Άι κακοπάθειαι του σώματος και πάντα τα επίμοχθα και θλιβερά, δίδονται διά να σταματήσουν το κακόν, και την αμαρτίαν. Διά τούτων ( = με αυτά ) ο Θεός προσπαθεί να εκκόψη την ρίζαν και αιτίαν του κακού, καθ' όν τρόπον και ο ιατρός διά λυπηρών και οδυνηρών εγχειρήσεων προσπαθεί να εξαλείψη την ασθένειαν. Καταστροφαί δε πόλεων και αφανισμός στρατοπέδων ( = στρατιών ) και ναυάγια και όλαι αι πολυάνθρωποι φθοραί, είτε εκ της γης, είτε εκ της θαλάσσης, είτε εκ του αέρος, είτε εκ του πυρός είτε εξ οποιασδήποτε αιτίας προέρχονται, γίνονται διά να σωφρονήσουν και να συνετίσουν τους υπολοίπους, διότι ο Θεός την γενικήν των κοινωνιών κακίαν και πονηρία διά δημοσίων μαστίγων περιορίζει. Ταύτα πάντα δεν είναι κακά, αλλά μέσα διορθωτικά του κυρίως κακού, όπερ είναι η αμαρτία' μόνη δε αυτή είναι αξία να ονομάζεται κακόν.
Οι πόλεμοι και τα επακολουθούντα αυτούς δεινά, αι μακριναί εκστρατείαι και αγρυπνίαι, αι αγωνίαι και ιδρώτες και τραύματα και σφαγαί, των πόλεων καταστροφαι και αιχμαλωσίαι και απαγωγαί και τα ελεεινά θεάματα των υποδούλων, και γενικώς πάντα τα λυπηρά, τα οποία συνοδεύουν τους πολέμους, λέγομεν ότι γίνονται κατόπιν δικαίας κρίσεως του Θεού ο οποίος τα δεινά αυτά επιβάλλει εις τους αξίους τιμωρίας....
Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τού
τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Από το βιβλίο: "Προστατευτικές επισημάνσεις"
(Επίκαιρα άρθρα Αγιορειτών και λοιπών πατέρων αγαπώντων Χριστόν και Ελλάδα)
Εκδόσεις: "Ορθόδοξος Κυψέλη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου