Διάβολος, ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης Α΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 3-7-2019
ζωντανή μετάδοση, Ἅγιον Ὅρος, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κυριακή 7 Ιουλίου 2019
«Γιά τήν συνείδηση» Ἀββᾶ Δωροθέου - Ἀσκητικά. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Καθίστε. Καλωσήρθατε.
Σκέφτηκα, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντά σας, νά κάνουμε ἕνα θέμα
πνευματικό καί πρακτικό, τό ὁποῖο ἔχει σχέση μέ τή συνείδηση. Γιατί πολλές
φορές ἀκοῦμε τή λέξη «συνείδηση». Αὐτός ὁ ἄνθρωπος, λέμε, εἶναι ἀσυνείδητος,
καί σύγχρονοι ψυχολόγοι κ.λ.π. μᾶς λένε αὐτό τό πράγμα δέν ὑπάρχει, ἀλλά μᾶς τό
φτιάχνουνε καί μᾶς σπέρνουν ἐνοχές οἱ διάφοροι ἱερεῖς ἤ οἱ νόμοι πού ἔχουμε στήν Ἐκκλησία
μας.. Εἶναι κάτι φτιαχτό δηλαδή... Ἐνῶ θά δοῦμε τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες μέ τήν
ἀποκάλυψη πού τούς ἔχει κάνει ὁ Θεός, μέ τή φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἔχουμε λοιπόν ἕναν Ἅγιο
πολύ σπουδαῖο καί πολύ μεγάλο ἀσκητή, ὁ ὁποῖος ἔζησε στή Γάζα, στή Παλαιστίνη, ὁ
Ἀββᾶς Δωρόθεος, ὁ ὁποῖος ἔχει ὑπόψη του καί τούς Πατέρες πού ἔζησαν πρίν ἀπ’ αὐτόν,
τούς ἀσκητές τῆς Αἰγύπτου καί μᾶς παρουσιάζει τή διδασκαλία αὐτή τῶν ἁγίων
Πατέρων ἑρμηνευμένη καί πρακτικοποιημένη. Εἶναι λίγο πιό μετά ἀπό τούς μεγάλους
Πατέρες τοῦ 4ου αἰῶνος τῆς Αἰγύπτου, τόν Ἅγιο Ἀντώνιο, τόν Ἅγιο
Μακάριο καί τούς ἄλλους αὐτούς μεγάλους ἀσκητές καί θά δοῦμε πῶς ἔχει -θά
λέγαμε- πνευματικά χωνέψει αὐτή τή διδασκαλία καί μᾶς τή δίνει ἔτσι μέ πολύ
πρακτικό τρόπο. Γιατί σημασία ἔχει νά λέμε κάποια πράγματα, ἀλλά νά εἶναι
πρακτικά, δηλαδή νά ἔχουνε στή ζωή μας ἐφαρμογή, νά μποροῦμε νά τά ἔχουμε στή
ζωή μας ὡς ὁδηγίες καθημερινές. Καί θά δεῖτε στό σημερινό -ἄς τό ποῦμε- μάθημα,
στή σημερινή μας σύναξη, πώς μᾶς λέει πολύ πρακτικά πράγματα.
Τρίτη λοιπόν διδασκαλία
τοῦ Ἀββᾶ Δωροθέου: «Γιά τήν συνείδηση»[1]. Εἶναι ἀπό τό
βιβλίο «Ἔργα Ἀσκητικά», τό ὁποῖο ἔχει κυκλοφορήσει καί σέ μετάφραση. Εἶναι
κείμενο καί μετάφραση ἀπό ἔνα Μοναστήρι στήν Ἀθήνα, ἀπό τήν Ἱερά Μονή Τιμίου
Προδρόμου στόν Καρέα. Ἐμεῖς θά διαβάζουμε τή μετάφραση καί μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἔτσι
θά σχολιάζουμε.
Λέει, λοιπόν, ὁ Ἅγιος: «Ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ἔβαλε
µέσα του ἕνα θεῖο σπέρµα, σάν ἕνα εἶδος λογισµοῦ πιό θερµοῦ καί φωτεινοῦ, νά ἔχει
τή θέση τῆς σπίθας, γιά νά φωτίζει τόν νοῦ καί νά τοῦ δείχνει νά ξεχωρίζει τό
καλό ἀπό τό κακό»[2].
Αὐτά τά λέει ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος ἀλλά τά λέει καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος. «Ἀπό
τήν ἀρχή», λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «πλάττοντας ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο τοῦ ἔβαλε
μέσα του ἕναν νόμο φυσικό».
- Καί τί εἶναι ὁ νόμος ὁ φυσικός;
«Τό συνειδός ἡμῖν
διήρθρωσε». Δημιούργησε μέσα μας τή συνείδηση. Αὐτός εἶναι ὁ φυσικός νόμος, πού
τόν ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, καί βαφτισμένοι καί ἀβάφτιστοι,
ξέρουν ὅτι τό νά ἀφαιρέσεις τά πράγματα τοῦ ἄλλου εἶναι κακό, εἶναι κλοπή. Τό
νά ἀφαιρέσεις τή ζωή τοῦ ἄλλου εἶναι φόνος, εἶναι πολύ μεγάλη κακία καί ἁμαρτία.
Τό νά κλέψεις τή γυναίκα (τόν ἄνδρα) τοῦ ἄλλου εἶναι μοιχεία, πολύ μεγάλη ἁμαρτία.
Αὐτό τό ξέρουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, εἴτε εἶναι ὀρθόδοξοι, βαφτισμένοι, εἴτε δέν εἶναι.
Αὐτός εἶναι ὁ φυσικός νόμος πού ὑπάρχει μέσα μας. Αὐτό ὀνοµάζεται
συνείδηση, «τό συνειδός ἡμῖν διήρθρωσε», λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «καί αὐτοδίδακτον
ἐποιήσε τήν γνῶσιν τῶν καλῶν καί τῶν οὐ τοιούτων». Εἶναι αὐτοδίδακτη ἡ
γνώση μας. Διδασκόμαστε ἀπό αὐτό τόν φυσικό νόμο τή γνώση τοῦ καλοῦ καί τοῦ
κακοῦ. Βλέπετε; Ὁ ἱερός Χρυσόστομος τά λέει αὐτά. Ὁ Θεός μέσα μας ἔχει βάλει
τόν φυσικό αὐτό νόμο πού μᾶς πληροφορεῖ, αὐτό εἶναι καλό, αὐτό εἶναι κακό.
Ἔλλειψις χαρᾶς σημαίνει ἔλλειψις Θεοῦ~ Ἀρχ. Αἰμιλιανοῦ Σιμωνοπετρίτου
Χαρά, Λύπης Όλεθρος
Ο πόνος, η στενοχώρια, η αγωνία, η ψυχική τραγωδία είναι αποτέλεσμα της πτώσεως του ανθρώπου, η οποία οφείλεται στον εγωισμό του. Οι αναθυμιάσεις του εγώ γεννούν στην ψυχή την στενοχώρια, ενώ η φυσιολογική της κατάσταση είναι η χαρά, διότι ο Θεός είναιειρήνη, είναι χαρά, και η ψυχή είναι εμφύσημα του Θεού, δημιουργήθηκε από Αυτόν και οδεύει προς Αυτόν. Επομένως, η στενοχώρια είναι ξένη και αδικαιολόγητη μέσα στην ανθρώπινη ζωή.
Και όμως σήμερα δεν βρίσκεις άνθρωπο χαρούμενο, που σημαίνει πως δεν βρίσκει κανείς άνθρωπο ισορροπημένο, ήρεμο, φυσιολογικό. Η στενοχώρια είναι αρρώστια τρομερή, που μαστίζει την οικουμένη, η μεγαλυτέρα ίσως βάσανος της ανθρωπότητος, το μεγαλύτερό της δράμα. Δεν είναι απλώς τα προοίμια της κολάσεως αλλά η βίωσις της κολάσεως από της παρούσης ζωής.
Έλλειψις χαράς σημαίνει έλλειψις Θεού, ενώ η χαρά απόδειξις της παρουσίας αυτού. Εάν κανείς είναι κοσμικός άνθρωπος και τέρπεται επί τοις επικήροις, χαίρεται για τις ηδονές, για τα παροδικά και μάταια, αυτός ίσως έχει κάποια ηδονή, κάποια ευχαρίστηση, αλλά στην πραγματικότητα, αν προσέξει κανείς, θα δει ότι υπάρχει θλίψις και στενοχώρια στην ζωή του, όπως λέγει η Αγία Γραφή: <θλίψις και στενοχωρία επί πάσαν ψυχήν ανθρώπου του κατεργαζομένου το κακόν>. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει χαρά εκεί όπου υπάρχει παράβασις της εντολής του Θεού, όπως είναι αδύνατον να υπάρχει στενοχώρια με την εφαρμογή του νόμου του Θεού.
"Thy Will Be Done ..." Talking with Geronta Pavlos of Sinai.
"Thy Will Be Done ..."
Talking with Geronta Pavlos of Sinai (# 17):
Q When we pray for something from the depths of our heart, and God doesn’t answer, does that mean our prayer is wrong?
A No. First of all, when we pray, we must not have the demand that God must do what we are seeking, because what we are asking for may not actually be to our benefit.
There was a faithful family, a poor family, and every day the atmosphere in their home was like a party. At one point, someone gave them money to see what would happen - would they remain happy? He gave them a lot of money.
Πῶς μπορεῖ νά συντελεσθεῖ ἡ κάθαρση τῶν σκανδάλων στήν Παπική «Ἐκκλησία»; (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 1η Ιουλίου 2019
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΙ Η ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΠΙΚΗ «ΕΚΚΛΗΣΙΑ»;
Η ηθική σήψη και η πνευματική κατάπτωση της ανθρωπότητας είναι οφθαλμοφανή φαινόμενα στην τραγική εποχή μας. Οι άνθρωποι ως πρόσωπα, ως κοινωνικές ομάδες, ως πολιτικοί σχεδιασμοί, ως κράτη, ως παγκόσμια κοινότητα, βιώνουν πρωτοφανή έκπτωση από την αυθεντικότητά τους, την κατ’ εικόνα Θεού δημιουργημένους (Γεν.1,26).
Η ηθική κατάπτωση έχει φτάσει σε ακραίες μορφές, θυμίζοντάς μας την περιγραφή των εσχάτων καιρών από τον αδιάψευστο λόγο του Θεού και τις θεόπνευστες προρρήσεις των αγίων της Εκκλησίας μας. Το χορό της ανηθικότητας και της παγίωσης αποδοχής του κακού ως καλού, σέρνουν οι ανά τον κόσμο κυβερνήσεις, νομοθετώντας, κατά παραγγελία σκοτεινών κέντρων. Όσο και αν ψάξουμε στο διεθνές πολιτικό σκηνικό, δεν θα μπορέσουμε να βρούμε κρατικές οντότητες ως φορείς των παραδεδομένων προαιώνιων ηθικών αρχών. Πικρή είναι η εμπειρία μας και στη χώρα μας, για τη θεσμοθέτηση νομοθετημάτων, τα οποία εκθεμελιώνουν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας και την παραδοσιακή οικογένεια και προάγουν περιθωριακές μορφές κοινωνικής συμβίωσης και συμπεριφοράς, στο όνομα μιας αρρωστημένης υπεράσπισης δήθεν ατομικών δικαιωμάτων.
Μοναδικό ανάχωμα η αγία μας Εκκλησία, η οποία πλέει στο τρικυμισμένο πέλαγος της ιστορίας, ως πλοίο κλυδωνιζόμενο και μηδέποτε βυθιζόμενο και φέρει το λαό του Θεού στη σωτηρία. Υπάρχει στον κόσμο, αλλά δεν είναι εκ του κόσμου. Την αγγίζει η κοσμική αποστασία και η ανηθικότητα, αλλά δεν την λερώνει, διότι είναι από τη φύση της «αγία και άμωμος», «μη έχουσα σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων», διότι είναι το Σώμα του Χριστού, διότι Εκείνος την αγίασε και την καθάρισε «τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι»(Εφ.5,26-27).
Το κρατικό μόρφωμα, του Βατικανού, θλιβερό απολίθωμα του μεσαιωνισμού και κατάλοιπο του φράγκικου φεουδαρχισμού, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Αφότου αποκόπηκε από την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, την αδιαίρετη Εκκλησία του Χριστού (1054), υποβιβάστηκε σε θρησκευτική κοινότητα, αναιρούσα πλειάδα σωζουσών αληθειών της Εκκλησίας και προσθέτουσα δεκάδες καινοφανείς αιρέσεις. Ο Παπισμός αποτελεί σύστημα κακοδοξιών, οι οποίες τον ορίζουν ως αίρεση και μάλιστα ως την μήτρα των σύγχρονων κακοδοξιών.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 4-7-2019 ἕως 6-7-2019
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Κυριακή Γ Ματθαίου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἀδιάκοπη πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Μέρος Τρίτο
ΚΥΡΙΑΚΗ
Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ(Ματθ. 6,22-33)
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΚΟΠΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
[Μέρος τρίτο: υπομνηματισμός των χωρίων Ματθ.6,28-34]
«Καὶ περὶ ἐνδύματος
τί μεριμνᾶτε;
καταμάθετε τὰ κρῖνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει·λέγω
δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ
περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων(:Αλλά και για το ένδυμα γιατί κυριεύεστε από
ανήσυχη και αγωνιώδη φροντίδα; Παρατηρήστε τα αγριολούλουδα, που φυτρώνουν μόνα
τους στον αγρό, με ποιο τρόπο αυξάνουν. Δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν˙κι όμως σας
λέω ότι ούτε ο σοφός σε επινοήσεις Σολομώντας, με όλη την ξακουσμένη βασιλική
του μεγαλοπρέπεια και τη λαμπρή και ένδοξη περιβολή και εμφάνισή του, δεν
ντύθηκε με ένδυμα τόσο ωραίο και θαυμάσιο, όπως περιβάλλεται ένα από τα
αγριολούλουδα αυτά)»[:Ματθ.6,28-29].
Αφού μίλησε για την αναγκαία τροφή και απόδειξε ότι δεν πρέπει να μεριμνά κανένας ούτε γι’ αυτήν, προχωρεί λοιπόν προς το ευτελέστερο· διότι δεν είναι τόσο
αναγκαία τα ρούχα όσο η τροφή. Εξαιτίας ποιου πράγματος λοιπόν δεν χρησιμοποιεί
και εδώ το ίδιο παράδειγμα των πτηνών, ούτε μας αναφέρει το παγώνι και τον
κύκνο και το πρόβατο; Καθόσον ήταν δυνατό πολλά τέτοια παραδείγματα να λάβει
από τα πτηνά· επειδή θέλει και από τα δύο να αποδείξει την υπερβολή και από την
ευτέλεια αυτών που έχουν τέτοια ευπρέπεια και από τη μεγαλοδωρία του
καλλωπισμού που δόθηκε στα κρίνα.
Για τον λόγο αυτόν όταν συμπλήρωσε τον
λόγο Του, δεν τα ονομάζει πλέον κρίνα, αλλά «χορτάρι
του αγρού». Και δεν αρκείται σε αυτό το όνομα, αλλά πάλι προσθέτει κι άλλη
ακόμη ευτέλεια σε αυτό, ονομάζοντάς το «σήμερον ὄντα»: «και αν ο Θεός
ντύνει με τόση μεγαλοπρέπεια τα αγριόχορτα, που φυτρώνουν μόνα τους στον αγρό
και δεν έχουν προορισμό να ζήσουν αιώνια, όπως εσείς, αλλά σήμερα υπάρχουν και αύριο ρίχνονται στο φούρνο ως καύσιμη ύλη, δεν
θα φροντίσει πολύ περισσότερο για σας και δεν θα σας δώσει ένδυμα, ολιγόπιστοι;)»[:Ματθ.6,30]. Και δεν είπε ότι και αύριο δεν θα
υπάρχουν, αλλά και πάλι χρησιμοποιεί μια ευτελέστερη φράση ότι δηλαδή «ρίχνονται στο φούρνο ως καύσιμη ύλη». Και
δεν είπε απλώς «το ενδύει», αλλά ότι το ενδύει κατά τόσο ωραίο τρόπο.
Κυριακή Γ’ Ματθαίου: Σύναξη τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων τῶν μετά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως μαρτυρησάντων († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)
Γιατί ο Θεός ανέδειξε τους αγίους Νεομάρτυρες στους χρόνους της Τουρκοκρατίας;
Για πέντε λόγους κατά τον φιλομάρτυρα άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτηευδόκησε ο Θεός να αναδείξει τους αγίους Νεομάρτυρες στους τωρινούς καιρούς. Από τους λόγους αυτούς φαίνεται η μεγάλη σημασία της ομολογίας των Νεομαρτύρων.
Πρώτον, διά να είναι ανακαινισμός όλης της Ορθοδόξου πίστεως.
Βεβαιώνονται οι σύγχρονοι προς τους Νεομάρτυρες Χριστιανοί για τα κατορθώματα των παλαιών Μαρτύρων που λόγω δυσπιστίας ή πολυκαιρίας έχει ατονήσει η προς αυτούς αδίστακτη πίστη. Τώρα βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια τους Νεομάρτυρες, που κάποτε ήσαν συγγενείς ή φίλοι ή γνώριμοί τους, να υπομένουν παρόμοια με τους παλαιούς Μάρτυρες βασανιστήρια χωρίς να δειλιάζουν να «φαίνονται πάλιν εις τον κόσμον δεύτεροι Γεώργιοι, δεύτεροι Δημήτριοι, νέοι Θεόδωροι, όχι μόνον διά την ταυτότητα των ονομάτων, αλλά πολλώ μάλλον διά την ομοιότητα των Μαρτυρίων».
Ανακαινίζουν ακόμη στις καρδιές των τωρινών Χριστιανών το κήρυγμα των ιερών Αποστόλων, κάνουν πειστικό το Ευαγγέλιο και βεβαιώνουν την θεότητα του Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι Ομοούσιος με τον Άναρχόν Του Πατέρα και με το ζωοποιόν αυτού Πνεύμα, και κηρύττουν το μέγα μυστήριον της Αγίας Τριάδος και επισφραγίζουν όλη την ορθόδοξο πίστη των Χριστιανών, όχι μόνο με τα λόγια, «αλλά μάλλον με τα πάνδεινα κολαστήρια οπού έλαβον, και με αυτό το ίδιον αίμα και τον μαρτυρικόν τους θάνατον».
Δεύτερον, κάνουν αναπολόγητους τους αλλόπιστους εν τη ημέρα της κρίσεως.
Τι απολογία θα δώσουν εις τον Θεόν οι αλλόπιστοι που άκουσαν την ομολογία των αγίων Νεομαρτύρων, είδαν την θυσία τους και την αγάπη τους προς τον Χριστό, είδαν τα σημεία και θαύματα που συνόδευαν την μαρτυρική τους τελείωση;
Ἡ λογιστική τοῦ Θεοῦ. π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος
https://www.youtube.com/watch?v=z18SCuVmtms&feature=youtu.be
Εἶναι κοινῶς ἀποδεκτό ὅτι οἱ ψυχικοί ἄνθρωποι χρησιμοποιοῦν πολύ, ὑπέρ τοῦ δέοντος, τή λογική τους.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι ψυχικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν πολύ, υπέρ τού δέοντος, τη λογική τους.
Ο Θεός όμως δεν έδωσε τη λογική για να υποβάλλουμε σε λογοκρισία το Λόγο Του, αλλά για να μας φτάσει, διά της λογικής προς την πίστη και διά της πίστεως, να αναχθώμεν στο υπέρ λόγον.
7 Ιουλίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Γ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ♰ Κυριακῆς μεγαλομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῆς ἁγίας. Πέμ ιε´ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ´ 23-δ´ 5).
Γαλ. 3,23 Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.
Γαλ. 3,23 Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.