Πριν από πολλά χρόνια, στις Κυδωνίες (Αϊβαλί) της Μικράς Ασίας, σ’ αυτή την Ελληνική αλλά σκλαβωμένη στους τούρκους πολιτεία, συνέβη ένα μεγάλο και θαυμαστό γεγονός που απεδείχθη ως πραγματική ευλογία του Θεού για ολόκληρη την Χριστιανοσύνη.
«Ημέρα λαμπροφόρος πάσιν εξέλαμψε…» στις 28 Ιουνίου του 1852 στις Κυδωνίες, όταν αποκαλύφθηκε με θαυμαστό τρόπο, η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης, όπως ονομάστηκε, εξαιτίας του πλήθους των θαυμάτων τα οποία η Θεοτόκος πραγματοποίησε, για να ενδυναμωθεί η πίστη των Χριστιανών και να διαλυθούν οι αμφιβολίες των άθεων και αδιάφορων ανθρώπων στους δύσκολους καιρούς της τουρκοκρατίας...
Σαν αστραπή μεταδόθηκε εκείνη την ημέρα το χαρμόσυνο μήνυμα από στόμα σε στόμα σε όλη την πολιτεία. Η εικόνα της Παναγίας είχε βρεθεί. Ευλογία μεγάλη για όλη την πολιτεία είχε φέρει το θεϊκό αυτό σημείο. Ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους. Οι καμπάνες στις Εκκλησίες χτυπούσαν γιορτινά. Οι δύσπιστοι απορούσαν και έτρεχαν να ιδούν από κοντά με τα μάτια τους, το αναπάντεχο θαύμα. Παράμερα στα ανασκαμμένα αναχώματα, μια απλοϊκή, φτωχή κοπέλα, η Ευαγγελινή, γονατιστή με σκυμμένο το πρόσωπο, προσπαθούσε να κρύψει τα αναφιλητά και τα δάκρυά της. Συγκινημένη καθώς την παρηγορούσαν οι Αϊβαλιώτισσες γυναίκες, ένιωθε ανακούφιση και δικαίωση, καθώς είδε τους εργάτες να βρίσκουν επιτέλους και να βγάζουν από τη γη, μετά από κουραστική εργασία την Αγία Εικόνα με την πανσεβάσμια μορφή της Παναγίας.
Αρκετό καιρό πριν, η Ευαγγελινή, ζούσε με αγωνία την όλη υπόθεση. Από την πρώτη στιγμή που άρχισε να ενυπνιάζεται επανειλημμένα την Παναγία και να της υποδεικνύει κάποιο σημείο στη γη του Αϊβαλιού, όπου υπήρχε κρυμμένη η εικόνα Της, η κοπέλα με δισταγμό είχε εμπιστευθεί τη θεία αυτή αποκάλυψη σε ανθρώπους που πίστευε ότι θα την βοηθούσαν. Όμως οι ειρωνείες, ακόμα και οι απειλές τους, δεν την πτόησαν. Παρακίνησε κάποιους πιο έμπιστους Αϊβαλιώτες να ανασκάψουν στο μέρος εκείνο, σ’ έναν κήπο που καθώς λένε τον ονόμαζαν «περιβόλι του Σαλιόκολα» και ήταν κοντά στη γνωστή ενορία της Κάτω Παναγιάς, της Ζωοδόχου Πηγής, σε απόσταση εκατό περίπου μέτρων από την παραλία, τον «Καντηλί γιαλό». Όσο οι εργάτες έσκαβαν και δεν έβρισκαν τίποτα, η αγωνία κορυφωνόταν καθώς και οι επικρίσεις και οι αντιδράσεις. Ώσπου ήρθε η ευλογημένη στιγμή που με τις προσευχές ενός ευλαβέστατου παπά της Αγίας Τριάδας, του παπα-Χαράλαμπου, βρέθηκε η εικόνα! Ο κασμάς κάποιου εργάτη, ονόματι «Γιουργή», χτύπησε σε σταθερό σημείο. Ήταν μια εικόνα μικρών διαστάσεων. Μάλιστα, το τελευταίο χτύπημα άφησε ένα σημάδι πάνω στο πρόσωπο της Παναγίας. Μαζί βρέθηκε και το αγίασμα που εξέβλυσε στο σημείο αυτό. Οι παρευρισκόμενοι χαιρόντουσαν για την εύρεση της εικόνας. Η χαρά ήταν έκδηλη σε όλους. Το Αϊβαλί είχε την ημέρα εκείνη Ανάσταση. Οι άνθρωποι πανηγύριζαν σα να είχαν απελευθερωθεί.
Μετά την ανεύρεση της εικόνας, πλήθος θαυμάτων επακολούθησαν. Για αρκετά χρόνια, άνθρωποι πονεμένοι, άρρωστοι, ακόμα και μουσουλμάνοι, προσερχόντουσαν από κάθε γνωστό μέρος στο αγίασμα της Παναγίας Φανερωμένης. Άνθρωποι δαιμονισμένοι, σεληνιαζόμενοι, πάσχοντες από διάφορες ασθένειες, τυφλοί, κωφοί, παράλυτοι, άλαλοι, αφού προσκυνούσαν, νήστευαν και παρέμεναν για λίγες ημέρες στο αγίασμα, έβρισκαν τη γιατρειά τους με θαυμαστό τρόπο. Πολλές φορές η εικόνα μεταφερόταν στα σπίτια και στα χωράφια, όπου τελούσαν αγιασμούς, παρακλήσεις ή διάβαζαν ασθενείς. Εύνοια μεγάλη για τους Αϊβαλιώτες, που έβλεπαν να γίνονται θαύματα στον τόπο τους και κόσμος πολύς να επισκέπτεται και να προσκυνάει την εικόνα της Παναγίας. Όλοι ήθελαν να αντλήσουν λίγο νερό από το αβαθές πηγάδι του αγιάσματος και να πάρουν λίγο χώμα από το σημείο που είχαν βρει την εικόνα. Η εικόνα φυλασσόταν στον ενοριακό ναό του Ιερού Νοσοκομείου, τον Άγιο Χαράλαμπο. Η Παναγία η Φανερωμένη έγινε από τότε η προστάτιδα και «Η Βασίλισσα» της πόλεως των Κυδωνιών»!
Στρατής Ανδριώτης.
Θαύματα Εικόνος της Παναγίας Φανερωμένης Κυδωνιών (Αϊβαλί).
Η Εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο στις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας, στις 28 Ιουνίου του 1852. Από τότε και μέχρι το διωγμό των Ελλήνων το 1922, στο «Πλατύ σοκάκι» του Αϊβαλιού όπου είχε βρεθεί η εικόνα, χτίστηκε το κτήριο του Αγιάσματος όπου κατέστη μεγάλο προσκύνημα λόγω της εικόνος, του αγιάσματος που εξέβλυζε και των πολλών θαυμάτων που έγιναν για να ενδυναμωθεί η πίστη των υπόδουλων Χριστιανών, πολλά δε εκ των οποίων αναφέρονται στο συναξάρι της Ακολουθίας του Όρθρου...
Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι όσα θαύματα γράφθηκαν σε ογκώδη κώδικα από το 1852 έως την 4η Ιουλίου 1857, χάθηκαν. Και αναγράφονται λίγα από τα μετέπειτα θαύματα που διασώθηκαν σε μικρό κώδικα:
Τω 1857, 4 Ιουλίου, έφερον νέον τινά από τας Φώκας, την πόλιν της Μικράς Ασίας, έξω φρενών, ονόματι Γεώργιον, ο οποίος σταθείς είς το Αγίασμα 3 ημέρας, εθεραπεύθη εντελώς καί απήλθε χαίρων καί ευφραινόμενος.
Κατά το 1859, Αυγούστου 3, ένας άνθρωπος, Μανουήλ καλούμενος, από χωρίον της Λέσβου Βατούσαι καλούμενον, καί ευρισκόμενος εις χωρίον της Μικράς Ασίας Σαϊντζίδες, συνεργεία του δαίμονος εξέστη των φρενών αυτού. Ούτος λοιπόν ελθών και σταθείς εν τω Αγιάσματι, εις διάστημα 40 ημερών τη βοηθεία της Θεοτόκου ιατρεύθη,
Το αυτό έτος, Αυγούστου 28, έφερον παιδίον από Πέργαμον της Μικράς Ασίας ονόματι Γεώργιον, πάσχον τον ένα οφθαλμόν δεινώς, το οποίον σταθέν είς το Αγίασμα, είς διάστημα ημερών 45 έλαβε την υγείαν.
Το αυτό έτος, Σεπτεμβρίου 3, ήλθεν εις νέος από την πόλιν της Μικράς Ασίας Μπαλή κεσσέρ, κτίστης το επάγγελμα, ονόματι Κωνσταντίνος. Ούτος ο άθλιος ενοχλείτο από του πάθους του σεληνιασμού, αλλά σταθείς είς το Αγίασμα, εις διάστημα 40 ημερών έλαβε παρά της Θεοτόκου την θεραπείαν αυτού.
Το αυτό έτος παιδίον εντόπιον, Κυδωνιάτικον, υιός καρά Νικολάου Στόϊκου, καλούμενον Απόστολος, εκ συνεργείας δαιμονικής έξω φρενών γενόμενον καί αυτό καί φέροντες αυτό είς το Αγίασμα, είς 40 ημέρας ιατρεύθη.
Το αυτό έτος έφερον γυναίκα καλουμένην Διαμάντην από τα χωρία του Αρμούτ-Οβασί της Μικράς Ασίας, δαιμονιζομένην, καί είς διάστημα 40 ημερών εθεραπεύθη υπό της Θεοτόκου.
Το αυτό έτος έφερον άλλην γυναίκα το όνομα Παρθενίαν από χωρίον της Μικράς Ασίας Μπιτένια καί αυτήν δαιμονιζομένην καί είς διάστημα 40 ημερών ιάθη καί απήθλε χαίρουσα.
Το 1860 ήλθεν από την Λήμνον περί τα μέσα Φεβρουαρίου άνθρωπος τις καλούμενος Σωτήρις, χωλός κατά τους πόδας, καί σταθείς εν τω Αγιάσματι έλαβε την ίασιν.
Το αυτό έτος τη 8 Μαΐου, ήλθεν ένας νέος από Ρούμελην, καταγόμενος από χωρίον λεγόμενον Αμυγδαλιάν, πάσχων καί αυτός από το πάθος του σεληνιασμού, καί σταθείς εν τω Αγιάσματι 40 ημέρας ιάθη.
Το αυτό έτος έφεραν από την νήσον Τένεδον μίαν κόρην καλουμένην Ελισάβετ, θυγατέρα Δημ. Πελοποννησίου, δεινώς σεληνιαζομένην, και εις διάστημα 40 ημερών
έλαβε την ίασιν.
Το αυτό έτος τη 12 Μαρτίου έφεραν άλλην κόρην από Σαμοθράκην και αυτήν σεληνιαζομένην, ήτις σταθείσα εν τω Αγιάσματι εις διάστημα 40 ημερών απήλθεν υγιής και χαίρουσα.
Το αυτό έτος ήλθεν από τα περίχωρα των Κυδωνιών μία Αγαρηνή, κρατούμενη και κατά τάς δύο χείρας, και σταθείσα εν τω Αγιάσματι 7 ημέρας εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, Ιουνίου 23, ήλθεν εντόπιος τις Δημήτριος το όνομα, αλευρομυλωνάς το επάγγελμα, υιός μητρός καλουμένης Χ. Σταυρούλας, πάσχων κατά τους οφθαλμούς, και εν διαστήματι ημερών 10 υγιής εγένετο.
Το αυτό έτος τη 24 Ιουνίου, ήλθεν από Κιρκαγάτζ, πόλιν της Μικράς Ασίας, άνθρωπος τις και αυτός ασθενών κατά τους οφθαλμούς δεινώς, και μείνας εν τω Αγιάσματι της Θεοτόκου ημέρας 15 εύρε την ίασιν.
Την αυτήν ημέραν και το αυτό έτος άλλος τις, Ματθαίος καλούμενος, και αυτός από Κιρκαγάτζ καταγόμενος και έχων ασθένειαν δεινήν εξ αποπληξίας και μείνας εν τω Αγιάσματι 40 ημέρας εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος τη 26 Ιουνίου, γυνή τις καλούμενη Μαρία, από την αυτήν πόλιν Κιρκαγάτζ καταγομένη, έφερε τον υιόν αυτής, Νικόλαον ονόματι, φρενήρη υπάρχοντα, και εν διαστήματι ημερών 40 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος γυνή τις εντόπια, Μαρία Μαχαιράδενα καλουμένη, έπασχε δεινώς κατά τους οφθαλμούς, μείνασα δε εν τω Αγιάσματι 40 ημέρας έλαβε την ίασιν.
Το αυτό έτος τη 18 Ιουλίου, ήλθεν άνθρωπος τις Μυτιληναίος, Δρακούλης καλούμενος, κωφός εκ πολλών ετών, μείνας δε εν τω Αγιάσματι ημέρας 40 έλαβε την ακοήν αυτού.
Το αυτό έτος τη 22 Ιουλίου, ήλθεν από Μπαλή κεσσέρ Κωνσταντίνος τις καλούμενος. Ούτος ησθένει την ασθένειαν της αποπληξίας καί μείνας εν τω Αγιάσματι ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Τη 23 του ιδίου μηνός καί έτους, ήλθεν άνθρωπος από Αδραμύτιον καταγόμενος και πάσχων από υποχοντρίαν. Μείνας δε εν τω Αγιάσματι ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος τη 23 του Ιουλίου, γυνή τις από Τένεδον, έχουσα παιδίον πάσχον κατά τον λαιμόν θανατηφόρως, καί μείναντες εν τω Αγιάσματι, εις διάστημα 9 ημερών, έλαβε το παιδίον τεθεραπευμένον καί απήλθε χαίρουσα.
Το αυτό έτος τη 1 Αυγούστου, άνθρωπος τις Κωνσταντίνος καλούμενος, τέκτων το επάγγελμα, ησθένει εκ δαιμονικής συνεργείας• μείνας και αυτός εν τω Αγιάσματι έλαβε την ίασιν.
Το αυτό έτος Παντελής τις Υδραίος, υπάρχων προ χρόνων παραλυτικός χείρας τε καί πόδας και μείνας εν τω Αγιάσματι 8 ημέρας -ώ των θαυμάσιων σου, Δέσποινα- εσηκώθη όρθιος καί περιεπάτει καί αι κεκλεισμέναι αυτού χείρες ηνεώχθησαν καί έχαιρε ευφραινόμενος καί κηρύττων την χάριν της Θεοτόκου παρρησία.
Το αυτό έτος τη 20 Αυγούστου, ήλθεν εκ Λήμνου άλλος τις, Κατακουζηνός καλούμενος, τυφλός κατά τον ένα οφθαλμόν, και μείνας εν τω Αγιάσματι ημέρας 7 ανέβλεψε.
Το αυτό έτος, τη 22 Αυγούστου, άλλος τις ονόματι Χρήστος εκ γενετής σεληνιαζόμενος, μείνας εν τω Αγιάσματι ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, τη 24 Αύγουστου, νέος τις από Κιρκαγάτζ, Βασίλειος καλούμενος, προ χρόνων τριών έπασχε δεινώς κατά τους πόδας και μείνας εν τω Αγιάσματι ημέρας 10 έλαβε την ίασιν,
Το αυτό έτος ήλθε γυνή τις, Φωτεινή καλούμενη, από χωρίον Κέλεμπον, πάσχουσα δεινώς από δύσπνοιαν, και μείνασα εν τω Αγιάσματι ημέρας 40 ιάθη.
Το αυτό έτος, τη 27 Αυγούστου, έφερον από χωρίον Γενιτζαροχώριον κόρην τινά, θυγατέρα Γεωργίου Χαλέλη, πάσχουσαν κατά τους πόδας, μείναντες δε τω Αγιάσματι ημέρας 40 έλαβον αυτήν υγιή.
Το αυτό έτος, τη 9 Σεπτεμβρίου, έφερον εν παιδίον από Αλή-αγά Τζιφλίκι, πάσχον τον ένα οφθαλμόν, και μείναντες εν τω Αγιάσματι έλαβον το παιδίον υγιές.
Το αυτό έτος, τη 21 Σεπτεμβρίου, ήλθεν από Φώκας άνθρωπος τις, Κωνσταντίνος καλούμενος, έχων παιδίον άλαλον, και μείνας εν τω Αγιάσματι ημέρας 8 ελάλησε το παιδίον ελευθέρως.
Τη αύτη ημέρα Κόρη τις, από την αυτήν πόλιν καταγόμενη, έπασχε καθ' όλον το σώμα και μείνασα ημέρας 8 εθεραπεύθη.
Τη αυτή ημέρα άλλος τις, Νικόλαος καλούμενος, εκ της ιδίας πόλεως και αυτός, υπάρχων τυφλός κατά τον ένα οφθαλμόν, μείνας ημέρας 8 ανέβλεψεν.
Το αυτό έτος, τη 22 Σεπτεμβρίου, άνθρωπος τις, Ευστράτιος καλούμενος, πάσχων κατά τάς δύο χείρας και τον ένα πόδα, μείνας ημέρας 5 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος ήλθεν ο πρώην θεραπευθείς υπό της Θεοτόκου παραλυτικός Παντελής Υδραίος, κρατηθείς πάλιν κατά την μίαν χείρα καί τον ένα πόδα, και μείνας ημέρας 8 υγιής εγένετο εντελώς.
Το αυτό έτος, τη 15 Όκτωβρίου, γυνή τις από Αγτόνι, Αγγελική καλουμένη, είχε πόνους ανίατους εις τους πόδας και μείνασα ημέρας 40 έθεραπεύθη.
Τω αυτό έτει, 26 Νοεμβρίου, ήλθε τις, Πέτρος καλούμενος, εκ Λήμνου καταγόμενος• υπήρχε τυφλός καί τους δύο οφθαλμούς καί μείνας ημέρας 40 ανέβλεψεν.
Το αυτό έτει, 28 Νοεμβρίου, νέος τις Βασίλειος καλούμενος, εκ Λήμνου καί αυτός καταγόμενος• προ χρόνων ήτο κωφός καί μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 8 έλαβε την ακοήν αυτού καί απήλθεν δοξολογών την Θεοτόκον.
Εν έτει 1861, 13 Μαρτίου, ένας από Κιρκαγάτζ καταγόμενος, Γεώργιος ονόματι, υιός Χ. Δημητρίου Μπακιρλόγλου, ησθένει κακώς εκ μαγείας διαβολικής καί μείνας εν τω Αγιάσματι υγιής εγένετο. Διό προς ευγνωμοσύνην αποστέλλει κατ' έτος εις την πανήγυριν της Θεοτόκου κηρόν οκάδας 5.
Το αυτό έτος, τη 10 Φεβρουαρίου, ήλθεν εν ανδρόγυνον, Ιωάννης καί Ζαχαρούλα• καί ο μεν ανήρ εσεληνιάζετο, η δε γυνή ήτο χωλή και κατά τους δύο πόδας, καί μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 40 καί οι δύο εθεραπεύθησαν.
Το αυτό έτος, τη 17 Μαρτίου, γυνή τις εκ Μυτιλήνης είχε εις τον εγκέφαλον μίαν συλλογήν αδιάκοπον καί μείνασα τω Αγιάσματι εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, τη 17 Μαρτίου, γυνή τις από χωρίον Μπιντένια, έπασχεν η αθλία καθ' όλα τα μέλη του σώματος, έχουσα πόνους υπερβολικούς, καί μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 9 ελευθερώθη καί απήλθε χαίρουσα.
Τη ιδία ημέρα γυνή τις, από χωρίον της Μυτιλήνης Πάμφυλα καταγόμενη, είχε κόρην, Ειρήνην καλουμένην, άλαλον καί μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 11 η κόρη ελάλησε παραδόξως καί πάντες εξέστησαν.
Το αυτό έτος, τη 18 Μαρτίου, άνθρωπος τις εντόπιος, Ευστράτιος Λιαπέλης καλούμενος, ησθένει καθ' όλον το σώμα και μείνας ημέρας 9 ιάθη.
Το αυτό έτος, τη 20 Μαρτίου, ήλθε νέα τις Κωνσταντινουπολίτις, Μαρία το όνομα, αλγούσα τους δύο οφθαλμούς, και μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 9 υγιής εγένετο.
Το αυτό έτος, τη 26 Μαΐου, γυνή τις ονόματι Ροδιά, από χωρίον Κινίκι της Μικράς Ασίας καταγόμενη, θυγάτηρ Μιχαλάκη και σύζυγος του Παναγιώτου, προ πολλών ετών ασθενούσα, και μείνασα εν τω Αγιάσματι ημέρας 9 υγιής εγένετο.
Το αυτό έτος, νέος τις Νικόλαος ονόματι, από χωρίον Κέλεμπον της Μικράς Ασίας, έξω φρενών υπάρχων προ χρόνων, μείνας εις το Αγίασμα εις διάστημα 40 ήμερων ιάθη.
Το αυτό έτος και τη αυτή ημέρα, Δημήτριος τις και αυτός από Κέλεμπον, πάσχων κατά τους πόδας και ασθενών την ασθένειαν των ζοχάδων και μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 15 υγιής εγένετο.
Το αυτό έτος, 13 Ιουνίου, νέος τις εντόπιος, Παναγιώτης ονόματι, υιός Δημητρίου Πουλάκη, υπάρχων χωλός και μείνας ημέρας 7 ανωρθώθη, περιπατών ελευθέρως.
Το αυτό έτος, 20 Ιουνίου, Αθανάσιος τις καλούμενος, Σάμιος και εις Γενιτζαροχώριον κατοικών, ησθένει τους δύο πόδας καί μείνας εν τω Αγιάσματι ημέρας 5 έλαβε την ίασιν.
Το αυτό έτος, τη 21 Ιουνίου, εντόπιος τις Αθανάσιος καλούμενος, Μιχαήλ Κάλφα υιός, και αυτός ασθενών κατά τους πόδας και μείνας ημέρας 5 έλαβε και ούτος την θεραπείαν του.
Το αυτό έτος, τη 22 Αυγούστου, άλλος Γεώργιος καλούμενος και από χωρίον Μόριαν της Μυτιλήνης καταγόμενος, εσεληνιάζετο προ χρόνων και μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, νέος τις εκ Περγάμου, και αυτός δεινώς εσεληνιάζετο και μείνας ημέρας 40 έλαβε την υγείαν του.
Το αυτό έτος, 19 Σεπτεμβρίου, ένας καλούμενος Νικόλαος Τσαλγητζής και Κωνσταντίνος τροφός του τις, εκ πόλεως Βρύουλλα καταγόμενοι, ησθένουν τους οφθαλμούς και οι δύο και μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 40 καί οι δύο εθεραπεύθησαν παρά της Θεοτόκου.
Το αυτό έτος, τη 5 Οκτωβρίου, άνθρωποι δύο, Μανουήλ και Νικόλαος καλούμενοι και εκ Τενέδου καταγόμενοι, ησθένουν και οι δύο τους οφθαλμούς και μείναντες ημέρας 10 έλαβαν την υγείαν αυτών και απήλθον δοξάζοντες της Θεοτόκου την δύναμιν.
Το αυτό έτος, Δήμος τις Φωκεύς είχεν κόρην Καλλιόπην ονόματι, ήτις υπήρχε φρενήρης καί μείνας εν τω Αγιάσματι ημέρας 16, έλαβεν αυτήν υγιαίνουσαν και απήλθε κηρύττων τα θαύματα της Θεομήτορος.
Το αυτό έτος, 11 Νοεμβρίου, νέα τις Αικατερίνα καλούμενη, από Μπαλή κεσσέρ καταγόμενη, ησθένει τους οφθαλμούς και μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 15 ιάθη.
Το 1862 έτος, 3 Ιανουαρίου, Ιωάννης Κοντάρας καλούμενος από Γενιτζαροχώριον, υπήρχε φρενήρης και μείνας ημέρας 40 έλαβε την ίασιν αυτού.
Το αυτό έτος, άλλος Ιωάννης από χωρίον Τζαν-Ιταρλή είχεν κόρην τυφλήν, Χρυσούλαν καλουμένην, και μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 40 η κόρη ανέβλεψε και λαβών αυτήν χαίρων απήλθε.
Το αυτό έτος γυνή τις Αργυρή ονόματι, από χωρίον Μυτιλήνης Μόριαν, είχεν υιόν Παναγιώτην καλούμενον, προ χρόνων σεληνιαζόμενον, και μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 30 απέλαβεν αυτόν υγιαίνοντα.
Το αυτό έτος, 17 Μαρτίου, γυνή τις εκ πόλεως Φωκάς, Χ. Μαρία καλουμένη και σύζυγος Χ. Γεωργίου, ησθένει κατά την ρίνα ανιάτως, ομού και ο ανεψιός αυτής Νικόλαος είχε δεινήν ασθένειαν, και μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 23 αμφότεροι εθεραπεύθησαν.
Το αυτό έτος, νέος τις Ευαγγελινός καλούμενος, υιός Καρπούζενας από Μοσχονήσια, υπήρχε φρενήρης και μείνας ημέρας 40 έλαβε την υγείαν αυτού.
Το αυτό έτος, τη 3 Απριλίου, από χωρίον Κάλαργαν έφερον παιδίον, Αλέξανδρον καλούμενον, υιόν Αθανασίου, δεινώς σεληνιαζόμενον, και μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 12 έλαβον αυτό υγιές και απήλθαν χαίροντες.
Το αυτό έτος και την αυτήν ημέραν, Δημήτριος τις εκ Σμύρνης ην προ χρόνων τυφλός και μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 40 ανέβλεψεν.
Το αυτό έτος, τη 22 Απριλίου, άνθρωπος τις Παναγής το όνομα, υιός δε Παρασκευά Γονατά, από χωρίον Δεκελή καταγόμενος, υπήρχεν έξω φρενών και μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, 21 Απριλίου, γυνή τις Αναστασία καλούμενη και από Μπαλή κεσσέρ καταγόμενη, είχε πόνον ανίατον εις την κεφαλήν και μείνασα εν τω Αγιάσματι ημέρας 15 έλαβε την θεραπείαν αυτής.
Το αυτό έτος, τη 28 Απριλίου, γυνή τις Αρχοντούλα καλούμενη, από Κιμέριον καταγόμενη, δεινώς έπασχε κατά τους οφθαλμούς και μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 12 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, τη 1 Μαΐου, νέα τις Ρίγαινα ονόματι, εκ πόλεως Μυτιλήνης, δεινώς εσεληνιάζετο και μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 40 απήλθεν υγιής.
Το αυτό έτος και τη αυτή ήμερα, παιδίον τι Γεώργιος καλούμενος, και εκ Μυτιλήνης υπάρχον, έπασχε εκ δαιμονικής συνεργείας και μείνας ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, τη 10 Μαΐου, έφερον από πόλιν Φώκες παιδίον, Γεώργιον καλούμενον, κακώς σεληνιαζόμενον, και μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 40 έλαβον αυτό υγιές και απήλθον.
Το αυτό έτος και τη αυτή ημέρα, άλλο παιδίον, Γεώργιον καλούμενον, υιός Κωνσταντίνου, από Φωκάς και αυτό καταγόμενον, άλαλον προ χρόνων υπάρχον, ελάλησε παραδόξως.
Το αυτό έτος και την αυτήν ημέραν, γυνή τις, Αθανασούλα το όνομα, και αυτή από Φώκες καταγόμενη, μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος και την αυτήν ημέραν, γυνή τις Βασιλίνα καλούμενη και από Γκιαούρκιοϊ καταγόμενη, αλγούσα δεινώς κατά την κεφαλήν, εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, τη 29 Μαΐου, άνθρωπος τις Αναγνώστης καλούμενος, Μυτιληναίος, προ χρόνων εσεληνιάζετο και μείνας εις το Αγίασμα ημέρας 20 έλαβε την υγείαν αυτού.
Το αυτό έτος, τη 14 Μαΐου, γυνή τις Ελένη από Μυτιλήνην είχε θυγάτριον, Μαρίαν καλούμενον, σεληνιαζόμενον, και μείνασα τω Αγιάσματι μετ' αυτού ημέρας 40 απέλαβεν αυτό υγιές, δοξάζουσα την Πανύμνητον.
Το αυτό έτος, τη 26 Μαΐου, άνθρωπος τις Νικόλαος καλούμενος, εκ Μυτιλήνης, ράπτης το επάγγελμα, έφερε θυγάτριον, Στυλιανήν ονομαζομένην καί δεινώς σεληνιαζομένην, και μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 15 έλαβεν αυτό υγιές.
Το αυτό έτος, άνθρωπος τις Ράλλης το όνομα, χωρίον της Λέσβου Τελώνια, ησθένει εξ αποπληξίας και μείνας ημέρας 20 υγιής εγένετο.
Το αυτό έτος, τη 10 Ιουνίου, νέος τις, ονόματι Παναγιώτης, εκ Τενέδου έπασχε από λειποψυχίαν καί μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 10 έλαβε την υγείαν του.
Το αυτό έτος, τη 18 Ιουνίου, γυνή τις Ελένη εκ Τενέδου είχεν υιόν πάσχοντα κατά τον ένα πόδα δεινώς καί μείναντες τω Αγιάσματι ημέρας 20, απέλαβεν αυτόν υγιαίνοντα, κηρύττουσα τα θαυμάσια της Θεομήτορος.
Το αυτό έτος, τη 20 Ιουνίου, νέος τις, Παναγιώτης ονόματι, καί αυτός εκ Τενέδου, υπήρχεν έξω φρενών καί μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 40 απήλθεν υγιής.
Το αυτό έτος, τη 27 Ιουνίου, ένας ονόματι Λάμπρος, από χωρίον Σμύρνης Κουκλουτζάν καλούμεναν, προ χρόνων υπήρχε τυφλός καί μείνας τω Αγιάσματι ημέρας 3 ήνοιξεν ο είς οφθαλμός• καί πάλιν με ημέρας τινάς ήνοιξε καί ο άλλος καί γενόμενος όλος υγιής απήλθε κηρύττων τα ξένα τεράστια της Θεοτόκου.
Το αυτό έτος, τη 1 Ιουλίου, γυνή τις εκ Σμύρνης, σύζυγος Παναγιώτου Ντοκούρη, προ χρόνων δεινώς εσεληνιάζετο καί μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 40, εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, τη 13 Ιουλίου, γυνή τις Ραλλιά καλούμενη, εκ πόλεως Φώκας, είχεν υιόν Δημήτριον ανιάτως θερμαινόμενον καί θυγατέρα, Γιαννούλαν καλουμένην, παράλυτον καί άλαλον καί μείνασα εν τω Αγιάσματι ημέρας 40 έλαβεν αμφότερους υγιαίνοντας, μεγαλύνουσα την δύναμιν της Πανάχραντου.
Το αυτό έτος, 1 Αυγούστου, νέα τις, Ανθικόρη καλουμένη, εκ Τενέδου, ησθένει δεινώς κατά την μίαν χείρα καί μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 7 εθεραπεύθη.
Το αυτό έτος, 1 Σεπτεμβρίου, γυνή τις, Κασπασούδα, εκ Λήμνου, προ χρόνων εσεληνιάζετο καί μείνασα τω Αγιάσματι ημέρας 40 εθεραπεύθη.
Ταύτα λοιπόν τα ολίγα, αγαπητοί μου αδελφοί, τη βοήθεια της Θεοτόκου συνέγραψα προς δόξαν καί μνήμην αυτής καί πίστωσιν ημών. Άς δοξολογώμεν λοιπόν τον Κύριον ημών καί ευχαριστώμεν αυτώ, όστις κατέστησε την μητέρα αυτού εφ’ ημάς πρόξενον της σωτηρίας ημών και παντοτινήν ευεργέτιδα είς πάν αγαθόν καί θείον, ω η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
fdathanasiou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου