Περί θλίψης καί πόνου, 23-11-2008, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ: Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous καί στό Ὑπεραγία Θεοτόκος https://www.youtube.com/channel/UC1VN...
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019
Ὑπάρχει σωτηρία ἐκτός τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας; Εἶναι οἱ μάρτυρες τῶν ἑτερόδοξων ἀληθινοί μάρτυρες γιά τόν Χριστό;
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι Καθολική[1]
Πρωτοπρεσβύτερος Matei Vulcanescu
Ὁ σκοπός τῆς ἐπίγειας ζωῆς εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς. Αὐτό μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ μόνο στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ὑπάρχει σωτηρία ἐκτός τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας; Εἶναι οἱ μάρτυρες τῶν ἑτερόδοξων ἀληθινοί μάρτυρες γιά τόν Χριστό;
Αὐτό εἶναι ἕνα ἐρώτημα, πού ἀπασχολεῖ ὅλους ὅσους ἐπιθυμοῦν τήν σωτηρία τῶν ἀδελφῶν τους στήν ἀνθρωπότητα. Καί εἶναι ἀπόδειξη ἀλτρουϊσμοῦ καί ἀγάπης νά ἐπιθυμεῖ κάποιος νά σωθοῦν ὅλοι, ὁμοιάζοντας ἔτσι μέ τόν Θεό, ὁ ὁποῖος «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν»[2].
Γι' αὐτό καί ἡ σωτηρία τῶν μή Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν μας στήν ἀνθρωπότητα, πρέπει νά εἶναι μέσα στήν ψυχή μας ὡς μιά συνεχής ἔγνοια. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει : «Πῶς μποροῦμε νά εἴμαστε τόσο δειλοί, ὥστε νά εἴμαστε εὐχαριστημένοι μέ τήν σωτηρία μας, μέ δεδομένο ὅτι θέτουμε σέ κίνδυνο τήν ἴδια τήν σωτηρία μας, ἄν δέν φροντίζουμε καί γι’ αὐτή τῶν ἄλλων; Ἔτσι, σέ μιά μάχη, ὅποιος δέν σκέφτεται παρά τό πῶς θά ξεφύγει, τρέχοντας μακριά, χάνει καί τόν ἑαυτό του, πρίν χάσει καί τούς δικούς του· ἀλλά ὅποιος ἀγωνίζεται γενναῖα, γιά νά βγάλει τούς συντρόφους του ἀπό τόν κίνδυνο, σώζεται καί ὁ ἴδιος, καί γλυτώνει καί τούς ἄλλους. Αὐτή ἡ ζωή εἶναι ἕνας συνεχής πόλεμος καί οἱ ἐχθροί εἶναι πάντα παρόντες, πολεμώντας ἔτσι ὅπως μᾶς προστάζει ὁ αὐτοκράτορας καί κεφαλή μας»[3].
Συνεχίζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος : «Ἀκοῦστε τά λόγια, πού λέει στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ [ὁ προφήτης Ἱερεμίας[4]] καί εἶναι ὡς ὁ Θεός νά λέγει : « Ὅποιος κάνει γνωστή τήν ἀλήθεια στόν πλησίον του, ὅποιος τόν φέρει ἀπό τό κακό στήν ἀρετή, μέ μιμεῖται κατά τό δυνατόν τῆς ἀνθρώπινης φύσεως»[5].
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 28-9-2019 ἕως 30-9-2019.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια.
Ἕνα μαντίλι μουσκεμένο μέ δάκρυα μετανοίας ζύγιζε ὅσο οἱ βαριές ἁμαρτίες ἑνός ληστή....
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Όταν βασίλευε ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος, υπήρχε στην Κωνσταντινούπολη ένας διαβόητος ληστής. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων μέσα στην Πόλη αλλά και στα προάστια. Μια μέρα, ο ίδιος ο αυτοκράτορας έστειλε στον ληστή έναν σταυρό ως σημείο και ένδειξη καλής πίστεως ότι δεν θα του έκανε κακό, αν αποφάσιζε να παραδοθεί.
Ο ληστής έλαβε τον σταυρό και πράγματι παραδόθηκε Φθάνοντας στην Κωνσταντινούπολη έπεσε στα πόδια του αυτοκράτορα και τον ικέτεψε για συγχώρηση. Ο Μαυρίκιος κράτησε τον λόγο του, έδειξε ευσπλαχνία και τον απελευθέρωσε.
Αμέσως μετά απ’ το γεγονός, ο ληστής ασθένησε σοβαρά και κατάλαβε ότι ο θάνατος ήταν επικείμενος. Συντετριμμένος τότε μετάνιωσε για όλες τις αμαρτίες του και κλαίγοντας προσευχήθηκε στον Θεό να τον συγχωρήσει, όπως τον είχε συγχωρήσει και ο βασιλιάς. Τόσα άφθονα δάκρια έχυσε, που το μαντήλι του μούσκεψε τελείως.
ΘΑΥΜΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ: «Πάτερ, ἐγώ χθές ἔπρεπε νά εἶχα πεθάνει, ἀλλά ὁ Θεός μέ ἔσωσε»
Διήγηση ευλαβούς εγγάμου Ιερέως που σπουδάζει στην Θεσσαλονίκη.
«Προ καιρού ήρθε ένας νέος και μου είπε: «Πάτερ, εγώ χθές έπρεπε να είχα πεθάνει, αλλά ο Θεός με έσωσε. Καθώς έτρεχα με μεγάλη ταχύτητα χτύπησα με την μοτοσυκλέττα μου επάνω σε ένα αυτοκίνητο και πετάχθηκα μακρυά.
Τήν στιγμή εκείνη είδα έναν παππούλη να με πιάνη γερά από το δεξί χέρι και έτσι δεν έπαθα τίποτε».
»Εγώ (ο ιερεύς) του έδειξα μερικές εικόνες Αγίων και φωτογραφίες συγχρόνων Γερόντων.
Σεβασμιώτατε πάταξον μέν, ἄκουσον δέ!
(Ἡ ἀπάντηση ἑνὸς ἀποδήμου στὸ κείμενο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου σχετικὰ μὲ τὴν κρίση τοῦ ΣτE ἐπὶ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν)
Σεβασμιώτατε εὐλογεῖτε!
Ἂν καὶ περιστάσεις μὲ ἔχουν ἀναγκάσει νὰ διαμένω στὸ ἐξωτερικό, παρακολουθῶ μὲ ἰδιαίτερη ἀγωνία τὰ τεκταινόμενα στὴν χώρα μας, ἰδίως σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὸν ἀγώνα τοῦ Ἑλληνισμοῦ γιὰ τὴ διάσωση τῆς Ἐθνικῆς καὶ Θρησκευτικῆς του ταυτότητας.
Τὸ κείμενό σας γιὰ τὴν ὑπόθεση τῶν Θρησκευτικῶν ἦταν ἴσως ἡ πρώτη γραπτὴ ἀντίδραση Ἱεράρχη ἐπὶ τοῦ θέματος καὶ ἔσπευσα ὡς ἐκ τούτου νὰ τὸ ἀναγνώσω μὲ μεγάλο ἐνδιαφέρον. Μὲ ἔκπληξη διαπίστωσα ὅτι παρὰ τὸν τίτλο του "Ἡ αὐτοκριτική μας μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ" ἡ θέση σας καὶ τὰ συμπεράσματά σας ἦταν ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ μία δυσμενῆ ἐξέλιξη γιὰ τὴν ὁποία θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποδοθοῦν εὐθύνες!
Χαρακτηρίζετε ἀπαξιωτικὰ τὴν κρίση τοῦ ΣτΕ ὡς "τέτοια ἀπόφαση", "στρατηγικὴ ἥττα" γιὰ τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἀναζητηθοῦν "εὐθύνες".
Ὀφείλω νὰ σᾶς ἐπισημάνω ὅτι ἡ ἀπόφαση ποὺ ἀποκαλεῖτε ἀπαξιωτικὰ "τέτοια" εἶναι στὴν πραγματικότητα τέσσερις ἀποφάσεις τῆς Μείζονος Ὁλομελείας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ἑνὸς δικαστικοῦ σχηματισμοῦ ποὺ ἀπαρτίζεται ἀπὸ συνολικὰ 25 δικαστὲς -κατὰ τεκμήριο τοὺς ἐμπειρότερους καὶ πλέον κατηρτισμένους τῆς Διοικητικῆς Δικαιοσύνης- ποὺ ἔχουν ἀφιερώσει τὴ ζωή τους στὴ μελέτη καὶ ἐφαρμογὴ τοῦ Δημοσίου Δικαίου, κρίνοντας ἐπὶ σημαντικῶν θεμάτων ποὺ ἅπτονται τῆς Ἱστορίας καὶ τῆς πορείας τῆς Πατρίδος μας. Λόγω τῆς θέσεώς τους ἀδυνατοῦν νὰ ὑπερασπισθοῦν τὶς ἀποφάσεις τους καθὼς μποροῦν νὰ μιλοῦν δημοσίως μόνο μέσω αὐτῶν, πλὴν ὅμως τὸ Σύνταγμα μᾶς ἐπιτάσσει οἱ ἀποφάσεις τους νὰ γίνονται σεβαστὲς ἀπὸ τὶς δύο ἄλλες ἀναγνωρισμένες ἐξουσίες, τὴν ἐκτελεστικὴ καὶ τὴ νομοθετική.
Ἀπόδειξη ὅτι ἕνας εἶναι ὁ Θεός καί ὄχι πολλοί (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΙΕΡΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ
ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ
Ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο, Ἀριθμ. 4
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
5. Ἀπόδειξη ὅτι ἕνας εἶναι ὁ Θεός καί ὄχι πολλοί
Παρακαλῶ, ἀδελφοί μου χριστιανοί, νά ἀκοῦτε μέ προσοχή τά θεῖα κηρύγματα τῆς σειρᾶς αὐτῆς, γιατί ἀναφέρονται στήν πίστη μας καί γιατί εἶναι λόγοι ἀγίου Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ. Στό προηγούμενο μάθημα μᾶς εἶπε ὁ ἅγιος γιά τό τί εἶναι ὁ Θεός καί ὅτι Αὐτός εἶναι ἀκατάληπτος, ὅτι δηλαδή δέν μποροῦμε νά Τόν κατανοήσουμε. Σήμερα ὁ ἅγιος θά μᾶς πεῖ γιά τό ὅτι ἕνας εἶναι ὁ Θεός καί ὄχι πολλοί. Σπουδαῖο τό θέμα αὐτό καί ἄς τό ἀκούσωμε, ὅπως μᾶς τό λέγει ὁ μεγάλος δογματικός τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.
1. Ἀποδείχθηκε ἀρκετά, μᾶς λέγει ὁ ἅγιος, ὅτι ὑπάρχει Θεός καί ὅτι ἡ οὐσία του εἶναι ἀκατάληπτη. Καί γιά ὅσους μέν πείθονται στήν Ἁγία Γραφή εἶναι πάλι φανερό καί ἀναμφίβολο ὅτι ἕνας εἶναι ὁ Θεός καί ὄχι πολλοί. Ἔτσι λέγει ὁ Κύριος στήν ἀρχή τοῦ Δεκαλόγου, τῆς θείας αὐτῆς Νομοθεσίας: «Ἐγώ εἶμαι ὁ Κύριος ὁ Θεός σου, πού σέ ἔβγαλα ἀπό τήν χώρα τῆς Αἰγύπτου. Δέν θά ἔχεις ἄλλους θεούς, ἐκτός ἀπό μένα» (Ἐξ. 20,2). Καί πάλι λέγει ὁ Θεός: «Ἄκουε, Ἰσραήλ. Ὁ Κύριος ὁ Θεός σου, εἶναι ὁ ἕνας Κύριος» (Δευτ. 6,4). Καί διά τοῦ προφήτου Ἠσαΐα λέγει ὁ Θεός: «Ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός, ὁ πρῶτος, Ἐγώ θά εἶμαι καί γιά πάντα. Ἐκτός ἀπό μένα δέν ὑπάρχει ἄλλος Θεός. Πρίν ἀπό μένα δέν ὑπῆρχε ἄλλος Θεός, οὔτε καί ἀργότερα θά ὑπάρξει ἄλλος. Ἐκτός ἀπό μένα δέν ὑπάρχει ἄλλος Θεός» (Ἠσ. 43,10-11. 44,6). Καί ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός στά ἱερά Εὐαγγέλια ὁμιλώντας στόν Πατέρα Του λέγει: «Αὐτή εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, τό νά γνωρίζουν Ἐσένα, τόν μόνον ἀληθινό Θεό» (Ἰωάν. 17,3).
Ὄταν διαβάζεται ὁ ἑξάψαλμος....
Τό σταυρό μας μποροῦμε νά κάνουμε στήν ἀρχή καί στό τέλος τοῦ Ἑξάψαλμου. Σ’ ὅλη ὅμως τή διάρκεια αὐτοῦ, ἀκόμη καί στό μέσον του, ὅταν λέγουμε τά «Δόξα… Καί νῦν… Ἀλληλούια…» ΔΕΝ κάνουμε τό σταυρό μας, ἀλλά παρακολουθοῦμε «ἐν πάσῃ σιωπῇ καί κατανύξει» τόν Ἀναγνώστη, ὁ ὁποῖος «μετ’ εὐλαβείας καί φόβου Θεοῦ», διαβάζει τόν Ἑξάψαλμο.
Διότι ὁ χρόνος αὐτός τῆς ἀναγνώσεως προεικονίζει τό χρόνο τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου, κατά τή διάρκεια τοῦ ὁποίου μέ φόβο καί τρόμο θά ἀναμένουμε τήν τελική κρίση Του γιά ἐμᾶς.
Καί, ὅπως τότε, ἔτσι καί τώρα θά πρέπει σιωπῶντες, ὄρθιοι, ἀκίνητοι, χωρίς μετακινήσεις ἤ, προπαντός, χωρίς καί τούς παραμικρούς θορύβους, νά παρακολουθοῦμε τήν ἀνάγνωση αὐτή.
Ὁ Κατακρίνων μοιάζει μέ τή μύγα!
Ο ΚΑΤΑΚΡΙΝΩΝ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΓΑ!
Ἄς μὴ δαγκώνουμε, οὔτε νὰ κατασπαράζουμε τὶς ξὲνες πληγὲς. Ἃς μὴ μιμηθοῦμε τὶς μύγες, ἀλλὰ ἃς ζηλέψουμε τὶς μὲλισσες.
Οἱ μύγες κάθονται ἐπάνω στὰ τραύματα καὶ τσιμποῦν, ἐνῶ οἱ μέλισσες πετοῦν πάνω στὰ λουλούδια. Γι’ αὐτὸ οἱ μὲν μέλισσες φτιὰχνουν κηρῆθρες, ἐνῶ οἱ μύγες μεταδίδουν ἀρρώστιες σ’ ὅποια σώματα κι’ ἂν καθήσουν.
Ὁ Ἀληθινός Σταυρός ἀναγνωρίζεται ἀπό τήν Ἁγία Ἑλένη ὅταν μπροστά του ἀνασταίνεται ἕνας νεκρός (Τοιχογραφία)
H δοκιμασία του Σταυρού.
Ο Αληθινός Σταυρός αναγνωρίζεται από την Αγία Ελένη όταν μπροστά του ανασταίνεται ένας νεκρός.
2 Όκτωβρίου. Κυπριανοῦ ἱερομάρτυρος καί Ἰουστίνης μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τοῦ ἁγίου. Ὀκτωβρίου 2. (Α´ Τιμ. α´ 12 - 17).
Α Τιμ. 1,12 Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἐνδυναμώσαντί με Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν,
Α Τιμ. 1,12 Και ευχαριστώ τον Ιησούν Χριστόν, τον Κυριον μας, που με ενίσχυσε και εδυνάμωσεν στο έργον του Ευαγγελίου, διότι με ενέκρινεν άξιον της εμπιστοσύνης του και με έθεσεν εις την ιεράν αυτήν υπηρεσίαν του κηρύγματος