''...Σε μια κορνίζα διακρίνεται ο Άγιος ως μοναχός με το σκουφάκι πάνω σε αυτήν την φωτογραφία εικονίζεται και ο μικρός σταυρός που του είχε χαρίσει στη Σηλυβρία η καλή γιαγιά του.
Με το σταυρό αυτό συνδέεται και το εξής περιστατικό από τη ζωή του Αγίου (πριν ακόμα ρασοφορέσει) ταξίδευε μαζί με άλλους επιβάτες για τους Αγίους Τόπους στην Παλαιστίνη τους έπιασε, όμως, μεγάλη τρικυμία και κόντευαν να πνίγουν.. Τότε έδεσε και έριξε με αδίστακτη πίστη στο φουρτουνιασμένο πέλαγος αυτό το σταυρουλάκι της γιαγιάς του. Η θάλασσα αμέσως γαλήνεψε!
Όλοι οι επιβάτες του πλοίου ήταν χαρούμενοι, εκτός από τον Άγιο που ήταν θλιμμένος, επειδή το φυλακτό του χάθηκε μέσα στα αφρισμένα κύματα..' Όταν όμως το πλοίο αγκυροβόλησε στο λιμάνι της Γιάφας, ο καπετάνιος έστειλε μια βάρκα με ναύτες να δουν τι ήταν ο περίεργος ήχος, κάτι σαν χτυπήματα, που ακουγόταν κατά την διάρκεια του ταξιδιού στα ύφαλα του πλοίου μέσα στη θάλασσα. Με έκπληξη τότε αυτοί είδαν κολλημένο σ' εκείνο ακριβώς το σημείο τον σταυρό! Τον πήραν και με ευλάβεια τον παρέδωσαν στον μικρό κάτοχο του...."
Από το βιβλίο"Ο Άγιος Νεκτάριος και ο Όσιος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος" του π. Εμ. Γιαννούλη
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/10/blog-post_713.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου