« Ἐξῆλθεν νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

« Ἐξῆλθεν νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ»

Ἀπόσπασμα 5/09/21

«Εἰ πάσχει ἕν μέλος συμπάσχει πάντα τα μέλη», μᾶς λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ. Καὶ τώρα ποὺ κάποιοι ἀδελφοί μας πάσχουν ἐντονότερα, μὲ τὸ ὅτι ἔχασαν τὶς ἐργασίες τους, μπῆκαν σὲ ἀναστολὴ, συμπάσχει ὅλη ἡ Ἐκκλησία μαζί μ’αὐτοὺς. Ἀλλὰ ἔχουμε νὰ ποῦμε σ’αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ στοὺς ἑαυτούς μας, νὰ ἔχουμε πίστη καὶ ἐλπίδα εἰς τὸν Θεὸ. Γιατὶ ὅ,τι κάνει ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸν Θεὸ, ἀντιστεκόμενος στὴ βία καὶ στὴν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος πάντοτε λειτουργεῖ δικτατορικὰ, αὐταρχικὰ, καταπιεστικὰ καὶ ποτὲ ἐλεύθερα, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Θεὸ ποὺ πάντα ἐλεύθερα μᾶς καλεῖ νὰ τὸν πλησιάσουμε καὶ ποτὲ δὲν μᾶς ἀναγκάζει, ποτὲ δὲν μᾶς βάζει τὸ πιστόλι στὸν κρόταφο γιὰ νὰ τὸν προσκυνήσουμε καὶ νὰ τὸν ἀκολουθήσουμε τάχατες γιὰ τὸ καλό μας, ἐνῷ ὁ Θεὸς ἔχει καὶ ξέρει ποιὸ εἶναι τὸ ἀληθινὸ καλό μας, δὲν μᾶς ἀναγκάζει , ἐνῷ ὁ διάβολος ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ κακὸ, στὴν καταστροφὴ, μᾶς τὸ ἐμφανίζει ὡς καλὸ αὐτὸ τὸ κακὸ , καὶ μὲ τὸ πιστόλι στὸν κρόταφο μᾶς σπρώχνει νὰ τὸ κάνουμε.

Μακάρι αὐτοὶ ποὺ ἀντιστέκονται στὰ δαιμονικὰ σχέδια τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, καὶ ἔχουμε νὰ ποῦμε καὶ σ’αὐτοὺς καὶ σ’ἐμᾶς ὅτι εἶστε καὶ εἴμαστε μακάριοι ὅταν θὰ ὑπομείνουμε καὶ τὴν ἁρπαγὴ τῶν ὑπαρχόντων ἡμῶν καὶ τῶν ἐργασιῶν ἡμῶν καὶ κάθε τὶ, γιὰ χάρη ὅμως τοῦ Κυρίου. Ἔτσι ἔλεγαν οἱ Ἀπόστολοι στοὺς Χριστιανοὺς τῶν πρώτων αἰώνων, ποὺ ὄχι μόνο τοὺς ἔβαζαν πρόστιμα ἀλλὰ καὶ τοὺς ἅρπαζαν ὁλόκληρη τὴν περιουσία, τοὺς στεροῦσαν ἀπὸ τὸ δικαίωμα νὰ ἐργαστοῦν, καὶ ἀκόμα τοὺς φυλάκιζαν καὶ τοὺς βασάνιζαν μὲ φοβερὰ βασανιστήρια καὶ τοὺς σκότωναν. Καὶ τώρα σιγὰ-σιγὰ ἀπ’ ὅτι φαίνεται, ὁ διάβολος, ἐπειδὴ εἴμαστε στὰ ἔσχατα, πάλι ξεκινάει ἕνα τέτοιο διωγμὸ. Ἤδη ἔχει ξεκινήσει μᾶλλον ἀλλὰ ἐντείνεται τώρα ὅλο καὶ περισσότερο ὁ διωγμὸς ἐνάντια στὸν κύριο στόχο τοῦ διαβόλου. Ὁ κύριος στόχος τοῦ διαβόλου δὲν εἶναι ἄλλος παρὰ ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου· δὲν θέλει ὁ ἄνθρωπος νὰ σωθεῖ. Δὲν θέλει ὁ ἄνθρωπος νὰ ζεῖ σωστὰ μέσα στὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Γι’αὐτὸ ὁ πρῶτος στόχος εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ μάλιστα τῆς Ἑλλάδος ποὺ κατὰ πλειοψηφία ἔχει Ὀρθόδοξους Χριστιανούς.

Δέν πρέπει νὰ φοβηθοῦμε οὔτε νὰ δειλιάσουμε ἀλλὰ νὰ χαροῦμε. Ὅπως λέγαν οἱ Ἀπόστολοι στοὺς Χριστιανοὺς τῶν πρώτων αἰώνων, «νὰ χαίρεστε καὶ σᾶς ἐπαινοῦμε διότι μὲ χαρὰ δεχτήκατε τὴν ἁρπαγὴ τῶν ὑπαρχόντων σας», λέει κάπου ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Εἶναι χαρὰ νὰ μᾶς ἁρπάζουνε τὴν ἐργασία γιατὶ αὐτὸ ἔγινε τώρα, μᾶς ἁρπάζουνε τὰ ὑπάρχοντά μας, ἀλλὰ γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ πρωτίστως γιὰ διαφύλαξη τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας, ἡ ὁποία ὅμως πηγάζει ἀπὸ τὸ κατ’ εἰκόνα.

Εἴμαστε ἄνθρωποι, ἔχουμε ἄπειρη ἀξία γιατὶ μᾶς ἔπλασε ὁ Δημιουργὸς καὶ γιατὶ μᾶς ἔδωσε τὴν Εἰκόνα Του. Μᾶς ἔδωσε τὸ αὐτεξούσιο, τὴν ἐλευθερία, τὴν ὁποία ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς τὴν σέβεται, ἀλλὰ ὁ τύραννος διάβολος δὲν τὴ σέβεται. Καὶ προσπαθεῖ νὰ μᾶς τὴν ἀφαιρέσει ἀλλὰ δὲν θὰ τὰ καταφέρει. Καὶ δὲν ἔχουμε νὰ φοβηθοῦμε καμμία πεῖνα καὶ καμμία στέρηση καὶ καμμιὰ κακουχία καὶ κανένα διωγμὸ καὶ κανένα θάνατο.

Ὁ Θεὸς ἔχει τὴν δύναμη, ἄν εἶναι γιὰ τὸ καλό μας, νὰ μᾶς δώσει ὅ,τι χρειαζόμαστε γιὰ νὰ ζήσουμε αὐτὴ τὴν πρόσκαιρη ζωὴ, ὅσα χρόνια μᾶς ἔμειναν ἀκόμα νὰ ζήσουμε. Βλέπουμε, ὁ προφήτης Μωυσῆς ποὺ γιορτάζαμε χθὲς, γίνεται ἡγέτης ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ -δύο ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἦταν περίπου-καὶ τοὺς ὁδηγεῖ στὴν ἔρημο ἀπὸ τὴν «ἀσφάλεια» τῆς Αἰγύπτου, ὅπου ὁ Φαραὼ τοὺς ἔδινε πολὺ φαῒ ἀλλὰ καὶ πολλὴ δουλειὰ. Καὶ ὁ σύγχρονος Φαραὼ, ἔτσι, οἱ σύγχρονοι διάδοχοι τοῦ ἀρχαίου Φαραὼ ποὺ εἰκονίζει τὸν διάβολο, καὶ αὐτοὶ ἐπίσης δίνουν ἄφθονες ἀπολαβὲς χρηματικὲς σ’αὐτοὺς ποὺ τοὺς ὑπηρετοῦν καὶ ἄφθονα ὑλικὰ ἀγαθὰ. Συγχρόνως ὁ Φαραὼ ὅμως τοὺς καταδυνάστευε, τοὺς ἔπαιρνε τὴν ἐλευθερία. Καὶ ὁ διάβολος πάντοτε αὐτὸ κάνει· σκλαβώνει τὸν ἄνθρωπο.

Ὁ Μωυσῆς μὲ τὸν λαό του, πῆγε στὴν ἐλευθερία τῆς ἐρήμου. Καὶ ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψη καὶ οἱ Χριστιανοὶ στὰ ἔσχατα, ἡ Ἐκκλησία στὰ ἔσχατα θὰ φύγει στὴν ἔρημο. Καὶ ἡ ἔρημος, πολὺ πιθανὸν, ὅπως λέει καὶ ὁ μακαριστὸς π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, εἶναι τὰ μοναστήρια. Αὐτὸ πρέπει νὰ προσέξουμε, πάρα πολὺ τὰ μοναστήρια μας, νὰ κρατηθοῦνε μὲ στέρεη πίστη καὶ σωστὴ ζωὴ, γιατὶ θὰ παίξουν σπουδαῖο ρόλο στὰ χρόνια ποὺ ἔρχονται, καὶ πολλοὶ Χριστιανοὶ θὰ σωθοῦν μέσα στὰ μοναστήρια, ἐν ὄψει τοῦ διωγμοῦ ποὺ ἐπέρχεται.

Βλέπουμε λοιπὸν στὴν ἔρημο γιὰ σαράντα χρόνια αὐτὰ τὰ δύο ἑκατομμύρια ἄνθρωποι, νὰ μὴν στεροῦνται τίποτα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ χρειάζεται ἕνας ἄνθρωπος γιὰ νὰ ἐπιβιώσει. Καὶ τὸ μάννα ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ τὰ ὀρτύκια τοὺς ἔδωσε ὁ Θεὸς ὅταν ζήτησαν κρέας, καὶ ἀκόμα πολὺ θαυμαστὸ, τοὺς σκέπαζε μὲ τὴ νεφέλη Του, καὶ τὴ νύκτα τοὺς φώτιζε, καὶ τὴν ἡμέρα τοὺς προφύλασσε ἀπὸ τὸ καῦμα τοῦ ἡλίου τῆς ἐρήμου ποὺ εἶναι φοβερὸς. Καὶ ἀκόμα καὶ μιὰ λεπτομέρεια ἀλλὰ πολὺ χαρακτηριστικὴ, τὰ ἐνδύματά τους καὶ τὰ ὑποδήματά τους δὲν ἔλιωναν. Σαράντα χρόνια μὲς στὴν ἔρημο νὰ περπατᾶς καὶ νὰ μὴ λιώνουν τὰ ἐνδύματα καὶ τὰ ὑποδήματά σου, εἶναι πρᾶγμα θαυμαστό.

Φαίνεται λοιπὸν ἀπ’αὐτὸ ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ ποὺ ἔχει στὸν λαό Του. Καὶ νὰ ξέρετε ὅτι ὁ λαὸς, ὁ Ἰσραηλιτικὸς λαὸς ἔχει τὴ συνέχειά του. Ὅπως τότε προστατεύτηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ, ἔτσι θὰ προστατευτεῖ καὶ ἡ συνέχεια αὐτοῦ τοῦ λαοῦ ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος παρὰ ὁ νέος Ἰσραὴλ τῆς Χάριτος, δηλαδὴ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Δὲν ἔχουμε λοιπὸν νὰ φοβηθοῦμε τίποτε ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα πρᾶγμα: καὶ αὐτὸ εἶναι ὁ κακὸς ἑαυτός μας. Εἶναι οἱ ἁμαρτίες, εἶναι τὰ πάθη μας. Αὐτὰ νὰ προσέξουμε. Νὰ μὴν ὑποκύψουμε ποτὲ σ’αὐτὰ. Νὰ μετανοοῦμε, καὶ ἄν μετανοοῦμε δὲν ἔχουμε κανένα τύραννο νὰ φοβηθοῦμε, κανένα δικτάτορα, καμμία τάξη πραγμάτων, ἡ ὁποία δὲν εἶναι νέα, εἶναι παλαιὰ, ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ἀπὸ πάντοτε ὁ διάβολος προσπαθοῦσε νὰ κυριαρχήσει παγκοσμίως μὲ τὰ διάφορα ὄργανά του. Καὶ πάντοτε ἀποτύγχανε καὶ τώρα θὰ ἀποτύχει.

Καί ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παῒσιος, θὰ φᾶνε ἕνα μεγάλο σκαμπίλι αὐτοὶ σὲ λίγο, καὶ ἕνα θαῦμα μεγάλο θὰ κάνει ὁ Θεὸς, πολὺ μεγάλο, ἕνα σημεῖο ποὺ δὲν θὰ εἶναι ἡ Δευτέρα Παρουσία ἀλλὰ θὰ εἶναι ἕνα σημεῖο ποὺ θὰ πείσει τὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία τῆς ἀνθρωπότητος νὰ πιστέψει στὸν Θεὸ. Καὶ ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παῒσιος, δὲν θὰ βρίσκεις ἄνθρωπο ἄπιστο μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο. Καὶ θὰ σὲ τραβᾶνε ἀπὸ τὸ μανίκι, καὶ ἐποπτικὰ τὸ παρίστανε αὐτὸ, τραβοῦσε τὸν Ἱερομόναχο ἀπὸ τὸ μανίκι. Ἔτσι τοῦ ἔλεγε, θὰ σὲ τραβᾶνε ἀπ’τὸ μανίκι καὶ θὰ σοῦ λένε πές μας γιὰ τὸν Χριστὸ. Καὶ ἐσὺ γιὰ νὰ τοὺς ἀποφύγεις,θὰ λὲς δὲν ξέρω καὶ θὰ σοῦ λένε πές μας ὅ,τι ξέρεις. Τόσο πολὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ μετανοήσουν, θὰ μεταστραφοῦν.

Αὐτό λοιπὸν θὰ ἐλπίζουμε, αὐτὸ θὰ περιμένουμε ἀλλὰ καὶ θὰ ἐργαζόμαστε στὸν ἑαυτό μας μὲ μετάνοια καὶ πρὸς πᾶσα κατεύθυνση θὰ διαλαλοῦμε τὴν ἀλήθεια, ὅτι Ζεῖ Κύριος ὁ Θεὸς καὶ ἐξῆλθεν νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ. Ἤδη νικάει ὁ Χριστὸς καὶ ἤδη νικᾶμε οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ πάντοτε θὰ νικᾶμε γιατὶ ἔχουμε ἀρχηγὸ τὸν αἰώνιο Νικητή.

Χρόνια πολλὰ καὶ εὺλογημένα καὶ γιὰ σήμερα. Καλὴ ἐκκλησιαστικὴ χρονιὰ ποὺ ἄρχισε πρὶν ἀπὸ πέντε μέρες, καὶ μὲ χαρὰ νὰ συνεχίσουμε τὴν πορεία μας, καὶ μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο καὶ Θεό μας.

Δι΄εὺχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σώσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Ἡ Ἁγία Τριὰς διαφυλάξοι πάντας ἡμᾶς.