1 Μαΐου. ♰ Τετάρτη τῆς διακαινησίμου. Ἰερεμίου τοῦ προφήτου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τετ. διακαινησίμου. (Πρξ. β´ 22-38).

Πραξ. 2,22         Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, ἀκούσατε τοὺς λόγους τούτους. Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον, ἄνδρα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἀποδεδειγμένον εἰς ὑμᾶς δυνάμεσι καὶ τέρασι καὶ σημείοις οἷς ἐποίησε δι᾿ αὐτοῦ ὁ Θεὸς ἐν μέσῳ ὑμῶν, καθὼς καὶ αὐτοὶ οἴδατε, 

Πραξ. 2,22               Ανδρες Ισραηλίται, ακούστε με προσοχήν τους λόγους αυτούς, που θα σας πω· Τον Ιησούν τον Ναζωραίον, ο οποίος απεδείχθη και εμαρτυρήθη εις σας από τον ίδιον τον Θεόν με υπερφυσικάς δυνάμεις και καταπληκτικά θαύματα και υπερφυσικά σημεία, που δι' αυτού έκαμε ανάμεσα εις όλους σας ο Θεός, όπως άλωστε και σεις οι ίδιοι καλά γνωρίζετε, 

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Γ΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Γ΄ μέρος, Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου (ὁμιλία), 30-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, ζωντανή μετάδοση, Καλή Σκύδρας, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο, http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ἀκολουθῆστε τόν Χριστό πού ἀνεβαίνει στόν Γολγοθᾶ μέ τόν ἐρχομό ἑνός νέου μέλους στό μοναστήρι. Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ .ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ

Σήμερα χαίρομαι άφάνταστα, γιατι περιμένουμε νά έλθει ένα νέο μέλος στη Μονή μας... Θά σάς παρακαλέσω λοιπόν νά προσευχηθείτε, γιά νά άνακτήσει τό πρόσωπο αύτό όλες του τις δυνάμεις πού έχασε μετά τον άγώνα νά ελευθερωθεί άπό τον κόσμο. Ό κόσμος δεν άφήνει εύκολα κάποιον νά πάει στο μοναστήρι. Ό κόσμος, άκόμη και ό χριστιανικός, άκόμη και οί άνθρωποι τής Εκκλησίας άντιστέκονται στή μοναχική ζωή. Γιά νά καθησυχάσουν τή συνείδησή τους, έπειδή αυτοί μένουν στον κόσμο, μιλούν γιά τον μοναχισμό σάν νά είναι μιά «μαξιμαλιστική-ριζοσπαστική» στάση. Αυτό όμως δεν είναι σωστό. «Μαξιμαλιστική στάση» πρέπει νά έχουν όλοι οί χριστιανοί. ’Αν συγκεντρωθήκαμε έδώ, είναι γιά νά άκολουθήσουμε την οδό του Χριστού, έν αναμονή τών έσχάτων...

Ό ερχομός του νέου αυτού προσώπου στη Μονή μας είναι γιά μάς λόγος χαράς έν τώ πνεύματι του Χριστού. Γιά τό πρόσωπο αύτό, ή έπιλογή έγινε. Καί ποιά είναι αυτή ή έπιλογή; νά άκολουθήσει τον Χριστό πού άνεβαίνει στον Γολγοθά. Αύτή ή άνάβαση στον Γολγοθά είναι ή μάχη του Χριστού γιά τον θρίαμβο τής άγάπης Του γιά όλο τον κόσμο. Είναι γνωστό ότι δεν ύπάρχει οδυνηρότερος άγώνας άπό τον άγώνα γιά τήν άγάπη του Χριστού. Έδώ ύπάρχει ένα μυστήριο: όταν οί άνθρωποι, ώθούμενοι άπό τά πάθη τους, άγωνίζονται καί ύποφέρουν μέσα στον κόσμο, εξαντλούνται καί γερνούν πολύ γρήγορα. Οί θλίψεις όμως πού ύπομένουμε σύμφωνα με τό πνεύμα του Χριστού δεν έχουν αύτό τό άποτέλεσμα. Μολονότι είμαι τώρα χαρούμενος εξαιτίας τής άφίξεώς του, μιλώ γι’ αύτό τον πόνο πού συνδέεται με τή μάχη γιά τον θρίαμβο τής άγάπης τού Χριστού. Μολονότι είμαστε μιά μικρή άδελφότητα, αύτή ή μάχη έχει παγκόσμιες διαστάσεις. Μή φοβάστε άκούγοντας αύτά τά λόγια.

Είναι παράδοξο πού, ένώ διαλέγουμε τον πόνο τού Χριστού γιά τον κόσμο, ταυτόχρονα έχουμε τήν αίσθηση ότι είμαστε πιο κοντά στον Θεό καί τήν αιώνια ζωή. Γιά νά δεχθούμε όμως άληθινά έναν άδελφό, μήν ξεχνάτε αυτό στην εποχή τους. Τονίζεται με τήν έκφραση αύτή ή άκραία ένταση μέ τήν όποια πρέπει νά ζει ό μοναχός έν αναμονή τής έλεύσεως τής Παρουσίας τού Κυρίου, ζωή μέ ένθουσιασμό, έμπνευση γιά πνευματική άσκηση, αύταπάρνηση, έργα άγάπης, θυσίας κλπ πού πολλές φορές έπαναλαμβάνω έδώ και μερικά χρόνια: ό καθένας άπό σάς οφείλει να προσεύχεται για όλα τα μέλη καί για τό σύνολο τής άδελφότητός μας. Ό καθένας άπό σάς οφείλει νά άγωνίζεται γι’ αύτή την ένότητα έν τώ πνεύματι. Πρέπει νά είμαστε ένωμένοι σάν μιά οικογένεια, όπως τά τέκνα τού Χριστού πού κοινωνούν άπό τό ίδιο Ποτήριο καί τό ’Ίδιο Σώμα τού Χριστού. Καί νά γνωρίζετε καλά ότι μέσα στη μικρή μας άδελφότητα πρέπει νά φθάσουμε στήν ύπέρβαση τής συνέπειας τής πτώσεως, πού είναι ό θάνατος καί έκφράζεται ώς έγωισμός στή συμπεριφορά τών άνθρώπων. Πρέπει νά άγωνιζόμαστε έναντίον αυτού τού έγωισμοΰ. Έχοντας ώς πατέρα τον μακάριο Γέροντα Σιλουανό, οφείλουμε νά είμαστε πραγματικά μιά μικρή οικογένεια αυτού τού μεγάλου δούλου τού Θεού.

Ὁ προδότης Ἰούδας

Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΙΟΥΔΑΣ

 

Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΙΟΥΔΑΣ

Επιστολή του Αγίου Νικολάου Αχρίδος στον σιδερά Ραντοσάββα Ι., για τον προδότη Ιούδα

Ρωτάς: «Θα συγχωρηθεί, άραγε, στον Ιούδα η αμαρτία της προδοσίας του Διδασκάλου και Κυρίου του Ιησού Χριστού;». Δεν γνωρίζω για ποιό λόγο σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Για μας αποτελεί τη μεγαλύτερη μέριμνα αυτό, το να μην προδώσουμε εμείς τον Χριστό με τις ανομίες μας.

Και ακόμα πιο σημαντικό• το πως να σώσουμε τις ψυχές μας. Γιατί δες, το ρολόι της ζωής μας μετράει γοργά τις μέρες και τις ώρες υπενθυμίζοντας μας την επικείμενη έξοδο από τούτο τον κόσμο. Όλοι εμείς θα βρεθούμε ενώπιον του αιώνιου Κριτή, ο Οποίος θα εκφέρει τη δίκαιη Κρίση Του για όλα εκείνα πού πράξαμε στη ζωή μας, ενώπιον όλων των ουρανίων ανθρώπων.

Όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν σε δίκη, σκέφτεται ο καθένας τα δικά του αμαρτήματα και τις αδικίες και το πως θα δικαιολογήσει τον εαυτό του ενώπιον του δικαστού. Κανείς δεν έχει το χρόνο και την επιθυμία να σκεφτεί για τις αμαρτίες των άλλων, μήτε και να μπει στα μυστικά του νου του δικαστή πού θα κρίνει. Ποιός γνωρίζει το πως γ κρίνει ὁ αιώνιος Κριτής εμένα και εσένα; Σίγουρο ναι μονάχα ένα, ότι θα μας κρίνει κατά το δίκαιο και όχι άδικα, ενώ εμείς θα θέλαμε περισσότερο να μας κρίνει όχι κατά το δίκαιο αλλά με έλεος. Μάταια όμως. Εκείνος υποσχέθηκε να κρίνει δίκαια.

Ἅγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος καί Εἰρήνη: Οἱ νεοφανεῖς καί ἔνδοξοι Νεομάρτυρες

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού 

Ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα προσκυνήματα στήν χώρα μας εἶναι καί αὐτό της Θέρμης Μυτιλήνης, ὅπου τιμῶνται τρεῖς νεοφανεῖς Μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ἅγιοι Ραφαηλ, Νικόλαος καί Εἰρήνη. Ἐκεῖ στήν περίφημη Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Ραφαήλ, βρέθηκαν, ὕστερα ἀπό θαυμαστά γεγονότα, τά ἱερά τους λείψανα, ὅπου καί φυλάσσονται, ἁγιάζοντας τούς πολυάριθμους προσκυνητές.Πρόκειται γιά ἔνδοξους Νεομάρτυρες, οἱ ὁποῖοι μαρτύρησαν ἀμέσως σχεδόν μετά τήν πτώση τῆς Κωνσταντινουπόλεως στούς Τούρκους. Ἐλάχιστα πράγματα γνωρίζουμε γιά τούς βίους τους. 

Ο Ραφαήλ καταγόταν ἀπό τό χωριό Μυλοί της Ἰθάκης, ὅπου γεννήθηκε τό ἔτος 1410. Τό βαπτιστικό του ὄνομα ἤταν Γεωργιος καί τό ἐπώνυμο του Λάσκαρης η Λακαριδης. Ὁ πατέρας ὀνομαζόταν Διονυσιος. Κατατάχτηκε στόν βυζαντινό στρατό, ὅπου ἀποφάσισε νά κάνει καριέρα στρατιωτικοῦ. Ἔφτασε μάλιστα καί σέ μεγάλο ἀξίωμα. Ὅμως ἡ γνωριμία του μέ...

κάποιον ἅγιο ἀσκητή, ὀνόματι Ιωαννη, τόν μύησε στήν πνευματική ζωή καί στήν κατά Χριστόν βιωτή. 

 

Κάποια Χριστούγεννα ὁ ἅγιος ἀσκητής γέροντας εἶχε πάει στό στρατόπεδο νά λειτουργήσει, νά κηρύξει καί νά ἐξομολογήσει τούς στρατιῶτες, ὁ Γεώργιος, τριανταπέντε χρονῶν τότε, ἐνθουσιάστηκε ἀπό τά λόγια τοῦ γέροντα καί πῆρε τήν ἀπόφαση νά ἐγκαταλείψει τή στρατιωτική καριέρα καί νά ἀφοσιωθεῖ στήν Ἐκκλησία. Μάλιστα λίγες ἡμέρες μετά, κατά τήν ἑορτή τῶν Θεοφανείων, ὅταν ὁ γέροντας εἶχε ἐπισκεφτεῖ καί πάλι τό στρατόπεδο, ἀποχαιρέτησε τούς συναδέλφους του καί ἀκολούθησε τόν μοναχό. Ἀποφάσισε νά γίνει μοναχός καί ἔλαβε τό ὄνομα Ραφαήλ. Ἦρθε στήν Ἀθήνα, ὅπου ἡ ἐπιθυμία τοῦ πραγματοποιήθηκε καί μάλιστα τοῦ προτάθηκε νά χειροτονηθεῖ πρεσβύτερος. Ἀργότερα τοῦ ἀπονεμήθηκε καί τό ὀφίκιο τοῦ ἀρχιμανδρίτη. 

 

Ἁγία Πρόκλα. Ἡ σύζυγος τοῦ Πόντιου Πιλάτου

ΑΓΙΑ ΠΡΟΚΛΑ,

Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ

Βασίλειος Γ. Βοξάκης,Θεολόγος καθηγητής

          Κάθε Μεγάλη Πέμπτη βράδυ στην Ακολουθία των Παθών όλοι οι Ορθόδοξοι πιστοί ακούμε το Ε΄ Ευαγγελικό ανάγνωσμα, περικοπή ειλημμένη εκ του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, να μας διηγείται τη δίκη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Σε αντίθεση όμως με τον αναφερόμενο σε αυτό Πιλάτο, ο οποίος είναι πασίγνωστος και έχει καταστεί το σύμβολο του άδικου, δειλού και ιδιοτελούς κριτού, η Αγία Πρόκλα είναι ελάχιστα γνωστή στους Χριστιανούς. Ίσως ο σημαντικότερος λόγος γι' αυτό είναι ότι αναφέρεται στην ευαγγελική διήγηση ανώνυμα, έτσι ώστε λίγοι να γνωρίζουν ότι η γυναίκα του Πιλάτου που είδε το όνειρο για τον δικαζόμενο Χριστό και η Αγία Πρόκλα είναι το ίδιο πρόσωπο.

Ο βίος της Αγίας Πρόκλας έως το 33 μ.Χ.

            Με πυκνό πέπλο λήθης έχει καλύψει ο πανδαμάτορας χρόνος πολλά σημεία του βίου της Αγίας. Η μόνη αναφορά της Καινής Διαθήκης σε αυτήν βρίσκεται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Μτθ. 27,19), όπου αναφέρεται ως «η γυνή αυτού» (δηλαδή του Πιλάτου) χωρίς να καταγράφεται το όνομά της. Ποιο ήταν λοιπόν το όνομά της; Ποιοι οι γονείς της, η καταγωγή της και τι γνωρίζουμε για την οικογένειά της;

            Στο απόκρυφο «ευαγγέλιο του Νικοδήμου», που ανάγεται κατά την πιθανότερη εκδοχή στις αρχές του 4ου αιώνα, της αποδίδεται το όνομα Πρόκουλα¹. Όντως είναι ιστορικά μεμαρτυρημένο ότι υπήρχε στη Λατινική γλώσσα γυναικείο όνομα Procula², το οποίο ελληνοποιούμενο γίνεται Πρόκλα. Όπως όλα τα απόκρυφα κείμενα, έτσι και το«ευαγγέλιο του Νικοδήμου», αποτελούν βιβλία εκτός του Κανόνα της Αγίας Γραφής, διότι στερούνται της θεοπνευστίας των Κανονικών της βιβλίων. Το μεγαλύτερο ποσοστό από τα απόκρυφα αυτά κείμενα αποτελούν μία κατηγορία  βιβλίων, που είναι εντελώς απόβλητα και γεμάτα με πλάνες, αφού αποτελούν προϊόν αιρετικών ομάδων, όπως «των Γνωστικών, των Εβιωνιτών, των Μανιχαίων, των Ναζαρινών» και απέβλεπαν «προς διάδοσιν διά τούτων των πελανημένων των δοξασιών» ³. Παράλληλα όμως με τα προαναφερθέντα υπάρχουν και εκείνα που προσπαθούν να συμπληρώσουν τα κενά των γνησίων βιβλίων της Καινής Διαθήκης, αλλά με μυθιστορηματικό τρόπο στο μεγαλύτερο μέρος της εκτάσεώς τους. Όμως ταυτόχρονα «ανταποκρίνονται εις το ευσεβές φρόνημα των ανθρώπων του λαού και προέρχονται συνήθως από την γραφίδα ορθοδόξων»⁴ αντλώντας σε κάποια σημεία τους και από «την προφορικήν παράδοσιν»⁵ της Εκκλησίας. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό να διασώζεται το αυθεντικό όνομα της συζύγου του Πιλάτου, που από στόμα σε στόμα διαδιδόταν ως προφορική παράδοση μεταξύ των Χριστιανών, έως ότου καταγράφηκε από τον άγνωστο συντάκτη του απόκρυφου «ευαγγελίου του Νικοδήμου»⁶. Με το ελληνοποιημένο όνομα Πρόκλα αναφέρεται στην «Επιστολή του Ηρώδη προς Πιλάτον»,καθώς και στην «Επιστολή του Πιλάτου προς Ηρώδην»⁷, που αποτελούν επίσης κείμενα που εντάσσονται στα απόκρυφα⁸. Μία παραλλαγή του ονόματος αυτού, και συγκεκριμέναAbroqla, καταγράφεται στο «μαρτύριον Πιλάτου», απόκρυφο επίσης κείμενο, που διασώζεται σε αιθιοπική και αραβική μετάφραση⁹. Σε κάποια απόκρυφα πριν από το όνομα Πρόκλα προστίθεται και το όνομα Κλαυδία.

Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων:Κατήχηση ΙΔ ( οἱ ἐκπληρωμένες προφητεῖες γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Μέρος τέταρτο

Αγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ιεροσολύμων

ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄(:οι εκπληρωμένες προφητείες για την Ανάσταση του Κυρίου)

[ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ]

ΙΘ´ . Τρομοκρατήθηκε ο θάνατος, βλέποντας ένα νεκρό, που δεν έμοιαζε καθόλου στους άλλους νεκρούς, να έχει κατεβεί στον άδη και να μην είναι δεμένος με τα δεσμά με τα οποία ήταν δεμένοι όσοι βρίσκονταν εκεί. Για ποιο λόγο, θυρωροί του άδη, μόλις τον είδατε ζαρώσατε από το φόβο σας; [πρβλ. Ιώβ 38, 17: «ἀνοίγονταί δέ σοι φόβῳ πύλαι θανάτου, πυλωροὶ δὲ ᾅδου ἰδόντες σε ἔπτηξαν;(:Ανοίγονται ενώπιόν σου, Ιώβ, όπως συμβαίνει με Εμένα, με φόβο οι κατάκλειστες πύλες της περιοχής, όπου κυριαρχεί ο θάνατος, ενώ οι θυρωροί του άδη, όταν σε είδαν, όπως είδαν Εμένα, τρόμαξαν και ζάρωσαν από τον φόβο τους;)»].

    Τι φόβος ασυνήθιστος είναι αυτός που σας κυρίεψε; Έφυγε ο θάνατος και με τη φυγή του καταντροπιάστηκε για τη δειλία του. Έτρεχαν κοντά στον Κύριο οι άγιοι Προφήτες και ο Μωυσής ο νομοθέτης, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Δαβίδ, ο Σαμουήλ και ο Ησαΐας, καθώς και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο οποίος έδωσε κατά την επίγεια ζωή του μαρτυρία σε όλους γι᾿ Αυτόν και είπε:« σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν;(:’’Εσύ είσαι ο Μεσσίας, που ασφαλώς από ώρα σε ώρα πρόκειται να έλθει στον κόσμο, ή πρέπει να περιμένουμε άλλον;’’. Και έκανε την ερώτηση αυτή ο Ιωάννης για να στηριχθούν με την απάντησή του οι κλονισμένοι μαθητές του στην πίστη προς τον Χριστό)» [Ματθ. 11, 3].

     Λυτρώθηκαν όλοι οι δίκαιοι που τους είχε καταπιεί ο θάνατος· διότι έπρεπε Αυτός που προφητεύθηκε και κηρύχτηκε Βασιλιάς του ουρανού και της γης από τους δικαίους αυτούς και τους Προφήτες, Αυτός να γίνει και ο Λυτρωτής όλων αυτών των καλών και πιστών κηρύκων Του. Έπειτα καθένας από τους δικαίους εκείνους έλεγε: «ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; ποῦ σου, ᾅδη, τὸ νῖκος;(:Πού είναι, θάνατε, η νίκη σου; Πού είναι, άδη, το κεντρί σου;)» [Α´ Κορ. 15, 55]. Μας λύτρωσε λοιπόν Αυτός, που νικώντας εσένα χάρισε τη νίκη και σε όλους εμάς.

Κ´ . Ο προφήτης Ιωνάς όταν προσευχόταν και έλεγε μέσα από την κοιλιά του κήτους: «Ἐβόησα ἐν θλίψει μου πρὸς Κύριον τὸν Θεόν μου, καὶ εἰσήκουσέ μου· ἐκ κοιλίας ᾅδου κραυγῆς μου ἤκουσας φωνῆς μου (:ικέτεψα τον Κύριο τον Θεό μου στη θλίψη μου και με εισάκουσε· και μέσα από την κοιλιά του άδη άκουσες τη φωνή μου)» [Ιων. 2, 3], λειτουργούσε σαν προτύπωση προφητική του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού. Και είναι βέβαιο ότι αυτά τα έλεγε βρισκόμενος μέσα στην κοιλιά του κήτους. Αλλά, ενώ βρισκόταν μέσα εκεί, λέει ότι βρίσκεται μέσα στον άδη. Ακριβώς γιατί προτύπωνε τον Χριστό που επρόκειτο να κατεβεί στον άδη.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 22-4-2019 ἕως 24-4-2019

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!

Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 22-4-2019 ἕως 24-4-2019.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (1339)

• ▼  Απριλίου (304)
  • ▼  24 Απρ (9)
    • 31. Πῶς διακρίνουμε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἀπό τό τοῦ ...
    • Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραβολή τῶν Δέκα Παρθ...
    • Μερικοί στέκονταν δεξιά καί ἄλλοι ἀριστερά Του, ὅπ...
    • Μή φοβάσαι. Ἐγώ σέ προστατεύω.
    • Ἅγιος Μακάριος ἀρχιεπίσκοπος Κορίνθου, ὁ Νοταράς
    • Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν πονηρή ἐρώτηση τῶν Φαρ...
    • Ἁγίου Νιλολάου Ἀχρίδος. Ἡ μεγάλη ὀδύνη
    • Τό κάθισμα τῆς Παναγίας.!
    • Περισυλλογή Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

Ἡ σύγχρονη ἐπιβίωση τῶν παγανιστικῶν ἐθίμων τῆς Πρωτομαγιᾶς

                   

     

 Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

            ΤΩΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΩΝ ΕΘΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

     Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου, η οποία είναι μέρα αργίας (η Πρωτομαγιά, για το εργατικό κίνημα είναι απεργία) για πολλές χώρες του κόσμου. Ο εορτασμός όμως της Πρωτομαγιάς, έχει τις ρίζες του στις παγανιστικές εορτές του παρελθόντος. Πολλά από τα αρχαία ειδωλολατρικά έθιμα όμως, όπως θα δούμε παρακάτω, έχουν επιβιώσει μέχρι και σήμερα.

      Για πολλές προ-χριστιανικές παγανιστικές κοινωνίες της Ευρώπης η Πρωτομαγιά εορταζόταν ως η πρώτη ημέρα του καλοκαιριού. Έτσι το Θερινό Ηλιοστάσιο στις 21 Ιουνίου συνέπιπτε με τη μέση του καλοκαιριού.  Η σημασία της ημέρας της Πρωτομαγιάς για τους αρχαίους λαούς οφείλεται στο γεγονός πως ημερολογιακά (για το βόρειο ημισφαίριο) η πρώτη ημέρα του Μαΐου βρίσκεται ανάμεσα στην Εαρινή Ισημερία και το θερινό ηλιοστάσιο, τοποθετείται δηλαδή στην αρχή της άνοιξης.

    Οι πρώτοι εορτασμοί της Πρωτομαγιάς ξεκίνησαν στην προ-χριστιανική Ευρώπη με γιορτές όπως το κέλτικο Μπελτέιν(βλ. παρακάτω) και την εωσφορική γιορτή της Νύχτας του Walpurgis στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Walpurgis Νύχτα (Walpurgisnacht) είναι ένα παραδοσιακό πανηγύρι την άνοιξη στις 30 Απριλίου ή την 1η Μαΐου και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Ο εορτασμός της συνδέεται με χορό και με φωτιές . Το Φεστιβάλ Beltaine (είναι το αγγλικοποιημένο όνομα της Gaelic πρωτομαγιάς), που ονομάζεται και είναι γνωστή ως “Βαλπουργιανή Νύχτα”. Αυτή είναι η σημαντικότερη ημέρα στο ημερολόγιό των Δρυίδων μαγισσών, ενώ η 1η Μαΐου είναι η δεύτερη πιο ιερή γιορτή των Illuminati. Απαιτούνται ανθρωποθυσίες, συναισθηματικά και σωματικά. Δεδομένου ότι ο εορτασμός ξεκινά επίσημα το βράδυ πριν το Beltaine, η παράδοση έχει αναπτυχθεί μεταξύ των αποκρυφιστών να γιορτάζουν το Beltaine ως τελετή 2 ημερών. Αυτή η παράδοση ήταν αρκετά ισχυρή ώστε ο Αδόλφος Χίτλερ αποφάσισε να αυτοκτονήσει  στις 30 Απριλίου στις 3:30 μ.μ. δημιουργώντας έτσι ένα «333» για να τοποθετηθεί την θυσία-αυτοκτονία του εντός του χρονικού πλαισίου του Beltaine.

    Η γιορτή της Βαλπούργης μπλέχτηκε με τα τοπικά εορταστικά έθιμα της παραμονής της πρωτομαγιάς και έτσι η γερμανική Walpurgisnacht (αγγλικά Walpurgis Night), η βαλπούργεια ή βαλπούργια νύχτα όπως έγινε στα ελληνικά, περιγράφει ειδικότερα τις τελετές μαγισσών που μαζεύονται σε βουνό να γιορτάσουν την άνοιξη (που στο βορρά έρχεται με κάποια καθυστέρηση). Μια τέτοια νύχτα περιγράφει και ο Γκαίτε στον Φάουστ σκηνή που αξιοποιεί βέβαια ο Γκουνό. Γενικότερα οι βαλπούργιες νύχτες περιγράφουν οργιαστικές τελετές και νύχτες οργίων. (Βαλπούργεια στα λεξικά του Σταματάκου, του Δημητράκου και το ΛΝΕΓ, βαλπουργεία στην καθαρεύουσα, βαλπουργία στον Δρανδάκη, τελικά το βαλπούργια φαίνεται να επικρατεί)

    Για τους αρχαίους Έλληνες η Πρωτομαγιά ήταν μέρα της αναγέννησης της φύσης, της ζωής και του έρωτα αλλά και ημέρα ανάστασης των νεκρών. Επίσης θεωρούνταν και ημέρα της μαχητικότητας, της μαγείας και του πολέμου.

     Εορταζόταν με έντονες εορτές όπως η έξοδος των ανθρώπων στην ύπαιθρο με συνοδεία χορών και τραγουδιών και το μάζεμα λουλουδιών για να πλεχτούν στεφάνια. Κατά την ημέρα εκείνη έβγαινε η βασίλισσα του Μαΐου και στα δρώμενα της ημέρας περιλαμβανόταν μια λατρευτική πομπή προς τιμήν του Ηλίου και των Ωρών (: Εποχών). Στην πομπή περιφερόταν ένα πράσινο κλαδί που μόλις είχε πετάξει φύλλα. Το τύλιγαν με ταινίες και πάνω του κρεμούσαν σύκα, διάφορα ψωμάκια και μικρά φλασκιά γεμάτα κρασί, λάδι και μέλι.

Ἡ θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας ''Ἴλγιν Τσερνιγκώβ (16 Ἀπριλίου)

 

Αυτή η εικόνα της Παναγίας αγιογραφήθηκε το 1658 από τον εικονογράφο Γρηγόριο Ντουμπένσκι ο οποίος αργότερα εκάρη μοναχό με το όνομα Γεννάδιος
Το 1662,η εικόνα δάκρυζε για οχτώ ημέρες (16-24 Απριλίου)

Σεσωσμένοι....

 

Ὁ Χριστός δέν ἀποσύρει ἀπό τόν κόσμο τούς «σεσωσμένους», ἀλλά μαζί μέ αὐτούς καί δι’αὐτῶν σώζει τόν ἴδιο τόν κόσμο. «Θά σωθεῖ ἐκεῖνος πού σώζει τούς ἄλλους...»