Ὅταν τό ὠμοφόριο καταντᾶ ἀξεσουάρ...

Ἀναστάσιος Ὁμ. Πολυχρονιάδης, δρ. pd. Θεολογίας ΑΠΘ

Ἦταν Κυριακή πρωί, μίας περασμένης ἐποχῆς... Ἕνας ἀφανής διωγμός ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας εἶχε ξεσπάσει ἐν Ἑλλάδι... Δυστυχῶς, μέ τή στήριξη προσώπων «ἐκκλησιαστικῶν»... Χωρίς αὐτές ἡ Πολιτεία δέν θά μποροῦσε νά κάνει ρούπι... Ἔτσι, οἱ ναοί παρέμεναν ἑρμητικά κλειστοί γιά τούς πιστούς... Ὅποιος τολμοῦσε νά ρωτήσει γιατί, τό «σύστημα» ἀντιδροῦσε καί τόν «πετοῦσε»... Χαρακτηρίζοντάς τον συνωμοσιολόγο, ψυχάκια καί ἄλλα τέτοια παρόμοια καί «ψυχωφελῆ»...

Οἱ πιστοί ὅμως ἤθελαν νά ἐκκλησιαστοῦν… Ξεκίνησαν ἀπό τό σπίτι δύο-τρεῖς, δειλά-δειλά... Ἀπό στενό σέ στενό, ἀπό δέντρο σέ δέντρο, πίσω ἀπό σταθμευμένα αὐτοκίνητα προχωροῦσαν... Ὁ φόβος τῆς σύλληψης ἦταν ὁρατός... Δέν δήλωνε «ἀθεϊστικό» τό καθεστώς... Τό ἀντίθετο μάλιστα... Ἐκεῖ, ἦταν καί τό πρόβλημα...

Οἱ πιστοί ἔτρεξαν γρήγορα... Κρύφτηκαν πίσω ἀπό τό τοιχάκι τοῦ αὐλόγυρου... Ἔχοντας τήν ἐλπίδα τῆς εἰσόδου τους... Λίγα μέτρα πιό πέρα σταθμευμένο ἕνα περιπολικό τῆς ἀστυνομίας, μέ ἀναμμένο φανό... Σκοπός του ἡ διασπορά τοῦ φόβου, γιά τήν διάλυση κάθε πιθανῆς ἀντίστασης πιστῶν...«ἀντικαθεστωτικῶν»... Θυμίζοντας τήν Ἀλβανία τοῦ Χότζα... Τότε, πού ὁ μακαριστός Σεβαστιανός, ὁ δεσπότης τῆς Κόνιτσας, ὁ ἀετός τῆς Ἠπείρου, τιμώντας τό ὠμοφόριό του, διαδήλωνε παντοῦ, χωρίς κανένα φόβο, ὑπέρ τοῦ ἀνοίγματος τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ σκλαβωμένου ποιμνίου του...

Ὄρθιος, δίπλα στό περιπολικό, ὁ ἀστυνομικός διευθυντής τῆς περιοχῆς... Στό παρά πέντε εἶχε γλιτώσει τήν ἀποστρατεία, ἀπό τήν προηγούμενη κυβέρνηση τῶν «ἀθέων»... Τώρα, μέ τούς «ἔνθεους» εἶχε βλέψεις γιά περαιτέρω προαγωγή...

Στό μεταξύ, οἱ πιστοί ἀναρωτιόταν πῶς νά περάσουν στήν αὐλή τοῦ ναοῦ... Ὁποιαδήποτε κίνησή τους μποροῦσε νά γίνει ἀντιληπτή... Καί τότε «δημοκρατικῶς» θά συλλαμβάνονταν... Ὡς «κοινοί ἐγκληματίες»... Ἔτσι προχωροῦσαν σχεδόν γονατιστοί... Ἕτοιμοι γιά τό τόλμημα...

Ξαφνικά, πρόβαλε, μπροστά τους μία ἀπαστράπτουσα λιμουζίνα... Ἦταν τοῦ δεσπότη... Βλέποντάς τον ὁ διευθυντής, χαιρέτισε... Ἐκεῖνος, κατέβηκε ἀπό τό ἁμάξι... Συνομίλησε γιά λίγο μαζί του... Ὁ διάλογος μεταξύ τους «ξύλινος»... Καθαρά δημοσιοσχετίστικος... Ὁ δεσπότης ἐξέφρασε τήν ἀπόλυτη συμφωνία του ὡς πρός τό κλείσιμο τῶν ναῶν, ὑπέρ τοῦ δημοσίου «συμφέροντος»... Ρωτώντας, ἐν συνέχεια, μέ ὕφος ἀπαξιωτικό, μήπως ἐμφανίσθηκε κανένας τάχα-δῆθεν «ὁμολογητής» τῆς Πίστεως, ἀντιστρατευόμενος τήν κοινή προσπάθεια Ἐκκλησίας-Πολιτείας... Θυμίζοντας αὐτό πού φημολογεῖται γιά κάποιον ρωμαιοκαθολικό ἐπίσκοπο, ὁ ὁποίος στο τέλος τῆς ζωῆς του εἶπε, πώς μέ τόν «μύθο» τοῦ Ἰησοῦ καλά πέρασε σέ αὐτό τόν κόσμο... Ἀκολούθως, ὁ δεσπότης χαιρέτισε τόν ἀστυνομικό... Καί μπῆκε στή λιμουζίνα...

Ἤθελε νά πάει σέ κάποιον ἄλλο ναό... Καί ἐκεῖ δίχως ποίμνιο... Φορώντας τό ὠμοφόριό του ὡς ἀξεσουάρ... Αὐτός, ἄλλωστε, γιά ἐκεῖνον, ἦταν ὁ «ἀσφαλής» τρόπος, προκειμένου νά γίνεται ἀρεστός στό καθεστώς... Ἀφήνοντας τό ποίμνιό του ἐκτός Ἐκκλησίας... Κρυμμένο πίσω ἀπό τό τοιχάκι τῆς αὐλῆς... Ἀλειτούργητο καί ἀλιβάνιστο... Φιμωμένο... Ἔχοντας ἐνώπιόν του τό «τεῖχος» τοῦ ἐκ «δεξιῶν» πειρασμοῦ... Ἀναζητώντας νέες Κατακόμβες...

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2020/11/blog-post_968.html?m=0