Γέροντα, τί εἴπατε στοὺς μαθητὲς ποὺ ἦρθαν σήμερα καὶ σᾶς εἶπαν ὅτι κάλεσαν τὸ πνεῦμα;

– Γέροντα, τί εἴπατε στοὺς μαθητὲς ποὺ ἦρθαν σήμερα καὶ σᾶς εἶπαν ὅτι κάλεσαν τὸ πνεῦμα;

– Τί νὰ τοὺς πῶ; Τοὺς ἔδωσα πρῶτα ἕνα καλὸ ξεσκόνισμα! Εἶναι ἄρνηση πίστεως αὐτὸ ποὺ ἔκαναν. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ καλοῦν τὸν διάβολο καὶ τὸν δέχονται, ἀρνοῦνται τὸν Θεό. Γι᾿ αὐτὸ τοὺς εἶπα κατ᾿ ἀρχὰς νὰ μετανοήσουν, νὰ ἐξομολογηθοῦν εἰλικρινά, καὶ στὸ ἑξῆς νὰ προσέχουν· νὰ ἐκκλησιάζωνται, νὰ κοινωνοῦν μὲ εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ τους, γιὰ νὰ ἐξαγνισθοῦν. Ἔχουν ἐλαφρυντικά, ἐπειδὴ εἶναι παιδιὰ καὶ τὸ ἔκαναν σὰν παιχνίδι. Ἂν ἦταν μεγάλοι, θὰ πάθαιναν μεγάλο κακό· ὁ διάβολος θὰ ἀποκτοῦσε μεγάλη ἐξουσία ἐπάνω τους· ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τώρα τὰ τραντάζει.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης