Σελίδες

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2020

Κυριακή ΙΓ Λουκᾶ. Ὑπομνηματισμός τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στά ἐδάφια 1-3 του κεφ. 4 τῆς «Πρός Ἐφεσίους» ἐπιστολῆς τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [:Εφεσ. 4,1-7] 

Υπομνηματισμός του Ιερού Χρυσοστόμου στα εδάφια 1-3 του κεφ. 4 

της «Πρός Ἐφεσίους» επιστολής του αποστόλου Παύλου 

[Μέρος πρώτο] 

«Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε, μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πραΰτητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ, σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης(:Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που σας έγραψα προηγουμένως, σας παρακαλώ εγώ που είμαι φυλακισμένος για το όνομα του Κυρίου, να πορευτείτε και να ζήσετε με τρόπο άξιο της υψηλής κλήσεως που σας έκανε ο Θεός. Σας παρακαλώ λοιπόν να ζείτε με κάθε ταπεινοφροσύνη και πραότητα, με μακροθυμία και υπομονή. Να ανέχεστε με αγάπη ο ένας τα ελαττώματα του άλλου. Και να καταβάλλετε κάθε προσπάθεια προκειμένου να διατηρείτε τη μεταξύ σας ενότητα με την οποία σας ένωσε το Άγιο Πνεύμα, χρησιμοποιώντας ως σύνδεσμο την ειρήνη, η οποία θα σας δένει όλους μαζί σε ένα)». 

Αποδείχτηκε μεγάλη η δύναμη της αλυσίδας του Παύλου και λαμπρότερη από τα θαύματα. Όχι μάταια λοιπόν, όπως φαίνεται, ούτε τυχαία προβάλλει αυτήν, αλλά για να παρακινήσει. «Να φέρεστε αντάξια», λέγει, «προς την κλήση, την οποία λάβατε». Πώς; «Με κάθε ταπεινοφροσύνη και πραότητα, με υπομονή στο να ανέχεστε ο ένας τον άλλο με αγάπη». Καλό δεν είναι απλώς το να είναι κανείς φυλακισμένος, αλλά το να είναι για τον Χριστό φυλακισμένος. Τίποτε δεν είναι ίσο προς αυτό. Αλλά πάλι μας παρασύρει και μας αποσπά από το θέμα η αλυσίδα, και δεν μπορούμε να αντισταθούμε, αλλά ελκόμαστε θέλοντας και επιθυμώντας και ευχόμενοι για αυτό. Και είθε να ήταν δυνατό να ομιλούσαμε πάντοτε για την αλυσίδα του Παύλου. 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-Κήρυγμα (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 18.00-20.00


https://youtu.be/UDJjYj1ljEM

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-Κήρυγμα (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ)   18.00-20.00 

Τίτλος κηρύγματος: 19. Ἔχεις κανέναν πού νά κάνει ὑπακοή;, Γεροντικό-Μεγ. Βασιλείου καί Ἀββᾶ Βησσαρίωνος, ἀποφθέγματα, 26-11-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι καί τήν ἐπιλογή ΟΛΕΣ τίς εἰδοποιήσεις)

Γνώση στερούμενη πνευματικῶν ἐμπειριῶν ἁπλὼς ἐξαπατᾶ..Ἀπό τίς Ἐπιστολές τοῦ Γέροντα τοῦ Βαλαάμ

Μεγαλόσχημος Ιωάννης (Αλεξέεφ)

Η πνευματική ζωή είναι όπως και η σωματική ανάπτυξη: Ένα άτομο δεν παρατηρεί τις αλλαγές στον ίδιο του τον εαυτό. Ωστόσο, το σημάδι της πνευματικότητας είναι [...] όταν ένα άτομο βλέπει τις αμαρτίες του, όπως βλέπει την άμμο της θάλασσας. Αυτό σημαίνει ψυχική υγεία. 
Εάν θέσεις εαυτόν υπό «αυστηρή παρακολούθηση», τότε θα δεις πραγματικά τον εαυτό σου ως χειρότερον όλων και τότε αυτός που σε επαινεί δεν θα μπορέσει να σε βλάψει, επειδή οι άνθρωποι κοιτάζουν μόνο την εξωτερική εμφάνιση του ατόμου, αλλά δεν τον γνωρίζουν εσωτερικά. 
Πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε για αρετή, όσο οι δυνάμεις μας το επιτρέπουν, το να κρατηθούμε όμως στην αρετή δεν είναι στο χέρι μας, αλλά επαφίεται στον Κύριο και ο Κύριος δεν μας φυλάσσει για τις προσπάθειές μας, αλλά για την ταπεινότητά μας. 
Δεν υπάρχει τέτοια Εντολή, όπως: Ν’ απαιτούμε την αγάπη των άλλων και καλή και αγαθή ζωή από τους άλλους. Ας φροντίσουν τους άλλους εκείνοι που η Πρόνοια του Θεού έχει προορίσει γι΄αυτό. 
Να ικανοποιήσεις τις αμαρτίες σου, δεν θα το καταφέρεις ποτέ. Όσο πιο πολλή τροφή τους δίνεις, άλλη τόση θα θελήσουν. 
Δύο τα οφέλη από τις θλίψεις: Το πρώτο - ο ζήλος για τον Θεό και η ευγνωμοσύνη με όλη την καρδιά μας, το δεύτερο - η εξάλειψη των μάταιων φροντίδων και ανησυχιών. 
Χωρίς προσευχή η ζωή θα είναι γεμάτη προβλήματα και από την προσευχή, όταν θ’ αποκτήσεις τη συνήθεια, η καρδιά σου θα χαρεί και θα ειρηνεύσει - μια κατάσταση ευτυχίας. 
Πρέπει να έχουμε δουλειά να κάνουμε και η επιτυχία εξαρτάται από τη Χάρη. Η Χάρη δίνεται όχι για την εργασία, αλλά για την ταπεινότητα. Τη στιγμή που κάποιος είναι ταπεινός, τότε έρχεται και η Χάρη. 
Εάν βρεις ένα άτομο που να είναι πνευματικά κοντά σου, τότε μίλησε και ζήτα συμβουλή: Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος στην εποχή μας. Και ένας άπειρος ηγέτης μπορεί μόνο να βλάψει στον πνευματικό τομέα. Υπήρξαν πολλές τέτοιες περιπτώσεις και σε παλαιότερους και στους τωρινούς καιρούς. 
Το πιο ωφέλιμο είναι να θεωρείς όλους τους άλλους καλούς και τον εαυτό σου χειρότερο απ’ όλους. 

Παλάτι ἐργάσου


Παλάτι ἐργάσου

ΠΑΛΑΤΙ τὸ σπίτι ἐργάσου τῆς ψυχῆς σου
νὰ ζήσει ἐκεῖ ὁ Χριστὸς παντοῦ βασιλεύοντας. …

Κι ἂς μονάζει, ὅποιος ἑνώθηκε μὲ τὸν Θεό, δὲν εἶναι μόνος,
ἂς κάθεται στὴν ἔρημο, ἂς εἶναι σὲ σπηλιά!
Ἂν δὲν συνάντησε Αὐτόν, τὸν ἴδιο, ἂν δὲν γνώρισε,
Ὁλόκληρον Αὐτόν, ποὺ πῆρε σάρκα, τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ
ἂν δὲν ἔλαβε – μοναχὸς δὲν ἔχει γίνει, ἀλίμονο, καθόλου.

Καὶ εἶναι αὐτὸς πραγματικὰ μόνος : ἀπ’ τὸν Θεὸ ἔχει χωριστεῖ -
καὶ μεῖς, καθένας χωρισμένος σίγουρα,
ἀπ’ τοὺς ἀνθρώπους ὅλους, ὁπωσδήποτε,
εἴμαστε ὅλοι ὀρφανοί, ἀποκομμένοι.
Ἡ συγκατοίκηση - ἂς μοιάζει - δὲν εἶναι ἕνωσή μας
ἡ ἀνάμιξή μας, ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλο ὅπου μαζεύονται πολλοί :
εἴμαστε ὅλοι χωρισμένοι ἀπ’ ὅλους, στὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα.
Ἀλήθεια αὐτό, ὁ θάνατος ἀπόδειξη.
Καθένα μας τὸν ἀποκόβει ἀπὸ φίλους καὶ συγγενεῖς
μέσα μας κάνει καὶ ξεχνᾶμε ὅλους, ποὺ τώρα ἀγαπᾶμε.
Καὶ νύχτα, ὕπνος, πράξεις βιωτικές,
τοὺς πολλούς, τὴν ἕνωσή μας, δὲν διαλύουν;

ΕΛΣΤΑΤ: Λιγότεροι οἱ θάνατοι στό 2020 σέ σχέση μέ τό 2019 παρά τόν κορωνοϊό


Λιγότεροι οι θάνατοι το 2020, από το αντίστοιχο 9-μηνο του 2019 και του 2017. Παρόλα αυτά η τρομοκράτηση του λαού συνεχίζεται ανελέητα από τα ΜΜΕ.
Λιγότεροι ήταν οι θάνατοι στην Ελλάδα στο διάστημα 1η Ιανουαρίου 2020 -1η Σεπτεμβρίου 2020 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2019, παρά την πανδημία του κορωνοϊού.
Η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοίνωσε σήμερα με έκτακτο δελτίο τύπου προσωρινά στατιστικά στοιχεία που αποτυπώνουν την εβδομαδιαία εξέλιξη των θανάτων από την 1η έως την 35η εβδομάδα του έτους 2020.

Ἀπαντήσεις σέ βασικές πλάνες τῶν Πεντηκοστιανῶν


Απαντήσεις σε βασικές πλάνες των Πεντηκοστιανών

Αρχιμ. Αυγουστίνου Γ. Μύρου, Δρ Θ. Iεροκήρυκος Ι. Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης

Επειδή στον καιρό μας υπάρχει μία αντίληψη γενικά για την αίρεση, που καταργεί τις διακρίσεις, ισοπεδώνει τις διαφορές, και ουσιαστικά εξισώνει την αλήθεια με το ψέμμα, θα ήθελα από την αρχή της ομιλίας μου να κάνω δύο βασικές διακρίσεις.

1. Η πρώτη διάκριση είναι ανάμεσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στην αίρεση. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι τίποτε άλλο από την μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκκλησία, αυτό το μοναδικό αυθεντικό Σώμα του Θεανθρώπου Κυρίου Ιησού Χριστού. Και τι σημασία έχει για μας, για τον κάθε άνθρωπο, η παρουσία της Εκκλησίας στον κόσμο; Έχει τόσον ενδιαφέρον για όλους τους ανθρώπους, όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. Γιατί; Διότι η Εκκλησία παρουσιάζεται στον κόσμο με μία πρόταση. Αναγγέλλει ότι μπορεί να θεραπεύση τον κόσμο και τον άνθρωπο από την πάνδημη και πιο φοβερή ασθένεια, την φθορά και τον θάνατο. Η θεραπεία εξαρτάται από τη σωστή θεραπευτική μέθοδο και από τους καταλλήλους γιατρούς. Θεραπεία υπόσχονται και οι αιρέσεις, αλλά η θεραπευτική τους μέθοδος είναι λανθασμένη, και επί πλέον δεν διαθέτουν τους κατάλληλους θεραπευτές. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στην αίρεση, στην κάθε αίρεση. Η μεν Ορθόδοξη Εκκλησία είναι το πνευματικό νοσοκομείο στο οποίο έμπειροι γιατροί αφαρμόζουν την ορθή θεραπευτική μέθοδο, ενώ η όποιαδήποτε αίρεση είναι ένα ανεξέλεγκτο ιδιωτικό «θεραπευτικό» ίδρυμα, στο οποίο αποδεδειγμένα εφαρμόζεται λανθασμένη θεραπευτική μέθοδος.

Η διαφορά ανάμεσα σε μας, ως μέλη της μιας Εκκλησίας, και στους αιρετικούς δεν συνίσταται στο ότι εμείς είμαστε οι καλοί, οι αναμάρτητοι, οι υγιείς πνευματικά, και εκείνοι είναι οι κακοί, οι αμαρτωλοί, οι πνευματικά ασθενείς, Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και πνευματικά ασθενείς. Αλλά οι μεν συνειδητοί Ορθόδοξοι έχουν επιλέξει να εισαχθούν σ’ ένα πνευματικό νοσοκομείο που εφαρμόζει εγγυημένα ορθή θεραπευτική μέθοδο, ενώ οι αιρετικοί βρίσκονται σε νοσοκομείο που εφαρμόζει λανθασμένη θεραπευτική μέθοδο και στερείται από εμπείρους θεραπευτές.

Ὑπομνηματισμός 24ου κεφ τοῦ «Κατά Ματθαῖον» εὐαγγελίου ἀπό τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο ['Ὅσα εἶπε ὁ Κύριος γιά τούς ἔσχατους χρόνους].Μέρος Πέμπτο

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ 24ου ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΤΟΥ «ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ» ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [ΟΣΑ ΕΙΠΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ] 

[Mέρος πέμπτο: Υπομνηματισμός των χωρίων Ματθ.24,16-26[:σχετικά με τις ημέρες του Αντιχρίστου και για τους ψευδόχριστους και ψευδοπροφήτες που θα εμφανιστούν τότε] 

«Τότε οἱ ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ φευγέτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη, ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβαινέτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ, καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἆραι τὰ ἱμάτια αὐτοῦ(: όταν λοιπόν δείτε τη βεβήλωση αυτή του ιερού να αρχίζει, τότε εκείνοι που θα κατοικούν στις πόλεις της Ιουδαίας ας φεύγουν στα βουνά για να κρυφτούν εκεί. Εκείνος που είναι επάνω στο δώμα, στον εξώστη δηλαδή του σπιτιού, ας μην κατεβεί για να πάρει από το σπίτι του τα πράγματά του, αλλά ας φύγει το ταχύτερο. Κι εκείνος που εργάζεται μόνο με το πουκάμισό του στο χωράφι, ας μη γυρίσει πίσω για να πάρει και τα εξωτερικά του ενδύματα)»[Ματθ.24,16-18]. 

Αφού μίλησε ο Κύριος για τα δεινά τα οποία θα βρουν την πόλη[: εννοεί την Ιερουσαλήμ. βλ. Ματθ.23,37-38: «Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε, ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος (:Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, δυστυχισμένη και ταλαίπωρη πόλη, εσύ που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς εκείνους που σου απέστειλε ο Θεός! Πόσες φορές θέλησα να μαζέψω τα παιδιά σου με μια στοργή σαν εκείνη που έχει η όρνιθα όταν περιμαζεύει τα πουλιά της κάτω από τα φτερά της˙ και δεν θελήσατε. Ιδού, εγκαταλείπεται η πόλη σας και ο ναός σας έρημος και απροστάτευτος από τον Θεό. Αυτή θα είναι η τιμωρία σας και η καταστροφή σας)»] και για τις δοκιμασίες τις οποίες θα υποστούν οι Απόστολοι και για το ότι θα μείνουν ακατάβλητοι και θα διατρέξουν όλη την οικουμένη, ομιλεί τώρα για τις ιουδαϊκές συμφορές, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό ότι, όταν πλέον οι Απόστολοι θα είναι πασίγνωστοι, αφού θα έχουν διδάξει όλη την οικουμένη, τότε οι Ιουδαίοι θα αντιμετωπίζουν συμφορές. 

Ἄν χάσουμε τή γλῶσσα μας, χαθήκαμε ὁριστικῶς καί διαπαντός. Πάρτε το εἴδηση.

«Εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα μεγίστη δύναμη. Αὐτό τό “μεγίστη”, νά δεῖτε τή φτώχεια τῆς ἀνθρώπινης γλώσσας.
Ξέρετε ὅτι ἡ ἀνθρώπινη γλῶσσα εἶναι πολύ φτωχή.
Ἀπό τίς ἀνθρώπινες γλῶσσες λένε ὅτι ἡ ἑλληνική γλῶσσα εἶναι πλούσια, γιατί ἐκφράζεται λεπτότερα καί ἀκριβέστερα. Αὐτό εἶναι ἀλήθεια.
Βέβαια σπεύσαμε νά τήν καταστρέψομε τή γλῶσσα μας, δέν ξέρω, ἐγώ τό θεωρῶ μέγιστο ἔγκλημα κατά τῆς φυλῆς, ἀλλά καί κατά τῆς ἀνθρωπότητας, γιατί αὐτός ὁ παγκόσμιος θησαυρός καταστρέφεται.
Ἐμεῖς θά ἔπρεπε νά εἴμαστε οἱ φορεῖς του, ἀλλά καταφέραμε νά εἶναι φορεῖς ἄλλοι λαοί, τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας.
Ἀγαπητοί μου, τά ταμεῖα τοῦ κράτους μας νά ἀδειάσουν ὅλα, νά μποῦν ἐχθροί καί νά κατακτήσουν ὅλη τήν Ἑλλάδα, εἴμαστε σέ θέση πάλι νά τά ἐπανακτήσουμε, ἡ Ἱστορία τό ἀπέδειξε.

Τόν ὑποχρεώνουμε, κατά κάποιον τρόπο, τόν Θεό νά βοηθήση, ὅταν...

Όταν σοϋ έρχεται στον νού κάτι πού πρόκειται π.χ. νά κάνης αύριο, να λες στον λογισμό σου: ¨Αύτη ή δουλειά δεν είναι γιά σήμερα θά την σκεφθώ αύριο. 
Επίσης, όταν είναι νά άποφασίσης γιά κάτι, μην ταλαιπωρήσαι με την σκέψη νά βρής το καλύτερο και αναβάλλεις συνέχεια. Διάλεξε κάτι και προχώρα. Άφησε έπειτα τόν Θεό νά φροντίση γιά τά παραπέρα.
Προσπάθησε νά άποφεύγης την σχολαστικότητα, γιά νά μή ζαλίζης το μυαλό σου. 
Νά κάνης ό,τι μπορείς μέ φιλότιμο και νά κινήσαι απλά και με μεγάλη εμπιστοσύνη στον Θεό. 

Δέν μἐ γεμίζουν αὐτά...Ἀλλοῦ εἶναι ἡ χαρά!

Έχω στο μπαούλο ένα κατακαίνουργο ράσο. Ε! σας λέγω, δεν άνοιξα ούτε να το δω, δεν με γεμίζουν αυτά. Έχω την προσευχή, το Ψαλτήρι. Έχω την καρδιά μου στον Χριστό, δεν με γεμίζουν αυτά. Είχα Πνευματική ζωή και έχω, και εσάς μήν σας ελκύουν τα καλά ρούχα, αλλού είναι η χαρά!


Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης

26 Νοεμβρίου. Τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἀλυπίου τοῦ Κιονίτου, Νίκωνος τοῦ Μετανοεῖτε καί Στυλιανοῦ τοῦ Παφλαγόνος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Πέμ. κε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Θεσ. β΄ 13 - γ΄ 5).


ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β' Β´ 13 - 17
13 Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ Κυρίου, ὅτι εἵλετο ὑμᾶς ὁ Θεὸς ἀπ’ ἀρχῆς εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας, 14 εἰς ὃ ἐκάλεσεν ὑμᾶς διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἡμῶν εἰς περιποίησιν δόξης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 15 Ἄρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς ἡμῶν. 16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν, ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς καὶ δοὺς παράκλησιν αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι, 17 παρακαλέσαι ὑμῶν τὰς καρδίας καὶ στηρίξαι ὑμᾶς ἐν παντὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀγαθῷ.

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β' Γ´ 1 - 5
1 Τὸ λοιπὸν, προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται, καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς, 2 καὶ ἵνα ῥυσθῶμεν ἀπὸ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων· οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις. 3 πιστὸς δέ ἐστιν ὁ Κύριος, ὃς στηρίξει ὑμᾶς καὶ φυλάξει ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. 4 Πεποίθαμεν δὲ ἐν Κυρίῳ ἐφ’ ὑμᾶς ὅτι ἃ παραγγέλλομεν ὑμῖν καὶ ποιεῖτε καὶ ποιήσετε. 5 Ὁ δὲ Κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.