Ἀπόσπασμα ὁμιλίας 8/08/21
Θαυμαστός ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ! Σήμερα ἀξιωνόμαστε γιὰ πρώτη φορὰ νὰ ἑορτάζουμε τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Καλλινίκου Ἐπισκόπου Ἐδέσσης, ὁ ὁποῖος προσφάτως ἁγιοκατατάχθηκε στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία, καὶ ἄφησε μνήμη Ἁγίου ἀνδρὸς, καὶ ἐδῶ στὴν Ἔδεσσα ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλους τόπους τῆς πατρίδος μας.
Μοῦ ἔλεγε ἕνας κληρικὸς ποὺ κατάγεται ἀπὸ δῶ ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα ὅτι εἶχε πάει στὸ σπίτι τους, καὶ τοῦ ἔλεγε ἡ μητέρα του ὅτι κάθισε στὴν καρέκλα, καὶ ἡ καρέκλα αὐτὴ εὐωδίαζε γιὰ μιὰ βδομάδα μετὰ ποὺ ἔφυγε. Ἤτανε ἀεικίνητος, ἦταν ἀέρινος, δὲν καθότανε ἀναπαυτικὰ· ἀκόμα κι ὅταν καθότανε, καθότανε στὴν ἄκρη τῆς καρέκλας καὶ ἤτανε ἕτοιμος πάντοτε γιὰ δράση. Καὶ αὐτὸ σημαίνει ἐπίσκοπος, εἶναι πάνω στὴ σκοπιὰ. Αὐτὸς ποὺ εἶναι στὴ σκοπιὰ, φυλάει, δὲν μπορεῖ νὰ κοιμᾶται, δὲν μπορεῖ νὰ τεμπελιάζει, νὰ ραθυμεῖ, νὰ ξεκουράζεται, ἀλλὰ εἶναι πάντοτε σὲ ἐγρήγορση. Ἔτσι ἦταν ὁ Ἅγιος Καλλίνικος καὶ γι’ αὐτὸ καὶ ἀναδείχθηκε ἐπίσκοπος Ἅγιος.
Δὲν ἔχουμε πολλοὺς ἐπισκόπους Ἁγίους τὰ τελευταῖα χρόνια στὴν Ἐκκλησία μας. Μόνο δύο, τὸν Ἅγιο Νεκτάριο καὶ τώρα τὸν Ἅγιο Καλλίνικο. Καὶ ἄν ζοῦσε καὶ σήμερα ὁ Ἅγιος, ὁπωσδήποτε θά ‘ταν πάρα πολὺ θλιμμένος, στενοχωρημένος μὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν τώρα στὴν πατρίδα μας καὶ πρὸ πάντων βέβαια γιὰ τὶς διαστροφὲς ποὺ ἔχουμε στὸ δόγμα ἀλλὰ καὶ στὸ ἦθος, στὴ ζωή μας. Γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς παρεκκλίσεις καὶ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἄτοπες ἐνέργειες ποὺ κάνουμε καὶ ὡς κλῆρος καὶ ὡς λαὸς. Καὶ βλέπουμε τὰ ὀδυνηρὰ ἀποτελέσματα μὲ τὶς πυργαγιὲς καὶ ὄχι μόνο, καὶ ὅ,τι ἄλλο πρόκειται νὰ παραχωρήσει ὁ Θεὸς μὲ τὴν ἀγάπη Του γιὰ νὰ ἔρθουμε σὲ συναίσθηση. Ἄν οἱ Χριστιανοὶ πιστεύαμε στὸν Θεὸ, οἱ πυρκαγιὲς θὰ σταματούσανε ἀμέσως. Θυμᾶμαι στὸ Ἅγιον Ὄρος πρὶν πολλὰ χρόνια εἶχε πιάσει μιὰ πολὺ μεγάλη πυρκαγιὰ καὶ ἔκαιγε συνεχῶς. Καὶ ὅταν οἱ πατέρες ἔκαναν λιτανεία μὲ τὰ Ἅγια Λείψανα τότε σταμάτησε ἡ πυρκαγιὰ ἐνῷ ἔκαιγε γιὰ μέρες, καὶ εἶχαν ἔρθει καὶ ἀπὸ τὴ Γερμανία ἑλικόπτερα, κ.λ.π., νὰ σβήσουν τὴ φωτιὰ καὶ ὅμως δὲν μπόρεσαν νὰ κάνουν τίποτε.
Καί τώρα βλέπουμε τὸ ἴδιο σὲ πολλὰ μέρη τῆς πατρίδας μας. Βλέπουμε ὅμως καὶ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ ποὺ φανερώνεται μέσα ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Του. Ὅλοι πιστεύω ἤ σχεδὸν ὅλοι εἴδατε τὴν λιτανεία ποὺ ἔγινε στὸ Προκόπι, στὸ Νέο Προκόπι τῆς Εὔβοιας, ἐκεῖ ποὺ εἶναι τὸ Λείψανο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου τὸ ἄφθαρτο, καὶ μὲ τὸ ποὺ ἔγινε ἡ λιτανεία μετὰ ἀπὸ λίγες ὧρες ἔβρεξε ἐνῷ ἡ ἀστυνομία εἶχε δώσει διαταγὴ νὰ ἐκκενωθεῖ τὸ Προκόπι καὶ ἄλλα χωριὰ. Αὐτὸ σημαίνει ὁ Θεὸς ὁ ἐνδοξαζόμενος ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ, αὐτὸ σημαίνει ἐπίσκεψέ μας Κύριε μὲ τὶς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων Σου. Αὐτὸ σημαίνει νὰ παρακαλᾶμε τοὺς Ἁγίους μας καὶ νὰ ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὴν πρεσβεία τους. «Ὧν ταῖς ἱκεσίαις ἐπίσκεψαι ἡμᾶς ὁ Θεὸς», παρακαλεῖ ὁ ἱερέας. Μὲ τὶς ἱκεσίες τῶν Ἁγίων μᾶς ἐπισκέπτεται ὁ Θεὸς, ἄν τὸ σκεφτοῦμε αὐτὸ. Ἀλλὰ οἱ Ἅγιοι περιμένουν ἀπὸ μᾶς νὰ τοὺς παρακαλέσουμε γιὰ νὰ ἱκετεύσουν στὸν Θεὸ. Ἐμεῖς δὲν ἔχουμε πρόσωπο νὰ ἱκετεύσουμε τὸν Θεὸ, γιατὶ εἴμαστε πολὺ ἁμαρτωλοὶ. Ἀλλὰ μποροῦμε νὰ ἱκετεύσουμε τοὺς Ἁγίους νὰ ἱκετεύσουν στὸν Θεὸ.
Λοιπόν, οἱ Χριστιανοὶ ποὺ πιστεύετε, ὅσοι πιστεύετε καὶ ἐδῶ στὴν πόλη αὐτὴ ἀλλὰ καὶ σ’ ὅλη τὴν Ἑλλάδα ποὺ καίγεται σήμερα ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς -γιατὶ πόλεμο ἔχουμε- ἐὰν πιστεύουμε λοιπὸν, θὰ πάρουμε τὰ Ἅγια Λείψανα καὶ θὰ βγοῦμε στοὺς δρόμους μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Ἱερέα μας καὶ θὰ κάνουμε λιτανεία. Καὶ θὰ δεῖτε πὼς ἀμέσως θὰ ἐπέμβει ὁ Θεὸς μὲ τὶς ἱκεσίες τῶν Ἁγίων τοὺς ὁποίους θὰ ἐπικαλεσθοῦμε, ὅλοι ὅμως. Ὄχι ἕνας μόνο ἀλλὰ ὅλοι μαζὶ, κλῆρος καὶ λαὸς, καὶ τότε θὰ δοῦμε τὶ σημαίνει Ἅγιος, τὶ σημαίνει Ἅγιο Λείψανο, τὶ σημαίνει προσευχὴ κοινὴ, τὶ σημαίνει λιτανεία, ποὺ δυστυχῶς οἱ ἄθεοι κρατοῦντες κατήργησαν τὶς λιτανεῖες, τὶς ἀπαγόρευσαν γιατὶ δῆθεν, λέει, κινδυνεύουμε νὰ κολλήσουμε ὁ ἕνας ἀπ’ τὸν ἄλλον μέσα στὸν καθαρὸ ἀέρα ποὺ θὰ περπατήσουμε καὶ θὰ παρακαλέσουμε τὸν Θεὸ. Αὐτὰ δὲν εἶναι παρὰ σχέδια τῶν ἀντιχρίστων, γιατὶ γνωρίζει πολὺ καλὰ ὁ διάβολος ὅτι αὐτὸ εἶναι τὸ πυροσβεστικὸ μέσο ποὺ σβήνει κάθε πυρκαγιὰ, καὶ ὄχι μόνο τὶς πυρκαγιὲς αὐτὲς ποὺ κάνουνε ὑλικὲς καταστροφὲς ἀλλὰ τὶς πυρκαγιὲς ποὺ ἔχει ἀνάψει ὁ ἴδιος μὲς στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων μὲ τὴν ἁμαρτία.
Καλούμαστε, λοιπὸν, σὲ μετάνοια, σὲ πίστη καὶ νὰ χρησιμοποιήσουμε αὐτὰ τὰ ὅπλα ποὺ ἔχουμε στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Θυμᾶμαι σὲ μιὰ ἄλλη περίπτωση στὸ Μάτι, σ’ ἐκείνη τὴ φοβερὴ, φονικότατη πυρκαγιὰ, μία εὐλαβὴς γυναῖκα εἶχε ραντίσει γύρω-γύρω τὸ σπίτι της μὲ ἁγιασμὸ. Καὶ τὸ σπίτι της ἐνῷ πέρασε ἀπὸ δίπλα ἡ φωτιὰ, δὲν τὴν ἄγγιξε, δὲν ἀγγίχτηκε ἀπὸ τὴ φωτιὰ. Αὐτὸ σημαίνει δύναμις πίστεως, δύναμις ἁγιασμοῦ, δύναμις Θεοῦ.
Ἔχουμε, λοιπὸν, τὰ ὅπλα καὶ τὰ μέσα ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν τὰ χρησιμοποιοῦμε καὶ πᾶμε ἐγωϊστικὰ μὲ τὸ ἀεροπλάνο μας- ποὺ κι αὐτὰ δὲν τά ‘χουμε- καὶ μὲ τὰ ἑρπυστριοφόρα ὀχήματα καὶ δὲν ξέρω τὶ ἄλλο, καὶ μὲ τὶς δυνάμεις ποὺ κι αὐτοὶ κουράζονται οἱ ἄνθρωποι, καὶ μόνοι μας καὶ μὲ τὰ φτυάρια μας νὰ σβήσουμε τὶς φωτιὲς, ἐνῷ θὰ μπορούσαμε κάλλιστα νὰ τὰ ἀναθέσουμε ὅλα στὶς Οὐράνιες Δυνάμεις. Δὲν λέω νὰ μὴν κάνουμε καὶ τὸ ἀνθρώπινο ἀπὸ τὴ μεριά μας, θὰ τὸ κάνουμε κι αὐτὸ, ἀλλὰ ἡ ἐλπίδα μας νὰ εἶναι στὸν Θεὸ, καὶ τὸν Θεὸ νὰ ἱκετεύσομε μὲ τὶς ἱκεσίες τῶν Ἁγίων, τοὺς ὁποίους θὰ βάλουμε μπροστὰ γιὰ νὰ σώσουν τὴν πατρίδα μας στὴ δύσκολη αὐτὴ περίσταση.
Θά πρέπει νὰ μετανοήσουμε ὅλοι, κλῆρος καὶ λαὸς. Θὰ πρέπει ὁπωσδήποτε ὅπως εἶπε καὶ ἕνας σύγχρονος Ἱεράρχης καὶ ὄχι μόνο, νὰ ἀποσυρθεῖ αὐτὴ ἡ ἐγκύκλιος, ποὺ δὲν ἐκφράζει τὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία, ποὺ προτρέπει τοὺς ἀνθρώπους νὰ πειραματιστοῦν, νὰ γίνουν πειραματάνθρωποι μὲ αὐτὸ τὸ ἐμβόλιο-διαβόλιο ποὺ δὲν ἔχει πάρει ἔγκριση ἀπὸ τοὺς κρατικοὺς φορεῖς. Ἀπὸ τοὺς φορεῖς τῆς ὑγείας ἔχει μόνο μία προσωρινὴ ἔγκριση, ποὺ δὲν λέει τίποτα αὐτὸ, καὶ μετρᾶ ἤδη χιλιάδες νεκροὺς καὶ ἑκατομμύρια σοβαρότατες παρενέργειες, οἱ ὁποῖες ἀνακοινώνονται μὲν στὰ ἐπίσημα σάϊτ τὰ κυβερνητικὰ ἀλλὰ φυσικὰ τὰ συστημικὰ μέσα ἐνημέρωσης-ἐξαπάτησης δὲν τὰ δείχνουν πουθενὰ. Καὶ μοῦ λένε, ποῦ εἶναι αὐτὰ; Ἄν ψάξετε λίγο θὰ τὰ βρεῖτε. Χιλιάδες θάνατοι καὶ ἑκατομμύρια παρενέργειες σοβαρότατες.
Καί λυπᾶμαι πάρα πολὺ αὐτοὺς τοὺς Ἀρχιερεῖς ποὺ προωθοῦν ἔτσι μ’αὐτὴ τὴν ἐγκύκλιο στὸν λαὸ αὐτὸ τὸ προϊὸν, τὸ ὁποῖο εἶναι ἕνα προϊὸν γενετικῆς θεραπείας καὶ δὲν εἶναι ἐμβόλιο, καὶ σκοπὸ τελικὸ ἔχει νὰ δημιουργήσει τὸν μετὰ-ἄνθρωπο. Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός τους, νὰ φτιάξουν ἀνθρώπους ζόμπι, ἀνθρώπους εἵλωτες, ἀνθρώπους ὑποτακτικοὺς, ἀνθρώπους ρομπὸτ. Αὐτὸς εἶναι ὁ τελικός τους σκοπὸς. Γι’αὐτὸ καὶ βλέπουμε ὅλα αὐτὰ τὰ παράξενα, νὰ κολλᾶνε μεταλλικὰ ἀντικείμενα στὰ χέρια αὐτῶν ποὺ ἐμβολιάστηκαν, νὰ ἀνιχνεύονται μὲ τὰ κινητὰ τηλέφωνα ἀριθμοὶ στοὺς ἐμβολιασμένους· καθένας ἔχει καὶ ἀπὸ ἕνα ἀριθμὸ. Ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι στοιχεῖα ποὺ ἀντιστοιχοῦν σὲ κάποιο ἐμβόλιο. Ἀλλοῦ ἀντιστοιχοῦν αὐτὰ. Ἔτσι, ἀντιστοιχοῦν σὲ προσπάθειες γιὰ παγκόσμιο ἔλεγχο, ὁ ὁποῖος θὰ ὑπηρετήσει τὸν ἐπερχόμενο ἀντίχριστο.
Αὐτά ἤθελα νὰ πῶ στὴν ἀγάπη σας καὶ νὰ παρακαλέσω νὰ ἀκοῦμε τοὺς Ἁγίους μας. Ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Χριστὸς σὺν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις. Καὶ μὴ λέτε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶπε ὅτι εἶναι ὑπὲρ τῶν ἐμβολίων. Ἡ Ἐκκλησία, οἱ Ἅγιοι, οἱ σύγχρονοι Ἅγιοι εἴπανε ὄχι στὸ ἐμβόλιο. Καὶ αὐτοὶ ποὺ ἔχουμε στὸ Ἅγιον Ὄρος, οἱ σύγχρονοι Ἅγιοι ποὺ ἔχουν μεμαρτυρημένα χαρίσματα, εἶναι χαρισματοῦχοι, εἴπανε ὄχι καὶ ἀπαγόρεψαν μάλιστα στὰ πνευματικά τους παιδιὰ νὰ κάνουν τὸ ἐμβόλιο. Καὶ ἄν θέλουμε νὰ μάθουμε τὴ λύση σὲ κάθε πρόβλημά μας, σὲ κάθε σύγχρονο πρόβλημα, θὰ πρέπει νὰ ἀκούσουμε τοὺς σύγχρονους Ἁγίους γιατὶ πολλὲς φορὲς οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ Σύνοδοι πολλὲς φορὲς πλανῶνται ἤ πέφτουν θύματα παθῶν καὶ θύματα ἔτσι τῆς ἐξουσίας. Ὑποτάσσονται στὴν κοσμικὴ ἐξουσία ποὺ εἶναι ὁ μέγιστος πειρασμὸς καὶ σήμερα γιὰ τὴν Ἐκκλησία νὰ γίνει οὐραγὸς στὰ σχέδια τῆς νέας τάξης πραγμάτων.
Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάξει καὶ ὅλοι νὰ παραμείνουμε στέρεοι στὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία, στὴν πίστη μας στὸν Χριστὸ, καὶ βεβαίως στὸν σεβασμό μας στοὺς θεσμοὺς. Ὅλα αὐτὰ τὰ λέμε ὄχι γιατὶ ἀπαξιώνουμε τοὺς θεσμοὺς, τὴν Ἐκκλησία μας, τὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ τοὺς Ἀρχιερεῖς μας καὶ ὅλον τὸν κλῆρο. Ὄχι, κάθε ἄλλο. Τοὺς σεβόμαστε ἀπόλυτα ὅπως τοὺς σεβόταν καὶ ὁ Ἅγιος Καλλίνικος. Ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔχουμε συναίσθηση τῆς ποιμαντικῆς μας εὐθύνης ὡς ταπεινοὶ ποιμένες καὶ τελευταῖοι ὅλων, λέμε αὐτὰ ποὺ πρέπει νὰ ποῦμε στὸν λαὸ, καὶ ἐκφράζουμε τὴν ἀντίθεσή μας σὲ ὅ,τι ἄτοπο, παρατηροῦμε, γιατὶ ὀφείλουμε νὰ λέμε τὴν ἀλήθεια στὸν λαὸ καὶ νὰ μὴ τοῦ διαστρέφουμε. Δὲν μποροῦμε νὰ λέμε μὲ Συνοδικὸ κείμενο ὅτι ὁ φόνος εἶναι θεραπευτικὴ διακοπὴ τῆς κυήσεως. Σὲ καμμιὰ περίπτωση. Πόσο στενοχωρήθηκα ὅταν τὸ διάβασα αὐτὸ στὸ φυλλάδιο πρὸς τὸν λαό.
Πρίν ἀρκετὰ χρόνια, εἶχα ἀκούσει αὐτὴ τὴν ἔκφραση στὸ πανεπιστήμιο, στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ. Καὶ μᾶς το ‘λεγε ὁ σεβαστὸς καθηγητὴς τότε εἰρωνικὰ ὅτι οἱ ἄνθρωποι ποὺ ὑποστηρίζουν τὶς ἐκτρώσεις δὲν τὶς ὀνομάζουν ἐκτρώσεις, τὶς ὀνομάζουν θεραπευτικὲς διακοπὲς τῆς κυήσεως. Πῶς γυρίζεις τὸν διακόπτη καὶ σβήνει τὸ φῶς, ἔ, κάπως ἔτσι εἶναι καὶ νὰ πετάξεις κι ἕνα παιδὶ. Ἔτσι τὸ λένε αὐτοὶ. Ἀλλὰ πάρα πολὺ λυπήθηκα νὰ τὸ ἀκούσω τώρα αὐτὸ ἀπὸ Ἅγιους Ἀρχιερεῖς, νὰ τὸ ἀκούσω, νὰ τὸ διαβάσω μᾶλλον σὲ Συνοδικὸ κείμενο Ἀρχιερέων. Εἶναι πολὺ λυπηρὸ γι’αὐτὸ λέγω ὅτι πρέπει νὰ ἀποσυρθεῖ αὐτὴ ἡ ἐγκύκλιος, γιατὶ σίγουρα παροργίζει τὸν Θεὸ διότι διαστρέφει τὴν ἀλήθεια. Ὁ φόνος εἶναι φόνος καὶ σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν θεραπεύει ὁ φόνος οὔτε ἡ ἔκτρωση θεραπεύει ποτὲ. Μόνο ἐπισωρεύει τύψεις, ἐνοχὲς· εἶναι ἕνα φοβερότατο ἁμάρτημα.
Αὐτά θέλω νὰ πῶ στὴν ἀγάπη σας. Νὰ παρακαλοῦμε ὅλοι τὸν Ἅγιο Καλλίνικο. Ἔχουμε τὸ ἐξαιρετικὸ προνόμιο νὰ ἔχει ζήσει ἐδῶ στὴν Ἔδεσσα καὶ ἀκόμα καὶ ἐδῶ στὸ μοναστήρι ποὺ εἴμαστε τώρα νὰ ἔχει λειτουργήσει πολλὲς φορὲς καὶ τὸν νιώθουμε ζωντανὸ καὶ ἀνάμεσά μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Γιατὶ οἱ Ἅγιοι εἶναι ζωντανοὶ. Καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ τὸν παρακαλοῦμε νὰ μᾶς προστατεύει ἀπὸ νοητοὺς καὶ αἰσθητοὺς ἐχθροὺς καὶ νὰ μᾶς φυλάει ἀκέραιους στὴν ἀκαινοτόμητη Πίστη τῶν Ἁγίων μας Πατέρων, στὴν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ στὴν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ζωὴ γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ταῖς Αὐτοῦ Ἁγίαις πρεσβείαις Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ἡ Ἁγία Τριὰς διαφυλάξοι πάντας ἡμᾶς. Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου