Σελίδες

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

Αὐτό εἶναι ἐπιείκεια ἤ εἶναι ἀβαρία;

«Στήν πραγματικότητα δέν θέλομε τόν ἐπιεικῆ πνευματικό, ἀλλά τόν κάνοντα ἀβαρίες πνευματικό. Νά πάω νά τοῦ πῶ: «Παππούλη μου, ξέρεις, πέφτω στήν πορνεία», πραγματικό αὐτό πού σᾶς λέγω, τό ἔχω ἀντιμετωπίσει σέ ἀρκετούς πνευματικούς, λυποῦμαι πού λέγω, ἀλλά πρέπει νά τό πῶ.

Καί νά σᾶς πῶ, ἕνας λόγος πού ἔγινα κληρικός, εἶναι ἴσως τό 50%, εἶναι αὐτό. Γιατί τό εἶχα ἀντιμετωπίσει ὡς νέος αὐτό τό θέμα δύο φορές καί μοῦ ἔκανε κατάπληξη, εἶχα βγεῖ ἀπό τόν ἑαυτό μου! «Παππούλη μου, πέφτω στήν πορνεία», καί νά πεῖ ὁ παππούλης: «Ἔ … , δέν βαριέσαι, παιδάκι μου, ἄντρας εἶσαι, τί ἄλλο πρέπει νά κάνεις;». 

Αὐτό εἶναι ἐπιείκεια ἤ εἶναι ἀβαρία; Ἐπιείκεια εἶναι νά πεῖ: «Δέν θά τό ξανακάνεις, ἀλλά μήν ἀπελπιστεῖς, μπορεῖ νά τό βλέπεις δύσκολο, ἀλλά, παιδί μου, ὁ Θεός θά σέ βοηθήσει νά σηκωθεῖς καί δέ θά ξαναπέσεις στό ἁμάρτημα αὐτό, ἀλλά πρόσεξε, μήν τό ξανακάνεις».
Αὐτό εἶναι ἡ ἐπιείκεια. Ἥμερο πρόσωπο ὁ πνευματικός, θά θεραπεύσει πραγματικά, θά καυτηριάσει τό κακό, δέ θά δείρει, θά λέγαμε, τόν ἐξομολογούμενο, ἄλλο ἄν κάποτε φανεῖ αὐστηρός, σέ μερικά πράγματα θά φωνάξει.

Ἀναγκάστηκα χθές νά πῶ σέ κάποιον -δέν ξέρω ἄν μέ ἀκούει ἐδῶ- πού εἶναι ἀρραβωνιασμένος, ἑτοιμάζεται νά παντρευτεῖ, καί ὅταν κάποιος ἀπό τά γνωστά μας παιδιά, γνωστές μας κοπέλες -μυστικό μου εἶναι, θά τό πῶ τώρα, θά τό βγάλω στό δῆμο- ὅταν μοῦ ποῦν: «Πάτερ μου, ἀρραβωνιάστηκα τήν τάδε, τόν τάδε», «ἄ, μπράβο σας, ὡραῖα, ἐλᾶτε νά σᾶς δῶ. Πρώτη δουλειά, θά ἔρθετε νά σᾶς δῶ». 

Καί κατά τήν περίοδο τῆς νηστείας εἶμαι κέρβερος, δείχνω τά δόντια μου! «Προσέξτε αὐτό, προσέξτε ἐκεῖνο», γιατί; Ἀγαπητοί μου, νά γλιτώσουμε μιά κατάσταση φοβερή, πού πρό τοῦ γάμου προχωροῦν στήν πορνεία. Καί γιά νά τό γλιτώσουμε αὐτό, τί νά κάνομε;

Ἄς τό ποῦμε ἔτσι, προσποιούμεθα. Θυμᾶμαι τή μητέρα μου, καμιά φορά γούρλωνε τά μάτια της, ἅμα κάναμε καμιά ἀταξία σέ ξένο σπίτι. Δέν ἤμαστε στό σπίτι μας, γιατί στό σπίτι μας μᾶς ἅρπαζε καί μᾶς ἔδερνε. Ἀλλά σέ ξένο σπίτι γούρλωνε τά μάτια καί ἅμα βλέπαμε ἐκεῖνα τό γουρλωμένα μάτια, φόβος καί τρόμος! Ἔτσι καί ἐδῶ κάνομε, δείχνομε τά δόντια μας, νά τρομάξουν ἐκεῖνοι καί νά φτάσουν στό γάμο τους καί νά μήν πάθουν ζημιές!».

____________
Απόσπασμα από την 46η ομιλία στην κατηγορία 
« Περί Παθῶν ».
Πηγή :
"ΛΟΓΟΙ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ"
† π. ΑΘΑΝ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου