131. Πῶς καί πότε πρέπει νά τρῶμε, Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Κ΄-ΚΑ΄, 29-6-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Τρίτη 2 Ιουλίου 2019
Κυριακή Β Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν κλήση τῶν πρώτων μαθητῶν
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ(Ματθ. 4, 18-22)
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός
των χωρίων Ματθ. 4,18-22]
«Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν
θάλασσαν τῆς
Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς,
Σίμωνα τὸν
λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφόν αὐτοῦ,
βάλλοντας ἀμφίβληστρον
εἰς τὴν
θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς.καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου
καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων.οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν
αὐτῷ(:ενώ λοιπόν περπατούσε κοντά στη θάλασσα της
Γαλιλαίας, είδε δυο αδελφούς· τον Σίμωνα, τον οποίο κατόπιν ονόμασε Πέτρο, και
τον Ανδρέα τον αδελφό του, οι οποίοι έριχναν δίχτυα στη θάλασσα, διότι ήταν
ψαράδες. Και τους λέει: ‘’Ακολουθήστε με και θα σας κάνω ικανούς να αλιεύετε
αντί για ψάρια ανθρώπους· αυτούς θα τους ελκύετε στη βασιλεία των ουρανών με τα
πνευματικά δίχτυα του κηρύγματος’’. Και αυτοί αμέσως άφησαν τα δίχτυά τους και
Τον ακολούθησαν)»[Ματθ.4,18-20].
(…) Βέβαια ο ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει ότι
διαφορετικά προσκλήθηκαν αυτοί από τον Κύριο. Επομένως, είναι φανερό ότι η
παραπάνω πρόσκληση που τους απηύθυνε ο Κύριος και που αναφέρει εδώ ο
ευαγγελιστής Ματθαίος είναι η δεύτερη στη
σειρά. Αυτό επίσης μπορεί να το διαπιστώσει κανείς από πολλά σημεία. Στο
ευαγγέλιο του Ιωάννη λοιπόν αναφέρεται ότι ο Ανδρέας και ο Πέτρος προσκλήθηκαν
για πρώτη φορά, προτού κλειστεί στη
φυλακή ο Ιωάννης ο Βαπτιστής[βλ. Ιω.1,35-36: «Τῇ ἐπαύριον
πάλιν εἱστήκει ὁ Ἰωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο, καὶ ἐμβλέψας τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντι
λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ.
καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο
μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν
τῷ Ἰησοῦ(:την άλλη μέρα ο
Ιωάννης στεκόταν πάλι στο συνηθισμένο μέρος που κήρυττε, και μαζί του ήταν και
δύο από τους μαθητές του. Και αφού παρατήρησε με ευλάβεια τον Ιησού, που τη
στιγμή εκείνη περπατούσε, είπε: “Αυτός είναι το Αρνίο που παρέδωσε ο Θεός
Πατέρας του να θυσιαστεί για χάρη μας”. Οι δύο μαθητές τον άκουσαν να το λέει
αυτό και ακολούθησαν τον Ιησού)»],ενώ εδώ στον Ευαγγελιστή
Ματθαίο αναφέρεται ότι προσκλήθηκαν μετά τη φυλάκιση του Ιωάννη του Βαπτιστή[Ματθ.
4,12: «Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης
παρεδόθη, ἀνεχώρησεν
εἰς τὴν
Γαλιλαίαν(:όταν άκουσε ο
Ιησούς ότι ο Ιωάννης παραδόθηκε στη φυλακή κατά διαταγή του βασιλιά Ηρώδη Αντύπα,
αναχώρησε από την Ιουδαία και πήγε στη Γαλιλαία)» -βλ. παραπάνω Ματθ. 4,18-19: «Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν
θάλασσαν τῆς
Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς,
Σίμωνα τὸν
λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφόν αὐτοῦ,
βάλλοντας ἀμφίβληστρον
εἰς τὴν
θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου
καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»].
Στίς 2 Ἰουλίου, τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν
Κοντάκιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Ἦχος δ'
Ἦχος δ'
Περιβολὴν πᾶσι πιστοῖς ἀφθαρσίας, θεοχαρίτωτε Ἁγνὴ ἐδωρήσω, τὴν ἱερὰν Ἐσθῆτά σου, μεθ' ἧς τὸ ἱερόν, σῶμά σου ἐσκέπασας, σκέπη θεία ἀνθρώπων· ἧσπερ τὴν κατάθεσιν, ἑορτάζομεν πόθῳ, καὶ ἐκβοῶντες κράζομεν πιστῶς· Χαῖρε Παρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα.
Ὁ Οἶκος
Τὴν καθαρὰν καὶ ἀληθῆ σκηνὴν τοῦ Θεοῦ Λόγου, τὴν ἔμψυχον νεφέλην, καὶ στάμνον τὴν τοῦ Μάννα, τὴν Θεοτόκον Μαριάμ, πάντες οἱ σωθέντες διὰ τοῦ τόκου αὐτῆς ἐν πίστει μακαρίσωμεν, καὶ τὴν σεπτήν, Ἐσθῆτα προσπτυξώμεθα, ᾗπερ τὸν Δεσπότην περισχοῦσα, ὡς βρέφος ἐβάστασε φορέσαντα σάρκα, δι' ἧσπερ τῶν βροτῶν ἡ φύσις ἐπήρθη πρὸς μετάρσιον ζωὴν καὶ βασιλείαν· ὅθεν γεγηθότες, κραυγάζομεν μεγαλοφώνως· Χαῖρε Παρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα.
Ἀπό τό Συναξάρι – Ὁ ἅγιος Παυλίνος ἐπίσκοπος Νόλης
22 Ιουνίου
Ο άγιος πατέρας μας Παυλίνος γεννήθηκε στο Μπορντώ περί το 353. Η οικογένειά του ανήκε στην ανώτερη ρωμαϊκή αριστοκρατία και κατείχε απέραντες εκτάσεις στην Γαλατία, την Καμπανία και την Ισπανία. Έλαβε υψηλή μόρφωση κοντά στον Αυσόνιο, τον μεγαλύτερο ρήτορα της εποχής του, και τόσο διακρίθηκε στην ποιητική τέχνη ώστε τιμάται ως ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της λατινικής Χριστιανοσύνης.
Μόλις ενηλικιώθηκε του ανατέθηκαν υψηλές πολιτικές θέσεις: έγινε μέλος της Συγκλήτου, έλαβε το αξίωμα του υπάτου και χρημάτισε μάλιστα διοικητής της Καμπανίας (380). Διαμένοντας ένα διάστημα στην Ισπανία για υποθέσεις του, νυμφεύθηκε εκεί την πλούσια αρχόντισσα Θηρασία, κατόπιν δε εγκαταστάθηκε στην Ακουϊτανία στα κτήματά του μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στην διαχείριση των υποθέσεών του και στις λογοτεχνικές δραστηριότητές του.
Η συνάντηση με τον άγιο Βικτρίκιο της Ρουέν (7 Αυγ.) και τον άγιο Μαρτίνο Τουρώνης (11 Νοεμ.), ο οποίος τον θεράπευσε από μία ασθένεια του ματιού, καθώς και το προσκύνημα στον τάφο του αγίου Φήλικος στη Νόλα της Καμπανίας, αλλά κυρίως η σωτήρια επιρροή του Δελφίνου, επισκόπου του Μπορντώ, συνέβαλαν να συνειδητοποιήσει τη ματαιότητα του κοσμικού βίου και να στραφεί προς τον Θεό. Βαπτίσθηκε στη Νόλα το 389 από τον Δελφίνο και άρχισε αμέσως να διάγει ασκητική πολιτεία και να απομακρύνεται από τα αγαθά τού κόσμου τούτου.
Ὁ ἅγιος Σάββας ὁ Σέρβος ἔγραψε δύο ἐπιστολές, μία γιά τόν (κεκοιμημένο) πατέρα του τόν Συμεών καί τήν ἄλλη γιά τόν ἀδερφό του τόν Στέφανο.
Ο Άγιος Σάββας ο Σέρβος έγραψε δύο επιστολές, μία για τον (κεκοιμημένο) πατέρα του τον Συμεών και την άλλη για τον αδερφό του τον Στέφανο.
Φαίνεται παράξενο να γράφει κάποιος επιστολή σε αποθανόν άτομο. Κι όμως, ο Σάββας το έκανε. Επειδή το φυσικό και το υπερφυσικό δεν είναι αυστηρά διαχωρισμένα στη συνείδηση του πιστού οραματιστή, όπως αυτό συμβαίνει σε εκείνους με λίγη πίστη. Στην ιστορία της εκκλησίας αναφέρονται μερικά τέτοια περιστατικά. Στο γράμμα προς τον Άγιο Συμεών ο Σάββας έλεγε:
«Ω, εσύ άγιε, καθώς έχεις εντολή από τον Θεό και ικεσία από εμάς, παράβλεψε τα αμαρτήματά μας και την ανυπακοή προς εσένα. Κάνε, λοιπόν, να αναβλύσει ξανά το άγιο μύρο από το σώμα σου στον τάφο όπως και προηγουμένως, για να χαρεί και να ανακουφισθεί ο λαός σου που τώρα βρίσκεται σε θλίψη»…
Τα γράμματα στάλθηκαν μ’ έναν χιλιανδαρινό αδελφό, τον σεβαστό ιερομόναχο Ιλαρίωνα. Όταν έφθασε μαζί με τους Σέρβους αγγελιοφόρους στη Σερβία, ο Ιλαρίωνας παρέδωσε το ένα γράμμα στον μεγάλο ζουπάνο και για το άλλο τους είπε ότι θα ανοιχθεί και θα αναγνωσθεί στη Στουντένιτσα.
Σ΄αυτό το Μοναστήρι ο Στέφανος συγκέντρωσε πολλούς αυλικούς του, υπουργούς και στρατηγούς, συνοδευόμενος από πλήθος λαού.
Ἡ νηστεία τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ «νηστεία» τοῦ παπισμοῦ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Ἐν Πειραιεῖ τὴ 26η Μαρτίου 2018
Ὁ δυτικὸς Χριστιανισμὸς ἀφότου ἀποκόπηκε ἀπὸ τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τὸν 11ο αἰώνα, ἀπώλεσε τὴν θεία Χάρη καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ κατοπινή του πορεία, μέχρι σήμερα, εἶναι μία ἐξελισσόμενη ἔκπτωση ἀπὸ τὴν αὐθεντικότητα. Δὲν εἶναι καθόλου ὑπερβολή, ἂν ποῦμε, ὅτι σχεδὸν τίποτε δὲν ἄφησε ἀναλλοίωτο ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση τῆς πρώτης χιλιετίας. Ἀρχίζοντας ἀπὸ τὴν παραχάραξη τοῦ τριαδολογικοῦ δόγματος, στὴ συνέχεια τοῦ χριστολογικοῦ, τοῦ σωτηριολογικοῦ, τοῦ ἐκκλησιολογικοῦ, ἔφτασε στὸ τέλος νὰ παραχαράξει καὶ αὐτὲς τὶς συνήθειες καὶ πρακτικές, ποὺ καθόρισε ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῶν Ἁγίων Συνόδων, τῶν ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων, γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ προκοπὴ τῶν πιστῶν.
Μία ἀπὸ τὶς πρακτικὲς ποὺ μετέβαλε ὁ δυτικὸς Χριστιανισμός, εἶναι καὶ ὁ θεσμὸς τῆς νηστείας. Παραμερίζοντας δεκάδες Ἱεροὺς Κανόνες καὶ λόγους ἁγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι καθορίζουν ἐπακριβῶς τὸ νόημα καὶ τὴν σημασία της, δημιούργησε ἕνα δικό του, αὐθαίρετο σύστημα νηστείας, τὸ ὁποῖο δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὴ νηστεία τῆς Ἐκκλησίας μας. Στὰ παρὰ πάνω συμπεράσματα ἀβίαστα καταλήγει κανείς, ὅταν...
διαβάσει κάποιο σχετικὰ πρόσφατο ἄρθρο ποὺ δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα τῶν ἐν Ἀθήναις παπικῶν «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» (ἀριθμ.φύλ. 28.2.2018), μὲ τίτλο: «Γιατί δὲν τρῶμε κρέας τὶς Παρασκευές». Σ’ αὐτὸ ὁ ἀρθρογράφος παρουσιάζει τὴν περὶ νηστείας παπικὴ διδασκαλία, ἡ ὁποία βεβαίως ἀφίσταται παρασάγγας ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ μόνο ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου φανερώνει περίτρανα αὐτὴ τὴν χαώδη ἀπόσταση, διότι, ὅπως θὰ δοῦμε, ἡ νηστεία τῶν παπικῶν ἀποκλείει μόνο τὸ κρέας καὶ ὄχι ἄλλα ἀρτύσιμα εἴδη διατροφῆς ὅπως τὰ γαλακτοκομικά, τὰ ψάρια, τὸ λάδι καὶ τὸ κρασί, καὶ ἐπὶ πλέον καθιερώνει μόνο μία ἡμέρα νηστείας, τὴν Παρασκευὴ καὶ ὄχι ἄλλες ἡμέρες!
διαβάσει κάποιο σχετικὰ πρόσφατο ἄρθρο ποὺ δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα τῶν ἐν Ἀθήναις παπικῶν «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» (ἀριθμ.φύλ. 28.2.2018), μὲ τίτλο: «Γιατί δὲν τρῶμε κρέας τὶς Παρασκευές». Σ’ αὐτὸ ὁ ἀρθρογράφος παρουσιάζει τὴν περὶ νηστείας παπικὴ διδασκαλία, ἡ ὁποία βεβαίως ἀφίσταται παρασάγγας ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καὶ μόνο ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου φανερώνει περίτρανα αὐτὴ τὴν χαώδη ἀπόσταση, διότι, ὅπως θὰ δοῦμε, ἡ νηστεία τῶν παπικῶν ἀποκλείει μόνο τὸ κρέας καὶ ὄχι ἄλλα ἀρτύσιμα εἴδη διατροφῆς ὅπως τὰ γαλακτοκομικά, τὰ ψάρια, τὸ λάδι καὶ τὸ κρασί, καὶ ἐπὶ πλέον καθιερώνει μόνο μία ἡμέρα νηστείας, τὴν Παρασκευὴ καὶ ὄχι ἄλλες ἡμέρες!
Γράφει: «Γιατί ἡ Ἐκκλησία ζητᾶ ἀπὸ τοὺς Καθολικοὺς νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὸ κρέας τὶς Παρασκευὲς (ὅπως καὶ τὴν Τετάρτη τῶν Τεφρῶν καὶ τὴν Μεγάλη Παρασκευή), ἀλλὰ δίνει τὸ ΟΚ γιὰ τοὺς Καθολικοὺς νὰ τρῶνε ψάρια;». Ἐδῶ ὁ ἀρθρογράφος δίνει ξεκάθαρα τὸ πλαίσιο τῆς νηστείας στὸν Παπισμό, ἡ ὁποία περιορίζεται στὴν ἀποχὴ μόνον τοῦ κρέατος τὶς Παρασκευὲς καὶ κάποιες ἄλλες δικές του ἑορτές.
Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς: «Ὁ διάβολος δέν μπορεῖ νά ἀναγκάσει κανέναν ἀπό μας νά ἁμαρτήσει»
Τι είναι οι ανθρώπινες νίκες; Τίποτε. Όλες οι ανθρώπινες νίκες, αν δεν νικούν τον θάνατο, είναι ήττες. Τι είναι όλες οι νίκες, τις οποίες πολλοί βασιλιάδες και ισχυροί αυτού του κόσμου, επέτυχαν και επιτυγχάνουν; Τι είναι οι ευρωπαϊκοί πόλεμοι: πρώτος, δεύτερος, τρίτος, δέκατος και πεντηκοστός; Τι είναι; Είναι ήττες, ήττα μετά την ήττα. Δεν είναι νίκες. Οι άνθρωποι σκοτώνουν, επενόησαν τον πόλεμο και τους φόνους σαν μέσο, για να νικήσουν το κακό σ’ αυτόν τον κόσμο.
Μόνο ὁ Θεός καί ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ μποροῦν νά νικήσουν τό κακό σέ αὐτόν τόν κόσμο. Μόνο ὁ Θεός καί ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ μποροῦν νά νικήσουν τόν δημιουργό κάθε κακοῦ καί κάθε ἁμαρτίας, τόν διάβολο. Ὁ Θεός ἔδωσε αὐτές τίς θεῖες δυνάμεις σέ κάθε ἕναν ἀπό ἐμᾶς, γιά νά νικᾶμε καί ἐμεῖς σάν λογικά ἀνθρώπινα ὄντα, σάν λογικά ὄντα τοῦ Θεοῦ, τό κακό· νά νικᾶμε τόν διάβολο μέ τήν δύναμι τοῦ Θεοῦ.
Ἰδού ἡ ἁγία νηστεία, ἰδού ἡ ἁγία προσευχή. Τί εἶναι αὐτές; Αὐτές εἶναι οἱ θεῖες δυνάμεις, τίς ὁποῖες ὁ Κύριος ἄφησε καί ἔδωσε στήν Ἐκκλησία Του, ὥστε ἐμεῖς, κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς, νά νικοῦμε τόν διάβολο ἐπιγράφοντας σέ ἐμᾶς τούς ἴδιους τήν νίκη, νά νικοῦμε γιά ἐμᾶς τούς ἴδιους. Νά νικοῦμε τήν ἁμαρτία ὄχι χάριν τοῦ ἄλλου, ἀλλά χάριν ἡμῶν τῶν ἰδίων. Διότι, νά ξέρῃς, ἡ κάθε ἁμαρτία σου εἶναι πολεμιστής τοῦ διαβόλου. Κάθε ἁμαρτία πού ἐσύ ἀγαπᾶς, πού κρατᾶς μέσα σου –φανερά ἤ κρυφά, τό ἴδιο κάνει– εἶναι τό δόρυ τοῦ διαβόλου, ἀήττητο φοβερό ὅπλο. Ἀήττητο βέβαια ὅσο δέν ἀποτραβιέσαι ἀπό αὐτήν καί ὅσο δέν νοιώθεις ὅτι ἡ ἁμαρτία πού κάνεις, στήν πραγματικότητα σέ θανατώνει, σέ κάνει νά αὐτοκτονῇς, ὅποια καί ἄν εἶναι ἡ ἁμαρτία. Τό μίσος π.χ., σέ κάνει νά αὐτοκτονῇς. Ὁ θυμός, ἡ σκληροκαρδία, ἡ φιλαργυρία, ὅλα αὐτά εἶναι ὅπλα, φοβερά ὅπλα τοῦ διαβόλου, τά ὁποῖα σοῦ δίνει στά χέρια καί ἐσύ σκοτώνεις τόν ἑαυτό σου.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 25-6-2019 ἕως 27-6-2019.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Οἱ ξενύχτηδες πού φροντίζουν νά μένει κάποιο Φῶς ἀνοιχτό, γιά νά βρίσκουμε τό δρόμο μέσα στή Νύχτα
Η Χαλκιδική, με τα «τρία πόδια», την Κασσάνδρα, τη Σιθωνία και το Αγιο Όρος σε φωτογραφίες από δορυφόρο.
Το παράδοξο είναι πως όταν ο κόσμος κοιμάται, οι πόλεις είναι φωτισμένες.
Στο Άγιον Όρος τα φώτα είναι σβηστά,οι μοναχοί όμως αγρυπνούν και προσεύχονται κάτω από το χλωμό φως των κεριών
Καί ὁ Χριστός, ὅταν ἔλεγε τά λόγια αὐτά, φυσικά, δέν ἀστειευόταν!
Όσιος Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα
Χριστιανός, πού ντρέπεται να ομολογεί στην ζωή του, με λόγια και με έργα, τον Χριστό, ουσιαστικά δεν έχει πιστέψει.
Δεν είναι άξιος να φέρει το Όνομα Του. Είναι άνθρωπος, πού σκέπτεται και συμπεριφέρεται με επίγειους υπολογισμούς.
Όποιος δεν έχει το θάρρος να υπερασπιστεί την πίστη του, ανήκει στην κατηγορία εκείνων, για τους οποίους λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο:
2 Ιουλίου. ♰ Κατάθεσις τῆς τιμίας ἐσθῆτος τῆς Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῆς Θεοτόκου. 21 Νοεμ. (Ἑβρ. θ´ 1-7).
Εβρ. 9,1 Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·
Εβρ. 9,1 Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.