ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ
Ἂς διαλύσωμεν δὲ καὶ τὸ πέμπτον· εἶναι δέ, πόσαις φοραῖς ἐφάνη ὁ Χριστὸς εἰς τοὺς Μαθητὲς μετὰ τὴν ἀνάστασιν; καὶ λέγομεν εἰς αὐτὸ μαρτυρίας τῶν θείων καὶ ἱερῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν πρῶτα μέν, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, ἐφάνη εἰς τὸ ὅρος τῆς Γαλιλαίας, ὅταν τὸν ἐπροσκύνησαν οἱ Ἀπόστολοι καὶ αὐτὸς τοὺς εἶπεν· Ἐδόθη μοὶ πάσα ἐξουσία ἐν οὐρανῶ, καὶ ἐπὶ γὴς· διὰ τοῦτο ἔσεις σύρετε εἰς ὅλον τὸν κόσμον, κηρύξατε τὸ Εὐαγγέλιόν μου καὶ βαπτίσατε τὰ ἔθνη εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Δεύτερης φορὰν ἐφάνη εἰς τὴν Μαγδαληνὴν Μαρίαν, ὅταν ἠθέλησε νὰ τὸν πιάση, καὶ ὁ Χριστὸς τὴν εἶπε· Μαρία μὴ μὲ πιάνης, ἀκόμη δὲν ἀνέβηκα πρὸς τὸν Πατέρα μου, καὶ Πατέρα σας, εἷς τὸν Θεόν μου, καὶ Θεὸν σᾶς· μόνον σύρε νὰ εἴπης τοὺς Μαθητᾶς μου νὰ μὴ κλαίουσι διὰ τὸν χωρισμόν μου. Τρίτην φορὰν ἐφάνη εἰς δύο ἄνδρας, ὅπου ὑπήγεναν εἰς τὰ χωράφια τους, ὡς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Μάρκος. Τετάρτην φορὰν ἐφάνη εἰς τοὺς Ἀποστόλους, ὅταν τοὺς ὀνείδισε, διατὶ δὲν ἐπίστευσαν πῶς ἀναστηθῆ, ὡς τὸ ὁρίζει ὁ αὐτὸς Εὐαγγελιστὴς· τότε τοὺς εἶπεν ὅτι, Σύρτε νὰ κηρύξετε ὅσα ἠκούσετε καὶ εἰ τὶς πιστεύσει, θέλει σωθῆ· εἰ τὶς δὲ ἀπιστήση, θέλει κατακριθῆ· ἐκεῖνοι δέ, ὅπου πιστεύουσι, θέλουσι κάμει σημεῖα πολλά, καὶ ὀφίδια νὰ πιάσωσι, καὶ φαρμάκι νὰ πίωσι, καὶ εἰς τὸ κεφάλι τοῦ σκορπίου νὰ πατήσωσι, καὶ τίποτε κακὸν νὰ μὴ πάθουν. Πέμπτην φορὰν ἔφανη εἰς τὸν Λουκᾶν καὶ Κλεόπαν, ὡς γράφει μοναχός του ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅταν ὑπήγαιναν εἷς Ἐμμαοὺς εἰς μίαν χώραν πλησίον της Ἱερουσαλὴμ ὡς ἑξήντα στάδια· τὸ δὲ στάδιον κάμνει ἑκατὸν ὄργυιας· λοιπὸν τὰ ἕξηντα στάδια κάμνουσιν ἐξ χιλιάδες ὄργυιαις· ἐφάνη δὲ εἰς σχῆμα ἀνθρώπου ὑλικοῦ, καὶ ἐπεριπάτει μετ' ἐκείνους ἕως τὴν χώραν· πρόσαργα δὲ ἔκαμε σχῆμα νὰ ὑπάγη ἀλλοῦ, καὶ ἐκεῖνοι τὸν ἐκράτησαν, καὶ ἐκεῖ ὁποῦ ἔκοψε τὸ ψωμὶ τὸν ἐγνώρισαν. Ἕκτην φορὰν ἐφάνη εἰς ὅλους τοὺς Μαθητὰς πάρεξ τὸν Θωμᾶν, ὅταν ἦτον κρυμμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, καὶ τοὺς εἶπε· Δίδω σας ἐξουσίαν, ὅσα λύσετε εἰς τὴν γῆν, νὰ εἶναι λυμένα καὶ εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ ὅσα δέσετε ἐδῶ, νὰ εἶναι καὶ ἐκεῖ δεμένα. Ἑβδόμην φορὰν ἐφάνη μετὰ ὀκτὼ ἡμέρας τῆς Ἀναστάσεώς του, ὅταν ἔδειξε τὸν Θωμᾶν τὰς χείρας, καὶ τοὺς πόδας, καὶ τὴν ἁγίαν του πλευρὰν καὶ ὁ Θωμὰς ἒκραξεν· Ἐσὺ εἶσαι ὁ Κύριός μου, καὶ ὁ Θεός μου· καὶ μαρτυρεῖ τὸ ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Ὀγδόην φορὰν ἐφάνη εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Τιβεριάδος, οὕτως· ὁ Πέτρος, ὁ Θωμάς, ὁ Ναθαναήλ, ὁ Θεολόγος Ἰωάννης, ὁ ἀδελφός του Ἰάκωβος καὶ ἄλλοι δύο Ἀπόστολοι ὑπῆγαν εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Τιβεριάδος νὰ κυνηγήσουν ὀψάρια καὶ τὴν νύκτα ἐκείνην τίποτε δὲν ἐπίασαν· τὸ ταχὺ ἐφάνη ὁ Χριστὸς εἰς τὸν αἰγιαλὸν καὶ λέγει τοὺς· Ἔχετε τίποτε διὰ πούλημα; οἱ δὲ Ἀπόστολοι εἶπον, Δὲν ἔχομεν· τότε τοὺς ἐπρόσταξεν ὁ Χριστὸς καὶ ἔρριξαν τὸ δίκτυον εἰς τὴν δεξιὰν μεραίαν τοῦ καραβίου· καὶ τόσα ὀψάρια ἔπιασαν, ὥστε δὲν ἠμπόρεσαν νὰ σύρουν τὸ δίκτυον· διότι ἑκατὸν πενῆντα τρία ἦτον τὰ ὀψάρια, καὶ μεγάλα κατὰ πολλὰ· τότε ὡσὰν εὐγῆκαν ἔξω, εἶδαν καὶ ἦταν ἕτοιμον τραπέζιον, καὶ κάρβουνα ἀναμμένα· καὶ δὲ Χριστὸς ἔπιασεν ἀπὸ τὰ ὀψάρια ἐκεῖνα, καὶ ἔδωκε τοὺς Ἀποστόλους. Ἐννάτην φορὰν ἐφάνη, ὅταν εἶπε τὸν Πέτρον· Σίμων Ἰωνά, ἀγαπᾶς μέ; καὶ αὐτὸς εἶπε· Ναὶ Κύριε· καὶ πάλιν τὸν ἐρώτησε· Σίμων Ἰωνά, ἀγαπᾶς μέ; καὶ αὐτὸς τὸν ἀπεκρίθη· Ναὶ Κύριε· ἐρώτησε τὸν καὶ τρίτον· Σίμων υἱὲ τοῦ Ἰωνά, φιλεῖς μέ; καὶ τότε ἐλυπήθη ὁ Πέτρος· διατί; ὅτι τὸ φιλῶ ἔχει ἔννοιαν ὀλιγώτερην ἀπὸ τὸ Ἀγαπῶ. Δεκάτην φορὰν ἐφάνη εἰς τὴν Μαγδαληνὴν Μαρίαν, καὶ εἰς τὴν ἄλλην Μαρίαν, ὡς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, ὅταν ταῖς εἶπε, Χαίρετε. Ἑνδεκάτην φορὰν ἐφάνη εἰς τοὺς ἕνδεκα Μαθητᾶς, ὡς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅταν τοὺς εἶπε, Διατὶ εἶστε τεταραγμένοι; καὶ τίνες οἱ διαλογισμοί, ὁποῦ ἀναβαίνουσιν εἰς τὴν καρδίαν σας; ψηλαφήσετε μὲ καὶ ἰδέτε μέ, ὅτι αὐτὸς ἐκεῖνος ὁ Χριστὸς εἶμαι ἐγὼ· ὅτι ἂν ἤμουν ἐγὼ φάντασμα, ὡσὰν βάνετε εἰς τὸν νοῦν σας, δὲν ἤθελα ἔχῃ κορμὶ καὶ κόκκαλα· ἀμὴ διατὶ εἶμαι ἀληθινὰ ἐκεῖνος, διὰ τοῦτο ἔχω καὶ κορμὶ καὶ κόκκαλα, ὡσὰν μὲ βλέπετε· οἱ δὲ Ἀπόστολοι ἀπὸ τὴν χαράν τους καὶ ἀπὸ τὸν φόβον τους δὲν ἐπίστευσαν· τότε τοὺς εἶπεν ὁ Χριστὸς· Ἔχετε τί βρώσιμον ἐνθάδε; ἤγουν, ἔχετε τίποτε φαγητὸν αὐτοῦ; καὶ οἱ Ἀπόστολοι τὸν ἔδωκαν ψάρι ψημένον, καὶ κερήθραις μὲ μέλι· καὶ ὁ Χριστὸς ἐμπροστὰ εἷς ὅλους ἔφαγε, διὰ νὰ δείξῃ ὅτι δὲν εἶναι φάντασμα· τότε τοὺς ἐδίδαξε, τοὺς ἐνουθέτησε, τοὺς ἐπαραίνεσε, καὶ εὔγαλέ τους ἔξω εἰς τὴν Βηθανίαν· καὶ τότε τοὺς εὐλόγησε καὶ ἀνελήφθη ἀπὸ τὸ μέσον τους. Ἀλλὰ τίνος ἕνεκεν ἀνέφερα τὸ ζήτημα αὐτό, καὶ τὸ ἐδιάλυσα; διὰ νὰ βεβαιώσω, καὶ νὰ ἀποδείξω, ὅτι εἶναι μαρτυρημένη ἢ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλ' ὦ εὐλογημένον συνάθροισμα τοῦ Χριστοῦ, ἀκούσατε προθύμως καὶ τὰ ἐπίλοιπα, ἴνα λάβητε καὶ τέλειον τὸν μισθὸν ἐκ Θεοῦ, διότι ἀκόμη δύο ζητήματα ἔχω νὰ διαλύσω, καὶ τότε σὺν Θεῶ νὰ τελειώσω τὸν λόγον μου.
~ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΡΙΑΣ Β. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ, ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΓΕΡΣΙΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, σέλ. 133 - 134
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου