Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2019
Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια ὡς καίριος παράγοντας ἀγωγῆς, 28-5-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια ὡς καίριος παράγοντας ἀγωγῆς, 28-5-2010, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἐπιστολή Καθηγητή Τσελεγγίδη πρός τούς Μητροπολίτες γιά τό Οὐκρανικό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ τ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΠΘ
Θεσσαλονίκη 6/9/2019
Πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἰ. Γενναδίου 14 115 21 Ἀθήνα
Κοινοποίηση: Σέ ὅλα τά μέλη τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
ΘΕΜΑ: Σχετικά μέ τήν θεσμική νομιμοποίηση τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας
Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε, Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Ἐν ὄψει τῆς ἐπικείμενης συγκλήσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ὡς ἐλάχιστο μέλος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ὡς καθηγητής τῆς Δογματικῆς Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας, θά ἤθελα –μέ αἴσθηση εὐθύνης– νά θέσω καί ἐγώ ταπεινῶς ὑπόψη Σας τίς Ἐκκλησιολογικές –Δογματικές διαστάσεις, ἀλλά καί τίς σωτηριολογικές προεκτάσεις τῆς ἀπροϋπόθετης ἀποδοχῆς σέ ἐκκλησιαστική – μυστηριακή κοινωνία τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, στήν περίπτωση βέβαια μιᾶς ἐνδεχόμενης Συνοδικῆς ἀπόφασής Σας γιά τήν ἀναγνώριση τοῦ «Αὐτοκεφάλου» της.
Τό πρῶτο καί μεῖζον θέμα εἶναι, στήν προκειμένη περίπτωση, τό Ἐκκλησιολογικόθέμα, πού ἀφορᾶ τήν ταυτότητα τοῦ ἐν λόγῳ «ἐκκλησιαστικοῦ μορφώματος». Πρῶτα, δηλαδή, θά πρέπει νά ἐξεταστεῖ, ἄν τό «μόρφωμα» αὐτό πληροῖ τίς προϋποθέσεις τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κοινότητας. Ἄν, ἀντίθετα, ἀναγνωριστεῖ τό «Αὐτοκέφαλό» του, τότε αὐτομάτως ἀναγνωρίζεται καί ἡ ἐκκλησιαστική «νομιμότητα» τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας.
Ὡς γνωστόν, γιά τήν Σχισματική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἔχει προηγηθεῖ Πανορθόδοξη καταδίκη μέ καθαιρέσεις καί ἀφορισμούς. Αὐτή ἡ Πανορθόδοξη καταδίκη δέν ἔχει ἀνακληθεῖ. Τελευταῖα, μέ Τόμο Αὐτοκεφαλίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (11-1-2019), ἔγινε μιά ἁγιοπνευματικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ χαρακτῆρα θεσμική ὑπέρβαση, πού δημιουργεῖ εὔλογα ἐρωτήματα γιά τήν ἐκκλησιαστική νομιμότητά της. Καί τοῦτο, ἐπειδή δέν τηρήθηκαν -ἀπ’ ὅσο τουλάχιστον γνωρίζουμε- θεμελιώδεις Ἁγιοπατερικές καί Ἁγιοπνευματικές προϋποθέσεις, πρᾶγμα πού δημιουργεῖ εὔλογες ἐνστάσεις γιά τήν Κανονικότητα τῶν ὅρων-πρϋποθέσεων τῆς Πατριαρχικῆς Πράξεως, ἐφόσον ἀποδεδειγμένως δέν ἐκφράστηκε δημόσια μετάνοια καί ἀποκήρυξη τοῦ Σχίσματος. Μέ ὅσα λέμε στήν προκειμένη περίπτωση, δέν σημαίνει ὅτι ἀμφισβητοῦμε τήν θεσμική ἁρμοδιότητα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά παραχωρεῖ Αὐτοκεφαλία, μέ τήν συναίνεση βέβαια τοῦ ὅλου σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἐκφραζομένης συνοδικά. Ἐδῶ, τίθεται μόνον τό θέμα τῶν ἔγκυρων προϋποθέσεων γιά τήν ἔκδοση τοῦ σχετικοῦ Τόμου.
Κατά τήν Βιβλική μαρτυρία (Μθ. 4, 17, Α΄ Κορ. 5, 1-5 καί Β΄ Κορ. 2, 6-8 ), ἀλλά καί κατά τήν Ἁγιοπατερική καί Ἁγιοπνευματική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἔνταξη ἤ ἡ ἐπανένταξη στό ἕνα καί ἀδιαίρετο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας προϋποθέτει ὁπωσδήποτε τήν βαθιά βίωση καί τήν εἰλικρινῆ ἔκφραση μετανοίας ἐκ μέρους τοῦ ὑπό ἔνταξη ἤ ἐπανένταξη μέλους ἤ τῆς εὐρύτερης Κοινότητας.
Ἡ προϋπόθεση ἐκφράσεως τῆς μετανοίας δέν ὑπερβαίνεται οὔτε ἀκυρώνεται ἀπό κανένα θεσμικό πρόσωπο ἤ θεσμικό ἐκκλησιαστικό φορέα. Δέν ὑπάρχει καμία Οἰκονομία τῆς Ἐκκλησίας, πού νά μπορεῖ νά ὑποκαταστήσει ἤ νά ἀκυρώσει τήν μετάνοια. Ἡ μετάνοια καθεαυτήν συνιστᾶ τήν θεμελιώδη προϋπόθεση καί τό πνευματικό «κλειδί» δεκτικότητας καί οἰκειώσεως τῆς Οἰκονομίας τῆς σωτηρίας, ἀλλά καί τό «κλειδί» γιά τήν ἐνεργοποίηση ἤ τήν ἐπανενεργοποίησή της, σύμφωνα μέ τήν Βιβλική μαρτυρία: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Μθ. 4, 17).
Γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο, καί τό Μελιτιανό Σχίσμα ἀποκαταστάθηκε στήν ἀρχαία Ἐκκλησία, ὅταν προηγήθηκε ὄχι μόνον ἡ ἔκφραση μετανοίας, ἀλλά καί ὁ ἀναθεματισμός τοῦ Σχίσματος ἀπό τούς ἴδιους τούς Σχισματικούς. Καί ὅπως χαρακτηριστικά σημειώνει ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, «ἀναθεματίζοντες τό ἴδιον Σχίσμα, ὥς φασι, δεδεγμένοι εἰσί τῇ Καθολικῇ Ἐκκλησίᾳ» (Ἐπιστολή Μ΄, Ναυκρατίῳ τέκνῳ, PG 99, 1053C). Τότε μόνον ἀκολούθησε ἡ Πανορθόδοξη Συνοδική ἀποκατάστασή τους, στήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο
Τιμοθέου ἱερομάρτυρος τοῦ διακόνου, Ἑλένης αὐταδέλφου καί νηπίου βρέφους της,ἐν Κορώνη Μεσσηνίας μαρτυρησάντων(+1816)
Ο Pouqueville στην Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως ήτοι η Αναγέννησις της Ελλάδος αναφέρει ότι την 8ην Σεπτεμβρίου, την ημέρα εορτής της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου οι νεομάρτυρες Τιμόθεος ο διάκονος, η αδελφή του Ελένης και βρέφος αυτής οδηγούνται μαζί με πάμπολλους Έλληνας, από τους βαρβάρους στη Κορώνη της Μεσσηνίας, όπου τους ανέμειναν τα βασανιστήρια και τέλος η αγχόνη.
Ο διάκονος σε όλη αυτή την δοκιμασία βαδίζων προς το μαρτύριο επικαλείτο το όνομα του Υψίστου, ενώ από τους Τούρκους επιζητούσε να ελευθερώσουν την αδελφή του και το βρέφος, που κρατούσε αυτήν στις αγκάλες της. Το ίδιο έκανε και η νεαρή αδελφή του, της οποίας το μόνο ανθρώπινο στήριγμα της, ήταν ο αδελφός της, επειδή οι Τούρκοι είχαν σφάξει τον σύζυγό της.
Η Ελένη κρατώντας το βρέφος, είχε προσπέσει στα πόδια των δημίων και τους παρακαλούσε να λυπηθούν τον αδελφό της.
Σώζει τόν φονέα ἀπό τήν αἰώνια κόλασιν. Ἡγουμένη Ἀναστασία Βλάχου Ἱ.Μ. Κυρᾶς τῶν Ἀγγέλων Λευκίμμης Κέρκυρας
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/08/blog-post_564.htmlἘνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 7-9-2019 ἕως 9-9-2019.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Πρωθιερεύς Γεώργιος Φλωρόφσκυ : Οἰκουμενιστής ἤ Ὀρθόδοξος; Ἀποσιωπᾶ τήν ἀλήθεια ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος
06-09-2019
ΠΡΩΘΙΕΡΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ : ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ Η΄ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ;
Ἀποσιωπᾶ τήν ἀλήθεια ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος
Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
Ὁ μακαριστός πρωθιερεύς π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ στήν ἀρχή ὑπῆρξε θιασώτης τῆς «οἰκουμενι(στι)κῆς κινήσεως», καθότι ὑπῆρξε ἰδρυτικό μέλος τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου «Ἐκκλησιῶν», δηλ. αἱρέσεων, (Π.Σ.Ε.) τό 1948. Ἀλλά, πάντοτε ζητοῦσε νά ἰσχύουν κάποιες προϋποθέσεις συμμετοχῆς τῶν Ὀρθοδόξων στό «Π.Σ.Ε.». Ἡ βασικότερη προϋπόθεση συμμετοχῆς ἦταν οἱ ξεχωριστές δηλώσεις, τά ξεχωριστά κείμενα τῶν Ὀρθοδόξων, τά ὁποῖα ὁ ἴδιος ἔγραφε, σέ διάκριση μέ τά κοινά κείμενα τῶν αἱρετικῶν προτεσταντικῶν παραφυάδων. Ἡ τακτική αὐτή ἐφαρμόστηκε γιά 13 χρόνια, μέχρι τό 1961, ὁπότε οἱ Ὀρθόδοξοι παραιτήθηκαν ἀπό αὐτή τους τήν ἀξίωση, πρᾶγμα τό ὁποῖο ὁδήγησε στήν ἀποχώρηση τοῦ Φλωρόφσκυ ἀπό τήν «οἰκουμενι(στι)κή κίνηση».
Στή θέση του τόν διαδέχθηκε ὁ παλαιότερος ἐπίσης ἐπιφανής λαϊκός θεολόγος, καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Νικόλαος Νησιώτης, ἐκ τῶν πρωτεργατῶν καί ἀξιωματούχων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος διετύπωσε ἀπαράδεκτες ἐκκλησιολογικές θέσεις, ἐλεγχθείς πατερικώτατα ἀπό τόν ὁμολογητή καθηγητή Κωνσταντῖνο Μουρατίδη, ὡς ἀρνούμενος τήν ἀλήθεια ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία. Ἐπικρίνει ὁ Νησιώτης τόν Οἰκουμενικό ἐπαρχιωτισμό τῶν Ὀρθοδόξων καί δι’ ἐρωτήματος ἀποκλείει τήν ταύτιση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τήν Μία Ἐκκλησία. Ἐρωτᾶ :
Ἡ σημασία τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεώς μας
Ἀρχανδρίτης πατήρ Γεώργιος Καψάνης, Ἠγούμ. Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὅρους
Βασικὰ στοιχεῖα τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεως:
Ἡ Ἐκκλησία τὸ κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Ἡ Ἐκκλησία ἁγιάζει ὅλες τὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς μας.
α) Ὁ λαὸς ζοῦσε τὴ ζωὴ του Ευχαριστιακά.
Πόσο διαφορετικὰ θὰ βλέπαμε τὸν συνάνθρωπό μας ἂν τὸν βλέπαμε ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ; Ἂν δοῦμε τὰ ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ ἀγαθὰ ὡς δῶρα τοῦ Θεοῦ ἀποφεύγουμε τὰ δύο ἄκρα: τὴν περιφρόνηση ἢ τὴν ἀπολυτοποίηση καὶ τὴν θεοποίησή τους (π.χ. μόρφωση). Οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν δέχονται τὸν κόσμο ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ δὲν ζοῦν μὲ κέντρο τὸν Θεὸ ἀλλὰ τὸ Ἐγώ τους.
Ὅλα στὴν Ἐκκλησία εἶναι Θεανθρώπινα.
β) Το ασκητικὸ πνεύμα βασικό χαρακτηριστικό τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεως...Ἡ πίστη τοῦ λαοῦ Σταυροαναστάσιμη, γι’ αὐτὸ ἦταν χαρούμενος καὶ εἰρηνικός.
γ) Ἕνα ἄλλο βασικὸ χαρακτηριστικό τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεως εἶναι ἡ ἀξία τοῦ ανθρωπίνου προσώπου...
Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἰδεολογία. Δὲν εἶναι ἑλληνοχριστιανικὸς πολιτισμὸς ὡς ἰδεολογία. Ἡ Ἐκκλησία γέννησε τὸν ἑλληνορθόδοξο πολιτισμό. Στὴν Ἐκκλησία δὲν θυσιάζεται ἕνα πρόσωπο χάριν μίας ἰδέας, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν τακτικὴ ὅλων τῶν ἰδεολογιῶν.
Ὁ Ντοστογιέφσκι ἔλεγε ὅτι «εἶναι ἄλλο πράγμα νὰ ἀγαπᾶς τὴν ἀνθρωπότητα ὡς ἰδέα καὶ ἄλλο πράγμα νὰ ἀγαπᾶς τὸν συγκεκριμένο ἄνθρωπο». Ὁ λαὸς δὲν εἶναι μάζα. Εἶναι εἰκόνες τοῦ Θεοῦ.
δ) Ἡ ἀγάπη της Ελευθερίας ενα ἀκόμα χαρακτηριστικό τῆς παραδόσεώς μας.
Θαῦμα στήν Ἡλιούπολη: Κάηκε είκόνα ἀπό φωτιά σέ διαμέρισμα καί ἔμειναν ἄθικτα τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων
Θαύμα στην Ηλιούπολη: Κάηκε εικόνα από φωτιά σε διαμέρισμα και έμειναν άθικτα τα πρόσωπα των Αγίων
Όταν ακόμα και τα στοιχεία της φύσης σέβονται την αγιωσύνη...
Xθες το βράδυ ξέσπασε πυρκαγιά σε διαμέρισμα του στην οδό Ηπείρου 49, στην Ηλιούπολη, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα μια 86χρονη. Αυτό όμως που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι το γεγονός ότι μέσα στο δωμάτιο, βρέθηκε μια καμμένη εικόνα, στην οποία είχαν μείνει άθικτα τα πρόσωπα των Αγίων (Αγγέλων)...

Το περιστατικό περιέγραψε φανερά συγκινημένος ένας πυροσβέστης, στον αντιδήμαρχο τεχνικών υπηρεσιών, Κώστα Σεφτελή. Δείτε τι αναφέρει σε σχετική ανάρτηση στο facebook:
Εἶπε γέρων:
Εἶπε γέρων:
— Ἔξυπνος εἶναι ὁ ἁγιασμένος. Δέν κυνηγάει τούς χαμένους ὁ διάβολος. Κυνηγάει τούς ἔξυπνους. Αὐτούς πού κοντά στόν Θεό μποροῦν νά κάνουν θαύματα.
Μοῦ ἔλεγε ἕνας ἀγράμματος, ἁπλούστατος ἐρημίτης:
Μοῦ ἔλεγε ἕνας ἀγράμματος, ἁπλούστατος ἐρημίτης:
— Ὅσοι εἶναι «ἔξυπνοι» πολύ, πιάνονται εὔκολα στά δίκτυα τοῦ διαβόλου.
11 Σεπτεμβρίου. Θεοδώρας ὁσίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τετ. ιγ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ. θ´ 12 - ι΄ 7).
Β Κορ. 9,12 ὅτι ἡ
διακονία τῆς λειτουργίας ταύτης οὐ μόνον ἐστὶ
προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήματα τῶν ἁγίων, ἀλλὰ
καὶ περισσεύουσα διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ
Θεῷ· -
Β Κορ. 9,12 Διότι η διακονία αυτής της αγαθοεργίας σας, όχι μόνον
προλαμβάνει και θεραπεύει με το παραπάνω τας ανάγκας των Χριστιανών, αλλά και
γεμίζει την καρδίαν από ευγνωμοσύνην, ώστε να ξεχειλίζουν πλούσιαι ευχαριστίαι
προς τον Θεόν.