Φαντάζεστε ο Θεός να ζητούσε, προκειμένου να μας συγχωρέσει τις αμαρτίες μας, να σκάβαμε 10 στρέμματα ή να κόβαμε το μισό δαχτυλάκι μας! Δεν ζητάει τίποτα από αυτά... Το μόνο που ζητάει είναι να πάμε να εξομολογηθούμε, να παραδεχτούμε τις αμαρτίες μας.
Έκανε ο Θεός να συγχωρούνται οι αμαρτίες μας με έναν εύκολο τρόπο, ώστε να είναι προσιτός για όλους και να οικονομούνται όλοι. Εάν μερικοί δεν σώζονται, ούτε αυτό το απλό δεν θέλουν να πουν. Πιο απλό τρόπο σωτηρίας από αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει.
Γι' αυτό πάντα λέω ότι, το να σωθεί κανείς, είναι πάρα πολύ εύκολο...
Το πρώτο πράγμα στο οποίο θα δώσουμε λόγο στο Χριστό, όταν απέλθουμε από τον κόσμο τούτο θα είναι το πόσο, πως και γιατί προσευχηθήκαμε. Μετά θα ακολουθήσουν όλα τα άλλα!...
Ο χρόνος που ξοδέψαμε για την προσευχή του Ιησού, είναι ο πιο πολύτιμος από όλους τους πολύτιμους χρόνους, διότι τον επενδύουμε εις χρυσό, με τόκο άπειρο! Ο χρόνος αυτός δεν θα χαθεί, εις πάντας τους αιώνες. Γι' αυτόν τον χρόνο, μας χρωστάει ο Ουρανός!
Αν κάποιος στη ζωή του, έχει να παρουσιάσει μόνο την προσευχή του και κανένα άλλο καλό, τότε έχει πιάσει τη βάση μόνο με την προσευχή και σώζεται! Βέβαια ο σκοπός είναι να αριστεύσουμε, αλλά ξεκινώντας κανείς με την προσευχή ασφαλίζει την σωτηρία του.
Όπως τα ρούχα είναι το ένδυμα του σώματος, έτσι και το σώμα είναι το ένδυμα της ψυχής.
Ό,τι παράδεισο νιώθεις μέσα στην ψυχή σου σε αυτόν τον κόσμο, θα τον ζήσεις και στην άλλη ζωή και ό,τι κόλαση ζεις σε αυτόν τον κόσμο, θα την ζήσεις και στην άλλη ζωή. Γιατί ο Θεός είναι ο Ίδιος και εδώ και πάνω. Δεν υπάρχει πάνω περισσότερο Θεός και κάτω λιγότερο. Είναι ο Ίδιος παντού, αφού ο Θεός είναι πανταχού παρών.
Ο παράδεισος λοιπόν και η κόλαση δεν είναι μόνο τόπος, αλλά και τρόπος. Είναι μια οντολογική - βιωματική κατάσταση. Οι δαίμονες για παράδειγμα, κουβαλούν μέσα τους την κόλαση, οντολογικά. Υπάρχει βέβαια ο τόπος της κολάσεως, αλλά είναι και η προσωπική κόλαση που βιώνουν μέσα στο νου τους.
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα του Αγίου Όρους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου