15. Συχνή Θεία Κοινωνία ἤ κατά διαστήματα ; Ἐρωταποκρίσεις Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου (Ἐρώτηση 7η), 26-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019
Γερόντισσα Μαριάμ (παράλυτη) ἐκ Λεμεσοῦ Κύπρου [† 18 Αὐγούστου 2004] Φῶς γιά τίς δικές μας δοκιμασίες. ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ . ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Γερόντισσα Μαριάμ (παράλυτη) εκ Λεμεσού Κύπρου [† 18 Αυγούστου 2004]
Φως για τις δικές μας δοκιμασίες
Αδελφή Μαριάμ
Όταν μνημονεύεις ένα δίκαιο οι λαοί σκιρτούν από εσωτερική χαρά και ελπίδα. Βρίσκουν σ’ αυτόν το στήριγμα στον προσωπικό τους αγώνα και κάτω από τη σκιά της δοκιμασίας του ξεκουράζονται, αναπνέουν, αναθάλλουν και προχωρούν. Μια ηρωίδα του πόνου είναι και η “αδελφή Μαριάμ” η γνωστή “Θεία Μαρούλα” από τη Λεμεσό.
Αυτά που θα αναφέρω προέρχονται από προσωπικές εμπειρίες και συνομιλίες μαζί της. Είναι αυτά που στριφογυρίζουν στο μυαλό μου από την μέρα της κηδείας της. Θεώρησα καλό να τα αποτυπώσω στο χαρτί γιατί με ωφελούν πάρα πολύ και δεν θέλω να τα ξεχάσω.
Στα δέκα χρόνια γνωριμίας μου με το “σύμβολο» της υπομονής, τη Θεία Μαρούλα, απεκόμισα πάρα πολλά, που θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο, εδώ θα περιγράφω ελάχιστα από αυτά που εντυπώθηκαν έντονα στη μνήμη μου.
Ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι του πόνου για 30 ολόκληρα χρόνια. Το σώμα της μαρτυρικό. Δεν είχε μέρος στο σώμα και στη ψυχή της που να μη μαρτύρησε.
Μας έλεγε:
Μπορώ να καταλάβω τον κάθε πόνο, γιατί πόνεσα με τον κάθε πόνο.
Η καρδιά της έγινε ευαίσθητη σαν μικρού παιδιού.
“Είσαστε όλοι παιδιά μου”, έλεγε. “Εγώ δεν ευλογήθηκα από το Θεό με παιδιά για να μπορώ να σας νοιώθω όλους παιδιά μου. Μια φορά προσπαθήσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδί και το παιδί αυτό δεν άντεξε να με βλέπει στο κρεβάτι και μας εγκατέλειψε. Δεν πειράζει όμως, το καταλαβαίνω. Είναι δύσκολη η κατάστασή μου. Πολλές φορές μάλιστα είπα στον άνδρα μου, τον Χριστάκη να με χωρίσει και να ξανανυμφευθεί, να ξαναφτιάξει την ζωή του. Αυτός, όμως, μου έλεγε: “Εγώ μια Μαρούλα αγάπησα και δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη”. (Κλαίει)
Τί θυσία πράγματι και για τους δύο. Η αγάπη τελικά υπερβαίνει όλο τον κόσμο και αυτοί οι δύο είχαν “αγάπη”. Ήταν πρότυπο ανδρογύνου. Όποτε πήγαινα στο σπίτι της συνειδητοποιούσα πόσο φτωχός από αγάπη ήμουν.
SPURGEON.Ἀπό τόν Ἀθεϊσμό στό Χριστό
SPURGEON
«Ή τεράστια αίθουσα, στήν οποία ο μεγάλος Ιεροκήρυκας του 19ου αί. κήρυττε σέ χιλιάδες ψυχές, δύο φορές καταστράφηκε από πυρκαγιά καί πάλι ξανακτίσθηκε πιό ευρύχωρη.
Όταν επρόκειτο νά μιλήση στήν καινούργια μεγάλη αίθουσα, μιά μέρα πρίν από τό κήρυγμα πήγε ό SPURGEON γιά νά δοκιμάση τήν ακουστική της. Στάθηκε σέ μιά γωνιά καί μέ δυνατή φωνή, επανέλαβε τρεις φορές αργά καί καθαρά, τά λόγια του Κυρίου στό Ιωάννη 3, 1 6.
"Τόσον ήγαπησεν ό Θεός τόν κόσμον, ώστε έδωκε τόν Υιόν Αυτού τόν Μονογενή, διά νά μή άπολεσθή πας ό πιστεύων εις Αύτόν, άλλά νά έχη ζωήν αιώνιον".
Ή άκουστική τής αιθούσης ήταν ικανοποιητική κι ό SPURGEON εύχαριστημένος άπομακρύνθηκε. Πέρασαν μέρες, βδομάδες. Μιά μέρα, ενώ ήταν στό γραφείο τής εκκλησίας, κάποιος κτύπησε τήν πόρτα. Ηταν ένας εργατικός άνθρωπος. Κι είχε νά πή μιά παράξενη ιστορία.
—Άνθρωπε τού Θεού, είπε. Θέλω νά μέ βοηθήσετε νά δώσω τήν καρδιά μου στόν Χριστό. Είμαι δυστυχισμένος. Καί θά είχα τώρα δώσει τέλος στή ζωή μου, αν τη στιγμή κατά τήν όποια ήμουν έτοιμος, πρίν μερικές μέρες, νά πηδήξω στό κενό από τίς σκαλωσιές του διπλανού κτιρίου πού κτίζεται, δέν μέ σταματούσε εκείνη η φωνή από τόν ούρανό.
Ἡ ΠΕΘ γιά τήν ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στά Ἀπολυτήρια
Ἀθήναι 24 Ιουνιου 2019
Ἀριθμ. Πρώτ. 38
Πρός:
Ἀξιότιμον κ. Κωνσταντῖνο Γαβρόγλου,
Ὑπουργό Παιδείας, Ἔρευνας & Θρησκευμάτων,
Ἀνδρέα Παπανδρέου 3715180 Μαρούσι
Ἀθήνα
ΚΟΙΝ.:
1) Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
2) Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμον καί ἅπαντές τούς Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
3) Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης Ὑπουργείου Παιδείας
Θέμα: Ἡ ὑποχρεωτική ἀναγραφή τοῦ Θρησκεύματος στά ὑπηρεσιακά σχολικά βιβλία, ἔντυπα καί στούς Ἀπολυτήριους τίτλους τῶν μαθητῶν/τριῶν.
Ἀξιότιμε κ. Ὑπουργέ,
Μετά ἀπό πολλές ἐπιστολές πού λάβαμε ἀπό Ἐκπαιδευτικούς τῆς Δευτεροβάθμιας ἀλλά καί τῆς Πρωτοβάθμιας Ἐκπαίδευσης, θά θέλαμε νά σᾶς παρακαλέσουμε γιά τά παρακάτω:
α) Στό ἄρθρο 11, πάρ. 1, ἀναφέρεται ὅτι στοιχεῖα πού καταχωρίζονται στό Ἀτομικό Δελτίο κατά τήν ἐγγραφή ἤ κατά τή διάρκεια φοίτησης τοῦ/τῆς μαθητή/τριάς εἶναι μεταξύ ἄλλων καί τό Θρήσκευμα.
β) Στό ἴδιο ἄρθρο 11 πάρ. 3, ἀναφέρεται ὅτι «στοιχεῖα πού δέν ἀναγράφονται στίς ταυτότητες ἤ στά πιστοποιητικά γέννησης δέν καταχωρίζονται στά ὑπηρεσιακά βιβλία καί ἔντυπα, ἐκτός ἄν δηλώνονται μέ ὑπεύθυνη δήλωση τοῦ ν. 1599/1986 (Ἅ' 75) τῶν γονέων ἤ τοῦ κηδεμόνα τοῦ/τῆς μαθητή/τριάς».
Ἀπό τά παραπάνω συνάγεται ὅτι:
Ἅγιος Παΐσιος: Ὅταν κανεὶς ἔχη εἰλικρίνεια χωρὶς διάκριση, μπορεῖ νὰ κάνη διπλὸ κακό...
Ὁ κόσμος πάει ἄσχημα σήμερα, γιατί ὅλοι λένε μεγάλες «ἀλήθειες», ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται ὅμως στὴν πραγματικότητα. Τὰ γλυκὰ λόγια καὶ οἱ μεγάλες ἀλήθειες ἔχουν ἀξία, όταν βγαίνουν από ἀληθινά στόματα, καὶ πιάνουν τόπο μόνο στοὺς καλοπροαίρετους ἀνθρώπους καὶ σ᾽ ἐκείνους ποὺ ἔχουν καθαρὸ νοῦ.
– Γέροντα, ὑπάρχει εἰλικρίνεια κοσμικὴ καὶ εἰλικρίνεια πνευματική;
– Ναί, βέβαια. Ἡ κοσμικὴ εἰλικρίνεια ἔχει ἀδιακρισία.
– Μιλάει δηλαδὴ κανεὶς εὐκαίρως-ἀκαίρως;
– Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτό· ἡ ἀλήθεια εἶναι ἀλήθεια· ἀλλά, ἂν πῆς καμμιὰ φορὰ τὴν ἀλήθεια χωρὶς διάκριση, αὐτὸ δὲν εἶναι ἀλήθεια. Π.χ. εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ τάδε εἶναι βλαμμένος. Ἂν πᾶς ὅμως νὰ τὸ πῆς αὐτό, δὲν ὠφελεῖς. Ἢ ἄλλος λέει: «Γιὰ νὰ εἶμαι εἰλικρινής, θὰ πάω νὰ ἁμαρτήσω στὴν πλατεία». Αὐτὸ δὲν εἶναι εἰλικρίνεια. Ὅποιος ἔχει πολλὴ...διάκριση, ἔχει ἀρχοντικὴ ἀγάπη, θυσία καὶ ταπείνωση, καὶ τὴν πικρὴ ἀκόμη ἀλήθεια τὴν λέει μὲ πολλὴ ἁπλότητα καὶ τὴν γλυκαίνει μὲ τήν καλωσύνη του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὠφελῆ πιὸ θετικὰ ἀπὸ τὰ γλυκὰ λόγια, ὅπως τὰ πικρὰ φάρμακα ὠφελοῦν περισσότερο ἀπὸ τὰ γλυκὰ σιρόπια.
Ἡ ἀλήθεια, ὅταν χρησιμοποιῆται χωρὶς διάκριση, μπορεῖ νὰ κάνη ἔγκλημα. Μερικοὶ ἐνεργοῦν ἐν ὀνόματι τῆς ἀληθείας καὶ ἐγκληματοῦν. Ὅταν κανεὶς ἔχη εἰλικρίνεια χωρὶς διάκριση, μπορεῖ νὰ κάνη διπλὸ κακό· πρῶτα στὸν ἑαυτό του καὶ ὕστερα στοὺς ἄλλους, γιατί αὐτὴ ἡ εἰλικρίνεια δὲν ἔχει σπλάχνα.
Ἄς μήν ἐπιτρέπουμε στόν νοῦ μας τή μελέτη πνευματικῶν βιβλίων πέραν αὐτῶν, πού ἔχουν συντάξει οἱ συγγραφεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας, γιά τούς ὁποίους ὑπάρχει σαφής ἐκκλησιαστική μαρτυρία ὅτι ἀποτελῦύν ὄργανα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
"Ας μην επιτρέπουμε στον νου μας τη μελέτη πνευματικών βιβλίων πέραν αυτώ που έχουν συντάξει οι συγγραφείς της Εκκλησίας μας, για τους οποίους υπάρχει σαφής εκκλησιαστική μαρτυρία ότι αποτελούν όργανα του Αγίου Πνεύματος.
Όποιος μελετά το έργο τους οπωσδήποτε κοινωνεί με το πνεύμα το Άγιο που οικούσε μέσα τους και μιλούσε με το στόμα τους.
Όποιος αντίθετα μελετά βιβλία αιρετικών- κι ας αποκαλούνταν άγιοι- κοινωνεί με το πνεύμα της πλάνης και δείχνοντας τον κρυφό εγωισμό του με την ανυπακοή του στην Εκκλησία πέφτει στα δίχτυα του πονηρού.
Τι να κάνουμε με την καρδιά μας;
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 10-6-2019 ἕως 12-6-2019.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Εἶπε μοναχός: Κάνεις προσευχή;
ΕΊΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. ΚΑΝΕΊΣ ΠΡΟΣΕΥΧΉ;
Κάνεις προσευχή τώρα θέλεις αύριο να δεις αποτέλεσμα...Μπορεί να γίνει κι αυτό..Αλλά όταν πιάσεις το κομποσκοίνι στο χέρι σου μην περιμένεις κι αμέσως τους καρπούς...Πολλοί πάνε στο άγιο Όρος μ’ ένα κομποσκοίνι στο χέρι και θέλουν να δουν το Θεό με μια αγρυπνία που θα κάνουν... Θέλουν να δουν το άκτιστο φως με μιας νύχτας προσευχή....
26 Ιουνίου. Δαυίδ ὁσίου τοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τετ. β´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. δ´ 13-25).
Ρωμ. 4,13 οὐ γὰρ διὰ νόμου ἡ ἐπαγγελία τῷ Ἀβραὰμ ἢ τῷ σπέρματι αὐτοῦ, τὸ κληρονόμον αὐτὸν εἶναι τοῦ κόσμου, ἀλλὰ διὰ δικαιοσύνης πίστεως.
Ρωμ. 4,13 Διότι η υπόσχεσις, που εδόθη στον Αβραάμ, ότι με την πνευματικήν βασιλείαν του κατά σάρκα απογόνος του Ιησού Χριστού, θα γίνη αυτός κληρονόμος του κόσμου, δεν του εδόθη δια μέσου κανενός νόμου, αλλά δια μέσου της δικαιώσεως, που έλαβε από την πίστιν.