Σελίδες

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

Ὁ παρήκοος ὁσιομάρτυρας

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Θαύματα καὶ Ἀποκαλύψεις ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία (Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου - Ωρωπού Ἀττικῆς)

ΣΤΙΣ 15 Ὀκτωβρίου ἢ ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴ μνήμη ἑνὸς ἀνώνυμου μάρτυρα μοναχοῦ.
Ὁ μοναχὸς αὐτὸς ζοῦσε σὲ μία σκήτη τῆς Αἰγύπτου, καὶ γιὰ ἀρκετὰ ἔκανε ὑπακοὴ σὲ γέροντα.
Ἀπὸ φθόνο ὅμως τοῦ μισόκαλου δαίμονα ἀθέτησε τὴν ὑπακοή του κι ἔφυγε ἀπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ γέροντα, χωρὶς νὰ ὑπάρχει εὔλογη καὶ βλαπτικὴ γιὰ τὴν ψυχή του αἰτία. Καταφρόνησε μάλιστα καὶ τὸ ἐπιτίμιο, μὲ τὸ όποίο τὸν κανόνισε ὁ γέροντάς του.
Ἔφυγε λοιπὸν καὶ κατέβηκε στήν Αλεξάνδρεια.
Ἀλλὰ ἐκεῖ τὸν ἔπιασε ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας τοῦ ἔβγαλε τὸ μοναχικὸ σχῆμα καὶ τὸν πίεζε νά θυσιάσει στὰ εἴδωλα.
Καθὼς ὅμως μὲ κανένα τρόπο δὲν τὸν ἔπειθε νά τό κάνει, πρόσταξε πρῶτα νά τον δείρουν ἀλύπητα μὲ βούρδουλα, κι ἔπειτα νά τον ἀποκεφαλίσουν μὲ ξίφος. 'Έτσι κι ἔγινε. Ἅρπαξαν τὸ μοναχὸ οἱ εἰδωλολάτρες, τοῦ ἔκοψαν Τὸ κεφάλι καὶ πέταξαν Τὸ σῶμα του ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη γιὰ νά το φᾶνε τὰ σκυλιά.
Μερικοὶ ὅμως εὐσεβεῖς χριστιανοὶ ἦρθαν τὴ νύχτα καὶ Τὸ σήκωσαν.
Τὸ ἄλειψαν μὲ μύρα, τὸ τύλιξαν μὲ σεντόνια καὶ τὸ ἔβαλαν μέσα σὲ λάρνακα.
Ὕστερα το τοποθέτησαν στὸ ἅγιο βῆμα ἑνὸς ναοῦ τῆς πολιτείας γιὰ νά τιμᾶται σὰν μαρτυρικὸ λείψανο.
Κάθε φορὰ ὅμως πού γινόταν θεία λειτουργία καὶ ὁ διάκονος ἐκφωνοῦσε Τό «Ὅσοι κατηχούμενοι προέλθετε, οἱ κατηχούμενοι προέλθετε», ἔβλεπαν ὅλοι τὴ λάρνακα νά βγαίνει μόνη τῆς ἔξω ἀπὸ Τὸ ἱερό!
Χωρὶς νά την ἀγγίζει ἀνθρώπινο χέρι, ἔφτανε μέχρι τὸ νάρθηκα τῆς ἐκκλησίας κι ἔμενε ἐκεῖ μέχρι τὴν ἀπόλυση.
Ἔπειτα γυρνοῦσε πάλι μόνη της πίσω στὸ ἱερό!
Ὅλοι ἔμεναν ἐκστατικοὶ μ' αὐτὸ ποῦ γινόταν. Τὸ πληροφορήθηκε κι ἕνας ἀπὸ τούς διακριτικοὺς πατέρες, καὶ παρακάλεσε Τὸ Θεὸ νά τοῦ δώσει ἐξήγηση.
Δὲν ἄργησε νά τοῦ φανερωθεῖ ἢ αἰτία τοῦ θαύματος. Άγγελος παρουσιάστηκε μπροστά του καὶ τοῦ λέει:
Γιατί θαυμάζεις καὶ ἀπορεῖς γι' αὐτὸ πού συμβαίνει; δὲν ἔλαβαν οἱ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, καθὼς γνωρίζεις, ἐξουσία «του δεσμεῖν καὶ λύειν»;
Κι ἀπὸ κείνους πάλι οἱ διάδοχοί τους, κ.ὅ.κ.;
Αὐτὸν λοιπὸν τὸν ἀδελφό, πού ἀξιώθηκε νά χύσει Τὸ αἷμα του γιὰ Τὸ Χριστὸ καὶ ὅμως δὲν τοῦ ἐπιτρέπεται νά βρίσκεται μέσα στὸ ἱερὸ βῆμα ὅσο τελεῖται ἢ ἀναίμακτη θυσία, μάθε πώς ἄγγελος τόν διώχνει μέχρι Τὸ νάρθηκα. Γιατί, ἐνῶ ἦταν ὑποτακτικός του τάδε συνασκητή σου, ἀθέτησε τὴν ὑπακοή. Κι ὅταν ὁ γέροντάς του εὔλογα τον ἐπιτίμησε μὲ κανόνα, ἐκεῖνος τὸν ἄφησε κι ἔφυγε δεμένος μὲ τὸ ἐπιτίμιο καί, σὰν μάρτυρας μέν, ἔλαβε Τὸ μαρτυρικὸ στεφάνι. Σὰν δεμένος ὅμως μὲ ἐπιτίμιο ἀπὸ τὸ γέροντά του, δὲν μπορεῖ νά βρίσκεται μέσα στὸ ἱερό, ὅταν τελεῖται ἢ θεία λειτουργία.
Έκτός κι ἂν τοῦ λύσει τὸν κανόνα ὁ γέροντας πού τὸν ἔδεσε. Σὰν τά 'μαθε αὐτὰ ὁ ἅγιος ἐκεῖνος ἀσκητής, πῆρε Τὸ ραβδί του, πῆγε στὸ γέροντα τοῦ μάρτυρα καὶ τοῦ διηγήθηκε τὰ πάντα. 'Έπειτα τὸν πῆρε καὶ κατέβηκαν μαζὶ στήν 'Αλεξάνδρεια.
Πῆγαν στὸ ναό, ὅπου βρισκόταν τὸ μαρτυρικὸ λείψανο.
Ἄνοιξαν τὴ θήκη, πού περιεῖχε Τὸ σῶμα τοῦ μάρτυρα, καὶ τοῦ ἔδωσαν κι οἱ δύο τὴ συγχώρηση. Ἔπειτα, ἀφοῦ τὸν ἀσπάστηκαν, στάθηκαν καὶ προσευχήθηκαν δοξολογῶντας Τὸ Θεό.
Ἀπὸ τότε, ὅταν γινόταν θεία λειτουργία, παρέμενε ὁ μάρτυρας μοναχὸς ἀσάλευτος στὴ θέση του μέσα στὸ ἅγιο βῆμα.



http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2020/07/blog-post_54.html#more

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου