ΦΑΙΑ ΠΕΤΡΑ Στά βήματα τοῦ ἱερομόναχου Εὐσέβιου.

ΦΑΙΑ ΠΕΤΡΑ Στα βήματα του ιερομόναχου Ευσέβιου. 

Ήμουν ο πρώτος που συνάντησε, όταν ήρθε στη Φαιά Πέτρα. Είχα βγάλει τα ζώα για βοσκή στο βουνό. Με πλησίασε σ’ ένα εκκλησάκι του Αγίου Παύλου και μου είπε ότι ψάχνει ένα μέρος, για να κάνει το ησυχαστήριό του. Βρήκαμε μαζί μια τοποθεσία, όπου έκτισε το μοναστήρι του Ιωάννου Χρυσοστόμου. Από τότε το κελί του και το σπίτι μου έγιναν ένα”.

Ο κτηνοτρόφος ................. από το χωριό Φαιά Πέτρα Σιδηροκάστρου περιγράφει στη “ΜτΚ” την πρώτη γνωριμία που είχε με τον ιερομόναχο Ευσέβιο Βίττη, ο οποίος εκοιμήθη πριν από δέκα ημέρες σε ηλικία 82 ετών στο ησυχαστήριό του στα υψώματα του Σιδηροκάστρου, αφήνοντας πίσω του μια σημαντική συγγραφική θρησκευτική κληρονομιά και ένα όνομα που αντιπροσωπεύει την αγιοσύνη στην οποία μπορεί να φθάσει ο άνθρωπος.

ΜΕ ΘΕΪΚΗ ΦΩΤΙΣΗ

Μεγάλος θεολόγος, ξεχωριστός, ταπεινός, με θεϊκή φώτιση, ακαταπόνητος συγγραφέας, γνώστης πολλών ξένων γλωσσών και μεταφραστής ξενόγλωσσων ασκητικών κειμένων, σεβαστός εξομολόγος, εραστής της πατερικής μελέτης, ησυχαστής, ο Ευσέβιος Βίττης έγινε στα χρόνια της ζωής του πόλος έλξης χιλιάδων πιστών, απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας και από την Κύπρο. “Κάτω από το πετραχήλι του ξεκουράστηκαν πολλοί άνθρωποι, αναζωογονήθηκαν και βρήκαν το νόημα της ζωής”, όπως λέει η μοναχή - ηγουμένη Επίχαρης, που διαμένει στο μοναστήρι που έκτισε ο Ευσέβιος στο Σιδηρόκαστρο, με τις προσφορές των πιστών, και τον έζησε σε όλα τα χρόνια της διακονίας του.

ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ο Ευσέβιος, κάθε Κυριακή, έδιδε διαλέξεις στη Χριστιανική Εστία Σιδηροκάστρου, ενώ τέσσερις φορές την εβδομάδα κατέβαινε στην πόλη για εξομολογήσεις. Το Σάββατο βρισκόταν στο χωριό Φαιά Πέτρα, όπου εξομολογούσε. Μετακινούταν με τη βοήθεια πιστών που διέθεταν αγροτικά οχήματα, κατάλληλα να πηγαινοέρχονται στον δύσβατο δρόμο. Πλήθος κόσμου, απ’ όλη την Ελλάδα και από την Κύπρο, συνέρεε για να τον ακούσει και να πάρει την ευλογία του. “Εάν ήταν όλοι οι κληρικοί σαν αυτόν, όλοι θα πίστευαν. Βοηθούσε όλο τον κόσμο. Όταν του έφερναν διάφορα πράγματα οι πιστοί, ρωτούσε ποια οικογένεια έχει ανάγκη και τα προσέφερε. Εγώ τον θεωρώ άγιο”, τονίζει ο κ. Γραμματίκας. Σύμφωνα με τη μοναχή Επίχαρη, “είχε το χάρισμα να παρηγορεί τους πιστούς και το χάρισμα να γράφει. Τον ευχαριστούσε πολύ να γράφει”. Βιβλία του κυκλοφορούν από πολλούς εκδοτικούς οίκους, ενώ έχει δημιουργηθεί ιστοσελίδα με το όνομά του, eusebiosvittis.gr, που περιλαμβάνει ηχητικά ντοκουμέντα από τις ομιλίες του.

Από Dimitris39 Agiooros.net

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/08/blog-post_3.html