Δέν θά ἦταν ἄξιος νά θανατωθεῖ χίλιες φορές;

Τι γνώμη έχετε για τον Ναβουχοδονόσορα; 

Δεν ακούσατε από την Αγία Γραφή, ότι ήταν άγριος, αιμοβόρος, σκληρόκαρδος; 

Δεν ακούσατε ότι κατάστρεψε τάφους και ξέθαψε οστά βασιλέων;

Δεν ακούσατε, ότι ολόκληρο λαό έσυρε στην αιχμαλωσία; 

Δεν ακούσατε, ότι τύφλωσε τον βασιλέα, αφού προηγουμένως τον υποχρέωσε να δει την σφαγή των παιδιών του; 

Δεν ακούσατε, ότι συνέτριψε τα Χερουβείμ; (Δεν εννοώ βέβαια τους Αγγέλους, μην σκεφτεί κανείς κάτι τέτοιο. Εννοώ τα γλυπτά που κάλυπταν την Κιβωτό της Διαθήκης, από όπου ακουγόταν η φωνή του Θεού). 

Ο Ναβουχοδονόσορ βεβήλωσε ακόμη και το καταπέτασμα του Ναού. Πήρε το Άγιο θυμιατήρι και το έστειλε σε ειδωλείο. Άρπαξε όλες τις ιερές προσφορές. Έβαλε φωτιά και έκαψε τον Ναό από τα θεμέλια. 

Με πόσες τιμωρίες άξιζε να τιμωρηθεί αυτός που σκότωσε βασιλείς, που έκαψε ιερά, που αιχμαλώτισε τον λαό, που τοποθέτησε Άγια σκεύη του Ναού μεταξύ των ειδώλων; 

Δεν θα ήταν άξιος να θανατωθεί χίλιες φορές; 

Γνωρίσατε έως εδώ το πλήθος των εγκλημάτων του Ναβουχοδονόσορος. 

Ελάτε τώρα να μάθετε και του Θεού την φιλανθρωπία.

Τιμωρήθηκε ο θηριώδης βασιλιάς, να ζει σαν άγριο θηρίο μέσα στην έρημο. 

Τιμωρήθηκε όμως για να σωθεί. Έβγαλε νύχια και τρίχες σαν αυτά που έχει το λιοντάρι, γιατί πριν σαν λιοντάρι άρπαζε τα άγια και ούρλιαζε. 

Έτρωγε χόρτα σαν το βόδι, γιατί πριν ζούσε σαν κτήνος, εφ' όσον αγνοούσε τον αληθινό Θεό που του εμπιστεύθηκε το βασιλικό αξίωμα.

Όταν όμως με τις παιδαγωγικές αυτές τιμωρίες αναγνώρισε τον ύψιστο Θεό και προσευχήθηκε και μετανόησε, τότε ο Θεός του χάρισε πάλι το βασιλικό αξίωμα. 

Στον Ναβουχοδονόσορα, που αμάρτησε τόσο φοβερά και μετανόησε, χάρισε ο Θεός την συγχώρηση και την βασιλεία. 

Εάν λοιπόν και εσύ μετανοήσεις και ζήσης Χριστιανικά, δεν θα σου χαρίσει ο Θεός, άφεση των αμαρτιών και την Βασιλεία των Ουρανών; 

(Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)