Σελίδες

Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 19-5-2019 ἕως 21-5-2019.


Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!
Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .


Λαμβάνετε ατό τό μήνυμα ς νημέρωση πό τό στολόγιο 
http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 19-5-2019 ἕως 21-5-2019.


Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (1665)

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ:Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς Τυφλοῦ.Μέρος Πρῶτο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω.19,1-38]

                           Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
                 ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ

 [Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.9,1-2]

  «Κα παράγων εδεν νθρωπον τυφλν κ γενετς. κα ρώτησαν ατν ο μαθητα ατο λέγοντες· αββί, τίς μαρτεν, οτος ο γονες ατο, να τυφλς γεννηθ;(: Καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε οι μαθητές Του Τον ρώτησαν: ‘’Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;’’)»[Ιω.9,1].
    Επειδή ο Κύριος είναι πάρα πολύ φιλάνθρωπος και φροντίζει για τη σωτηρία μας και επειδή θέλει να κλείσει τα στόματα των αχαρίστων, δεν παραλείπει να κάνει τίποτε από αυτά που έπρεπε να κάνει, και αν ακόμη κανένας δεν έδινε προσοχή. Αυτά λοιπόν γνωρίζοντας καλά και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε: «πως ν δικαιωθς ν τος λόγοις σου, κα νικήσς ν τ κρίνεσθαί σε (:για να φανεί έτσι πόσο δίκιο είχες στις καταδικαστικές Σου αποφάσεις σε βάρος μου και να εξέλθεις έτσι νικητής, όταν ασεβείς και μωροί θελήσουν να Σε επικρίνουν)»[Ψαλμ.50,6].
   Για τον λόγο λοιπόν αυτόν, επειδή δεν δέχθηκαν το υψηλό νόημα των λόγων Του, αλλά Τον αποκάλεσαν ακόμη και δαιμονισμένο και επιχειρούσαν να Τον φονεύσουν, αφού εξήλθε από τον ναό, θεραπεύει τον τυφλό, επιτυγχάνοντας έτσι και να καταπραΰνει την οργή τους με την απουσία Του, και με την πραγματοποίηση του θαύματος να μετριάσει τη σκληρότητα και την ασπλαχνία τους και ταυτόχρονα επίσης να κάνει πιστευτούς τους λόγους Του· και το θαύμα που επιτελεί δεν είναι τυχαίο, αλλά τότε συμβαίνει για πρώτη φορά: «κ το αἰῶνος(:Από τότε που έγινε ο κόσμος)»,λέγει,« οκ κούσθη τι νοιξέ τις φθαλμος τυφλο γεγεννημένου (:δεν ακούστηκε ποτέ να έχει θεραπεύσει κανείς μάτια ανθρώπου που να έχει γεννηθεί τυφλός· πρώτη φορά έγινε τέτοιο θαύμα, και Αυτός που το έκανε πρέπει να έχει θεϊκή αποστολή)»[:Ιω.9,32]· διότι τυφλού ίσως άνοιξε κάποιος ως τότε τους οφθαλμούς, αλλά τυφλού εκ γενετής, όχι ακόμη.
      Και ότι βγαίνοντας από το ιερό, ήλθε επίτηδες για αυτό το έργο, να κάνει δηλαδή το θαύμα, είναι φανερό από το εξής: δηλαδή ο Ίδιος είδε τον τυφλό, δεν προσήλθε σε Αυτόν ο τυφλός· και με τόσο μεγάλη επιμέλεια ανέβλεψε ο άνθρωπος αυτός, ώστε και στους μαθητές να προκαλέσει βαθιά αίσθηση. Για τον λόγο αυτό, δηλαδή βλέποντας τον Διδάσκαλό τους να λαμβάνει φροντίδα για τον τυφλό με μεγάλη προσοχή, οι μαθητές Του προέβησαν και στην επόμενη ερώτηση: «αββί, τίς μαρτεν, οτος ο γονες ατο, να τυφλς γεννηθ;(:Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;)». Εσφαλμένη είναι η ερώτηση· διότι πώς θα διέπραττε αμαρτίες, πριν γεννηθεί; Πώς λοιπόν, εάν οι γονείς του αμάρταναν, ήταν δυνατόν εκείνος να τιμωρηθεί;

Kωνσταντῖνος Σακελλαρίου. Ἀπό τόν ἀθεϊσμό στόν Χριστό

Κων/νος Σακελλαρίου .ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ.

Ό ιατρός Κων/νος Σακελλαρίου (1856-1916), γυιός Ιερέως, σπούδασε ιατρική στή Γαλλία όπου και έχασε τήν πίστη του. «Πολλές φορές κρατώντας τό περίστροφο στό χέρι, τό ακουμπούσε στό στήθος του ή στον κρόταφο, αλλά τό περίστροφο δέν εκπυρσοκροτούσε —σάν νά μήν ήθελε νά υπακούση. Εστρεφε τότε πρός τά έξω τό πιστόλι του και τότε εκπυρσοκροτούσε. Τό γεγονός αυτό του έκανε μεγάλη εντύπωσι, αν και δέν ήταν σέ θέσι νά εννοήση ότι αυτό ήταν επέμβασι της θείας Προνοίας. Θυμήθηκε, όμως, αμυδρά τή σεβάσμια μορφή του πατέρα του.
Και σέ άλλη περίπτωσι ο νεαρός γιατρός αποφάσισε νά θέση τέρμα στή ζωή του. Είχε πάει στό Παρίσι και ήταν καλοκαίρι.

Ἡ Μοναχή Θεοδώρα, ἡγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς στό Μπουτέστι τῆς Ρουμανίας, ἔχει μία ἐντυπωσιακή ἱστορία.


     Η Μοναχή Θεοδώρα, Ηγουμένη της Ιεράς Μονής στο Μπουτέστι της Ρουμανίας, έχει μια εντυπωσιακή ιστορία. 

Εργαζόταν ως δημοσιογράφος, τηλεοπτικός παραγωγός γνωστό πολύ γνωστή στην Ρουμανία και αποφάσισε να ακολουθήσει το κάλεσμα του Κυρίου και στράφηκε στο μοναχισμό.
Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα AS, η Μοναχή Θεοδώρα περιγράφει πως έκανε αυτό το μεγάλο βήμα προς το μοναχισμό, αν απολάμβανε μια ζωή με υψηλή κοινωνική θέση, αυξημένο εισόδημα και αναγνωρισιμότητα.
 
Κάποτε, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, γύριζε ένα ντοκιμαντέρ για τη μοναστική ζωή στη Ρουμανία, με αποτέλεσμα να επισκεφθεί όλα τα μοναστήρια της χώρας.

Μνήμη Ἁγίου Εὐγενίου Ροντιόνωφ, ὁ μάρτυρας ποὺ ἀρνήθηκε νὰ βγάλει τὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ νὰ γίνει μουσουλμάνος

Ὁ Νεομάρτυς Εὐγένιος Ροντιόνωφ (23/5/1996)

Τοῦ Κωνσταντίνου Ἀθ. Οἰκονόμου, δασκάλου

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ: Ὁ Νεομάρτυρας Εὐγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στὶς 23 Μαΐου 1977 στὸ χωριὸ Κουρίλοβο τοῦ Παντὸλσκ κοντὰ στὴ Μόσχα. Ἦταν τὸ μοναδικὸ παιδὶ τῆς οἰκογένειας καὶ βαπτίστηκε Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς κατὰ τὴν παιδική του ἡλικία. Ἡ μητέρα του ὀνομάζεται Λιουμπὸβ Βασίλιεβνα. Τὸ 1989 ἡ γιαγιὰ του πῆρε τὸν μικρὸ Εὐγένιο καὶ τὸν πῆγε στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ ἐξομολογηθεῖ γιὰ πρώτη φορὰ καὶ νὰ μεταλάβει τῶν ἀχράντων μυστηρίων. Ὁ ἱερέας πρόσεξε ὅτι τὸ παιδὶ δὲ φοροῦσε Σταυρὸ καὶ στὴ διάρκεια τῆς ἐξομολόγησης τοῦ φόρεσε ἕνα Σταυρό, τὸν ὁποῖο ὁ Εὐγένιος δὲν ἔβγαλε ποτὲ ἀπὸ πάνω του. Ἡ μητέρα του, ὅταν εἶδε ὅτι φοροῦσε Σταυρό, τὸν προέτρεψε νὰ τὸν βγάλει, διότι, ὅπως εἶπε, θὰ τὸν περιγελοῦσαν οἱ συμμαθητές του. Ὁ Εὐγένιος δὲν ἀπάντησε καὶ συνέχισε νὰ τον φορᾶ. Ὅταν τελείωσε τὶς σπουδὲς του τὸ 1994, ἐργάστηκε ὡς ἐπιπλοποιός.
ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ: Στὶς 25/6/1995 παρουσιάστηκε στὸ Στρατὸ καὶ στὶς 13/1/1996, τοποθετήθηκε στὰ συνοριακὰ φυλάκια Τσετσενίας-Ἰγκουερίνας. Ἕνα μήνα μετά, στὶς 13/2/1996, αἰχμαλωτίστηκε. Ἡ στρατιωτικὴ ὑπηρεσία ἔστειλε τέσσερις στρατιῶτες, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸν Εὐγένιο, νὰ κάνουν ἐλέγχους στὰ αὐτοκίνητα ποὺ διέρχονταν ἀπὸ ἕναν δρόμο. Δυστυχῶς, οἱ ἁρμόδιοι ἔστειλαν τοὺς στρατιῶτες χωρὶς νὰ ὑπάρχει σχετικὴ ὀργάνωση (δὲν ὑπῆρχε καν φωτισμὸς) καὶ καμιὰ ἀσφάλεια. Ἀπὸ τὸ δρόμο περνοῦσαν συχνὰ Τσετσένοι μεταφέροντας ὄπλα, αἰχμαλώτους καὶ ναρκωτικά. Τὴ νύχτα (3.00) ἐκείνη πέρασε ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ δρόμο ἕνα ἀσθενοφόρο.
Ὅταν οἱ στρατιῶτες τὸ σταμάτησαν γιὰ ἔλεγχο, ξαφνικὰ μέσα ἀπὸ αὐτὸ...
πετάχτηκαν δέκα πάνοπλοι Τσετσένοι. Ἀκολούθησε συμπλοκὴ καὶ οἱ Τσετσένοι συνέλαβαν καὶ τοὺς τέσσερις στρατιῶτες. Στὶς 4 π.μ. ὅταν ἦρθαν ἄλλοι στρατιῶτες γιὰ ἀλλαγὴ φρουρᾶς κατάλαβαν ἀμέσως τί εἶχε συμβεῖ. Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ἡ ὑπηρεσία τοῦ στρατοῦ ἐνημέρωσε τοὺς γονεῖς τῶν στρατιωτῶν γιὰ τὴν ἐξαφάνισή τους. Ἡ μητέρα τοῦ Εὐγένιου κατάλαβε ὅτι πρόκειται γιὰ αἰχμαλωσία, καὶ πῆγε μὲ κίνδυνο τῆς ζωῆς της στὴν πόλη Χαγκάλα τῆς Τσετσενίας, γιὰ νὰ βρεῖ τὸ παιδί της. Ἐκεῖ ἦρθε σὲ ἐπαφὴ μὲ ἀρχηγοὺς διαφόρων ἀντάρτικων ὁμάδων τῆς Τσετσενίας προσπαθώντας νὰ μάθειγια τὴν τύχη τοῦ Εὐγένιου

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ:Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν παραμονή τοῦ Παύλου καί τοῦ Σίλα στούς Φιλίππους τῆς Μακεδονίας. Μέρος Δεύτερο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Πράξ.16,11-34]

 Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΙΛΑ
               ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των εδαφίων Πράξ.16,24-40]

  «Κατ δ τ μεσονύκτιον Παλος κα Σίλας προσευχόμενοι μνουν τν Θεόν· πηκροντο δ ατν ο δέσμιοι  φνω δ σεισμς γένετο μέγας, στε σαλευθναι τ θεμέλια το δεσμωτηρίου, νεχθησάν τε παραχρμα α θύραι πσαι κα πάντων τ δεσμ νέθη ξυπνος δ γενόμενος δεσμοφύλαξ κα δν νεγμένας τς θύρας τς φυλακς, σπασάμενος μάχαιραν μελλεν αυτν ναιρεν, νομίζων κπεφευγέναι τος δεσμίους φώνησε δ φων μεγάλ Παλος λέγων· μηδν πράξς σεαυτ κακόν· παντες γάρ σμεν νθάδε (:Γύρω στα μεσάνυχτα ο Παύλος και ο Σίλας, σαν να μην τους είχε συμβεί τίποτε και σαν να μην αισθάνονταν κανένα πόνο, έψαλλαν ύμνους προς τον Θεό. Τους άκουγαν μάλιστα και οι άλλοι φυλακισμένοι. Και ξαφνικά έγινε τόσο μεγάλος σεισμός, ώστε σαλεύτηκαν τα θεμέλια της φυλακής· και άνοιξαν τη στιγμή εκείνη όλες οι θύρες, και λύθηκαν όλων των φυλακισμένων οι αλυσίδες, με τις οποίες ήταν δεμένοι. Στο μεταξύ ξύπνησε ο δεσμοφύλακας, και μόλις είδε ανοιχτές τις θύρες της φυλακής, τράβηξε το μαχαίρι του έτοιμος να αυτοκτονήσει, επειδή νόμιζε ότι είχαν δραπετεύσει οι φυλακισμένοι και συνεπώς θα του επιβαλλόταν η ποινή του θανάτου. Για να μη θιγεί η αξιοπρέπειά του λοιπόν, θεώρησε προτιμότερο να αυτοκτονήσει, παρά να θανατωθεί με το στίγμα της καταδίκης. Όμως ο Παύλος τού φώναξε με δυνατή φωνή: ‘’Μην κάνεις κανένα κακό στον εαυτό σου. Είμαστε όλοι εδώ. Δεν πρόκειται να σου ζητηθούν ευθύνες και να τιμωρηθείς’’[Πραξ.16,25-28].
    Τι θα μπορούσε να υπάρξει ισάξιο με τις ψυχές αυτές; Μαστιγώθηκαν, δέχθηκαν πολλά χτυπήματα, κινδύνεψαν μέχρι θανάτου, ήταν δεμένοι στο ξύλο και κλεισμένοι μέσα στην πιο βαθιά φυλακή, και όμως ούτε και έτσι μπορούσαν να ησυχάζουν, αλλά έμεναν ξάγρυπνοι όλοι την νύχτα προσευχόμενοι. Βλέπετε πόσο μεγάλο αγαθό είναι η θλίψη; Εμείς όμως ούτε, και ενώ είμαστε ξαπλωμένοι σε απαλά στρώματα,  δεν φοβόμαστε καθόλου, αλλά όλη την νύχτα κοιμόμαστε. Ίσως γι’ αυτό να ξαγρυπνούσαν ψάλλοντας όλη την νύχτα, επειδή βρισκόταν μέσα σε αυτές τις δυσκολίες. Δεν τους κυρίευσε η τυραννική εξουσία του ύπνου, δεν τους λύγισε ο ανυπόφορος πόνος, δεν τους οδήγησε σε απορία ο φόβος, αλλά ακριβώς αυτά τα ίδια ήταν εκείνα που τους προξενούσαν μεγαλύτερη διέγερση, και τους γέμιζαν από πολλή πνευματική ηδονή, επειδή τα έπασχαν για τον Χριστό.

Μία φορά φιλοξενεῖτο ἕνας παπάς στήν Μονή Σταυρονικήτα καί στόν ἑξάψαλμο 9 κατέβαζε τό στασίδι καί καθόταν!

 
Μια φορά φιλοξενείτο ένας παπάς στην Μονή Σταυρονικήτα και στον Εξάψαλμο 9 κατέβαζε το στασίδι και καθόταν! 

«Πάτερ, του λέω, Εξάψαλμο λένε». «Έτσι τον απολαμβάνω καλύτερα!», μου λέει». 
Τότε του φάνηκε παράξενο αυτό που του είπα για τον Εξάψαλμο. Και ήταν άλλοι Πατέρες γέροι και στέκονταν όρθιοι. Ακουμπούσαν λίγο στο στασίδι και δεν κουνιόνταν καθόλου. 
Άλλο να είναι κουρασμένος κανείς, να είναι άρρωστος, να τρέμουν τα πόδια του και να κάθεται – δεν θα τον κρεμάση ο Χριστός – και άλλο να νομίζη ότι αυτό είναι το καλύτερο και να λέη: «Καθιστός απολαμβάνω καλύτερα». Αυτό πώς να το δικαιολογήσης; Η πνευματική ζωή δεν είναι απόλαυση. Αν πονάς, κάθησε· ο Χριστός δεν είναι τύραννος. Και ο Αββάς Ισαάκ λέει: «Αν δεν μπορής όρθιος, κάθησε»10. Δεν λέει: «Αν μπορής, κάθησε»!

Ὁ διάβολος δέν ἀγαπᾶ κανέναν τόσο πολύ ὅσο ἕνα μεθυσμένο, γιατί κανείς δέν κάνει τόσο κακό ὅσο μεθυσμένος.




Ο διάβολος δεν αγαπά κανέναν τόσο πολύ όσο ένα μεθυσμένο, γιατί κανείς δεν  κάνει τόσο κακό όσο μεθυσμένος. Πετάξτε μακριά το κρασί, σαν ένα φίδι.
Ο μεθυσμένος είναι θλιβερά νεκρός:

Ὁ Θεός δέν ἀγαπάει τίς πολυτέλειες. Ὁ Χριστός ἦταν ἁπλός ἄνθρωπος...

Ο Θεός δεν αγαπάει τις πολυτέλειες. Ο Χριστός ήταν απλός Άνθρωπος. Φορούσε ένα χιτώνα, που Του είχε πλέξει η Παναγία. Κι όποτε σκιζόταν, τον έραβε η Ίδια! Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός.

 https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/05/blog-post_220.html
 

30 Μαΐου. Ἰσαακίου ὁσίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῶν Δαλμάτων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Πέμ. ε´ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιδ´ 20-ιε´ 14).
Πραξ. 14,20       κυκλωσάντων δὲ αὐτὸν τῶν μαθητῶν ἀναστὰς εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ τῇ ἐπαύριον ἐξῆλθε σὺν τῷ Βαρνάβᾳ εἰς Δέρβην. 
Πραξ. 14,20             Οταν δε οι Χριστιανοί περιεκύκλωσαν με πόνον αυτόν, δια να τον κηδεύσουν, εσηκώθηκε ο Παύλος υγιής, με την δύναμιν του Θεού, και εισήλθε εις την πόλιν. Την επομένην δε έφυγε μαζή με τον Βαρνάβαν και ήλθε εις την Δερβην.