Σελίδες

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Ἐπιβάλλεται ἡ ταχεία ἀποκατάσταση τῆς ὀρθοδοξίας

 
Εἶναι καιρὸς νὰ πέση ἡ «Χούντα» τοῦ Φαναρίου καὶ ἄλλων ὁμοφρόνων μὲ αὐτό, αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν

Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ

Στὶς 24 Ἰουλίου ἑκάστου ἔτους ἑορτάζομε, ὡς γνωστόν, τὴν ἀποκατάσταση τῆς Δημοκρατίας στὴν Ἑλλάδα, μὲ κεντρικὴ ἐκδήλωση τὴν καθιερωμένη Δεξίωση στὸ Προεδρικὸ Μέγαρο.

Ἐφέτος, τιμήθηκε ἡ 45η ἐπέτειος ἀπὸ τὴν ἡμέρα ποὺ ἔπεσε ἡ Χούντα, ἀπὸ τότε, ποὺ τὴν ἑπταετῆ Δικτατορία τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967 διαδέχθηκε ἡ ἐποχὴ τῆς Μεταπολίτευσης.

Ἡ Δημοκρατία, λοιπόν, ἀποκαταστάθηκε. Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἑλληνορθοδόξους, ὅμως, ὑπεράνω τῆς Δημοκρατίας ὑπάρχει ἕνα ἄλλο μέγιστο μέγεθος, ἀπείρως ἀνώτερο τῆς Δημοκρατίας, τὸ ὁποῖο ἀναμένει τὴν δική του ἀποκατάσταση. Ποῖο εἶναι τὸ μέγεθος αὐτό; Εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία. Ναί, ἡ Ὀρθοδοξία! Αὐτὴ εἶναι τὸ «πολίτευμα», ποὺ ἀναφέρει τὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τὸ γνωστὸ «Σῶσον, Κύριε, τὸν λαὸν Σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν Σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ Σου, πολίτευμα». Καὶ αὐτὸ τὸ Πολίτευμα χρήζει ἄμεσης ἀποκατάστασης, ὅπως ἕνας σοβαρὰ τραυματισμένος ἄνθρωπος.

Ἂς θυμηθοῦμε τὸ τραγικὸ ἀτύχημα, κατὰ τὸ ὁποῖο τραυματίστηκε. Ἦταν Ἰούνιος τοῦ 2016, ὅταν στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἡ ἁγιωτάτη καὶ φίλη μας Ὀρθοδοξία «λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὴν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνουσα». Τὴν ἔγδυσαν οἱ «ληστὲς» τῆς ληστρικῆς συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπως ἔγδυσαν τὸν Χριστὸ οἱ Ρωμαῖοι στρατιῶτες. Καὶ τὸ πολύτιμο φόρεμα τῆς μοναδικότητός της τὸ πέταξαν στὴ θάλασσα, ποὺ περιβρέχει τὸ ὄμορφο παραθαλάσσιο αὐτὸ μέρος. Ἔκτοτε δέ, μὲ τὴν λιγοστὴ δύναμη ποὺ τῆς ἀπέμεινε, ἡ μία καὶ μόνη ἀληθινὴ Νύμφη τοῦ Χριστοῦ φωνάζει τὸ «ἐξέδυσάν με τὰ ἱμάτιά μου», ποὺ τόσο κατανυκτικὰ ψάλλει κάθε Μ. Πέμπτη ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν Νυμφίο της Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Ὀλίγοι, ἐλάχιστοι ἀκούουν τὶς φωνές της μέσα στὸν θόρυβο τοῦ κόσμου. «Τώρα, πρέπει ν’ ἀκούσωμε τί λέγουν οἱ λοιμωξιολόγοι γιὰ τὴν πανδημία, μὲ τὸ Κολυμπάρι θ’ ἀσχοληθοῦμε;»

Οἱ «ληστές», πάντως, ἔχουν κλείσει τὰ ὦτα τους, οἱ μὲν πρεσβύτεροι μὲ βουλοκέρι, οἱ δὲ νεώτεροι καὶ σύγχρονοι μὲ ὠτοασπίδες, γιὰ νὰ μὴ ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὶς φωνὲς πόνου τοῦ θύματός των καὶ χάνουν τὴν ἡσυχία τους. Πολλοὶ ἀπ’ αὐτούς, κυρίως τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἶναι ἀπασχολημένοι μὲ τὴν εὕρεση καταλλήλων κουταλιῶν καὶ χαρτοπετσετῶν γιὰ τὴν μετάδοση τῆς Θ. Κοινωνίας στοὺς πιστούς, λόγω τοῦ κορωνοϊοῦ! Ὁ Διάβολος δὲν τοὺς ἀφήνει νὰ ἀντιληφθοῦν ὅτι ἡ πρωτοφανὴς αὐτὴ πανδημία, ἀλλὰ καὶ ἄλλα δεινά, ποὺ προηγήθηκαν ἢ ποὺ θ’ ἀκολουθήσουν, ὀφείλονται, ἐκτὸς τῆς γενικῆς τῶν ἀνθρώπων ἀποστασίας, καὶ στὶς δικές τους εἰδικώτερα τῆς Πίστεως προδοσίες.

Ἐμεῖς, μὲ τὸ παρὸν ἄρθρο μας, ἐπιθυμοῦμε ν’ ἀφυπνίσουμε καὶ εὐαισθητοποιήσουμε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας (ὄχι μόνο τὸ ἑλληνόφωνο – εἶναι γνωστό, ἄλλωστε, ὅτι ὁ Ο.Τ. μεταφραζόμενος ἔχει ἀπήχηση καὶ στὸν μὴ ἑλληνόφωνο Ὀρθόδοξο κόσμο), ὥστε ν’ ἀκούσουν ὅλοι τὶς φωνὲς τῆς ματωμένης Μάνας μας, ποὺ μᾶς καλεῖ (κυρίως τοὺς ἐπισκόπους) σὲ βοήθεια.

Ὅπως, ἑπομένως, ἀποκαταστάθηκε ἡ Δημοκρατία στὴν Ἑλλάδα, ἔτσι εἶναι ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη ν’ ἀποκατασταθῇ παγκοσμίως καὶ ἡ Ὀρθοδοξία. Πρέπει νὰ καταλάβουμε ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι, κληρικοί, μοναχοὶ καὶ λαϊκοί, ὅτι μὲ τὶς ἐγκληματικὲς πνευματικῶς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου ἡ Ὀρθοδοξία δὲν εἶναι πλέον ἡ ὀρθὴ δόξα, ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ Πατέρες τῶν προηγουμένων αἰώνων. Ἡ «Ὀρθοδοξία» τῶν οἰκουμενιστῶν εἶναι νοθευμένη καὶ ἀκατάλληλη πρὸς πνευματικὴ βρώση. Ἡ «Ὀρθοδοξία» τῶν οἰκουμενιστῶν εἶναι αἱρετικὴ καὶ παναιρετική. Δὲν εἶναι ἡ σώζουσα Ἀλήθεια, ἀλλὰ ἡ ἰδία ἔχει ἀνάγκη νοσηλείας, θεραπείας καὶ σωτηρίας. Γι’ αὐτὸ ζητοῦμε τὴν ἄμεση εἰσαγωγή της σὲ εἰδικὸ Κέντρο Ἀποκατάστασης, γιὰ ν’ ἀποκατασταθῇ καὶ νὰ τὴν διαδεχθῇ ἡ ἐκκλησιαστικὴ «μεταπολίτευση». Καὶ ποῖο εἶναι τὸ Κέντρο αὐτό; Εἶναι μία μελλοντική, ἀληθῶς Ἁγία καὶ Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος, ὄχι μόνο τῶν προκαθημένων, ἀλλὰ πάντων τῶν κανονικῶν ἐπισκόπων τῆς οἰκουμένης, ποὺ πρέπει νὰ συνέλθῃ τὸ ταχύτερο δυνατόν, γιὰ ν’ ἀκυρώσῃ τὶς κακόδοξες ἀποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίου, νὰ καταδικάσῃ ὡς παναίρεση τὸν οἰκουμενισμό, ν’ ἀναθεματίσῃ καὶ ἀποκόψῃ ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοὺς οἰκουμενιστὲς «πατριαρχάδες», «δεσποτάδες» καὶ «καθηγητάδες» τῶν θεολογικῶν σχολῶν καὶ νὰ διακηρύξῃ τὴν ὀρθὴ δόξα καὶ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ μετακολυμπάρια «Ὀρθοδοξία» δὲν εἶναι ἡ αὐθεντική, ποὺ παρελάβαμε, εἶναι Ὀρθοδοξία μαϊμού. Ἐμεῖς δὲν τὴν θέλουμε, τὴν χαρίζουμε στοὺς οἰκουμενιστές, νὰ τὴν ἐπιδεικνύουν στὰ διαχριστιανικὰ καὶ διαθρησκειακὰ πανηγύρια τους. Ἔτσι ὅπως τὴν κατάντησαν, νὰ τὴν χαίρωνται!

Ἀδελφοὶ ἀναγνῶστες, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, προβλέποντας τὴν πρωτοφανῆ ἀπιστία τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐσχάτων καιρῶν, ὑπέβαλε τὸ ἐρώτημα «πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. 18:8).

Ἀναπάντητο παραμένει τὸ ἐρώτημα αὐτὸ μέχρι σήμερα.

Τὸ ἐρώτημα ἀπευθύνεται σὲ κάθε γενεὰ (καὶ στὴ δική μας). Οἱ προηγούμενες γενεὲς δὲν ἀπάντησαν, διότι εἶχαν τὴν μαρτυρία τῆς συνειδήσεώς των ὅτι ἐφύλαξαν, διατήρησαν καὶ παρέδωσαν ἀκεραία καὶ ἀνόθευτη τὴν «ἅπαξ παραδοθεῖσα τοῖς ἁγίοις πίστιν» (Ἰούδ. 1:3). Ἐμεῖς ἔχομε ἆραγε συνειδητοποιήσει ὅτι ἡ δική μας διεστραμμένη γενεὰ θὰ εἶναι ὑπόλογη γιὰ τὴν ἐπιτελουμένη ἐπὶ δεκαετίες τώρα νοθεία τῆς Ὀρθοδοξίας;

Ἡ συνοδικὴ ἀναγνώριση ὅλων τῶν σχισμάτων καὶ αἱρέσεων ὡς κανονικῶν ἐκκλησιῶν τὸ 2016 στὸ Κολυμπάρι, ὅσο παραμένει δίχως ἐπίσης συνοδικὴ καταδίκη, ἐξ ἀμελείας ἢ δειλίας τῶν ὑπευθύνων, εἶναι πνευματικὸ νιτρικὸ ἀμμώνιο, ἀποθηκευμένο στὶς ὀρθόδοξες ἀποθῆκες. Ἀρκετὴ ζημία ἔχει προκαλέσει στὴν Ἐκκλησία μέχρι σήμερα. Τί περιμένουν οἱ ἁρμόδιοι, νὰ ἐκραγῇ, ὅπως τὸ ὑλικὸ νιτρικὸ ἀμμώνιο στὸν Λίβανο; Καὶ οἱ μὲν ὑλικὲς ζημίες στὸ λιμάνι τῆς Βηρυτοῦ κάποτε θ’ ἀποκατασταθοῦν, στὸ δὲ ἀπάνεμο λιμάνι τῆς Ὀρθοδοξίας ποῖοι, πῶς καὶ πότε θ’ ἀποκαταστήσουν τὶς ζημίες ποὺ ὑπέστη ἀπὸ τὴν ἄκρως ἐπικίνδυνη πνευματικῶς ἀπόφαση τοῦ Κολυμπαρίου;



https://orthodoxostypos.gr/επιβαλλεται-η-ταχεια-αποκαταστασισ-τ/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου