Σάββατο 10 Αυγούστου 2019
Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ΙΑ΄ μέρος, 13-7-2017, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ΙΑ΄ μέρος, 13-7-2017, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση,
http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες Ι΄ μέρος, 12-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἁμαρτία καί μετάνοια κατά τούς Ἁγίους Πατέρες Ι΄ μέρος, 12-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
ζωντανή μετάδοση, Προκόπι Ευβοίας
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Κυριακή Η Ματθαίου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο Μέρος Δεύτερο
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ.1,10-17]
Ο ΙΕΡΟΣ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός
των εδαφίων Α΄Κορ.1,14-17
«Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον
καὶ Γάϊον,
(:καθώς βλέπω τώρα ποια κατάχρηση του
ονόματός μου κάνετε, ευχαριστώ τον Θεό, διότι προνόησε να μη βαπτίσω
αυτοπροσώπως κανέναν από εσάς, εκτός από τον Κρίσπο και τον Γάιο)»[Α΄Κορ. 1,14]. «Γιατί μεγαλοφρονείτε για το ότι βαπτίζετε, ενώ
εγώ απεναντίας ευχαριστώ τον Θεό επειδή δεν το έκανα αυτό;». Και λέγοντας
αυτά, αφαιρεί με επιμέλεια την αλαζονεία για την εκτέλεση του
βαπτίσματος, όχι τη δύναμη του βαπτίσματος- μη γένοιτο- αλλά τη μωρία όσων μεγαλοφρονούσαν για το
βάπτισμα, πρώτα μεν με το να δείχνει ότι
δεν είναι δικό του δώρο και δεύτερο με το να ευχαριστεί τον Θεό για αυτό· διότι είναι μεν το βάπτισμα μέγα, αλλά το
καθιστά μέγα όχι αυτός που βαπτίζει αλλά Εκείνος που καλεί στο βάπτισμα· το
βάπτισμα βεβαίως απαιτεί σημαντικό ανθρώπινο κόπο, αλλά είναι πολύ ευκολότερο
από τον ευαγγελισμό. Είναι δηλαδή μέγα μεν το βάπτισμα -το επαναλαμβάνω- και
χωρίς το βάπτισμα είναι αδύνατον να επιτύχει ο άνθρωπος τη Βασιλεία· αλλά αυτό
δύναται να το πραγματοποιήσει και άνθρωπος που δεν είναι πολύ γενναίος, ο ευαγγελισμός όμως χρειάζεται πολύ κόπο.
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 7-8-2019 ἕως 9-8-2019.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Τά παιδικά χρόνια τοῦ γέροντα Ζωσιμᾶ τῆς Σιβηρίας
Mία παροιμία λέει: «Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται». Έτσι και η παιδική ηλικία του Ζαχαρία –μετέπειτα γέροντα Ζωσιμά– φανέρωσε αλάθητα την κατοπινή θεάρεστη ζωή του. Τα χρόνια της νιότης του αποκάλυψαν κιόλας τον καλό του χαρακτήρα. Απλός και ευγενικός στους τρόπους, είχε μια ευαίσθητη και ζεστή καρδιά. Και μ’ όλο που ήταν από τη φύση του πράος, ήσυχος και σιωπηλός, κάποτε η φλογερή του καρδιά τον έκανε θερμόαιμο και ορμητικό.
Σαν το μικρότερο παιδί της οικογένειας, έπαιζε βέβαια με τ’ αδέλφια του, αλλά βρισκόταν περισσότερο μαζί με τους γονείς του. Συχνά τον έβρισκε κανείς να στέκεται ή να κάθεται πάνω στα γόνατα του πατέρα ή της μητέρας του.
Όταν οι Βερχόφσκυ συζητούσαν με τους επισκέπτες για διάφορα κοσμικά θέματα, ο μικρός Ζαχαρίας, με παιδική περιέργεια, προσπαθούσε να τους παρακολουθεί. Δεν φαινόταν, ωστόσο, να καταλαβαίνει τίποτα – λες και οι συζητήσεις εκείνες γίνονταν σε ξένη γλώσσα.
Όταν όμως η μητέρα του διάβαζε δυνατά τους βίους των Αγίων, όλα του ήταν κατανοητά. Ιδιαίτερη επίδραση στην ψυχή του είχαν οι βίοι των ερημιτών. Η καρδιά του άρχισε να φλέγεται από επιθυμία να τους μοιάσει.
Οἱ ὑπομένοντες τούς πειρασμούς μάρτυρες λογίζονται
 |
| Τοιχογραφία, σκηνή από τον Παράδεισο - Ιερά Μονή Αγίων Πέτρου και Παύλου Βυθκούκι. |
ΟΙ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ
Στην
Καλύβα «Αγία Τριάς» της Αγίας Άννας, ασκητικά ζούσανε πέντε αδέρφια κατά σάρκα,
οι οποίοι γίνανε Μοναχοί, και πήρανε τα ονόματα : Αθανάσιος, Γρηγόριος, Αρτέμιος,
Φιλάρετος, και Μακάριος.
Στην
αρχή ζούσανε ομόφωνα με ειρήνη και αγάπη, υπακοή και σεβασμό προς το σχήμα και
την Καλογερική, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Μοναχισμού.
Με
την πάροδο όμως του χρόνου, ξεθύμανε εκείνη η πρώτη ευλάβεια και λίγο το
αδελφικό θάρρος, λίγο το θέλημα που με τέχνη και πολλή μαστοριά βάνει ο διάβολος,
άρχισαν να κάνει ο καθένας ό,τι ήθελε, χωρίς να ρωτάει τον άλλον.
Έτσι
μπήκε ανάμεσά τους, χωρίς να το καταλάβουν, η ψύχρα, ακολούθησε η γκρίνια και φιλονικίες,
οι οποίες καταλήγανε σε σοβαρά επεισόδια, μαλώματα, φωνές, χειροδικίες και έντονα
χτυπήματα τόσο, που ο ένας έσπαγε το κεφάλι, το χέρι, το πόδι ή ό,τι άλλο μπορούσε
του άλλου αδερφού, ώσπου να τον υποτάξει στη δική του θέληση. Δε σεβόταν ο μικρός
το μεγάλο, ούτε ο μεγάλος υπολόγιζε το μικρό αδελφό.
Οι
καυγάδες και τα άσχημα επεισόδια συνεχίζονταν σχεδόν κάθε μέρα, ήταν σπάνιο πράγμα να πέρναγε ημέρα και
να μην ακούνε, οι γειτονικοί ασκητές, τους αδελφούς αυτούς να καυγαδίζουν και
να χτυπιούνται. Όποιος από τους γείτονες ή από τους άλλους Πατέρες τολμούσε να
επέμβει για να τους χωρίσει, ή να μεσολαβήσει να ειρηνεύσουν και να μη μαλώνουν,
έφευγε ξυλοδαρμένος κι έτσι κανείς δεν μπορούσε να βοηθήσει τα αδέρφια αυτά.
Πέρασαν
σαράντα χρόνια μαρτυρικής ζωής, που τα πέντε αυτά αδέρφια καθημερινά μάλωναν.
Οι Πατέρες της Σκήτης είχαν συνηθίσει στις καθημερινές αυτές φωνές και λέγανε :
«Οι ταραχοποιοί αδελφοί πάλι μαλώνουν και σκοτώνονται».
Μετά
από το χρονικό αυτό διάστημα των 40 χρόνων, πέρασε μια μέρα, πέρασε δεύτερη και
τρίτη μέρα και από τ΄ αδέρφια αυτά δεν ακούστηκαν οι συνηθισμένες φωνές τους,
αλλά στην Καλύβα τους επικρατούσε άκρα σιγή.
Στους
Πατέρες φάνηκε περίεργο που δεν άκουγαν να μαλώνουν, αλλά κανείς δεν τολμούσε
να πάει για να ιδεί τί συμβαίνει.
Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
Έξι ημέρες αφ’ ότου είχε αναγγείλει ο Κύριος στους μαθητές του ότι «Εισί τινες των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου, έως αν ίδωσι τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τη βασιλεία αυτού» (Ματθ. 16:18· Μάρκ. 9:1), πήρε μαζί του τους προκρίτους των μαθητών, Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη, και αφού απομακρύνθηκαν κατ’ ιδίαν, τους ανέβασε σ’ ένα όρος υψηλό, το όρος Θαβώρτης Γαλιλαίας, για να προσευχηθεί (Λουκ. 9:28).
Έπρεπε πράγματι, εκείνοι που επρόκειτο να του συμπαρασταθούν στην αγωνία της Γεθσημανή και θα είχαν το μοναδικό προνόμιο να γίνουν οι άμεσοι μάρτυρες του Πάθους του, να προετοιμαστούν γι’ αυτή τη δοκιμασία με την θεωρία της αχρόνου δόξης του. Ο μεν Πέτρος, διότι μόλις είχε ομολογήσει την πίστη στην θεότητά του· ο Ιάκωβος, διότι έμελλε να γίνει ο πρώτος που θα πέθαινε για τον Χριστό· και ο Ιωάννης, διότι έμελλε να μαρτυρήσει την προσωπική του πείρα γύρω από την θεϊκή δόξα και να αντηχήσει, ως υιός βροντής, την θεολογία του προαιωνίου Λόγου που εγένετο σαρξ.
Ο Κύριος τους οδήγησε πάνω στο όρος, σαν σύμβολο της πνευματικής ανάβασης, η οποία από αρετή σε αρετή καταλήγει στην αγάπη, την υψηλοτάτη των αρετών· αυτή είναι που ανοίγει τη θύρα για τη θεωρία του Θεού. Η ανάβαση αυτή ήταν στην πραγματικότητα η συμπερίληψη ολόκληρης της επίγειας ζωής του Κυρίου, ο οποίος, ντυμένος την ασθένειά μας, άνοιξε για μας την οδό προς τον Πατέρα, διδάσκοντάς μας ότι η ησυχία είναι η μητέρα της προσευχής, η οποία με την σειρά της μας αποκαλύπτει την δόξα του Θεού.
«Και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως» (Ματθ. 17:2). Ο ενανθρωπήσας Λόγος του Θεού απεκάλυψε έτσι την φυσική λαμπρότητα της θείας δόξης, την οποία συνείχε μέσα του και την οποία είχε διατηρήσει κατά την Ενανθρώπησή του, έστω και αν έμενε σκεπασμένη κάτω από το προκάλυμμα της σαρκός.
Πράγματι, από τη στιγμή της σύλληψής του στα σπλάγχνα της Παναγίας Παρθένου, η θεότητα ενώθηκε ασυγχύτως με την φύση της σαρκός(δηλαδή ολόκληρη την ανθρώπινη φύση) και η θεϊκή δόξα έγινε, υποστατικώς, δόξα του «προσλήμματος».
Κυριακή Η Ματθαίου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο Μέρος Πρῶτο
ΚΥΡΙΑΚΗ
Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ.1,10-17]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των
εδαφίων Α΄Κορ.1,10-13
«Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί,
διὰ τοῦ ὀνόματος
τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε
πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν
σχίσματα, ἦτε δὲ
κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ(: σας
παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να ομολογείτε
όλοι την ίδια πίστη και να μην υπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις, αλλά να είστε
αρμονικά ενωμένοι με τα ίδια φρονήματα όλοι σας και με τις ίδιες γνώμες και
αποφάσεις)».
Αυτό ακριβώς που έλεγα πάντοτε, ότι δηλαδή
οι επιπλήξεις πρέπει να γίνονται βαθμιαία
και με ήρεμο τρόπο, τούτο κάνει εδώ και ο Παύλος· επειδή
δηλαδή πρόκειται να εισέλθει σε θέμα, το οποίο είναι πλήρες πολλών κινδύνων και ικανό να καταστρέψει εκ θεμελίων την
Εκκλησία, γράφει με περισσότερη πραότητα.
Λέγει δηλαδή ότι τους παρακαλεί, και μάλιστα τους παρακαλεί δια του Χριστού, σαν ούτε αυτός μόνος του ο Παύλος
να αρκούσε να τους απευθύνει αυτήν την παράκληση και να τους πείσει.
Και τι σημαίνει «Παρακαλῶ διὰ τοῦ ὀνόματος
τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»; Παίρνω ως σύμμαχο τον Χριστό και ως
βοηθό το αδικημένο και υβρισμένο όνομά Του κατά τρόπο πολύ ελεγκτικό, ώστε να
μην αρνηθούν αναίσχυντα να Τον ακούσουν· διότι η αμαρτία κάνει τους ανθρώπους θρασείς.
Για τον λόγο αυτόν, αν μεν επιπλήξεις
τον άνθρωπο κατευθείαν και έντονα, συνήθως τον καθιστάς σκληρό και αναίσχυντο·
αν όμως τον κάνεις να ντραπεί, συνήθως
κάμπτεις τον αυχένα του, ματαιώνεις την αθυροστομία του και τον κάνεις να
σκύψει την κεφαλή από ντροπή. Τούτο
ακριβώς εφαρμόζει και ο Παύλος και κατά πρώτον τους παρακαλεί δια του ονόματος
του Χρισού.
Πρός κατάργηση ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς;
ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ Η ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ;
"Ριζικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς επέρχονται με νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης. Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και οι τροποποιήσεις στο ωράριο αποσκοπούν στην τόνωση της αγοραστικής κίνησης, στην ενίσχυση της απασχόλησης και στη βελτίωση του τουρισμού.
Γκρεμίζει τα... τείχη της κυριακάτικης αργίας η κυβέρνηση, επιτρέποντας στα καταστήματα να λειτουργούν επτά ημέρες την εβδομάδα, όλο τον χρόνο. Για την ακρίβεια, όπως ανακοίνωσαν χθες (10-12-2012) ο υπ. Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, ο υφυπουργός Θ. Σκορδάς και ο γγ Καταναλωτή Γ. Στεργίου, παρουσιάζοντας το νομοσχέδιο που τροποποιεί τον Αγορανομικό Κώδικα, θα μπορούν επιχειρήσεις με καταστήματα εμβαδού μέχρι 250 τ.μ. να είναι προαιρετικά ανοιχτές όλες τις Κυριακές.
Οι Κυριακές των «μικρών» και των «μεγάλων» της αγοράς θα έχουν ωράριο από τις 10 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα, ενώ το υπουργείο προτείνει την καθιέρωση της Δευτέρας ως αργίας. Εξάλλου, με τροπολογία σε άλλο νομοσχέδιο θα επιτραπεί μόνο γι' αυτές τις γιορτές η λειτουργία των καταστημάτων και στις 30 Δεκεμβρίου, εκτός από τις 23 του μηνός.
Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Πρῶτα νά προσεύχεσαι γιά τούς ἐχθρούς σου, ἔπειτα γιά τούς πάσχοντες καί τελευταῖα γιά τούς οἰκείους σου»
https://paraklisi.blogspot.com/2019/07/blog-post_61.html
10 Αὐγούστου. Λαυρεντίου ἀρχιδιακόνου καί μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Σαβ. η΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιγ΄ 1 - 10).
Ρωμ. 13,1 Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις
ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γάρ ἔστιν ἐξουσία εἰ
μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι
ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν.
Ρωμ. 13,1 Καθε άνθρωπος, ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας
εξουσίας της πολιτείας, τους άρχοντας δηλαδή, που είναι φορείς αυτής της
εξουσίας, (εφ' Οσον αι εντολαί των δεν αντίκεινται στο θέλημα του Θεού)· διότι
δεν υπάρχει εξουσία μέσα εις την κοινωνίαν, που να μη απορρέη από τον Θεόν· οι
άρχοντες, που ασκούν σήμερον τας εξουσίας, έχουν ταχθή από τον Θεόν (έστω και
κατ' ανοχήν).