Πρωτοπρεσβύτερος
Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν
Πάτρα 8.1.2020
Μιὰ ὁμιλία πού, τελικά, δὲν ἔγινε…[1]
«Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο: Πρόσκληση γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑνότητα ἢ πρόκληση στὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας;»
Σεβαστοί πατέρες, σεβαστὲ καὶ ἀγαπητὲ κ. Πρόεδρε τῆς Διακιδείου Σχολῆς, ἀγαπητοί,
Ἐκ βάθους καρδίας εὔχομαι νὰ εἶναι καλὴ καὶ εὐλογημένη ἡ νέα χρονιά, νὰ ἀναδειχθεῖ πράγματι σωτήριο τό ἔτος 2020.
Εὐχαριστῶ κ. Πρόεδρε τῆς Διακιδείου γιὰ τὴν πρόσκληση νὰ ὁμιλήσω ἀπὸ τὸ ἱστορικὸ αὐτὸ βῆμα γιὰ τὸ τόσο κρίσιμο καὶ εὐαίσθητο θέμα τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου μὲ τὸν τίτλο «Πρόσκληση γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑνότητα ἢ πρόκληση στὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας;» Εὐχαριστῶ, ἐπίσης, καὶ ὅλους ἐσᾶς γιὰ τὴν ἀποψινὴ παρουσία σας.
Καθηκόντως καὶ ὀφειλετικῶς ἡ παροῦσα ὁμιλία ἀφιερώνεται στὴ μνήμη τοῦ προσφάτως μεταστάντος σεβαστοῦ μας π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, γιὰ δύο λόγους:
α) Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ π. Γεώργιος ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα τὴ Διακίδειο καὶ, ἐσᾶς κ. Πρόεδρε καὶ τὸν ἀείμνηστο προκάτοχό σας Κων. Τριανταφύλλου. Πάντοτε, παρὰ τὰ προβλήματα καὶ τὶς δυσκολίες στὴν ὑγεία του, ἀνταποκρινόταν στὴν πρόσκληση καὶ λάμπρυνε τὸ βῆμα τῆς Σχολῆς. Εἶναι, ἄλλωστε, ἡ πρώτη ὁμιλία ἐδῶ, στὴ Σχολή, μετὰ τὴν ἐκδημία τοῦ π. Γεωργίου, καί
β) Ἀρχὲς Σεπτεμβρίου, λίγες μέρες πρὶν μπεῖ στὸ νοσοκομεῖο, μοῦ τηλεφώνησε γιὰ νὰ μὲ ρωτήσει ἂν τελικὰ ἡ Σύνοδος (ΔΙΣ τέλος Αὐγούστου) ἐνέκρινε τὴν Αὐτοκεφαλία τῆς Οὐκρανίας, διότι, ὅπως μοῦ εἶπε, ἡ Σύνοδος τοῦ ἀνέθεσε τὴν προεδρία τῆς Ἐπιστημονικῆς Ἐπιτροπῆς τῶν συνεδρίων γιὰ τὸ 1821 μετὰ τὸ θάνατο τοῦ καθηγητοῦ Σβολοπούλου, καὶ σκεφτόταν νὰ τὴν ἀρνηθεῖ σὲ ἔνδειξη διαμαρτυρίας. Ἐγὼ τοῦ εἶπα ὅτι «τὸ Οὐκρανικὸ παραπέμφθηκε στὴν Ἱεραρχία ἀλλὰ μήπως θὰ ἦταν καλύτερα, πάτερ, νὰ μὴν παραιτηθεῖτε ὥστε νὰ ἐπηρεάζετε κατὰ τὸ δυνατὸν τὸν Ἀρχιεπίσκοπο στὴ σωστὴ κατεύθυνση;». Ἡ ἀπάντηση τοῦ π. Γεωργίου: «Δὲν ὑπολογίζουν τίποτα, πάτερ, θὰ τὸ ἐγκρίνουν, διότι δέχονται ἐντολὲς καὶ ἐκτελοῦν τὶς ἐντολές!». Δυστυχῶς, ὁ ἀείμνηστος π. Γεώργιος εἶχε καὶ σὲ αὐτὸ δίκιο. Μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες μπῆκε στὸ νοσοκομεῖο καὶ μέσα ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο προσυπέγραψε τὴν ἐπιστολὴ πρὸς τὴν Ἱεραρχία γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ μὲ mail ποὺ ἔστειλε:
«Ἀγαπητή Σύναξη. Διάβασα τὰ περὶ Οὐκρανίας καὶ συγχαίρω.
Ὅ,τι δημοσιεύετε γιὰ τὴν Πίστη παρακαλῶ νὰ φέρει καὶ τὸ ὄνομά μου.
Συνεχίζεται ἡ περιπέτειά μου βελτιωτικά. Προσεύχεστε.
π. Γεώργιος Μεταλληνός».
Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνοῦ, εἴη αἰωνία ἡ μνήμη!
Ἂς ἔρθουμε στὸ θέμα τῆς ὁμιλίας «Πρόσκληση γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑνότητα ἢ πρόκληση στὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας;».
Ἕνα ἐρώτημα: Ἦρθε στὴν ἐνορία σας νέος ἐφημέριος μὲ πολὺ καλὲς περγαμηνὲς καὶ γνωριμίες μὲ καθηγητές, ἀρχιεπισκόπους καὶ πατριάρχες. Τὸν καλεῖτε, λοιπόν, στὸ σπίτι γιὰ νά τελέσει τό μυστήριο τοῦ εὐχελαίου καὶ νὰ ἐξομολογήσει τὸν γέροντα πατέρα σας ποὺ δὲν ἔχει ἐξομολογηθεῖ ποτέ. Στὴ συζήτηση μαζί του πέφτετε ἀπὸ τὰ σύννεφα ὅταν πληροφορεῖσθε ὅτι εἶναι οὐσιατικὰ ἀχειροτόνητος, διότι ἔχει χειροτονηθεῖ ἀπὸ ἕναν ψευδοεπίσκοπο, Βίκτωρα ὀνόματι, μέ πολὺ βεβαρημένο παρελθόν: ἦταν διάκονος στὴν κανονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλὰ καθαιρέθηκε διότι καταδικάστηκε καὶ φυλακίστηκε γιὰ παιδεραστία. Ὅταν βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακὴ ἐντάχθηκε σὲ μία σχισματικὴ ὁμάδα στὴν ὁποία παρουσιάστηκε ὡς ἐπίσκοπος, χωρὶς νὰ ἔχει χειροτονηθεῖ ποτὲ καὶ ἀπὸ κανένα, οὔτε κἄν ὡς ἱερέας, καὶ ἄρχισε νὰ χειροτονεῖ ἄλλους ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς. Ἀργότερα, ἔφυγε ἀπὸ τὴ σχισματικὴ ὁμάδα καὶ ἔγινε ἐπίσκοπος στοὺς Οὐνίτες. Τὸν πῆραν εἴδηση ὅμως ὅτι εἶναι ἐντελῶς ἀχειροτόνητος, καὶ τὸν ἔδιωξαν. Μάλιστα ὁ πάπας τιμώτησε καὶ τὸν Οὐνίτη Ἀρχιεπίσκοπο ποὺ τὸν εἶχε δεχθεῖ. Στὴ συνέχεια ὁ ψευδοεπίσκοπος Βίκτωρας ἔγινε προτεστάντης-Ἀγγλικανὸς πάστορας. Τελικὰ, μετὰ τὴν “ἐκκλησιαστικὴ” του πορεία κατέληξε στὴν Αὐστραλία καὶ παρουσιαζόταν ὡς «ψυχίατρος τοῦ μυστικοῦ σχολείου τῆς KGB»! Ὅμως, μετὰ ἀπὸ λίγο τὸν συνέλαβαν καὶ καταδικάστηκε σὲ 4 χρόνια καὶ 3 μῆνες γιὰ ἀπάτη καὶ πλαστογραφία, διότι ἐμφανιζόταν ὡς ψυχίατρος μὲ πλαστὰ διπλώματα.
Ἀλήθεια, ἂν μαθαίνατε ὅτι ὁ νέος σας ἐφημέριος, λαμπρὸς κατὰ τὰ ἄλλα, εἶναι οὐσιαστικὰ ἀχειροτόνητος, γιατί ἔχει χειροτονηθεῖ ἀπὸ τὸν Βίκτωρα τὸν τσαρλατάνο καὶ ἀπατεώνα θὰ τὸν ἀφήνατε νὰ ἐξομολογήσει τὸν γέροντα πατέρα σας; Θὰ παίρνατε τὴν εὐχή του; Θὰ βαπτίζατε τὸ παιδί σας; Θὰ πηγαίνατε στὴ Θ. Λειτουργία πού τελοῦσε; Θὰ κοινωνούσατε ἀπὸ τόν ἀχειροτόνητο;