν Σαδδουκαίων γιά τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν καί τή θαυμαστή ἀπόκριση τοῦ Κυρίου


ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΡΙΤΗΣ
                                     Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
         ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ
                     ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
                  ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

     Όταν άκουσαν οι Φαρισαίοι την απάντηση του Κυρίου σχετικά με την καταβολή των φόρων στον Καίσαρα και την απόδοση τιμών στον Θεό, αποστομώθηκαν και θαύμασαν την σοφία Του [βλ. Ματθ. 22,22:«Κα κοσαντες, θαμασαν(:Και όταν άκουσαν την απάντηση, θαύμασαν)»]. Βέβαια έπρεπε να πιστέψουν και να εκπλαγούν από τα λόγια Του, καθόσον τους έδωσε δείγματα της θεότητάς Του και με το ότι τους απεκάλυψε τα μυστικά σχέδιά τους και με το ότι τους αποστόμωσε με επιείκεια. Τι λοιπόν; Πίστεψαν; Καθόλου· αλλά «φντες ατν, πλθον(:Τον άφησαν τότε κι έφυγαν)»· και μετά από αυτούς Τον πλησίασαν οι Σαδουκκαίοι.
    Πόση, αλήθεια, ανοησία! Μετά την αποστόμωση των Φαρισαίων επιτίθενται εναντίον Του οι Σαδδουκαίοι, ενώ θα έπρεπε να γίνουν διστακτικότεροι. Αλλά τέτοια είναι η θρασύτητα, είναι πράγμα αναίσχυντο και γεμάτο από αυθάδεια και επιχειρείται και από τους αδύνατους ακόμη. Για τον λόγο αυτόν και ο ευαγγελιστής, γεμάτος από έκπληξη για την ανοησία τους αυτή, επισημαίνει αυτή τη θρασύτητά τους με τους λόγους ότι «᾿Εν κεν τ μρ, προσλθον ατ Σαδδουκαοι (:Την ίδια εκείνη ημέρα Τον πλησίασαν οι Σαδδουκαίοι)». «᾿Εν κεν». Ποιαν δηλαδή; Την ίδια ημέρα που έλεγξε την κακουργία των Φαρισαίων και κατατρόπωσε αυτούς με την αποστομωτική απάντηση που τους έδωσε.
   Και ποιοι ήταν αυτοί οι Σαδδουκαίοι; Άλλη ιουδαϊκή αίρεση, παραπλήσια των Φαρισαίων, κατά πολύ κατώτερη όμως από αυτήν, καθώς οι Σαδδουκαίοι δεν πίστευαν ούτε στην ανάσταση, ούτε στους αγγέλους, ούτε στο Άγιο πνεύμα. Διότι αυτοί ήταν περισσότερο υλιστές και ήταν προσκολλημένοι στα σωματικά πράγματα.
    Πράγματι υπήρχαν πολλές αιρέσεις μεταξύ των Ιουδαίων, και για τον λόγο αυτόν ο Παύλος λέει: «προγινώσκοντές με νωθεν, ἐὰν θέλωσι μαρτυρεν, τι κατ τν κριβεστάτην αρεσιν τς μετέρας θρησκείας ζησα Φαρισαος(:Αυτοί με γνωρίζουν από παλιά, από την αρχή της εκπαιδεύσεως και των σπουδών μου στην Ιερουσαλήμ. Κι αν θέλουν, μπορούν να μαρτυρήσουν και να βεβαιώσουν ότι έζησα και συμπεριφέρθηκα σύμφωνα με τις αρχές και τις παραδόσεις της πιο αυστηρής παρατάξεως της θρησκεία μας. Έζησα δηλαδή και πολιτεύθηκα ως Φαρισαίος)»[Πρ.26,5].
    Και δεν λένε μεν τίποτα κατευθείαν περί αναστάσεως, αλλά πλάθουν κάποια φανταστική υπόθεση και προβάλλουν, κατά την γνώμη μου, κάποιο πράγμα που δεν συνέβη, με την ελπίδα ότι θα Τον φέρουν σε αμηχανία, και επιδιώκοντας να ανατρέψουν και τα δύο και το ότι θα γίνει ανάσταση και ότι η ανάσταση θα είναι τέτοιου είδους.

Τρία εἶναι τά στάδια τῆς μετανοίας:

 

Τρία είναι τα στάδια της μετανοίας: 

α) παραδέχομαι ότι αμάρτησα πολλάκις και αποφασίζω να αλλάξω τρόπο ζωής. Έρχεται ο διάβολος με τους λογισμούς και με πολεμάει και με υποκινεί να διαπράξω την αμαρτία. Γίνεται έτσι ένας ''παγκόσμιος πόλεμος'' μέσα στην καρδιά μου. Θα επιστρέψω ή δεν θα επιστρέψω πάλι στα παλιά; Όμως αποφασίζω να μην επιστρέψω ποτέ ξανά! Προτιμώ να πεθάνω, παρά να διαπράξω ξανά την ίδια αμαρτία... 
β) με την άσκηση π.χ. μετάνοιες, αγρυπνίες, νηστείες, μελέτη Αγίας Γραφής και Πατερικών κειμένων, θα αμβλυνθεί η μνήμη της αμαρτίας και 
γ) αποφασίζω να μισήσω την αμαρτία. Για παράδειγμα κλέβω. Το ''άγιο'' μίσος προς την κλεψιά σε συνδυασμό με την καλλιέργεια της αντίστοιχης αρετής, δηλ. της ελεημοσύνης, ολοκληρώνεται το χάρισμα της μετανοίας.
Με την ευχαριστία και την ευγνωμοσύνη προς το Θεό, ο άνθρωπος συντηρεί και αυξάνει την μετάνοιά του. 
Δεν υπάρχει άνθρωπος μετανοίας, που να να μην σώθηκε.

Θαῦμα τῆς Παναγίας στό κυπριακό χωριό Τόχνη

ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΧΝΗ

 


Κατά τον 20ο αιώνα στην Τόχνη ζούσε ένας φιλήσυχος και θεοφοβούμενος άνθρωπος, ο οποίος παρουσίαζε κάποια διανοητική καθυστέρηση, γεγονός που του στερούσε την ικανότητα απασχόλησης σε κάποια βιοποριστική εργασία.  Γι’ αυτό το λόγο, ο Δημήτρης του Βασιλάτζιη, όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν στο χωριό, αναγκαζόταν να καταφεύγει στην επαιτεία, για να εξασφαλίζει ένα κομμάτι ψωμί. Οι συγχωριανοί του τον βοηθούσαν, ο καθένας στο μέτρο των δυνάμεων του, αλλά φαίνεται πως ο καλοκάγαθος Δημήτρης, με την  επαιτεία την οποία ασκούσε, κυρίως σε γειτονικά της Τόχνης χωριά, ένιωθε ικανοποιημένος, γιατί με αυτό τον τρόπο είχε και μια καθημερινή απασχόληση.  Ένα πρωινό του έτους 1954, ο Δημήτρης ξεκίνησε από την Τόχνη με προορισμό τη γειτονική κοινότητα της Καλαβασού.  Όταν βγήκε έξω από το χωριό, είδε σε οπτασία την Παναγία, που τον συμβούλεψε να επιστρέψει στο χωριό του, γιατί εκείνη τη μέρα, όπως του ανέφερε η Παντοδέσποινα, θα εγκατέλειπε το μάταιο κόσμο.  Ο Δημήτρης υπάκουσε στη Μητέρα του Θεανθρώπου και έκανε στροφή, επιστρέφοντας στο χωριό του. Σαν έφτασε στη μικρή πλατεία της Τόχνης, μπροστά από το ναό των Ισαποστόλων Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, συνάντησε αρκετούς συγχωριανούς του, οι οποίοι προμηθεύονταν νερό από τις βρύσες που βρίσκονταν εκεί.  Ο Δημήτρης διηγήθηκε στους παρευρισκόμενους την οπτασία του, αλλά εκείνοι δυστυχώς δεν τον πίστεψαν και τον περιγελούσαν. 

Μάνης Χρυσόστομος : Ἡ ἀξία τοῦ Ζ' κεφαλαίου τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος ὑπό τόν τίτλον «Ἐπιβουλή τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης».

Η αξία του Ζ' κεφαλαίου του Ποινικού Κώδικος υπό τον τίτλον «Επιβουλή της θρησκευτικής ειρήνης».

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ΄

Στὰ ἐγκλήματα κατὰ τῆς κοινῆς εἰρήνης κατατάσσονται καὶ αὐτὰ τὰ ὁποῖα συνιστοῦν ἐπιβουλὴ τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης, ἤτοι: α) ἡ κακόβουλος βλασφημία (ἄρθρο 198 Π.Κ.), ἡ καθύβριση θρησκευμάτων (ἄρθρο 199 Π.Κ.), ἡ διατάραξη θρησκευτικῶν συναθροίσεων (ἄρθρο 200 Π.Κ.) καὶ ἡ περιύβριση νεκρῶν (ἄρθρ. 201 Π.Κ.).
Προστατευόμενο ἀγαθὸ τοῦ Ζ´ κεφαλαίου τοῦ Εἰδικοῦ Μέρους τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος εἶναι ἡ θρησκευτικὴ εἰρήνη καὶ τὸ θρησκευτικὸ αἴσθημα ἔννομο ἀγαθό, τὀ ὁποῖο ἔχει ἄυλο χαρακτῆρα καὶ ἐμπίπτει στὴν ἔννοια τοῦ δημοσίου συμφέροντος, τῆς εἰρηνικῆς συμβιώσεως τῶν ἀτόμων καὶ περαιτέρω ἐξ ἀντανακλάσεως στὴ καθόλον κοινωνικὴ συνοχή.
Εἰδικότερα, ἡ κακόβουλος βλασφημία (ἄρθρο 199 Π.Κ.) συνίσταται στὴν καθύβριση τοῦ Θεοῦ, ἐφόσον γίνεται δημόσια καὶ κακόβουλα.
Εἶναι τὸ ἀντίστροφο τῆς λατρείας καὶ δοξολογίας ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἀπευθύνει στὸ Θεό. Ἡ βλασφημία εἶναι ἡ βεβήλωση τοῦ Θείου Ὀνόματος, τὸ κατ᾿ ἐξοχὴν σημεῖο τῆς ἀσέβειας.
Περιλαμβάνει δὲ κάθε ἐκδήλωση ἰδιαίτερα προσβλητικὴ εἴτε λόγῳ τῆς μορφῆς της εἴτε λόγῳ τοῦ περιεχομένου της. Ἐννοεῖται ὅτι συζητήσεις, ἀπόψεις, γνῶμες ἔστω καὶ ἂν περιέχουν ἀμφισβήτηση ἢ καθόλου ἄρνηση τοῦ Θεοῦ δὲν ἐμπίπτουν στὴν ἐν λόγῳ διάταξη.
Ἐξ ἐπόψεως ἀναντιρρήτως χριστιανικῆς ἠθικῆς καὶ διδασκαλίας ἡ βλασφημία τοῦ Θεοῦ εἶναι μέγα ἁμάρτημα, ὅταν μάλιστα κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου «πᾶν ρῆμα ἀργὸν ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως» (Ματθ 12, 36) ὡς καὶ οἱ προτροπὲς τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου: «Πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω» (Ἐφ. 4, 29) καὶ «ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν» (Κολ. 4, 8).
Ἀλλὰ καὶ γενικότερα ἔθνος ποὺ βλασφημεῖ εἰς βάθος χρόνου μεταβάλλεται πνευματικῶς εἰς ἔρημον κατὰ τὸ «ἤκουσα τῆς φωνῆς τῶν βλασφημιῶν σου, λέγει Κύριος, καὶ ἔρημον ποιήσω σε» (Ἰεζ. 35, 12 ἑπ.),

Ὄρθρος Μεγάλης Τρίτης:Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῶν Βασιλικῶν Γάμων


ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΡΙΤΗΣ (: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφ. 22, χωρία 2 έως 14)

    Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ

      «μοιώθη βασιλεία τν ορανν νθρώπ βασιλε, στις ποίησε γάμους τ υἱῷ ατοῦ(:Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με βασιλέα, ο οποίος έκαμε μεγαλοπρεπείς γάμους στο παιδί του).   κα πέστειλε τος δούλους ατο καλέσαι τος κεκλημένους ες τος γάμους, κα οκ θελον λθεν. πάλιν πέστειλεν λλους δούλους λέγων· επατε τος κεκλημένοις· δο τ ριστόν μου τοίμασα, ο ταροί μου κα τ σιτιστ τεθυμένα, κα πάντα τοιμα· δετε ες τος γάμους. ο δ μελήσαντες πλθον, μν ες τν διον γρόν, δ ες τν μπορίαν ατο·ο δ λοιπο κρατήσαντες τος δούλους ατο βρισαν κα πέκτειναν(:Και έστειλε τους δούλους του να καλέσει τους προσκαλεσμένους του στους γάμους, αλλά εκείνοι δεν ήθελαν να έλθουν. Πάλι έστειλε άλλους δούλους λέγοντας: ‘’Πείτε στους προσκαλεσμένους: ιδού το συμπόσιο το έχω ετοιμάσει, οι ταύροι μου και τα καλοθρεμμένα θρεφτάρια έχουν σφαγεί και όλα είναι έτοιμα. Ελάτε στους γάμους’’. Αλλά εκείνοι περιφρόνησαν την πρόσκληση, αδιαφόρησαν και πήγαν άλλος μεν στο κτήμα του, άλλος δε στο εμπόριό του. Οι υπόλοιποι δε, αφού έπιασαν τους δούλους, τους ύβρισαν και τους φόνευσαν).
    ἀκούσας δ βασιλες κενος ργίσθη, κα πέμψας τ στρατεύματα ατο πώλεσε τος φονες κείνους κα τν πόλιν ατν νέπρησε. τότε λέγει τος δούλοις ατο· μν γάμος τοιμός στιν, ο δ κεκλημένοι οκ σαν ξιοι· πορεύεσθε ον π τς διεξόδους τν δν, κα σους ἐὰν ερητε καλέσατε ες τος γάμους, κα ξελθόντες ο δολοι κενοι ες τς δος συνήγαγον πάντας σους ερον, πονηρούς τε κα γαθούς· κα πλήσθη γάμος νακειμένων(:Όταν άκουσε όμως αυτά ο βασιλιάς εκείνος οργίστηκε για την αχαρακτήριστη συμπεριφορά των προσκαλεσμένων, έστειλε τα στρατεύματά του, εξολόθρευσε τους φονιάδες εκείνους και κατέκαψε την πόλη τους. Τότε λέγει στους δούλους του: ‘’Ο μεν γάμος είναι έτοιμος, όμως οι προσκεκλημένοι δεν ήσαν άξιοι να παρακαθίσουν στο συμπόσιο. Πηγαίνετε λοιπόν εκεί, όπου βγάζουν οι δρόμοι και ξεχύνονται οι άνθρωποι, και όσους κι αν βρείτε καλέστε τους στους γάμους’’. Εξήλθαν οι δούλοι εκείνοι στους δρόμους και συγκέντρωσαν όλους όσους βρήκαν καλούς και κακούς· και γέμισε η μεγάλη αίθουσα του γαμήλιου συμποσίου από συνδαιτυμόνες.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 16-4-2019 ἕως 18-4-2019.

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

Αποτέλεσμα εικόνας για ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ


Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.


Λαμβάνετε ατό τό μήνυμα ς νημέρωση πό τό στολόγιο 
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 16-4-2019 ἕως 18-4-2019.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (1259)

Ἐμπόδια γιά τήν ἐπίσκεψη τῆς Θείας Χάριτος στόν ἄνθρωπο...

 
 
Κάθε αμαρτία ως επανάσταση εναντίον του Θεού αντιστρατεύεται το έργο της Θείας Χάριτος. 
 Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος επισημαίνει πως υπάρχουν και μερικές αδυναμίες που αποτελούνφράγματα και παρεμποδίζουν την έλευση της Θείας Χάριτος.Και αυτά είναι:
- Η αμέλεια για την μετάνοιά μας. Θα καταδικαστούμε όχι γιατί αμαρτήσαμε, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε, δεν ζητήσαμε το έλεος του Θεού για να λυτρωθούμε από την ψυχική μας ασθένεια.
 - Η ραθυμία (=τεμπελιά) που παραλύει τις ψυχικές μας δυνάμεις και τις ακινητοποιεί. Χωρίς σκληρούς αγώνες δεν ενεργοποιείται η Χάρη του Θεού.

Ὅταν χαθεῖ ἡ ντροπή ἀπὸ τὶς γυναῖκες..

  

"Μεγάλη εκτίμηση έτρεφε ο Άγιος για τις σεμνές γυναίκες, όπως η μητέρα του Ανθούσα. 
Αυτές οι γυναίκες, οι Αγίες γυναίκες, κρατούν στα χέρια τους την οικογένεια και την κοινωνία κατ' επέκταση.

Περισυλλογή Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

ΠΕΡΙΣΣΥΛΟΓΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Άς αναλογιστούμε τον Κύριο Ιησού Χριστό επάνω στον Σταυρό:πώς αξιοποίησε την τελευταία Του ανάσα ζωής προτού εκπνεύσει, για να σώσει τον ληστή στον Σταύρο δίπλα Του πώς παρέδωσε την ψυχή Του στα χέρια τού Πατέρα Του: πάτερ, εις χείρας σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου (Λουκ. 23, 46).

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/03/blog-post_665.html